Group Blog All Blog
|
เรื่องหมาๆ (ของคนอื่น) เป็นอีกคนหนึ่งที่รักหมา ทั้งที่บ้านก็มีพื้นที่ให้น้องหมาวิ่งเล่นออกกำลังกายได้ แต่ฉันก็ไม่ได้มีหมาสักตัวอยู่ในความครอบครอง เนื่องเพราะรู้ตัวเองดีว่ายังไม่อาจจะดูแลใครได้ดี จึงไม่อยากให้น้องหมามาลำบาก ไม่อยากให้เค้าสูญเสียอิสรภาพในความเป็นหมาของเค้าไป รอวันที่ฉันมีความพร้อมที่จะดูแลใครมากกว่านี้ วันนั้นฉันคงมีลูกเป็นน้องหมา แต่ใช่ว่าไม่มีหมาในความครอบครองแล้วจะไม่ต้องดูแลใคร เบื้องบนได้ส่งบททดสอบในการเป็นแม่หมาที่ดีมาให้ฉัน โดยการฝากเลี้ยงดูหมาสามตัวแม่ลูกของคนบ้านตรงกันข้าม เพราะเจ้าของบ้านไม่อยู่ แต่มีหมาในความครอบครองที่ไม่อาจไปหาเจ้าของใหม่ได้ แม่ฉันจึงรับอาสาในการให้อาหารเจ้าสามตัวนี้ ซึ่งฉันเองจะเป็นฝ่ายกำลังเสริมคอยช่วยแม่อีกต่อหนึ่ง หมาสามตัวแม่ลูกจะว่าเป็นหมาเหลือเลือกก็ได้ เพราะตัวแม่ออกลูกมาหลายตัวและมีคนมาขอลูกตัวอื่นไปหมด เหลืออยู่สองตัวที่มีคนว่าจะมาเอาแต่ในที่สุดก็จะจนสองนางเป็นสาวเต็มตัวก็ไม่มีวี่แววของเจ้าของใหม่ ฉันและแม่จึงต้องดูแลหมาสาวสามตัวไปโดยปริยาย สามอนงค์นี้ตัวแม่ชื่อ "ด้า" ยอมให้ฉันจับเล่นด้วยได้ เป็นหมาพันธุ์ไทยขนสีน้ำตาลทองแต่บางคนเรียกสีแดง (คงเป็นความแดงแบบหมาๆ น่ะ) อีกสองนางเหลือเลือกที่ฉันกับหมูน้อยช่วยกันตั้งชื่อให้แบบไม่เป็นทางการตั้งแต่สองนางตัวกะเปี๊ยกจนโตเป็นสาว เจ้าหล่อนก็ยังไม่กระดิกกับชื่อที่ฉันตั้งให้ -_-" เริ่มที่ "เฉาก๊วย" ไม่ต้องบอกก็น่าจะเดาได้ว่าสีอะไร เพื่อให้คล้องกับเฉาก๊วย หมูน้อยจึงตั้งชื่ออีกนางที่ถอดแบบสำเนาถูกต้องมาจากผู้เป็นแม่ว่า "ก๋วยเตี๋ยว" แต่ฉันมักเรียกสั้นๆ ว่า ก๊วย และ เตี๋ยว ไปๆ มาๆ สองตัวรวมกันก็เป็น ก๊วยเตี๋ยว ซึ่งอาจทำให้หมางงและไม่รู้ว่าเรียกใคร หล่อนชอบทำมึนหน้าซื่อตาใสไม่รู้ไม่ชี้ว่าฉันเรียก นอกจากเรียกไม่หันแล้วฉันยังไม่อาจไปจับตัวคุณเธอได้อีก เห็นกันมาแต่อ้อนแต่ออกยังคิดว่าฉันแปลกหน้าวิ่งหนีอยู่ร่ำไป ในซอยฉันมีแต่หมาตัวผู้ แน่นอนสามสาวนี้จึงเป็นที่หมายปองของหนุ่มหื่นกามทั้งหลาย กลางคืนมักจะได้ยินเสียงหมาหนุ่มมารวมพลกันหน้าบ้านแล้วประลองเขี้ยวเล็บกันให้สาวๆ ได้ดู แต่คนที่อยู่ในบ้านแทบจะประสาทเสีย ไหนจะเสียงเห่าหอนขานรับยามกำหนัดใคร่หาคู่นั่นอีก