อยู่ๆ ก็นึกคอนเทนท์นี้ขึ้นมาได้ครับ 5555 ว่าน่าจะสนุก โหด มันส์ ฮา น่าดู และเชื่อว่าเพื่อนๆ พี่ๆ หลายๆ ท่านก็คงมีประสบการณ์เทือกนี้มาแชร์กัน มาครับ!!! มาดู 5 อันดับ เรื่องขายหน้า ของผม แน่นอนว่าในชีวิตจริงมีเยอะกว่านี้ แต่เอาแค่ที่ท้อปฟอร์มนะครับ   อันดับ 5  ของผมใช่ป่ะ? ปกติแผนกผมจะชอบขับรถออกไปนั่งกินข้าวกันในห้างครับ ห้างเล็กห้างใหญ่ ร้านใกล้ๆ บริษัท ก็ตามไปกินหมด แก้เหงา ทีนี้ พอมีโควิด ร้านอาหารไม่เปิดให้นั่ง พวกผมก็เลยต้องอยู่ติดที่ แต่พอกินอะไรซ้ำๆ ก็เบื่อครับเลยต้องสั่งอะไรผ่าน Lineman มากิน แล้วทุกคนในตึกเนี้ย ก็จะสั่ง Lineman กันเหมือนกันครับ เพราะรอบๆ ออฟฟิศมันไม่มีอะไรกินเลย ช่วง 11:30-12:30  จะเป็นช่วงที่ไลน์แมนจอดกันดกมากหน้าตึก ช่วงเวลา Prime time ผมก็สั่งLimeman เหมือนกัน แล้วก็มีโทรศัพท์โทรมาบอกว่า ออเดอร์ถึงแล้ว ผมก็ลงไปเลยครับ ลงไปรับอาหาร ลงไปก็เจอRider จอดอยู่ ก็เดินไปไม่พูดพร่ำทำเพลง เดินเข้าไปหาเลยครับ บอกว่า "รับอาหารครับ" พี่ไรเดอร์ก็ส่งให้ผมมาเลย ผมก็หิ้วเดินหันหลังมา  แต่นึกอะไรไม่รู้ยกขึ้นมาดู เฮ้ย!!!! ไม่ใช่ของกุนี่หว่า!!!! เลิกลักละทีนี้ หันกลับไป ไรเดอร์ก็ไม่อยู่แล้ว  แต่....แต่ไม่ไรเดอร์อีก 2 คนจอดรออยู่ ผมเลยหันไปหาพี่ไรเดอร์ แล้วถามหาออเดอร์ตัวเอง  สรุป.....ของผมคือไรเดอร์อีกคัน แล้วนี่ผมไปเอาอะไรของใครเค้ามา!!!!!  เลยต้องเอาออเดอร์นั่นไปฝากกับโต๊ะพี่ รปภ หน้าตึก แล้วเดินเนียนๆ กลับขึ้นตึกมา หลังจากนั้น ถ้าเจอไรเดอร์หลายคน ผมจะถามก่อนตลอดเลยว่า ชินกันเซนป่ะครับ  S&P ป่ะครับ  ซอสเลอร์ป่ะครับ อันดับที่ 4 เอ๊ะ...ทำไมมันเย็นๆ  เฮ่อ.....ยังจำความรู้สึกวันนั้นได้เลยครับ 555 จริงๆ วันเป็นวันธรรมดาที่ผมมีงานลงไซต์แต่เช้า แล้วตารางมีถึงเย็น ผมเริ่มงานแต่เช้าตามปกติ เริ่มจากประชุมงานกันในห้องก่อน  แล้วถึงออกไปหน้างาน  แล้วเรื่องก็เกิดที่หน้างานนี่แหละ ตอนเดินเข้าไปผมสะดุดอะไรซักอย่างแล้วถลาๆ แต่ไม่ล้ม ตั้งหลักได้ก็เดินไปเดินมาต่อ  จนเดินไปที่หน้าโซนทางเข้า แล้วเราต้องใส่ชุดเซฟตี้ให้รัดกุมมากขึ้น มีกระจก 1 บานอยู่ด้านหน้า ไอ่ผมก็ยกเท้าขึ้นมาเหยียบถังอะไรซักอย่างเพื่อผูกเชือกรองเท้าเซฟตี้ แล้วสายตาก็มองไปที่กระจก.......เอ๊ะ.....เอ๊ะ!!!!!! เป้าขาดนี่หว่า!!!!!!!! จังหวะนั่นแน่ๆ  จังหวะสะดุดแน่ๆ  ความแย่คือ....นี่กำลังจะเริ่มงาน ฮือออออ มันไม่มีใครเห็นหรอกฮะ แต่เสียความมั่นใจมาก ไม่รู้ทำยังไงดีเลยเดินไปกระซิบพี่หมิง....พี่ๆ....เป้าขาดวะ แทนที่พี่หมิงจะ ช่วยคิดว่าทำยังไง พี่แกดันขำอีกซะนี่ พร้อมกระซิบกับผมว่า "เจ้าเชื่อเรื่องพญานาคบ่"   5555555 ตอนนี้น่ะขำนะ  แต่ตอนนั้นไม่ขำโว้ยยยย เลยบอก "โอ้ยพี่ ผมกลับไปนั่งห้องได้ป่าว"  พี่หมิงก็ไม่ให้ไปครับ บอกว่า แล้วถ้าต้องตัดสินใจอะไร ใครจะตอบ งั้นก็เดินไปบอกเค้าดิว่า เป้าแตก ขอกลับห้อง ไม่ได้ช่วยอะไรเลย แล้วผมก็ต้องอยู่แบบนั้นจน 5 โมงเย็นครับ  หลังจากเหตุการณ์นั้น ในรถผมจะมีกางเกง กับเสื้อสำรองอย่างละตัว  รองเท้าด้วย รองเท้าก็ต้องมี เผื่อเกิดเหตุไม่คาดฝันอีก จะได้ไม่ต้องเย็นไปทั้งวันแบบนี้ ฮืออออออออออ อันดับ 3  เลี้ยวผิด ชีวิตเปลี่ยน เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อนานมากแล้วครับ ตั้งแต่สมัย ม.ปลาย  ผมเรียนเคมี อ.อุ๊ อยู่ที่งามวงศ์งาน ซึ่งก็เรียนกับแก๊งเพื่อนสนิทมัธยมที่ไปเที่ยวกับบ่อยๆ นี่แหละครับ พอเวลาพักเราก็จะออกไปพักพร้อมๆ กัน นั่งดูสาวบ้าง กินขนมบ้าง เวลาเราลงเรียนที ก็จะเรียนเช้าบ่ายเลยครับ คือ 8 โมง เรียน The Brain  10 โมงเรียน อ.อุ๊ คลาสนึง แล้ว บ่ายโมงเรียนอีกคลาส คือเรียนทั้งวันนั้นแหละครับ  ดังนั้นถ้าผมโดนเรียน 1 วัน เท่ากับผมหายไป 3-4 คลาส แต่เรื่องมันเกิดขึ้นจากการที่ผมติดสาว แล้วไม่ได้ไปเรียนตามปกติ คือนัดสาวเที่ยวนั่นแหละครับ เลยไม่ได้ไปเรียนคลาสวันเสาร์ ทีนี้ผมก็ต้องทะยอยชดใช้กรรม ในวันธรรมดาช่วงเย็น 5 โมงถึงทุ่ม จนครบ ไอ่ตอนโดดไปก็คะนองใจ พอตอนต้องมาใช้กรรมนี่จ๋อยเลย แล้วห้องเรียนมันก็ต้องเปลี่ยน ซึ่งก็จะไม่ใช่ชั้นเรียน และห้องเรียนประจำ ผมเรียนคนเดียว แล้วก็ต้องพักคนเดียว  พอพักก็ไม่ได้อยากไปนั่งตรงไหน ก็แค่อยากออกไปเข้าห้องน้ำ แล้วผมก็เดินออกไปเข้าห้องน้ำ กะว่าเข้าห้องน้ำเส็ดก็จะเข้ามานั่งเล่นในห้อง พอเข้าไปในห้องน้ำ ผมก็ไปยื่นล้างหน้าที่อ่าง  เงยหน้ามาแล้วมองกระจกแล้วเช็ดหน้า ก็เริ่ม....... ............ เอ๊ะ ?!!!! ............ ทำไม.....บรรยากาศมันแปลก ๆ วะ  แต่....ไม่รู้ว่ามันแปลกตรงไหน แล้วถึงเริ่ม เอ๊ะ ?!...... ปกติห้องน้ำมันทาสีฟ้านี่หว่า ทำไม.....ชั้นนี้สีชมพู หรือว่า ชั้นนี้จะสีชมพู.......ห้องน้ำหญิงเลี้ยวซ้าย ห้องน้ำชายเลี้ยวขวา.... จังหวะนั้นมองไปข้างหลังตัวเองผ่านกระจก ชิบหาย!!!!!!!  ไม่มีโถฉี่!!!!!!!!!!!!! นี่ มัน ห้อง น้ำ หญิ๊ง !!!!!!!!!!! มีห้องน้ำปิดประตูอยู่ 1 ห้อง  พร้อมมีเสียงกดน้ำ ทีนี้แหละ ถ้ายังยืนอยู่ตรงนี้คงชิบหายของจริงแน่นอน ผมนี่ใส่เกียร์หมาวิ่งออกจากห้องน้ำอย่างไว แต่!!!! ก็มีผู้หญิงเดินสวนเข้ามาพอดี ซึ่งเค้าก็ตกใจ!!! ร้องอุ๊ย!!! ผมก็ก้มหน้าก้มตา วิ่งออกมา ก็เสียงแบบ.... "เฮ้ย ผู้ชาย เข้าไปได้ยังไงอ่ะ" แล้วหน้าห้องน้ำนี่คนเต็มเลย  อายมากกกกกกก ผมรีบกลับเข้าห้องเรียนเอาเสื้อกันหนาวมาใส่พร้อมเอาฮู้ดปิดหัวไว้ อย่างน้อยก็คงไม่มีใครจำสีเสื้อได้  ฮืออออออ  คือผมน่ะ auto pirot เดินเข้าห้องน้ำไปตามความเคยชิน โดยที่ไม่ได้ดูเลยว่า ห้องน้ำมันสลับด้านกัน  ดีตรงที่เจอกันครั้งเดียวละครับสำหรับคนในคลาสนั้น ไม่ต้องกลับไปอีกแล้ว ฮืออออ อายยยย ไม่กล้าเดินร่อนไปไหนต่อไหนอีกพักใหญ่ อันดับ 2 ขอโทษนะครับ อาจจะเห็นว่าผมจะขับรถส่วนตัวไปไหนต่อไหนเวลาทำงานตลอด สีลม  สาธร  วิทยุ รถติดยังไงผมก็ชอบขับรถไป ป่าวครับ ผมไม่ได้ชอบหรอก   ถ้าจังหวะได้ผมก็ไม่ได้อยากเอารถไป อยากจอดไว้ที่ออฟฟิศแล้วนั่งรถไฟฟ้าไปเหมือนกัน ง่ายๆ เลย คือ ถ้าต้องเข้าประชุมข้างนอกแต่เช้า ผมจะขับรถไป แต่ถ้ามีประชุมบ่ายอ่อนๆ บ่าย1 บ่าย 2 และอยู่แนวรถไฟฟ้า ผมจะใช้รถไฟฟ้าแบบไม่คิดเลยครับ เพราะ สะดวก ไม่ต้องหงุดหงิดรถติด เมื่อ 3 ปีที่แล้ว วันนั้นผมมีประชุมตอนบ่าย 