".. ถ้าหากการพบเจอสิ่งหนึ่ง ที่สวยงามกว่า   สิ่งใดใดที่ผ่านมา ตราบชั่วเวลา

สิ่งที่เป็น ยิ่งกว่าสิ่งใด ที่เกินอธิบาย ต้นกรรมที่มี   ที่เกินรับรู้ ด้วยการมองเห็น ด้วยตา..

ถ้าหากจะมีใครสักคน เดินเข้ามา.. ในช่วงเวลาความยากเย็น ที่ฉันเป็นอยู่

และคนๆนั้น ได้ทำให้รู้ ว่าการมองเห็น ไม่ใช่ทุกอย่าง  และคนๆนั้น จะโอบมือฉัน ประคอง.."

" ภายใต้ท้องฟ้าสีดำ จงปิดตาลง และหยุดภาพนี้ ที่มีเราอยู่

ลองปิดตาดู และปล่อยให้ความรู้สึก พาเราหนีไป.."

"..ภายใต้ท้องฟ้าสีดำ.."

" ภาพงดงามที่เกิดจากใจย่อมมีความหมายเกินกว่า

ด้วยการรับรู้ที่เกิดจากตา อาจมีความหมาย..สูญเปล่า "

" จงปิดตาลง และหยุดภาพนี้ที่มีเราอยู่  ลองปิดตาดู และปล่อยให้ความรู้สึก พาเราหนึไป

ลองปิดตาลง และหยุดภาพนี้ที่มีเราอยู่ ลองปิดตาดู และปล่อยให้ความรู้สึก พาเราหนีไป "

" ในที่ที่มีเราสองคน  ในที่ที่มีเราสองคน.. ในโลกที่มีเราสองคน.. ภายใต้ท้องฟ้าสีดำ "

-------

ที่แกะเพลงนี้ขึ้นเอง..เป็นเพราะว่า ความรู้สีกบางอย่างของเรากำลังดำเนินมาถึงจุดเปลี่ยน อาจเป็นจุดจบ อาจเป็นจุดเริ่มต้น

"ฉันมีคำที่จะบอก..ผ่านเพลงนี้" แต่ฉันในตอนนี้ คงไม่สามารถอธิบายสิ่งที่มีอยู่ในใจออกไปได้โดยไม่ทำลายความรู้สึกบางอย่างไป

..ซึ่งเป็นสิ่งที่ฉันไม่ต้องการ.. ฉันรู้ดีว่า สิ่งที่เกิดขึ้น ที่เคยเกิดขึ้น และกำลังเกิดขึ้นนี้ เป็นผลมาจากการเลือกของเราเอง

คำถามก็คือ.. ฉันจะทำอย่างไร ให้ต่อจากนี้ เป็นทางที่ดีที่สุด ที่ฉันสามารถทำได้.. หรือไม่อาจทำได้..

-- กับความทรงจำที่มีต่อพี่ --

พี่เป็นคนที่ฉันเกลียดที่สุด แต่ก็นับถือ และไว้ใจที่สุดในคราวเดียวกัน.. ฉันรู้ดีว่า ฉันไม่สามารถนำพาความสัมพันธ์นี้ไปให้ไกลเท่าที่ควร

อาจเป็นเพราะ การมองโลกที่แตกต่าง ที่มีมาแต่แรกเริ่ม.. แต่ถึงอย่างนั้น ฉันก็พบว่า ฉันหลงใหลไปในเส้นทางนั้น

เพียงแต่ฉันไม่อาจก้าวตาม..

มันเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และจากฉันไป ด้วยเสียงที่เบา และเงียบกริบจนแทบไม่ได้ยิน..

"เสียงที่พี่เดินจากไป"