อาจจะเป็นฉากสุดท้ายของความสัมพันธ์เก่า.. แต่เป็นการเริ่มต้นขึ้นของความสัมพันธ์ใหม่..

ไม่เลยนะจูน.. มันไม่มีอะไรที่หายไปเลย.. ^^,, มีแต่จะเพิ่มขึ้น --

"ชื่อของเธอ" หย่งเจ๊ะ -- ขอบคุณนะคะที่พี่บอกหนู... มันช่างอบอุ่นเหลือเกิน..

ขอบคุณค่ะที่ไว้ใจ.. ^_^

อาจจะทำให้รู้สึกเซๆ ไปบ้าง..และไม่กล้ามองหน้า.. ตอนที่เห็นแหวนวงนั้น -- แต่เป็นประสบการณ์พิเศษนะ.. พิเศษจริงๆ เลยที่ได้พูดคำว่า "ยินดีด้วยนะคะ" มันออกมาจากข้างในจริงๆนะคะ..

ภูมิใจเหลือเกิน.. ที่ได้มารู้จักกับพี่.. ภูมิใจจริงๆ ที่รักษาความดีของตัวเองจนกระทั่งถึงวันนี้.. แม้จะมีเรื่องราวผ่านเข้ามาให้เคยเจ็บปวด ท้อใจ สับสน กระทั่งคิดไม่ดีกับตัวเอง.. แต่ก็เป็นเพราะพี่ ที่ทำให้หนูเลิกคิดแบบนั้น และค่อย ค่อย หายใจ.. ค่อย ค่อย.. เดินไปข้างหน้าอย่างช้า ช้า.. (บางอย่างที่พี่ไม่บังคับอะนะ ห่ะๆ) แต่ว่านะ.. หนูอยากจะบอกพี่เหลือเกิน.. ว่ามันเปลี่ยนไปมาก และอาจเปลี่ยนไปได้อีก.. หนูอาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่เป็นแบบนี้เรื่อยไป.. หนูอาจจะหลงผิดอีกก็ได้ (ฮา) แต่ว่าพี่คะ..ถ้าพี่อยู่ข้างๆ พี่จะช่วยเตือนหนูรึเปล่า?.. และคนอื่นๆ เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ของเรา.. จะช่วยกันใช่มั้ย?

เพราะหนูไม่อยากอยู่คนเดียวในโลกอีกต่อไปแล้ว.. หนูเข้าใจแล้วว่า.. ความเข้มแข็งที่ผ่านมา แลกมาด้วยความโดดเดี่ยว แต่ในบางครั้ง..ก็ต้องเลือกที่จะยืนหยัดอย่างนั้น :) พี่ก็คงเคยประสบเหตุการณ์เหล่านั้นมาบ้าง..ไม่อย่างนั้นคงไม่เป็นอย่างทุกวันนี้.. วันนี้ หนูเขียนความประทับใจลงในบล็อกบอกกับเพื่อน..ที่ถึงแม้หนูจะไม่รู้จัก แต่เราก็ได้แลกเปลี่ยนประสบการณ์ดีๆ ร่วมกันมา.. :))

พี่คะ..ทำไมพี่ถึงตกหลุมรักโลกนี้ละคะ?..

และพี่คะ..ทำไมจูนถึงตกหลุมรักพี่ละคะ?..

มันไม่มีคำบรรยายเลย.. ไม่มีอะไรพูดได้เลยสักอย่าง มีแต่ความรู้สึกตรงนี้เท่านั้นที่มันชัดเจน..

ขอให้สักวันหนึ่ง..จูนยอมรับความรู้สึกนี้ และดำเนินความสัมพันธ์ของเราไปแบบบริสุทธิ๋ใจ..แบบที่เป็นเช่นนั้นตลอดมา.. และตลอดไปนะคะ..

พี่ชาย.. ,,^_^,, ส่วนหนูเป็น "คนตัวน้อย" ข้างๆ พี่เนอะ 55+ ,,^_^,,

..June..