2 น่าจะเลิกไม่เย็น ก็นั่งรถไฟฟ้าออกไปประชุมครับ แต่ลืมบอกไปว่า วันนั้นผมไม่สบายค่อนข้างมาก แต่หยุดงานไม่ได้เพราะมีประชุมนี่แหละ แน่นอน แต่งตัวดีเลยละ ก็ไปประชุมคนเดียวจนเส็ด แล้วขึ้นรถไฟฟ้ากลับ รถไฟฟ้าก็คนเริ่มแน่น เพราะ 4 โมงเย็นแล้ว ผมไปหามุมตรงจุดเชื่อมขบวนยืนพิงอยู่เงียบๆ พร้อมคนอื่นๆ  ตรงข้าม เป็นผู้หญิงแนวสาวออฟฟิศ ข้างๆ เป็นผู้ชายวัยทำงานยืนเล่นเกมส์ ยืนซักพัก ทำไมมันร้อนจัง ร้อนจนหายใจไม่ออก ร้อนแปลกๆ ผมเริ่มรู้ละว่า ไอ่นี่ไม่ใช่ร้อนแล้ว กุจะเป็นลมแน่นอน เพราะอาการเวียนหัว ผะอืดผะอมเริ่มมา ก็ยืนกอดอกบ้าง ลูบหน้าบ้าง  ท่องในใจว่า "อย่านะเมิง อย่านะเมิง" จังหวะนั่นหน้าผมคงออก เพราะผู้หญิงตรงข้ามมองหลายรอบมาก คิดว่าเหลืออีก 3 ป้าย ทนอีกนิดวะ ออกจากขบวนตอนนี้ ขึ้นอีกทีก็แน่นมากแล้ว แต่คนจะขี้ คนจะคลอด หรือคนจะเป็นลมเนี้ย มันอดทนไม่ได้ป่าววะ 555555 เพราะยังไม่ทันพ้น 1 ป้าย ผมนี่หูอื้อ ใจสั่นมาก อาการนี้ 10วิ ทำอะไรต้องรีบทำ แต่เอายังไงดี อยู่ๆ จะเรียกคนข้างๆ ว่าจะเป็นลมงี้หรอ ได้หรอวะ เลยหันไปหาผู้ชายข้างๆ บอกว่า "โทษครับ มียาดมไหมครับ ผมเวียนหัว" มีเสียงผู้หญิงตรงข้ามเรียกว่า "คุณคะ"  ส่วนผมก็ลงไปนั่งกับพื้น โอย.... แล้วผู้ชาย 2 คน กับผู้หญิงคนนั้นก็พาออกมานอกขบวนรถ พร้อมยาดมกับพัด แต่ผมรู้เรื่องตลอดเวลานะครับไม่ได้วูบไปเลย อายมากกกกกกกกกกกกกกกกก เริ่มอายตั้งแต่จะขอความช่วยเหลือละครับ คือจะให้ผมบอกยังไง 55555 ผู้หญิงอาจจะไม่รู้สึก แต่ผมเป็นผู้ชายไง 55555 อายมาก อายไม่ไหว สรุปพี่ ผจก ขับรถมารับที่สถานีกลับออฟฟิศ อันดับ 1 จอด จอด จอด!!! มาท้อปเลยครับเรื่องนี้ เสียฟอร์มไม่ไหวจริงๆ ครับ  จากคำอธิบายข้างบน คือผมต้องมีไปประชุมข้างนอกบ้าง เรื่องนี้เกิดเมื่อนานนนนแล้วครับ ตั้งแต่ผมเริ่มทำงานได้ซัก 2 ปี ผมต้องออกไปประชุมกับพี่ ผจก คนเก่า กับพี่โบ๊ต ผจก คนปัจจุบัน ตอนนั้นพี่โบ๊ตยังเป็นหัวหน้าทีม แล้วผมเป็นทีมของพี่เค้าเอง วันนั้นเรามีนัดประชุมกับประธานบริษัทลูกค้า พร้อมกับ Marketing  แน่นอนๆ แต่งตัวดีมากกกกก ดีขนาดใส่สูท ผูกไทด์เลยละครับ ซึ่งเราก็ขับรถออกไปกันแผนกละคัน พี่ ผจก เป็นคนขับรถ  พี่โบ๊ตนั่งหน้า ผมนั่งหลัง พี่ ผจก เป็นคนขับรถ.....เบรกๆ เหยียบๆ เบรก ๆ ยึกๆ ยัก ๆ แล้วรถใน กทม มันก็ไป ๆ หยุดๆ  ไอ่เราก็ไม่ชินกับการเป็นคนนั่งหลัง เพราะปกติจะเป็นคนขับเอง มาเลยครับ คลื่นไส้ ผะอืดผะอม เมารถแหละเรา พี่โบ๊ตถามลายรอบว่า ไหวป่าววะมานั่งหน้าไหม  แต่ผมบอกว่าไม่เป็นไร ก็พยายามนั่งหลับตา ท่องพุทโธ พุทโธ  ด้วยความที่ไม่เคยเมารถก็ไม่รู้หรอกครับว่าสุดทางของการเมารถคือยังไง แต่ที่แน่ๆ แม่งต้องอ้วกแน่นอน เพราะนี่ก็ถึงคอแล้ว แต่ความอดทนของผมก็มีจำกัดนะ พอรถติดไฟแดงที่แยกอโศกปั๊บ ผมตบไหล่พี่โบ๊ต  "พี่ๆ สลับที่กันได้ไหม ไม่ไหวแล้ว" แล้วตะโกนบอกพี่ ผจก "พี่ๆ จอด จอด จอด" เปิดประตูออกไปได้ผมก็จัดการอ้วกซะก่อนเลย 1 รอบ พอดีกับไฟแดงตั้ง 150 วินาที มีเวลาอ้วกแล้วกลับมา Settle ตัวเอง นั่งหน้าแทนพี่โบ้ต ส่วนพี่เค้าก็ไปนั่งหลัง แต่เอาจริง จะนั่งหน้าหรือนั่งหลังไม่ได้ดีไปกว่ากันเลย เพราะพฤติกรรมการขับของพี่ ผจก นี่อะไรก็เอาไม่อยู่จริงๆ  ได้แต่นั่งภวานา ยุบหนอ พองหนอ ฮึบไว้หนอ ฮึบไว้หนอ ทนจนพี่ ผจก จอดรถในที่จอดของบริษัทลูกค้า พี่อีก 2 คนก็ลงจากรถ ผมก็ค่อยๆ เปิดประตูออกไปแล้วเหนี่ยวหลังคาลุกขึ้น แต่เมารถหรือเมาเหล้านี่อาการพอๆ กันเลย เพราะผมยืนไม่อยู่ก้าวขาลงจากรถได้ก็ทรุดลงไปกองกับพื้น ต้องเหนี่ยวประตูรถค่อยๆ ยืนขึ้นมา พี่โบ๊ตเห็นทรงไม่ดีก็รีบหมุนเนคไทด์ผมกลับมาด้านหลังแล้วสอดเข้าไปหลังคอเสื้อ แล้วหิ้วผมให้เดินเข้าไปด้านหลัง หลังจากนั้นผมก็บรรเลงเลยครับ ก็อ้วกไป 2-3 รอบ  โดยมีพี่โบ๊ตหิ้วอยู่ด้านหลัง แล้วลงไปนั่งกับพื้น เรียกว่าหมดสภาพ ไอ่ที่แต่งตัวดีๆ มานี่หมดกัน สูทก็พาดไว้หลังรถ ไทด์ยัดไว้หลังเสื้อ แขนเสื้อนี่ถกขึ้นมาถึงขอศอก แล้วมันเดินไปตรงทางเลยครับ เหมือนคนเมาเหล้าไม่มีผิด พออ้วกจนไม่มีอะไรจะออกมาแล้ว พี่ ผจก ก็บอก It's time ไปเร็วไป พี่โบ๊ตก็จับผมขึ้นมาแต่งตัว คือยืนพิงรถอยู่นะ แล้วพี่แกแต่งตัวให้ แล้วหิ้วแขนไว้ข้างนึงเดินเข้าไปออฟฟิศลูกค้า ไปถึงดูจากสภาพใครๆ ก็ต้องตกใจว่าผมไปโดนอะไรมา พี่ ผจก ก็ยิ้มเขินๆ บอกน้องเมารถอ่ะครับ ผมขับน่าจะไม่นุ่มเท่าไหร่ ลูกค้าเห็นแล้วคงเวทนา เลยจัดชาร้อนมาให้จิบแก้คลื่นไส้ เอาจริงๆ ตลอดการประชุมผมเบลอไปหมดเลย มึนหัว หูวิ๊งๆ ตลอด พูดได้ไม่กี่คำ "ครับ" "เดี๋ยวผมแจ้งกลับครับ" "ได้ครับ" ผมอยู่ในสภาพดูเกือบได้ที่ใส่สูท ใส่ไทด์เรียบร้อยดี ยิ้มได้บางๆ  แต่ลูกค้านี่ดูสงสารผมมาก ถามแล้วถามอีกหลายรอบว่าเราชาอีกไหม อาการเมารถของผมเป็นเรื่องตลกที่ลูกค้าแซวไปอีกระยะนึงเลยครับ เฮ้ย!!! ไม่ตล๊กกกกก   นี่อั้นอ้วกแทบตาย แต่นึงถึงสภาพตัวเองวันนั้น วันที่อยากดูดีมากๆ  ต้องการความมั่นใจมาก ๆ แต่สภาพวันนั้นคือดูไม่ได้มากๆ ครับ 55555  อายมากกกกกกก จำความรู้สึก จำบรรยากาศได้จนถึงวันนี้เลยครับ นี่เลยครับ เรื่องขายหน้าอันดับ 5 อันดับของผม แต่คือไม่รวมพวกตะโกนทักคนผิดแต่ไกล เพราะสายตาสั้น ตกบันได ใส่เสื้อกลับตะเข็บ ส่งเมลล์คุยกับทีมแต่reply all จะพิมคำว่า Hello Alan แต่รีบจัด พิมเลือกแค่ Hell Alan ไอ่พวกนี้เล็กน้อยครับ 55555 ตลกในชีวิตประจำวัน มีเรื่องขายหน้าท้อปๆ อะไรมาแชร์กันนะครับ ผมเป็นคนชอบอ่านเม้น เพราะเหมือนเราได้คุยกันครับ ^^     Create Date : 09 ธันวาคม 2564 34 comments Last Update : 9 ธันวาคม 2564 16:36:52 น. Counter : 1158 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณกะว่าก๋า, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณทนายอ้วน, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณtoor36, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณสองแผ่นดิน, คุณhaiku, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณnonnoiGiwGiw, คุณกิ่งฟ้า, คุณkae+aoe, คุณtuk-tuk@korat, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณThe Kop Civil, คุณชีริว, คุณเริงฤดีนะ, คุณlovereason, คุณPooh Station TH, คุณหอมกร, คุณzungzaa

