![]() |
||||
Culture Shock ที่ปักกิ่ง ไฟลท์จากเปียงยางของเรามาถึงปักกิ่งประมาณ 9 โมงกว่าและไฟลท์จากปักกิ่งกลับไทยของเราคือหนึ่งทุ่มครึ่ง หลังจากผ่าน immigration แล้วเรากะว่าจะออกไปเดินชมเมืองปักกิ่งซะหน่อยเพราะมีเวลาเหลือเฟือ ก่อนไปบอกน้องชายว่าจะเข้าเมืองช่วงรอ น้องชายสนับสนุน (น้องเราไปจีนอยู่เรื่อย ๆ ค่ะ) จริง ๆ แล้วเราไม่เคยคิดจะเที่ยวเมืองจีนเลยนะ ไม่ได้มีเหตุผลอะไรมากไปกว่ายังไม่เป็นที่น่าสนใจสำหรับเรามากพอ แต่ลึก ๆ แล้วเราค่อนข้างรำคาญคนจีนที่มาเที่ยวไทยด้วยแหละ เรารำคาญคนที่ไม่พยายามที่จะเรียนรู้มารยาทของคนชาติอื่นเวลาไปเยือนประเทศนั้น ๆ น่ะค่ะ แต่เราก็เป็นประเภทไม่ปิดตัวเองเช่นกัน เมื่อมาถึงที่นี่แล้วและมีเวลาตั้ง 6 ชั่วโมงก่อนเช็คอิน ใครจะมาอยู่ในสนามบินไม่ไปเปิดหูเปิดตา... ![]() ก็แวะหาอะไรรองท้องที่ KFC ที่แอร์พอร์ตนั่นแหละ ![]() แล้วก็นั่งรถ shuttle bus ฟรีของสนามบินจาก Terminal 2 ไป Terminal 3 แล้ว... นะ... สนามบินปักกิ่งนี่มันเป็นอะไรที่กว้างมากกกกก เราเอากระเป๋าไปฝากไว้ที่ Left Luggage ที่ชั้น 1 บอกว่าจะมาเอาตอน 5 โมง หลังจากนั้นไปซื้อแก้วสตาร์บัคส์เพราะมันอยู่แถวนั้นพอดี พนักงานให้รายละเอียดดีมากพอเราถามเป็นภาษาอังกฤษ ตอบอย่างเดียว sorry sorry และ sorry แล้วก้มหน้าหัวเราะอาย ๆ คือแบบประมาณว่าเราต้องมายืนตั้งสตินิดนึง ที่นี่จีน ไม่พูดภาษาอังกฤษเป็นต่อยหอยเหมือนเกาหลีเหนือ โอเค... เดินเข้าไปใหม่ หยิบแก้วมั่นใจ ยื่นให้คนขายพร้อมเครดิตการ์ด ได้มาละเรียบร้อย ไม่ต้องพูดอะไรเลยคือดีที่สุด... ![]() เราเดินไปด้านบนเพื่อขึ้นรถไฟ Airport Express เข้าเมือง 25 หยวน ระหว่างอยู่ในรถไฟ เรานั่งดูรายละเอียดของ Lama Temple ที่เราปริ๊นท์ไปอยู่ ก็มีผู้ชายคนนึงยืนตรงที่เก็บกระเป๋าน่ะค่ะ ตรงหลังเรา แล้วผู้ชายคนนั้นก็ทำเสียงครืดคราด ๆ ในลำคอ แล้วแบบคนจีน ไม่นิยมทำอะไรค่อย ๆ เนาะ ผู้ชายเอเชียตัวไม่สูง แล้วเราก็ตัวไม่เตี้ย เสียงครืดคราด ๆ ดังขึ้น ๆ เรื่อย เริ่มไม่ไว้ใจหัวตัวเองว่าถ้าถึงป้าย มันจะมีของแถมอะไรติดหัวเรามาด้วยไหม ส่งข้อความบอกน้องชายว่าต้องมีคนขากถุยลงหัวเราแน่ ๆ... ![]() น้องขำ ส่งข้อความบอกว่าเราเข้าถึงเมืองจีนแล้วจริง ๆ... ![]() ตอนแรกเรากะว่าเราจะไปจัตุรัสเทียนอันเหมิน แล้วต่อไปกู้กง แต่พอหา ๆ ข้อมูลไป เอ๊ะ... Lama Temple นี่ดูน่าสนใจนะ แถมมันมีทางเดินต่อไปทะเลสาบ ซึ่งต้องผ่านหมู่บ้านเก่า ๆ อีก ว้าววว... นี่แหละ สิ่งที่ใช่ ปริ๊นท์รายละเอียดต่าง ๆ ของที่นี่เลย พอถึงสถานี Dongzhimen เราก็ต้องต่อรถไฟสาย 2 ไป 1 สถานี รถไฟที่นี่ดูง่ายดีค่ะ มีป้ายบอกชัดเจนเหมือนที่ญี่ปุ่น เราก็เดินตามป้ายไปเรื่อย ๆ แต่คราวนี้พอเราคิดจะซื้อตั๋วจากตู้อัตโนมัติ กดอะไรเรียบร้อย ใส่แบงค์ 1 หยวนเข้าไป อ้าวว... แบงค์คืนกลับออกมา เราลองเปลี่ยนแบงค์แล้วก็พยายามอีก 2-3 รอบ เป็นเหมือนเดิม... ![]() หันซ้ายหันขวาเหลือบไปเห็น