ช่วงนี้จึงหาความสงบยามค่ำคืนยากยิ่งนัก ขนาดแม่ฉันต้องเตรียมก้อนหินมาไว้ขว้างเจ้าพวกหมาหนุ่มขี้โอ่ทั้งหลาย เฉาก๊วยและก๋วยเตี๋ยวอายุใกล้จะขวบแล้ว กลิ่นสาวคงไปเตะจมูกบรรดาหมาหนุ่มและหนุ่มเหลือน้อยทั้งหลายในซอย แต่ศึกชิงนางครั้งนี้มีแค่ "ก๋วยเตี๋ยว" ได้รับตำแหน่งขวัญใจหมาหนุ่มไป ครั้งแรกของเตี๋ยวมันช่างดูน่าสงสาร วันนั้นแม่ปล่อยให้สามสาวออกมาวิ่งเล่นก่อนกินข้าวเย็น เจ้าหมาดำหนุ่มใหญ่ซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นพ่อของเฉาก๊วย เพราะรูปร่างหน้าตาถอดกันมาเป๊ะๆ เจ้านี่เป็นหมาของคนท้ายซอย ซึ่งแม่ฉันได้ยินเขาเรียกมันว่า "เพชรนิล" เจ้านี่มาด้อมๆ มองๆ ดมๆ เตี๋ยววนเวียนอยู่ไม่ห่าง เตี๋ยวเองก็ไม่ได้ผลักไสอะไร ฉันไปไล่เข้าบ้านอย่างไรเตี๋ยวก็ไม่ยอมเข้าบ้าน แต่ด้ากับก๊วยเข้าไปแล้วฉันจึงปิดประตูบ้านกันไม่ให้สองนางนั่นออกมาอีก ทีนี้ก็เหลือเตี๋ยวอยู่นอกบ้านตัวเดียว ฉันไล่จนเหนื่อยเลยไปพักที่บ้านกะว่าเดี๋ยวมันคงกระโดดลอดประตูเข้าเอง แต่การณ์กลับไม่เป็นอย่างคาด ฉันออกมาจากบ้านอีกทีเตี๋ยวก็ติดกับเจ้าเพชรนิลซะแล้ว ฉันทำอะไรไม่ถูกก็เข้าไปใกล้ๆ แล้วไล่เตี๋ยวเข้าบ้าน แต่มันไม่หลุดแถมเจ้าเพชรนิลยังขยับขาเดินเพิ่มความเจ็บให้เตี๋ยวต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด โธ่! นังเตี๋ยวครั้งแรกของแกจะเลือกดีๆ หน่อยก็ไม่ได้ แต่แถวนั้นก็ไม่มีดีต่างจากเจ้านี่เท่าไรหรอก ฉันได้ยินเสียงเตี๋ยวร้องยิ่งรู้สึกผิด เลยต้องยอมปล่อยเลยตามเลย จะเอาน้ำไปสาดให้แยกกันก็กลัวกรรมจะตามทัน (ยิ่งหาคู่ไม่ได้อยู่เดี๋ยวจะยิ่งไปกันใหญ่) ฉันทำได้เพียงแอบดูว่าเมื่อไรจะหลุดซะที สงสารเตี๋ยวมันคงจะเจ็บน่าดู เห็นสีหน้าแววตามันแล้วมันไม่เห็นจะสุขสมเหมือนได้ขึ้นสวรรค์เลย ตรงข้ามมันทำหน้าเจ็บปวดแต่ทนไว้อย่างกับจะคลอดลูกมากกว่า เวลาผ่านไปเท่าไรไม่รู้ ฉันมาดูอีกทีก็พบว่าทั้งสองได้แยกจากกันแล้ว เตี๋ยวก็เข้าบ้านไปแล้ว แต่ยัง...ยังไม่หมดเท่านี้ เจ้าเพชรนิลมันคงพิศวาสสาวเตี๋ยวมากขนาดว่ากระโดดข้ามรั้วเข้าไปหาเตี๋ยวถึงในบ้าน พอมันเสพสมเตี๋ยวจนพอใจก็อยากจะออก แต่ดันออกทางเดิมไม่ได้ จึงแหกปากร้องให้เปิดประตูให้มันออก เจ้าของเพชรนิลมาเห็นก็หาว่าเอาหมาเขาไปขัง จนต้องปะทะคารมกับแม่ฉัน และเป็นภาระของแม่ฉันที่ต้องคอยไปเปิดประตูให้เจ้าเพชรนิลออก ไม่อย่างนั้นมันก็โหยหวนจนชาวบ้านไม่เป็นอันหลับอันนอนกัน เป็นเยี่ยงนี้อยู่หลายวันจนแม่ฉันบ่นว่าจะทำอย่างไรกับเจ้าเพชรนิลดี กำลังเสริมอย่างฉันจึงต้องไปเอาสังกะสีไปปิดตรงที่เจ้าเพชรนิลกระโดดเข้าไป...