เท่าที่ฉันรู้จัก หนุ่มน้อยคนนั้น จัดได้ว่าเป็นคนนิสัยดี มีความตั้งใจสูง และรับผิดชอบต่อหน้าที่การงานดีมาก จนเขาได้รับความไว้วางใจให้ร่วมงานในโปรเจคท์ใหญ่ ตั้งแต่ยังเรียนหนังสือ ใครๆ รอบตัวเขาก็บอกว่าเขาเป็นคนดี จริงจังกับการทำงานมาก วันฉลองปริญญาของเขา เขากลับสารภาพซื่อๆ ว่า เขาเคยตั้งใจนอนในห้องสอบ

ฟังแค่นั้น ถ้าเป็นลูกเป็นหลาน คงอยากตีให้สักป้าบ ใครสั่งใครสอนให้นอนในห้องสอบ

ฉันถามหลานชายฉันว่า คิดว่ายังไง ถ้าเป็นเขา ไปบอกพ่อแม่ว่าหลับในห้องสอบ จะเป็นยังไง เขาตอบแบบไม่ต้องคิดว่า ก็โดนด่า

ฉันรู้จักสาวสวยคนหนึ่ง สวยขนาดยึดอาชีพพริตตี้ เอ็มซี เป็นงานหลักได้เลย เห็นมา 10 กว่าปี เธอมีแฟนทีละคน แต่ก็มีมาแล้วหลายคน บางคนก็ทำให้เธอดูสดชื่น บางคนก็ทำให้เธอชอกช้ำ รอยเขียวช้ำตามเนื้อตัว กับเรื่องที่เธอเล่าแบบอยากระบาย โชคดีที่คนนั้นมีเหตุให้ต้องออกจากชีวิตเธอ ไปติดคุก เป็นอันสิ้นสุดตำแหน่ง ผัวหนู

ผ่านไปสักพัก เธอกลับมาให้เห็นพร้อมกับความสวยเปล่งปลั่ง อย่างคนที่ได้รับการดูแลดี มีความสุข สามีคนใหม่ของเธอ หล่อ รวย ใจดี และ เป็นสามีของคนอื่น

เป็นเมียเดียวมานาน ตอนนี้มาดำรงตำแหน่งเมียน้อย

ฟังดูแย่ ว่ามั้ย เธอสวย ไม่ได้ลำบากยากจน ทำไมปล่อยให้ชีวิตตกต่ำไปเป็นเมียน้อยเขา

ฉันมีปัญหา จอประสาทตาเสื่อมมาแต่กำเนิด ทำให้การมองเห็นไม่เหมือนคนปกติ ฉันใช้ชีวิตแบบคนทั่วไปได้ ในที่ที่ฉันคุ้นเลย แต่ถ้าต้องไปที่อื่น ฉันเคลื่อนที่น้อยเท่าไหร่ ก็อันตรายน้อยลงเท่านั้น ทั้งกับตัวเอง คนอื่น และสิ่งของรอบข้างด้วย พูดง่ายๆ ว่า ถ้าฉันไม่ขยับ ฉันก็จะไม่ทำอะไรแตกหักเสียหาย ไปไหนก็เลยกลายเป็นว่า ฉันเป็นคนไม่มีน้ำใจ ขี้เกียจ ไม่มีใจเอื้อเฟื้อคนรอบข้าง แม้แต่ญาติพี่น้อง ฉันเห็นสายตาก็รู้ว่าเขาคิดอะไรกัน แต่ฉันก็ไม่อยากไปอธิบาย ฉันไม่ได้อยากเรียกร้องความเห็นใจ ไม่อยากให้ใครรู้ว่าฉันเป็นอะไร เพราะอาจจะมีคนหาประโยชน์จากอาการของฉัน พอไม่อธิบาย ไม่บอกใคร ไปไหนก็คอยให้คนมาบริการ ไม่ลุกไปคุยกับใคร ก็เลยไม่มีใครอยากคุยด้วย ไปร่วมงานอะไร พอเสร็จงานเขาช่วยกันล้างของเก็บของ ฉันก็นั่งนิ่งๆ ให้คนผ่านไปมามองด้วยสายตาที่อ่านได้ว่า แล้งน้ำใจ

แต่ฉันเข้าใจเหตุผลของตัวเอง เข้าใจว่า ถ้าเป็นฉัน เห็นคนอื่นเป็นแบบนี้ ก็คงจะอดคิดแบบนี้ไม่ได้เหมือนกัน อาการที่ฉันเป็นดุภายนอก ไม่มีอะไรบอกว่าฉันผิดปกติ แล้วใครจะไปคิดว่า ฉันทำตัวแบบนี้ เพราะเหตุนี้

