~มุ ม โ ป ร ด ~
ผ่านมา 21 วัน กับการอ่านหนังสือมาราธอน 19 เล่มจากทั้งหมด 57 เล่ม ไม่รวมถึงอีกสองวันจะมีมาเพิ่มใหม่อีก 2 เล่มมีหนังสือหนา ๆ ที่ใช้เวลาอ่านประมาณ วันครึ่งอยู่ ประมาณ สองเล่ม ก็ตกแล้วอ่านหนังสือวันละหนึ่งเล่มและมุมที่ดี ๆ ที่สุด สบายที่สุดและอยู่ได้นานที่สุดก็เห็นจะไม่พ้น "ห้องน้ำ"ไม่ว่าเช้า กลางวัน หรือเย็น แล้วยังรอบดึก ก็เข้าได้ตลอดเวลา ไม่ต้องเข้าไปทำอะไรหรอก แค่เข้าไปนั่งแล้วอ่านหนังสือดี ๆ สักเล่ม ก็จะมีความสุขในการอ่านแล้วเหมือนกับว่า มันเป็นอีกโลกหนึ่งที่สามารถใช้สมาธิได้เต็มที่ ในการอ่านหนังสือ หรือเขียนอะไรดี ๆ ในห้องน้ำและเวลาในวันหยุดส่วนใหญ่ (ไม่รวมวันโดดงาน) ก็จะหมกตัวอยู่ในนั้น และจะเป็นเอามากในช่วงที่กลับมาจากงานสัปดาห์หนังสือ เพราะใจมันมัวแต่อยากจะอ่านเสียให้ครบทุกเล่ม ที่ซื้อมาเลยเป็นอันว่า นิยายไม่ได้เขียน ส่วนเรื่องสั้นเรื่องไหนที่มีคนออเดอร์มา ก็เป็นอันว่า ถ้าไม่ใช่เส้นแดงก็ยังไม่ได้ลงมือ เพราะไอ้คนเขียนมันกำลังจะลงแดง เพราะไม่อ่านหนังสือไม่มีวันไหนที่ไปทำงานแล้วจะไม่หอบ โน้ตบุค กะหนังสือไปด้วย แต่แทนที่โน้ตบุคจะได้ใช้งานก็เปล่า หอบไปอย่างนั้น กันคนทวงงานจะได้หยิบขึ้นมาเลย 555อีกที่หนึ่งที่ขาดไม่ได้ นอกจากห้องน้ำแล้วก็ยังมี"ห้องครัว"ที่นี่ก็เป็นอีกที่หนึ่งเวลาไม่มีใครอยู่บ้านแล้วเราสามารถขึ้นไปนั่งอ่านหนังสือบนเคาน์เตอร์ทำครัวได้อย่างสบายใจยิ่งถ้าเราทำกับข้าวไป แล้วใช้ช่วงเวลาที่รอให้แกงเดือดเราก็จะได้กลิ่นอาหารที่เราทำไปด้วย ไม่รวมกลิ่นข้าวที่กำลังส่งกลิ่นหอมเวลามันใกล้สุขเราเป็นคนชอบกินของอร่อย ดังนั้นเวลาทำกับข้าวก็มักจะปรุงรสจนมันอร่อยที่สุดเสมอ แต่ก็มีบ้างครั้งเหมือนกันที่เวลาทำกับข้าวไป เปิดเพลงไป แล้วก็อ่านหนังสือด้วยมักทำให้อาหารมีรสแย่กว่าที่ควรจะเป็น เพราะสมาธิมันแบ่งไปหลายที่เหลือเกินเลยไม่รู้ว่าจะอ่าน จะฟัง หรือจะทำกับข้าว สุดท้ายก็เลยเลิกทำสามอย่างเวลาเดียวกัน ลดเหลือแค่สองอย่างถ้าทำกับข้าว ก็จะ อ่านหนังสือไปด้วยหรือไม่ก็ทำกับข้าวแล้วก็จะเปิดเพลง ไปด้วยชีวิตเหมือนมีความสุข แต่เวลาจริง ๆ กลับมีน้อยที่จะได้ทำอย่างนั้น รวมถึงอารมณ์ศิลปิน ที่ บก.ด่าว่า อารมณ์ติสเกินพอดี นั่นก็เป็นส่วนประกอบหนึ่งด้วยแต่โดยรวมก็เป็นอย่างที่เป็น ในตอนนี้ คาดว่าน่าจะมีความสุข ถ้าไม่มีอะไรมาสะกิดต่อมบ้าขึ้นมา แต่พักนี้คงจะสงบไม่หาเรื่องใครได้พักละน่า ก็มีหนังสือรอให้อ่านอีกกองโตเมื่อวาน เจ๊โอ ก็โทรมา ถามสารทุกข์สุขดิบ แล้วก็ ถามว่าอ่านหนังสือไปได้เท่าไรแระ ตกดึก มังกรเที่ยงคืน ก็โทรมา แหมมม จะบอกว่าคิดถึงก็ไม่ยอมบอก เว้ยยย สมน้ำหน้าหากิ๊กไม่ได้เสียที 5555อ้อ ลืม น้องยีก็โทรมาใช่หรือเปล่าหว่า...หรือวันก่อน แต่วันไหนก็เหอะ เจ้ายีโทรมาตลอดอยู่แล้ว ปล.วันนี้อารมณ์อยู่ในโหมดปกติ เพิ่งอ่านหนังสือจบไปอีกเรื่องแระปายล่ะ...คิดถึงทุกคนที่แวะเข้ามครับปล. คิดถึงบ้านมิตรภาพ ไปเที่ยวทะเลกันเหอะ เจ้านัท
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed 
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]
แกจะรีบอ่านไปไหนหนังสือน่ะ
ฉันซื้อมายังดองอยู่เลย ไม่มีเวลา
เมื่อไหร่จะมาถึงพัทยาเสียที