ฮ่าๆๆ ไม่ได้ไปกาญจนบุรีซะที ช่างมันเถอะ เราไม่รีบ แหะๆๆ
นั่งดูรูปในคอมฯ ไปเรื่อย ๆ ก็เจอรูปข้างบนน่ะค่ะ
มันเป็นรูปที่เราถ่ายมาจาก Starbucks ที่ Tokushima ในวันที่ใต้ฝุ่นเข้า
ตอนเช้าเราออกไปไหนไม่ได้ ติดอยู่ในโรงแรม
(เอ๊ะ... เรายังไม่ได้พูดถึงโรงแรมที่เราพักที่ Tokushima กับ Kochi นี่นา
ฮ่าๆๆ เสร็จเรา ไม่ต้องไปกันแล้วล่ะกาญจนบุรี ) แต่เดี๋ยวนะ... ก็ไม่ได้ว่างเท่าไหร่นัก แต่มีเวลาอัพบล็อกได้ทุกวันเลยช่วงนี้ มันยังไงกัน :P
หลังจากติดในโรงแรมในโรงแรมค่อนวัน
พอใต้ฝุ่นพัดไปเราเลยออกมาข้างนอกทันที ฝนยังมาเป็นพัก ๆ นะคะ ไม่ได้หยุดสนิท
เราเดินมาที่สถานีเพื่อจะพบว่าร้านรวงปิดกันหมด เครื่องขายตั๋วก็ปิด ใครจะไปไหนต้องเช็คกับพนักงาน
เพราะรถไฟไปแค่บางที่แล้วขายตั๋วแบบ manual มาก
เดินเตร็ดเตร่อยู่พักใหญ่เลยแหละ พอฝนเริ่มหยุดสนิท เริ่มมีแสงอาทิตย์ส่องผ่านเมฆพอได้แสงมาบ้าง ร้านกาแฟก็เริ่มเปิด และ Starbucks ก็เช่นกัน เราก็เลยแวะเข้าไป
หลังจากดื่มเสร็จก็เก็บแก้วไปทิ้ง
ก็เห็นที่ทิ้งขยะ... ที่คงความเป็นวัฒนธรรมญี่ปุ่นจริง ๆ ในเรื่องการแยกขยะ
แต่เดี๋ยวนะ... สตั๊นไปสองวิ ดูแก้วในมือว่าแก้ว ๆ เดียวเนี่ยมันมีอะไรบ้าง
อ้อ... มีเศษเครื่องดื่มเหลืออยู่นิดนึงเพราะเป็นแฟรปเป้ เราดูดได้ไม่หมด ทิ้งในช่อง Liquid
มีหลอด อ่ะ ทิ้งในช่อง Plastics... หรือเปล่า แหะๆ มีการดาษทิชชู อันนี้ทิ้งที่ช่อง Paper ชัวร์ แต่พลาสติกหุ้มหลอดนี่ล่ะ... เหอะ ซักอัน มันต้องมีคู่ เลยใส่ลงไปใน Plastics เช่นกัน
แก้วเป็นพลาสติก ก็ใส่ลงไปตรง Plastic Cups
นะ... เป็นการทิ้งขยะที่นานที่สุดในชีวิตละ มัวแต่จับคู่สนุกสนาน แหะๆๆ
แต่เราชอบนะ การแยกขยะที่จะสามารถนำขยะ recycle ไปใช้ให้เกิดประโยชน์ได้อีก
ลดการใช้ทรัพยากรและเป็นการรักษ์โลก
จริง ๆ เวลาเข้าร้านอาหาร fast food ที่นั่นก็จะมีแยกแบบนี้หมดนะคะ แต่เหมือนจะเป็นถังขยะมาวางตั้งธรรมดา
แต่ของ Starbucks นี่ดูแปลกไป (สำหรับเรานะ) ดูทันสมัยสไตล์ Starbucks ดี
ก็นึกถึงสมัยก่อนที่มีเวลาไปเที่ยวอยู่ที่นั่นนาน ๆ ต้องหอบหิ้วขวดแก้ว ขวดเพ็ท กระป๋องเครื่องดื่มไปทิ้งตามวัน
เออ... บางอันทิ้งไม่ทัน ต้องหอบขึ้นรถไปทิ้งอีกจุดนึงเลยจ้าา เอาสิ ฮ่าๆๆ
เราว่าดีนะ ของไทยเราก็มีแยกขยะ แต่ไม่ละเอียดเท่า แถมยังมีมั่วมาอี๊กกก ขนาดแยกกว้าง ๆ ละนะ แต่ก็ดีค่ะ ค่อย ๆ ทำไป เดี๋ยวค่อย ๆ ชิน แล้วก็จะเป็นนิสัยเอง
ป.ล. ตอนเขียนบล็อกนี้ คืออยากรู้เรื่องแยกขยะว่าเริ่มมีเมื่อไหร่และทำไม ก็ไปเจอบล็อกนี้เข้า ชอบมาก ฮ่าๆๆ รีวิวการเอาชนะกันเลยทีเดียว
แม่โมไม่ถนัดเขียนในพันทิปค่ะ คือโตมาจากบล๊อกแก้วค์เลย
รู้สึกพันทิปมันสหเกินไป
คุณเมโลดี้ก็เขียนสนุกนะคะ
ยินดีต้อนรับสู่เชียงของบ้านเกิดเมืองนอนของแม่โม
และยินดีที่ได้รู้จักค่ะ