เลยอยากชวนคิดว่า 2 เรื่องที่เล่าไปข้างบนนั้น จะมีเหตุผลดีๆ ได้มั้ย

ฉันขอเล่าเอาจากการประมวลเอาจากที่เห็น ที่รู้มา

แฟนคนแรกของสาวสวยคนนั้นที่ฉันรู้จัก เป็นทอมมาดดี ไม่บอกก็รู้ว่าเป็นคนมีฐานะ เขาเปิดร้านเสื้อผ้า แล้วก็ช่วยกันดูแลร้าน ชีวิตช่วงนั้นของสาวสวยดูจะดีอยู่ไม่น้อย แต่หลังจากนั้นไม่นาน แฟนทอมของเธอมาลาฉัน บอกว่าจะไปเรียนต่อที่เมืองจีน ฉันไม่รู้ว่าใครจางจากใคร แค่เห็นว่าเธอมีแฟนใหม่เป็นผู้ชาย รักเธอมาก จนหวงเธอมาก เธอแทบไม่ได้แต่งตัวสวยๆ มาหาฉัน ตามตัวมีรอยช้ำ เปลี่ยนที่ไปเรื่อยแทบทุกครั้งที่เจอกัน แมวที่เธอเลี้ยงมาอย่างดีตั้งแต่อยู่กับแฟนคนเก่า ก็ถูกบังคับให้เลี้ยงตามธรรมชาติ ไปอยู่กับดินกับทราย อยู่อย่างนั้นได้ไม่เท่าไหร่ มันก็ตาย

แฟนคนต่อมาของเธอ แรกๆ ก็คงดี นานไปก็เข้าอีหรอบเดิมอีก หนำซ้ำยังมีเรื่อง โดนคดี ต้องไปติดคุก แต่แม่เธอบอกว่า ดีแล้ว ไม่อย่างนั้น ก็ไม่รู้จะทำยังไง ไม่มีทางเลิกกันดีๆ ได้แน่ อยู่กันไปก็โดนทำร้าย ขอให้ไปติดคุกนานๆ

ทุกคนที่ผ่านมานั้น เธอเป็นเมียเดียว ไม่ได้ทำบาปไปเป็นเมียน้อยใคร กระทั่งคนล่าสุด

เขาเป็นคนระดับที่เรียกได้ว่า เศรษฐี มีธุรกิจมากมาย ขับรถสปอร์ตคันละหลายล้าน คนรู้จักทั้งอำเภอ และคนก็รู้ว่าเขามีเมียแล้วทั้งอำเภอด้วยเหมือนกัน

เธอกลับมาสดสวย อิ่มเอิบ ซื้อแมวสวยๆ มาเลี้ยงใหม่ พอความสวยกลับมา งานที่ต้องใช้ความสวยก็กลับมาด้วย
ถึงตรงนี้ ฉันว่าก็ต้องมีคนคิดว่า ก็แค่เพราะเงิน จะมีอะไร

สาวสวยมาเล่าด้วยความยินดีว่า แฟนเธอจะบวช ฉันถามไปว่า ไปงานเขาไม่ได้ใช่มั้ย เขาว่าไง สาวสวยยิ้มเขินๆ ปนปลาบปลื้ม บอกว่า เขามาหา ให้ขลิบผมให้ และขออโหสิกรรมกันเรียบร้อยแล้ว สาวสวยยิ้ม พูดต่อว่า น้ำตาจะไหล

หนุ่มน้อยคนนั้น เขาเป็นนักร้อง แต่กว่าจะได้มีงานออกสู่สายตาประชาชน เขาต้องผ่านการเวิร์คช็อป ออดิชั่น ได้รับเลือกแล้ว ก็ยังต้องเรียน ฝึก ซ้อม อยู่เป็นปี งานทุกงานจึงมีค่ากับเขามาก เขายังมีหน้าที่ต้องเรียนหนังสือด้วย แรกๆ เขาก็พยายามประคองให้ไปด้วยกันได้ แต่ผ่านไปสักระยะ กลุ่มของเขาเริ่มมีชื่อเสียงมากขึ้น งานก็มากขึ้นตาม ซึ่งหมายถึงว่า ต้องใช้เวลาซ้อม เตรียมโชว์ มากขึ้นด้วย แล้วมันก็ไปพึคตอนช่วงสอบปลายภาค วันก่อนสอบ เขาก็ต้องทำงานจนดึก เช้าต้องสอบ เย็นต้องไปทำงานต่อ เขารู้ตัวว่าเขานอนไม่พอ พลังงานเขาก็ไม่พอจะทำทุกอย่างให้ดี เขาอยากทำทุกอย่างให้ดีที่สุด ที่ผ่านมาเขาก็ทำได้มาตลอด แต่วันนั้น เขารู้ว่าเขาไม่ไหว และเขาไม่อยากทำทุกอย่างแค่พอให้ผ่านๆ ไป เขาต้องเลือกสักอย่าง  เขาตัดสินใจใช้เวลาหลายชั่วโมงในห้องสอบ นอนหลับ ชาร์จพลังให้ตัวเอง จะได้มีแรงไปทำงานร่วมกับเพื่อนๆ

คะแนนสอบเป็นของเขาคนเดียว แต่คะแนนความนิยมในการโชว์เป็นของทุกคนในกลุ่ม

ผลไม่ดีที่เราเห็นอยู่ อาจจะมาจากเหตุดีๆ ที่เราไม่เห็นก็ได้

ไม่ใช่เรื่องของเรา เหตุผลของเขา ไม่ต้องรีบไปตัดสินเขาก็ได้

Create Date : 15 พฤศจิกายน 2565
Last Update : 20 พฤศจิกายน 2565 20:59:56 น.		0 comments
Counter : 1749 Pageviews.
Share Tweet