แต่ไร้ผล เพราะมันก็ยังคงกระโดดเข้าไปได้ ฉันและแม่จึงได้แต่ปลงรอเวลาให้ฮอร์โมนมันหมดไปเอง เป็นเวลากว่าสัปดาห์ที่ทั้งซอยต้องทนฟังเสียงหมาคร่ำครวญยามค่ำคืนพร้อมเสียงหอนโหยหวนและเสียงกัดกันให้ประสาทเสียไปตามๆ กัน แม่ฉันสังเกตเตี๋ยวว่าโทรมไปเยอะ กลางคืนคงโดนเจ้าเพชรนิลกวนทั้งคืน เวลาออกมานอกบ้านบรรดาหมาหนุ่มก็มารุมตอมเตี๋ยวตัวเดียวอีก ซึ่งฉันกับแม่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติของหมา ด้ากับก๊วยได้แต่มองตามด้วยแววตาแข็งกร้าวที่ไม่มีใครแล เวลาเตี๋ยวกินข้าวก็จะโดนด้ากับก๊วยมาแย่งกิน เหมือนเป็นการแก้แค้นที่มีแต่หนุ่มน้อยหนุ่มเหลือน้อยล้อมหน้าล้อมหลังเตี๋ยว จนแม่ฉันแซวว่า ด้ากับก๊วยมันอิจฉาที่เตี๋ยวสวยกว่าเลยออกอาการนางร้ายอย่างในละครทีวี เตี๋ยวก็ไม่สู้ได้แต่ทำหูลู่หางตกล่าถอยไปเอง ไม่รู้เจ้าพวกหมาหนุ่มมันติดใจอะไรเตี๋ยวนักหนาถึงได้เข้าคิวกันอย่างกับรอกินสุกี้เอ็มเค สงสัยกลิ่นของเตี๋ยวคงจะฟุ้งกระจายกว่าใคร ด้านั้นคงแก่แล้วหมดความน่าสนใจ ส่วนก๊วยอาจยังผลิตฮอร์โมนได้ไม่เต็มที่กลิ่นเลยยังไม่ถูกใจหนุ่มไหน แล้วท่าทางก๊วยเองก็ไม่ได้พิศวาสเจ้าพวกหมาหนุ่มนี้เลย แต่ก๊วยมักจะไปเล่นหยอกเอินกับเจ้าเพชรนิลที่คาดว่าน่าจะเป็นพ่อตัวจริง เจ้าเพชรนิลก็เหมือนจะรู้เลย ไม่กินลูกตัวเอง เมื่อฮอร์โมนที่พลุ่งพล่านระเหยไปจนหมด ความสงบก็กลับคืนมาเกือบปกติ คือเตี๋ยวก็กลับไปเป็นนางเตี๋ยวที่ไม่มีหนุ่มๆ ห้อมล้อมให้เวียนหัว เจ้าเพชรนิลก็ไม่ตะกายรั้วเข้าไปหาแล้ว แต่สิ่งหนึ่งที่ยังมีอยู่ทุกคืนคือ การประลองเขี้ยวเล็บในยามวิกาล ที่แก๊งหมาตัวผู้จะมาประลองกันหน้าบ้านหรือไม่ก็ประลองผ่านประตูรั้วกับด้าขาซ่า ทุกค่ำคืนจึงยังหาความสงบไม่ได้ เฮ้อ! นี่หมาคนอื่นนะเนี่ย ถ้าเป็นหมาของตัวเองฉันจะทำอย่างไรดีนะ -_-"
|
ข้าวเหนียวหวาน
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] เป็นเพียงเศษละอองของจักรวาล ที่มีคำถามมากมาย ^_^ Friends Blog
Link |
||||||||||||
