หลังจากเขียนเล่มเสร็จไปได้พักนึง..ตอนนี้กำลังรอปรับแก้วิทยานิพนธ์ครั้งที่ 1

เส้นทางยาวไกลนี้ยังดำเนินต่อไป..

เพื่อนร่วมทาง ผู้ใหญ่ และความสัมพันธ์กับคนรอบข้าง..ก็ยังคงดำเนินต่อไป..

มีอยู่ช่วงหนึ่ง..ที่มีปัญหาเข้ามา เป็นช่วงที่เพิ่งเขียนเล่มเสร็จใหม่ๆ เมื่อเดือนธันวาคม..เป็นปัญหาที่เราแก้ไขไม่ได้ แต่มันมีผลต่อจิตใจมาก และไม่สามารถปรึกษาใครได้..

เท่าที่ทำได้คือต้องผ่านมันไปให้ได้.. แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องง่าย..ตอนนั้น มีเพื่อนเอาคลิปธรรมะมาแชร์ในเฟสบุ๊ค..จากคลิปนั้น เราก็ลิงค์ไปเรื่อยๆ จนได้ฟังธรรมะของหลวงพ่อชา สุภัทโธ..

จะบอกว่าดวงตาเห็นธรรมเลยก็คงจะไม่ใช่..เพราะเราก็ยังคงมีกิเลสอยู่เหมือนคนปกติทั่วไป แต่คราวนี้..ธรรมะที่แสดงแก่เรานั้นทำให้ความคิดบางอย่างของเราเปลี่ยนแปลงไป

ความเข้าใจที่ธรรมะคือการข่มใจไม่ให้คิด ผิดแล้ว ความคิดอันมากมายที่เราหยุดยั้งมันไม่ได้..แต่ต้องมีสติตามรู้..รับรู้ ต่อสู้..และอย่าหนี..เพราะว่าไม่นาน มันก็จะหายไป

จากที่เราเคยกลัวการที่จะคิด การที่จะก้าวต่อไป..ตอนนี้ อาจเรียกได้ว่าเราเปลี่ยนไปแล้ว แค่เพียงยังเริ่มต้นที่จะเผชิญหน้ากับโลกธรรมจริงๆเท่านั้น เพราะความเป็นจริงและความคิดนั้นต่างกัน เราแค่เพียงปรุงแต่งมันขึ้นมา เป็นอุปาทาน แล้วไปยึดมั่นไว้ ทำให้เกิดความทุกข์.. ทั้งที่จริงมันไม่มีอะไรเลย..

อาจจะเข้าใจยากไปสักหน่อย..ตอนนี้เราก็กำลังทำความเข้าใจอยู่กับคำว่า "ไม่มีอะไรเลย" นั้นกินขอบเขตกว้างแค่ไหน เพราะในความรู้สึก มันยังคงมีน้ำหนักที่มากระทบถูก แม้จะไม่มีอะไรต้องยึดถือไว้..แต่ความหนักเบาของความรู้สึก บางครั้ง มันก็ยังชัดเจน.. และอาจทำให้เรากระทำอะไรที่ต่างออกไป..สงสัยเสมอมาว่า..อะไรที่ขับเคลื่อนเรา..และเราขับเคลื่อนใคร อะไร ทุกอย่างสมมติขึ้นจริงๆหรือ? และปัญญาที่แท้จริงนั้น คือการมองเห็นหรืออยู่ที่การแก้ปัญหา?

คำตอบอยู่ข้างในตัวเรา..อาจจะจริง หรืออาจจะไม่จริง.. ^_^,, ฮ่ะๆ คงต้องปฏิบัติดูเท่านั้นสินะ

...

...

เพลงนี้แถม..ฟังเคลิ้มๆ -_-,,

อันนี้เป็นคลิปหนึ่งที่ฟังแล้วเข้าใจถึงความสงบได้มากขึ้น

...อันนี้มืดดำดีแฮะ...

...

...

แล้วพบกันใหม่ค่ะ Bloggang :))