ได้รู้จักพี่เพิ่มขึ้นอีกนิด..^^

จริงๆ ก็มีแบบที่ตั้งใจและไม่ได้ตั้งใจ..แต่ความรู้สึกใหม่ที่เกิดขึ้นมา..ก็ยังไม่ได้ทำให้ความรู้สึกเก่าหายไป..ตอนแรกๆ รู้สึกอึดอัดใจกับความกลัวของตน..แต่พอเวลาผ่านไปสักระยะ เรื่องราวก็ค่อยๆ เฉลยตัวของมันเองมากขึ้น เหมือนกับว่า มันรอคอยให้เราเข้ามาพบเจอยังไงหยั่งงั้น :))

แต่ที่ผิดหวังก็มีนะ ^^''

เพราะว่าเป็นอย่างนี้ไง มันถึงได้สนุก ความจริงกับความฝันน่ะ มันอาจจะต่างกันที่เส้นกั้นบางๆ ตรงที่การยอมรับก็ได้.. ถ้าหากเรายังคงฝันถึงคนที่เพียบพร้อมต่อไป..ก็คงต้องผิดหวังเหมือนกัน เพราะสุดท้ายแล้ว ไม่มีใครเป็นใครได้นอกจากเป็น "ตัวของตัวเอง" เพราะฉะนั้น ฉันถึงภูมิใจไง ที่ฉันกล้าที่จะยอมรับทุกอย่างที่เป็นโดยไม่มีเงื่อนไข.. แต่ว่า ฉันก็ยังไม่ได้ตัดสินใจอะไรมากไปกว่านั้น..

ฉันอยากให้มันเป็นเรื่องราวที่ดีที่สุดในชีวิตเลยล่ะ ^^,,

อันที่จริง ตั้งแต่ได้รู้จักกับพี่ ฉันมีความสุขกับการใช้ชีวิตมากขึ้น ยังไงก็ไม่รู้นะคะ.. ฉันไม่รู้ว่าควรจะตอบแทนพี่ยังไงดี และฉันนี้ ก็อาจจะยังไม่พร้อมที่เข้าใจอะไรไปมากกว่านี้ - - ยกเว้นพี่จะเป็นคนบอกด้วยตัวเองนะ..

แล้วจะได้เจอกันอีกมั้ยนะ?