แม้จะอยู่สุดห่างแสนไกล.. และฉันได้ตระหนักถึงความจริงที่ว่า..

ชีวิตคือสิ่งที่กำลังหมุนไป.. อยู่ตรงหน้า... มาในคราวนี้..ฉันมีความรู้สึกอิ่มเอม ในสิ่งที่ทุกคนเรียกกันว่า "สายสัมพันธ์"... ฉันมีความรัก และมันยังคงอยู่กับฉัน แม้ฉันจะรับรู้ว่า มีบางอย่างที่ฉันไม่สามารถทำความเข้าใจได้ในทันที.. แต่แสงของมันก็ช่างอบอุ่น แม้ยืนอยู่ท่ามกลางความแตกต่างที่ไม่อาจคาดเดาได้ก็ตาม..

ฉันมีความรู้สึกอย่างหนึ่งว่า.. ต่อจากนี้ ขึ้นอยู่กับฉันแล้วว่า ยังต้องการเข้าใจเพิ่มมากขึ้นหรือไม่..

และจะมีสิ่งใดนำทางฉันไป.. ต่อจากนี้..

อาจเป็นเพื่อน.. สังคม.. ความชอบที่เหมือนกัน..

หรือเป็นแค่จังหวะเวลา.. หรืออาจเป็นความเห็นใจ..

ความเมตตาอาทร.. ความอ่อนโยนในหัวใจ.. หรือเป็น.. ความรัก?

ฉันก็ไม่อาจรู้ได้ แต่ตอนนี้.. ขอเวลาให้ฉันได้ทำในสิ่งที่สำคัญของฉันก่อน.. มันก็คือ หน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบในตอนนี้ฯ ดีเหลือเกิน ที่มีเธอเดินเข้ามาในชีวิต และทำให้เงามืดมัวในอดีตจางหายไป.. ขอบคุณที่อยู่ตรงนั้น ฉันมีความเชื่อว่า.. ต่อจากนี้ ถึงแม้จะไม่ได้พบกันบ่อยๆ อย่างตอนแรก..

แต่ฉันจะอยู่ตรงนี้เสมอ.. เป็นเพื่อนที่เธอไว้ใจ :)