โหวตหมด กรั๊กๆ เจิมไว้ก่อนเดวมาอ่านดีๆ อีกที   โดย: nonnoiGiwGiw 9 ธันวาคม 2564 17:18:46 น.

พี่ก๋าอ่านแล้วลองสมมุติตัวเองเป็นน้องปริ๊นซ์ อันดับ 1 ขอเป็นข้อ 3 เพราะอันนี้มีหญิงเดินสวนมาด้วย 555 อันดับ 2 เป็นข้อ 4 เพราะกางเกงขาด อันนี้ก็อายนะถ้าใครเห็น อันดับ 3 ข้อ 5 หยิบอาหารผิด พอเข้าใจได้เพราะมีหลายคน ส่วนข้อ 1-2 เป็นเหตุผลเรื่องสุขภาพล้วน ๆ พี่ก๋าเคยอ่านมากสุด ตอนเป็นครูฝึกสอน ไปรอเด็กนักศึกษาที่ห้อง แต่ไม่มีใครมา โกรธมาก เดินลงมาตามเด็ก เจอเด็กพอดี "ทำไมพวกคุณไม่เรียนวิชาของผม" เด็กมองงง ๆ แล้วก็บอกว่า "วิชาของอาจารย์มีเรียนวันพุธนี่ครับ" "แล้วทำไมพวกคุณไม่เข้าห้องเรียน" พี่ก๋าพูด เด็กตอบว่า "วันนี้วันอังคารครับอาจารย์" 555 ปล. พี่ก๋าเคยนั่งรถไปแล้วคนขับรถชนลุงขับมอเตอร์ไซด์เต็มแรง ภาพติดตามาก ดีที่แกไม่เป็นอะไร แต่ที่แปลกคือ พี่ก๋าเห็นภาพแบบเดจาวูครับ ตอนจอดติดไฟแดงในเมือง อยู่ๆก็เห็นภาพรถตัวเองพังยับเลย ยังหันไปบอกคนขับเลยว่าเรากลับบ้านก่อนดีมั้ย แต่คนขับบอกไม่มีอะไรหรอก สุดท้ายก็ขับไปชนจริงๆ   โดย: กะว่าก๋า 9 ธันวาคม 2564 19:45:21 น.

