ในตอนนี้.. เพลงนี้คงจะบอกถึงความจริงในหัวใจได้ใกล้เคียงที่สุด..

ใกล้เคียงจนน่ากลัว.. 555 ,,^_^,,

เอ่อ..ขอโทษค่ะ (หัวเราะมากไปหน่อย) แต่ขอพูดแบบใสๆ หน่อยนะคะ.. ว่ามันอบอุ่น.. มันไม่มีอะไรเริ่มต้นเลยด้วยซ้ำ.. แต่ ถ้อยคำที่ค่อยๆ เพิ่มขึ้นในความทรงจำ กำลังรินไหลอยู่ในลำธารแห่งชีวิต.. คงเป็นเพราะว่า - - เขาเป็นคนที่พิเศษ(ละมั้ง) :) ถึงแม้ว่า..ฉันจะไม่ได้เป็นคนพิเศษ..ของเขา..แต่ก็เป็นส่วนหนึ่ง..(?)ในชีวิตตอนนี้ละนะ.. ฉันจะรักษามัน(ความรู้สึกนี้)เอาไว้ได้มั้ยนะ..อยากรู้จริงๆว่า อีกสิบปีต่อจากนี้.. เราจะยังคงรู้จักกันไหม? เป็นคนอื่นคนไกล หรือต่างก็เป็นคนพิเศษของอีกฝ่ายด้วย.. ไม่มีทางที่จะรู้..

แต่ฉันมีพรอยากจะขอ..สักหนึ่งข้อ..

"ฉันขอให้..ฉันและเขา..และพวกเรา..ได้รู้จัก และมอบความรัก ให้แก่กันและกัน.. ตลอดไป.."

(มากไปไหมม ?? ,,^_^..) <3 <3 <3