กุมภาพันธ์ 2554

 
 
1
2
12
18
20
21
22
23
24
25
27
 
 
7 กุมภาพันธ์ 2554
All Blog
พื้นที่เล็กๆ
คุณมีความสุขไหม...ความสุขของคุณคืออะไร...เป็นข้อความสเตตัสที่ฉันใช้แปะหัว MSN มาหลายวันแล้ว จะว่าเป็นคำถามที่ต้องการคำตอบก็ใช่ จะว่าเป็นการบอกสถานะตัวเองก็ประมาณนั้น และเป็นการแสดงความใส่ใจระหว่างคู่สนทนาด้วย เราใส่ใจที่จะถาม เขาใส่ใจที่จะอ่านและตอบ หรือเขาไม่ได้ใส่ใจที่จะอ่านและตอบมันเลย

แต่ก็ยังมีเพื่อนที่น่ารักใส่ใจจะตอบคำถามนี้มาสองคน ซึ่งเป็นคำตอบที่ดีมากๆ คนแรกตอบว่า มีความสุขที่เป็นฉัน รักตัวเองเป็นก็รักคนอื่นเป็น เห็นและมีความสุขในตนเอง ก็จะเห็นและมีความสุขกับสิ่งรอบข้าง คนนี้มองโลกในแง่ดี ซึ่งก็สะกิดให้ฉันคิดได้ จริงอย่างที่ว่า รักตัวเองให้เป็นก็จะรักคนอื่นได้ รู้จักที่จะมีความสุขกับตัวเองก็จะสุขกับสิ่งรอบข้าง ง่ายๆ แค่นี้ ทำไมฉันคิดไม่ถึงนะ คงเพราะความหม่นมัวที่ตัวเองสร้างขึ้นบังตาจนลืมไปว่าความสุขอยู่ใกล้ๆ ง่ายๆ แค่นี้เอง

อีกคนบอกว่า มีความสุขมาก พอถามกลับไปว่าความสุขของคุณคืออะไร คำตอบที่ได้ทำเอาฉันนิ่งไปนิดหนึ่ง เพราะครั้งหนึ่งฉันก็เคยบอกตัวเองไว้อย่างนี้ แต่วันนี้กลับต้องให้คนอื่นมารื้อความทรงจำอีกรอบ เพื่อนคนนี้บอกว่า การที่อยู่กับปัจจุบัน อยู่กับความสุขเล็กๆ ที่เกิดขึ้นในแต่ละวันโดยไม่คิดที่จะคาดหวังหรือครอบครอง นั่นแหละคือความสุข จริงแฮะ ที่ฉันอยู่ในอารมณ์ครึ้มฝนก็เพราะมัวแต่ไปคิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมาและคาดหวังที่จะครอบครองนี่เอง ต้องขอบคุณถ้อยความดีๆ จากเพื่อนที่ทำให้ฉันยิ้มออกมาได้

ความสุขกับความทุกข์ฉันว่าเส้นแบ่งมันบางเบามาก สุขน้อยก็กลายเป็นทุกข์ ทุกข์น้อยก็กลายเป็นสุข การจะมีความสุขอยู่ได้ตลอดเวลานั้นก็อยู่ที่ความคิดของเรานั่นเอง วันฟ้าครึ้มฝนของฉันค่อยๆ คลี่คลาย มีแสงแดดรำไรลอดออกมาจากหมู่เมฆครึ้มนั้น เพียงแค่ฉันยิ้มให้กับตัวเอง

ฉันเริ่มหาความสุขใส่ตัวโดยการสร้างบล็อกนี้ขึ้นมา เพราะมันเป็นพื้นที่เล็กๆ ที่ให้ฉันได้สนุกกับตัวอักษร และได้แบ่งให้คนอื่นร่วมกันสนานกับเรื่องของฉันด้วย แต่มันอาจหม่นมัวอับทึบไปบ้าง ตามความรู้สึกที่มี ณ เวลานั้นๆ แต่นั่นก็คือตัวตนของฉัน มันอาจไม่น่าอภิรมย์สำหรับบางคนหรือไม่น่าอภิรมย์เลยสำหรับทุกคน ฉันก็ขอบคุณที่มีคนเข้ามาอ่านบรรดาอักษรที่ฉันร้อยเรียงขึ้นมาด้วยความรู้สึกเหล่านี้

พื้นที่เล็กๆ ของฉันนี้มันคงเป็นสนามให้ฉันได้วิ่งเล่นและสรรค์สร้างนานาสิ่งที่ฉันต้องการ สิ่งที่ฉันเห็นทั้งในฉากสมมุติ ฉากจริงไม่ใช้สลิง หรือจินตนาการที่ไม่อาจเข้าไปถึง ฉันจะสนุกกับมัน อยู่กับปัจจุบัน เป็นตัวฉันเองที่รักตัวเองและคนอื่นเป็น ฉันไม่ได้หวังว่าจะเป็นคนที่มีความสุข แค่ฉันยังยิ้มให้กับตัวเองได้ก็พอแล้ว



Create Date : 07 กุมภาพันธ์ 2554
Last Update : 7 กุมภาพันธ์ 2554 22:55:22 น.
Counter : 553 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ข้าวเหนียวหวาน
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



เป็นเพียงเศษละอองของจักรวาล
ที่มีคำถามมากมาย ^_^