ขอไปตั้งสติก่อนนะครับ ว่าจะขำเรื่องไหนก่อนดี ฮ่าๆๆๆๆๆๆ น้องปรินซ์ทันกางเกงทำงานที่ยังเป็นตะขอแบบโบราณไม่ได้ฝังในผ้ามั๊ยครับ มีครั้งนึงเดินๆอยู่แล้วด้ายที่เย็นตะขอมันขาด ดีที่มีเข็มขัดคาดเอาไว้อีกที จริงๆมันก็ไม่เป็นอะไรหรอก แต่กลัวว่ากางเกงจะหลุดได้ขายหน้าแน่ๆ รีบเดินเข้า 7/11 ซื้อเข็มเย็บผ้า แล้วหาห้องน้ำเข้าไปแอบน้ำซ่อมกางเกงเลยครับ กว่าจะเสร็จเหงื่อแตกกกกกกก ร้อนมากกกกก อิอิ   โดย: ทนายอ้วน 9 ธันวาคม 2564 21:02:19 น.

สวัสดีครับคุณปริ๊นซ์ โอ๊ย พีคทุกเรื่องเลยจริงๆ ชอบที่สุดคือ จอดๆๆ ขอโทษนะครับ และของผมใช่ป่ะ โหวตๆๆ เรื่องอาหารผิดนี่เคยแบบหยิบมาเสิร์ฟผิดครับ ออเดอร์ไหนไม่รู้แต่มาเสิร์ฟโต๊ะเรา ไอ้เราก็ลืมว่าสั่งอะไรไป กินจะไปครึ่งแล้ว 555 ถึงได้รู้ ตอนนั้นจำไม่ได้แล้วว่าสรุปจบไง เหมือนแคนเซิลของที่สั่งไว้ทันหรือไงนี่แหละ เรื่องปวดท้องบนรถนี่ทุกข์มากนะครับ เคยแบบปวดบนรถเมล์ที่ติดบนถนนี่สุดมาก ขนลุกเกรียว อิอิ   โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 9 ธันวาคม 2564 21:28:10 น.

ส่งกำลังใจก่อนจ้า มีแต่เรื่องโก๊ะ ๆ ของคนอื่น ของตัวเองจำไม่ได้แฮะ 555   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 9 ธันวาคม 2564 21:34:59 น.

ถ้ายังจำเรื่องได้แล้วเอามาเล่าแบบนี้ได้แสดงว่าไม่น่าอายเท่าไหร่นะครับ จริงๆ จะเป็นลมรีบบอกคนที่ั่งครับ มีคนลุกให้แน่นอน ไม่ต้องห่วงไป ล้มลงไปมันไม่คุ้มนะ เข้าห้องน้ำผิดผมก็เคย เข้าไปแล้วเห็นห้องน้ำมันแปลกๆ รีบเดินออกมาดู อ้าวเข้าผิด เจอเคสเดียวกัน แต่จุดจบต่างกัน ของผมไม่มีใครอยู่หน้าห้องน้ำ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 9 ธันวาคม 2564 21:36:54 น.

สวัสดี ยามดึก จ้ะ น้องปริ๊นซ์ นั่งอ่าน เรื่องหน้าแตกทั้ง 5 เรื่องของปริ๊นซ์ แล้วก็อมยิ้มไป ด้วย เห็นใจมากที่สุด น่าจะเป็นเรื่องสุขภาพ (เมารถ)มากกว่า นะ เรื่องสุขภาพนี่ ทำถูกแล้วจ้ะ ที่ต้องขอความช่วยเหลือจากคนใน รถไฟฟ้า หรือ การยอมนั่งหน้ารถก่อนที่จะเกิดอาการเมารถ อย่าคิด ว่าตัวเองไหว พอเมาแล้วไปนั่งหน้ารถ โอกาสที่จะไม่เมา ก็หมด โอกาสแล้ว เพราะร่างกายมันเมามากไปแล้วไง เฮ้อ! ถ้านั่งหน้าแต่ แรก ก็อาจจะเมาน้อย อาการไม่หนักมากแน่ ส่วนเรื่องรับอาหารผิด ก็ไม่หน้าแตกเท่าไร เรื่องเข้าห้องผิดนี่ เจอผู้หญิงอีก เออ น่าอาย หน้าแตกหน่อย ซิปแตกนี่ ก็น่าอาย อิอิ แต่ มันก็เป็นเรื่องธรรมดาของชีวิตเนาะ ห้าห้า โหวดหมวด บันทึกฯ   โดย: อาจารย์สุวิมล 9 ธันวาคม 2564 22:30:07 น.

เป้าขาด นี่เคยครับ รีบกลับบ้านเลย ไม่ได้เข้าห้องน้ำผิด แต่เดินก้มหน้าเดินเลยประตูออกไปเข้าด้านผู้หญิง พอเงยหน้า เดินกลับทันที55 ไม่เคยเป็นลมครับ เรื่อง อ้วก เวลานั่งรถก็ไม่เคยเป็นครับ เคยนั่งรถตู้หาดใหญ่-เบตง โค้งจำนวนมาก ในรถจะมีถุงไว้ให้ใส่อ้วกทุกที่นั่ง แต่ก็ไม่มีอาการครับ   โดย: สองแผ่นดิน 10 ธันวาคม 2564 0:21:47 น.

ปวดหนัก ซิบแตกนี่ไม่อยากเจอเลย 555 ก็เคยมาเหมือนกัน   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 10 ธันวาคม 2564 5:45:19 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องปริ๊นซ์ เม้นท์เมื่อวาน จะพิมพ์ว่า "เคยอาย" กลายเป็น "เคยอ่าน" ซะงั้นครับ 555   โดย: กะว่าก๋า 10 ธันวาคม 2564 6:55:41 น.

5555+ เข้ามาอ่านใหม่ ทำไมอันดับหนึ่งนี่พี่ว่าไม่พีคเท่าอันอื่นๆวะ อันเป็นลมนี่น่ากลัวมาก ต้องขอบคุณคนที่ช่วยมาก เข้าห้องน้ำผิดที่ไม่เท่าไรของพี่พีคกว่า กร๊ากกก แต่ไม่กล้าเล่า เป้าแตกนี่คือยังไง แตกตรงซิปหรือด้านล่าง งง กางเกงต้องฟิตขนาดไหนเป้าถึงแตก ไอ้ไลน์แมนนี่ตลก แต่ถ้าไปสลับกับห้องที่เป็นสาวๆ ก็น่าจะเข้าที แต่จิงๆ เข้าห้องน้ำผิดพี่เปนบ่อยจนหลังๆ ต้องดูดีๆก่อน แต่เข้าไปแล้วออกทันทีก็ยังไม่เท่าไร   โดย: nonnoiGiwGiw 10 ธันวาคม 2564 10:47:27 น.

เพิ่งมาเห็นว่าแกรไปตอบเรื่องคนคุยในบล็อกแล้ว... จะชวนพี่ไปเป็นคนคุยหรือจ๊ะ... คุยยังไงให้ไม่ด่า ก็แกรกวนตรีนพี่ตลอด แล้วเดี๋ยวทำไมจำชื่อแมวพี่ไม่ได้ เจมจิ ---- กีกี้ ลิซ่า --- ปองโย่ ญาญ่า --- ลัคกี้ ไง   โดย: nonnoiGiwGiw 10 ธันวาคม 2564 10:51:49 น.

เพลงอัลบั้มทิ้งรักลงแม่น้ำ ที่พี่ชอบสุดไม่ใช่เพลงนี้ว่ะ พี่เป็นพวกชอบเพลงหน้า B   โดย: nonnoiGiwGiw 10 ธันวาคม 2564 10:52:27 น.

สวัสดีค่ะน้องปริ๊นซ์ วันนี้พี่กิ่งนั่งอ่านเรื่องราวของน้องปริ๊นซ์พร้อมหัวเราะคนเดียวไปด้วย ขำจริงๆจ้า รับอาหารผิด เก่งจังเอาคืนไม่ได้เลยเอาไปไว้ที่ รปภ. เป้าขาด อิอิ อันนี้อาการหนัก ทำให้ขาดความเชื่อมั่นไปเยอะเลย 555 พี่กิ่งก็เคยค่ะแต่มันเป็นซิปกางเกงมันเลื่อนไหลลงเองโดยไม่รู้ตัวมารู้อีกทีตอนเข้าห้องน้ำ ว๊าก เปิดหวอไว้เลย 555 ดีหนอยที่ กกน.เป็สีดำสีเดียวกับกางเกงจ้าคนเลยไม่ทันสังเกตุ เลี้ยวผิดชีวิตเปลี่ยน ก๊าก..อิอิ พี่กิ่งก็เคยจ้าเดินดุ่มๆไปเพราะปวดมากพอเข้าไปเจอโถฉี่วิ่งกลับแทบไม่ทันดีไม่มีคนเข้าห้องน้ำมา 555 ขอโทษครับ อันนี้พี่กิ่งว่าไม่น่าอายหรอกค่ะน้องปริ๊นซ์มันเป็นอุบัติเหตุ การเป็นลมเราไม่รู้ล่วงหน้ามาหรอกค่ะ พอมีอาการบอกใครเค้าได้เลยนะคะอย่าทนเด็ดขาดอันตรายมากมีสิทธิ์ล่วงลงไปเสียชีวิตทันทีได้นะคะ เหมือนพิธีกรจีนสาวสวยอยู่ดีๆล้มลงไปบนเวทีพูดอยู่ดีๆก็ล้มลงไปและเสียชีวิตในเวลาต่อมาอันตรายค่ะอันนี้อย่าอายนะคะรีบบอกคนข้างๆเลยค่ะเค้าจะได้ช่วยเราได้หหนักจะได้เป็นเบานะคะ จอด จอด จอด อันนี้พี่กิ่งว่าไม่น่าอายหรอกค่ะมันเป็นอาการของร่งกายที่เกิดขึ้นโดยเราไม่ทันตั้งตัวต้องรีบเปลี่ยนที่นั่งทีเลยค่ะอาการจะได้ไม่หนัก แต่พี่กิ่งไม่เคยเมารถเลยค่ะ อ่านเรื่องราวของน้องปริ๊นซเล่ามาสนุกดีค่ะ เก่งจังจำเรื่องราวได้หมด พี่กิ่งจำอะไรไม่ค่อยจะได้หรือว่าสว.แล้วก็ไม่รู้ 555 โหวต ขำขันนะคะ อิอิ   โดย: กิ่งฟ้า 10 ธันวาคม 2564 11:49:09 น.

เรื่องขายหน้าของเรา เราลืมไปหมดแล้วอ่ะ ขายตรงไหน ลืมตรงนั้นเลยจ้า   โดย: tuk-tuk@korat 10 ธันวาคม 2564 16:35:00 น.

สวัสดีค่ะคุณน้องปริ้นซ์.. 55555 ขำทุกเรื่อง   โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) 10 ธันวาคม 2564 17:09:48 น.

เสื้อรุ่นนี้ขายดีเลยนะครับ 555 พี่ก๋าว่าน่าจะแข่งกันเรื่องความอร่อยนะ แต่ถ้าใครอยากเปิดก็เปิดไปเถอะ เปิดแล้วไม่อร่อย คนกินครั้งเดียวก็เลิกแน่นอน ตอนนักศึกษาบอก พี่ก๋ารีบทำหน้าขรึมเลย รักษาฟอร์มครับ 555   โดย: กะว่าก๋า 10 ธันวาคม 2564 18:15:54 น.

สวัสดีวันหยุดครับน้องปริ๊นซ์ อ่านจบทั้ง 5 เรื่อง สำหรับพี่พี่ว่าเป้าขาด อายสุดนะ 555 อันดับสองเข้าห้องน้ำผิด ส่วนเรื่องอ๊วกพี่เคยเหมือนกัน แต่เป็นเมาเหล้านะ ตอนเรียน ป.ตรีไปฝึกงาน กินจนลืมตัว คลานไปชักโครกเลยครับ พี่เคยกางเกงขาดเหมือนกัน แต่เป็นด้านหลังนะ ตอนนั้นไปตีแบดใส่กางเกงตัวเก่าไป เพิ่งมารู้ว่ามันขาดก็ตอนกลับมาบ้านแล้ว รูเบ้อเร่อเลยใหญ่มาก 555   โดย: The Kop Civil 10 ธันวาคม 2564 19:59:24 น.

ขอบคุณสำหรับกำลังใจให้บล็อก - นิทรรศการสืบสานงานสมเด็จพระบรมราชชนนีพันปีหลวง ศูนย์ศิลปาชีพระหว่างประเทศ บางไทร อยุธยา ครับ   โดย: ทนายอ้วน 10 ธันวาคม 2564 20:07:24 น.

เผาคนที่ออฟฟิศเยอะละ บล็อกนี้มาเผาตัวเองมั่ง พอเผาตัวเองเสร็จบล็อกหน้าก็จะเกิดใหม่ ดุจดังนกฟินิกซ์ สั่งไลน์แมนที่ออฟฟิศชนกัน ตอนรับคงงงกันน่าดู ผมไม่เคยเลยแฮะ ต่อให้ส่งบ้านก็ยังไม่เคยใช้เลยอะ วังน้อย ยุดยามันไกลร้านอาหาร ว่าแต่แถวนั้นใกล้ชินคันเซนสาขาไหนครับ เดี๋ยวนี้ไม่ต้องไปสามย่านมิตรทาวน์ละ มีให้กินหลายที่ เป้าขาดหรือลืมรูดซิปนี่คือคลาสสิคเลย เคยบ่อยเหมือนกัน แล้วก็คิดตลอดว่าคงไม่มีใครเห็นมั้ง -*- ปกติคนเห็นเขาจะเตือนมั้ยนะ หรือเขาจะแกล้งทำเป็นไม่เห็น -*- -*- ว่าแต่มันขาดบ่อยขนาดต้องพกกางเกงสำรองไปเลยเรอะ เสื้อสำรองนี่เผื่อเบ่งกล้ามเสื้อกระจุยแบบเคนชิโร่ใช่มั้ยครับ เคมี อ.อุ๊ ผมเรียนสาขาบางกะปิโน่นเลย ตอนนั้นไม่แน่ใจว่างามวงศ์วานมีรึยัง แต่ถึงมีก็คงไม่เจอกันหรอก ผมเอ็นท์ตั้งกะปี 41 ไหนก็ก็เข้าห้องน้ำผิดแล้ว แอ๊บกะเทยเลยค่ะ ผู้หญิงที่ผ่านมา "อ๋อ กะเทยก็คุกอยู่ดีค่ะ" ประสบการณ์ขึ้นรถเมล์เบียดๆ นี่ผมไม่ได้ขึ้นมายี่สิบปีแล้วมั้ง หลังๆ อย่างมากก็ขึ้นรถไฟฟ้า แต่คนโล่งตลอดเลย เป็นลมบนรถไฟฟ้าก็เป็นเรื่องที่ทำอะไรไม่ได้อะเนอะ ท่านผู้ชม (ไทยมุง) คงเข้าใจ ^^ และเพิ่งรู้ว่านั่งหลังจะเมารถมากกว่า ดีไม่อ้วกใส่รถเค้า แค่อ้วกให้ลูกค้าเห็น ถึงจะอ้วกแต่ก็แต่งกายสุภาพตอนอ้วกนะครับ 555 โชคดีผมเป็นคนไม่เมารถ เพราะนั่งรถวิบาก ขับ by เด็จพ่อ มาตั้งแต่เด็กมั้ง   โดย: ชีริว 10 ธันวาคม 2564 22:00:15 น.

สวัสดีครับคุณปริ๊นซ์ อย่างคนที่เมารถ ถ้าลงเรือก็เป็นไหมครับ ปวดท้อง (ปวดอึ) ขณะอยู่ในรถแล้วสองข้างทางไม่อำนวย = ที่สุดของแจ้มากครับ อิอิ   โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 10 ธันวาคม 2564 22:30:21 น.

ชะแวปมาอ่าน..แต่ตาลาย..ง่วงๆๆๆ ไว้มาใหม่ค่ะ   โดย: เริงฤดีนะ 10 ธันวาคม 2564 22:40:11 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องปริ๊นซ์   โดย: กะว่าก๋า 11 ธันวาคม 2564 7:40:13 น.

สวัสดีครับคุณปริ๊นซ์ ถ้าคุยกับต้นไม้ได้ผมก็ว่าดี เพราะพักหลังนี่ผมปลูกผักสวนครัวไม่ค่อยขึ้นเลย TT 55 การที่จู่ๆ จะมีคนมาอยู่ในบ้านอย่างถาวรนั้น คงต้องปรับตัวกันมากทีเดียว ถ้าในเคสที่ว่าเดิมๆ คนในบ้านอยู่กันลงตัวแล้ว เรื่องกึ่งเป็นกึ่งตาย จากที่เคยอ่านจากเรื่องเล่า และหนังสือ ฯลฯ เรามักจะคิดถึงช่วงเวลาในอดีต เรื่องคาใจ เรื่องอาลัยอาวรณ์ ทำนองนี้ และมักพบเปอร์เซ็นต์กึ่งเป็นสูงกว่า ถ้าเทียบกับคนที่ฆ่าตัวตาย การนึกถึงเรื่องที่คาใจคงได้แค่พริบตาจริงๆ แล้วแทบจะกลับไปแก้ไขไม่ได้ด้วย พวกไวกิ้ง โรลเลอร์โคสเตอร์ นี่ผมยังไม่เคยเล่นเลย มันน่าจะสุดเหวี่ยง เลยใช่ไหมครับ ขอบคุณสำหรับกำลังใจด้วยนะครับ   โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 11 ธันวาคม 2564 20:58:05 น.

สายลับจับบ้านเล็ก หนังนานมากแล้ว แต่ผมเพิ่งได้ดู แปลกใจตัวเองเหมือนกัน ทั้งที่เป็นแนวที่ชอบเลยนะ (ดูแบบไม่ต้องคิดอะไรมาก) โซระ อาโออิ เล่นให้ GTH อีกเรื่องก็แอมฟาย ไม่รู้ไปดีลกันยังไงนะครับ สงสัยรู้ว่าวัยรุ่นชอบ 555 GDH ชอบฟรีแลนซ์ อ้ายหล่อคนลวง เหมือนกัน เฟรนด์โซนเฉยๆ (ชอบใบเฟิร์นแต่รำคาญบทนาง) Home Stay ยังไม่ได้ดูสักที ร่างทรงนี่รอเข้า netflix ไปยาวๆจ้าาาาา Money Heist ว่าจะดู มันก็หลายซีซั่นเหลือเกิน ขี้เกียจเบย 555   โดย: ชีริว 11 ธันวาคม 2564 23:14:59 น.

หบิบอาหารผิด โอกาสเกิดเป็นรได้สูงค่่ะ ส่วนการเตรียมเสื้อกางเกหงรองเท้า สำรองไว้ในรถ เป็นเรื่องดี พึงกระทำอย่างยิ่ง ผู้ชายเข้าห้องน้ำหญิงนี่ สาวๆที่พบเจอจะสะดุ้งมากๆ เพราะเหนือความตาดหมาย พี่อ้อเคยเข้าห้องน้ำชาย..สมัยแข่งกีฬา แบบที่จริงกลิ่นมันต้องมาก่อนด้วย (กลิ่นเหงือ กลิ่นน้ำมันนวด) ก้มเดินๆๆไปเร็วๆ..แบบปวดมาก เงยหน้ามาอีกที..เสียงอื้ออึง พลันเงียบ มันเป็นห้องน้ำ locker นักกีฬาชาย ปรากฏว่า..คนอาย กลับเป็น ฝ่ายชาย.. เพราะบางคนไม่นุ่งผ้า/นุงผ้าเ้ช็ดตัว จำได้ พี่อ้อ ยินงงตะลึง จากนั้นก็ทำหน้าเหวอๆๆ.. รีบใช้ปิดตานั่งลงอย่างเร็ว แล้วหมุนตัว ก่อนยืดตัววิ่งออกมาหน้าเริด เขินมากๆ ที่ทำงานน่ารักเสมอนะคะ กับการเป็นลมของ Little Prince ไม่ว่าที่ไหน เมื่อไหร่ ขณะออกปฏิบัติงาน แถมยังได้ลูกค้าน่ารักอีก แสดงว่าไปที่ไหนคนก็รักก็เอ็นดู แม้ในบล็อกนี่   โดย: เริงฤดีนะ 12 ธันวาคม 2564 7:43:13 น.

รีบใช้ 2 มือปิดตานั่งลงอย่างเร็ว*   โดย: เริงฤดีนะ 12 ธันวาคม 2564 7:45:59 น.

สวัสดีค่า คุณปรินซ์ มาช้าอีกแล้ว >//< เรื่องน่าอายหลายเรื่องจริงๆ แต่จริงๆ ต้องมีเยอะกว่านี้แน่นะคะ นุ่นก็เยอะอยู่จำไม่ลืมเลย 55 อันดับ 5 นี่แบบมันต้องมีผิดบ้างก็ไลน์แมนกันหมดนี่เนอะ แสดงว่าไม่ได้จ่ายแบบเงินสดเลยรับแต่ของอย่างเดียว 55 นุ่นแทบไม่ได้สั่ง lineman เลยเพราะเวลาสั่งอาหารจะเฉพาะวันหยุดที่ไมไ่ด้ออกไปไหนแล้วนี่ก็เป็นเจ้าเดียวที่ไม่ได้ส่งที่บ้านเพราะเค้าบอกว่าอยู่นอก พื้นที่ให้บริการ งือออ อันดับ 4 5555 อันนี้ตลกมาก นึกท่าผูกเชือกรองเท้าว่าจะต้องเท่มากแน่ๆ แต่ๆๆ กระจกอะไม่รักดีไม่รู้จักหลบเนาะ ไม่งั้นไม่ต้องเย็นไปถึงห้าโมงหรอก คนไม่รู้ย่อมไม่ผิด รุ่นพี่เปรี้ยวมากเจ้าเชื่อเรื่องพญานาคบ่ ก๊ากกก แต่ว่าไม่ได้นะถ้าเป็นนี่ก็ไม่ขำจริงๆ ค่ะ ไปไหนมีติดรถเหมือนกันทั้งเสื้อ กางเกงแล้วก็รองเท้า อันนี้เด็ดเพราะวีรกรรมกับตัวเองค่ะ ตอนจบใหม่อยู่กทมเดินไปขึ้นรถบริษัทไม่มีใครทักซักคน ใจร้ายอะ ไปถึงที่ทำงานถึงเห้นว่าใส่รองเท้าคนละสีคนละแบบแงงงง สีครีมกับสีพีชอะ มันเหมือนกันตรงหนายย แงง อันดับ 3 อันนี้เข้าใจมากๆ เพราะนุ่นเป็นบ่อย 55 ก่งก๊งตลอดล่าสุดเลยไปกับแม่ค่ะ เข้าห้องน้ำปั๊ม แล้วทีนี้แม่เข้าก่อนนี่มัวแต่คุยโทรศัพท์เสร็จก็ไปเข้าห้องน้ำทำธุระอะไรเรื่อยเปื่อย ออกมา เอ๊ะ ผู้ชายสวนเข้าไป เข้าห้องน้ำหญิงได้ไงฟะ นี่ยังไม่รู้ตัว ออกมาหน้าห้องน้ำจะมาล้างมือ อ้าวแม่ทำไมออกมาจากฝั่งโน้นอะ แงงง ถึงบางอ้อ หน้าแตกตามระเบียบ อันดับ 2 อันนี้ว่าไม่ได้นะ มันมากระทันหันเนอะๆ นุ่นเกิดมาไม่เคยเป็นลมเลยค่ะเลยไม่รู้ว่าความรู้สึกเป็นยังไง แต่ถ้าเป็นผู้หญิงเป็นลมคงดูไม่เท่าไหร่ พอผู้ชายเป็นลมก็อาจจะแปลกๆ สักหน่อย แต่ไม่เป็นไรนะ ในหนังเรื่อง the classic อะ พ่อนางเอกเป็นลมตลอด 555 อันดับ 1 อันนี้นุ่นไม่ค่อยเป็นแฮะ จะเป็นบางครั้งเวลาเจอคนขับที่ขับไปเบรคไปหรือเลี้ยวรถฉวัดเฉวียน อันนี้ว่าไม่ได้นั่งหน้านั่งหลังก็พร้อมพุ่งแต่คนขับอะ ชิลไม่รุ้ตัวหรอกว่าทำคนอื่นแทบตาย หลังๆ ถ้าต้องไปทางไกลสักหน่อยขับเองดีกว่าสบายใจ มั่นใจด้วย แล้วคุณปรินซ์ทั้งสูท ทั้งไทด์ อยากดูดีมั่นใจแต่แบบเฟลเลย ต้องเป็นเรื่องฝังใจแน่ๆ (555 นี่คือเพื่อความซอฟท์ค่ะ555) เอาจริงมีหลายเรื่องเหมือนกันค่ะ อ่านไปนึกไป เราก็เยอะอยู่นะ เอาเป็นว่าไม่ใช่คุณปรินซ์คนเดียวที่มีเรื่องน่าอายค่ะ 55 ที่บล็อกคือไม่ค่อยว่างเหมือนกันค่ะ มาหยอดไว้แล้วสองสามวันมาทีเพราะช่วงนี้จะปีใหม่แล้วปั่นงาน หลายเรื่องด้วย คือทำหลายอย่าง แงงงงง เลยไม่ได้บอกค่ากะว่าไว้สักอาทิตย์ค่อยอัปสักทีค่ะ วัคซีนนุ่น sv+sv แล้วบูส mr ค่ะ ไข้ขึึ้นน้อยกว่าคุณปรินซ์เยอะแต่รู้สึกร่างพังจริงๆ ฉีดมาใหม่ลั้ลลาดีนะแต่คืนนั้นคือหนาวไข้ขึ้น เช้ามาปวดหัว กินไม่ลง นอนทั้งวันเลยค่ะ แต่นอนวันกับอีกคืนเช้ามาหายเลยค่ะ ถึกมาก แต่บางคนไม่เป็นไรเลยนะแบบเก่งมากอะสุดยอด นี่นุ่นยังคิดอยู่ว่าเข็ม 4 หมอบอกว่าเว้นสัก 6 เดือน คุณปรินซ์เว้นกี่เดือนคะ นุ่นก็ยังไม่ตัดสินใจเลยแต่ต้องไปตรวจภูมิแน่ๆ อยากรู้เพราะเอฟเฟคหลังจากไข้คือผื่นแดงขึ้นแขนข้างที่ฉีดเป็นปื้นใหญ่เลย กลัว เรื่องคุณภพตอนหน้าก็รู้แล้วค่ะ ว่าเมียคุณหลวงเป็นโรคอะไร 55 รุ้งก็ต้องถึกหน่อยเพราะไม่งั้นอยู่ไม่รอดแน่ๆ คุณภพไล่ไปงั้นแหละค่ะ แต่ใจอะอ่อนจะตาย อิอิ นุ่นดู Hellbound อยู่ ได้สองตอนละ เรื่องของเรื่องไม่ชอบพระเอก ยูอาอิน ดูซีรีส์เค้าแล้วไม่ค่อยชอบค่ะ มีที่ดูแล้วชอบเรื่องเดียวคือที่เป็นนักเปียโนกับนางเอกรุ่นพี่ที่มีสามีแล้ว ซีรีส์มันจะออกแนวผิดศีลธรรมหน่อยแต่ชอบ บีบหัวใจดี ตอนจบยิ่งน่าตีมากด้วย ส่วนบล้อกซีรีส์คือตามมีตามเกิด แงงงงง ไม่รู้จะจบเมื่อไหร่คะ่ ปล่อยไปก่อน อิอิ ขอบคุณคุณปรินซ์มากค่า บางทีแบบโหวตไว้ก่อนกว่าจะว่างมาอ่านก็ดึกเลยค่ะ   โดย: lovereason 12 ธันวาคม 2564 22:03:02 น.

เรื่องเข้าห้องน้ำผิดเป็นเรื่องที่ผมเขาใจเลยครับหันมาแล้วเจอผู้หญิง2คนยืนมองอยู่ห่าง ๆ ผมนี่รีบเดินออกแทบไม่ทันเลยครับ ฮ่า ๆ ๆ   โดย: Pooh Station TH 13 ธันวาคม 2564 9:24:19 น.

เรื่องสุดท้ายเนี่ยปริ้นอาสาขับรถให้ปัญหาก็จบแล้วนะ 55   โดย: หอมกร 14 ธันวาคม 2564 13:32:47 น.

เอามาฝากค่ะ อิอิ https://www.youtube.com/watch?v=VIx3KzJiwZU   โดย: tuk-tuk@korat 14 ธันวาคม 2564 13:56:08 น.

จากที่บล็อก เพื่อนที่เคยแสดงโขนในงานใหญ่ๆ การแสดงจะมีตอนเย็นๆ บอกว่าใช้เวลาแต่งตัวเป็นวันเลย เช้าจะซ้อมใหญ่ กินข้าว แต่งหน้า จากนั้นทำธุระให้เรียบร้อยค่อยมาแต่งตัว เสื้อเค้าจะใช้เข็มใหญ่กับด้ายหนาๆเย็บเนาทั้งตัว จะได้รัดติดตัว เสื้อผ้าผู้หญิงไม่เท่าไหร่เพราะนุ่งผ้าถุง แต่ผู้ชายนั่งแล้วหมดสิทธิทำธุระส่วนตัวครับ แสดงเสร็จ ถอดเสื้อนั่นแหละถึงจะได้ไปเข้าห้องน้ำ   โดย: ทนายอ้วน 14 ธันวาคม 2564 14:58:01 น.

โควิด ทำให้สองปีผ่านไปเร็วมากครับ ยิ่งลูกเรียนออนไลน์ ตื่นมาช่วยมาดามทำกับข้าวสามมื้อ แป๊บๆ   โดย: กะว่าก๋า 14 ธันวาคม 2564 15:10:35 น.

ขออภัยครับ พี่ก๋ายังเม้นท์ไม่เสร็จเลย มือลั่นกดส่งซะงั้น 555 แป๊บๆ ก็หมดวัน หมดเดือน หมดปี เวลาผ่านไปเร็วจริงๆครับ   โดย: กะว่าก๋า 14 ธันวาคม 2564 15:11:18 น.