จนท ยืนอยู่ เลยเข้าไปถาม จนท ชี้ไปที่บูทขายตั๋ว สรุปคือ ใช้ได้แต่เหรียญ... เอ้อ... แล้วมีช่องใส่แบงค์ไว้ทำไม... ![]() หนักกว่านั้น... พอมาถึงสถานี เค้ามีป้ายบอกทางไป Lama Temple เลยค่ะ เราก็แค่เดินตามป้ายไป เดินพอประมาณ เพราะอากาศไม่เย็นด้วยค่ะ ก็ไปเจอวัด เราก็ไปซื้อตั๋ว 25 หยวน ถามพนักงานเพื่อความแน่ใจอีกทีว่า 25 หยวนใช่ไหม พนักงานพูดอะไรไม่รู้เป็นภาษาจีน เราไม่เข้าใจ ช่างมัน จ่ายไป 25 หยวน ถ้าไม่ใช่เดี๋ยวเค้าก็บอกเองแหละ พนักงานเก็บตังไป ปาบัตรให้เรา (จริง ๆ มันคือธรรมดาของเค้าแหละ แต่เราไม่ชินไง) เรายิ้ม ๆ คิดในใจ... อื้อ ปาใส่หน้าเลยก็ได้นะ ไม่ถือ... ![]() (บัตรแอบไฮเทคอ่ะ มีสแกนบาร์โค้ดด้วย) ผ่านตรวจกระเป๋า แล้วก็เดินเข้าไปในวัด สองข้างทางเดินเป็นต้นไม้เขียวที่สดชื่น แต่ไม่ได้ชื่นชมกับสองข้างทางหรอกนะ ก้มดูพื้นค่ะ กับระเบิดมีเป็นระยะ ไม่รู้เศษอะไรของใครบ้าง... ![]() ![]() เข้าไปในตัววัด ก็ดีนะคะ ก็สวยดี กำลังชื่นชมเพลิน ๆ ความซวยบังเกิด คือชมเพลินจนไม่ได้ดูสิ่งรอบข้าง แต่มีคนข้าง ๆ หันมาทางเราทำเสียงครืดคราดในลำคอดังมากอีกแล้วอ่ะ ด้วยสัญชาตญาณ เราหันไปมองพร้อมเอี้ยวตัวหลบ แต่สัญชาตญาณทำงานไม่เต็มร้อยลืมยกขาหนี เรียบร้อยค่ะ... รองเท้าหนังกลับของอิฉัน คุณลุงท่านนั้นฝากรอยไว้ให้เรียบร้อย... ![]() รีบเช็ด อี๋ๆๆ ด้วยทิชชูเปียก มีน้ำครึ่งขวดติดมาจากเกาหลีเหนือ มีทิชชูแห้งอีก 2 แพ็ค เอามาเช็ดรองเท้าตัวเองหมดเลยนี่แหละ พอละ ไม่เอาละ ส่งข้อความบอกน้องชาย ขอยอมแพ้ ถ้าดวงจะชงกันกับเมืองจีนขนาดนี้ กลับไปฝังตัวอยู่ที่สนามบินก็ได้... ![]() น้องขำก๊าก ส่งข้อความกลับมาบอกว่าคิดไว้แล้วว่าต้องเป็นแบบนี้ เยาะเย้ยว่าเราไม่มีบุญได้กินแกะปิ้งเสียบไม้เมืองจีน... ![]() ก็เลยรีบกลับสถานี ไปซื้อตั๋ว เหมือนเดิมที่เครื่องขายตั๋วใช้แบงค์ไม่ได้ มองหาบูทขายตั๋ว ปิดค่ะ เลยไปหา จนท ที่่ยืนอยู่แถวนั้น เจ้าหน้าที่พูดภาษาจีนแล้วชี้ไปอีกทาง ไม่รู้เรื่องหรอก แต่น่าจะหมายถึงให้ไปทางนู้น เราก็เดินมาตามชี้ เห็นบูทอีกอันก็ปิดอีก แล้วแบบนะ เมืองจีน ทำอะไรกว้างใหญ่ไว้ก่อนแม้แต่สถานีรถไฟ เดินกันจนสุดทาง ถึงได้ตั๋วมาใบนึง เพื่อเดินทาง 1 สถานี... ![]() ก็เลยกลับมานั่งเล่นที่สนามบิน แต่ก็ยังอยากลองทานแกะปิ้งเสียบไม้นะ ไว้พร้อมกว่านี้ค่อยไปทานละกันนะ... ![]() ปิดท้ายกันด้วยรูปที่มีทั้งหมดที่จีนก็แล้วกันนะคะ แล้วเจอกันใหม่ทริปหน้าค่ะ... ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
melody_bangkok
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่ง ที่บางครั้งก็มีโลกส่วนตัวสูงมากมาย แต่ในบางครั้งก็พยายามจะยัดเยียดตัวเองเข้าไปในโลกส่วนตัวของคนอื่น... :P ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ... ^^ ![]() All Blog
Friends Blog
Link |
|||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |