Group Blog All Blog
|
เรื่องง่ายๆ ที่ตัวเองไม่รู้? เวลามีปัญหานอกจากปรึกษาตัวเองเบื้องต้นแล้ว ฉันก็ต้องหาแนวร่วมมาช่วยในการตัดสินใจด้วย เรียกง่ายๆ ว่าการระบาย ส่วนคำแนะนำนั้นเป็นผลพลอยได้ที่รับไว้ แต่เชื่อบ้างไม่เชื่อบ้าง ยังไงเสียฉันก็ยังคงเชื่อตัวเองที่สุด แม้จะได้รับคำแนะนำจากคนอื่น ที่สุดแล้วคนตัดสินใจเลือกก็คือตัวเราเอง เลือกแล้วก็ต้องยอมรับผลที่จะตามมาด้วย ดูแล้วก็เป็นตรรกะที่ง่าย แต่เอาเข้าจริง ฉันก็ผ่านมันไปได้ยากเหลือเกิน เมื่อเช้าเพิ่งรู้ว่าโรคงัวเงียของฉันมันชักจะรักษายากขึ้นทุกวัน ตื่นมาตอนสายว่าจะลุกขึ้นมาเขียนเรื่องแต่เช้า แต่พอเปิดโน้ตบุ๊ก เข้าเอ็ม เข้าหน้าบล็อก รู้สึกว่าตาแทบจะปิดแล้ว ไม่ไหวจะฝืน เลยชัตดาวน์แล้วล้มตัวลงนอน หลับในทันทีที่หัวถึงหมอน คงเพราะเมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับร่างกายเลยต้องชดเชย (เหรอ?) ตื่นอีกทีเพราะโดนปลุกให้ลุกขึ้นมาเตรียมรับเจ้าหมูน้อย โอ้เอ้อยู่นานใช้ได้จนเหลือบมองนาฬิกานั่นแหละถึงเด้งตัวขึ้นมาได้ รอตั้งนานสรุปหมูน้อยไม่มาตามนัด เหมือนร่างกายรู้หน้าที่ปิดสวิตช์ตัวเองอย่างง่ายดาย ตื่นขึ้นมาเพราะอากาศเริ่มร้อนอ้าว มองเวลาแล้วก็เด้งตัวเองขึ้นมา แย่แล้วทำไมนอนได้นานขนาดนี้ โน้ตบุ๊กก็เปิดคาไว้ เปลืองไฟเปลืองทรัพยากรธรรมชาติไปถึงไหนๆ แล้ว เรานี่ช่างเป็นคนที่เอาเปรียบคนที่เขาด้อยกว่ามากไปจริงๆ มีโอกาสได้ใช้แต่ใช้ไม่เคยคุ้มค่า ใช้ไม่เต็มประสิทธิภาพ-นั่น... บริภาษตัวเองเข้าไป ก็ช่วงนี้ชักเหลวไหลใหญ่ต้องยกเครื่องความคิดเป็นการด่วน พูดถึงเรื่องยกเครื่องมันก็นานแล้วที่ว่าจะ แต่แล้วก็ได้แค่จะ ทีนี้จะจริงจังละนะจึงขอหาตัวช่วย อยากให้เพื่อนฝีปากกล้าช่วยขัดเกลาให้หน่อย แต่ได้รับการปฏิเสธแบบไม่ต้องคิด ฉัน: มีไรจะหารือ ว่างไหม ถึงจะไม่ออกตัวมาช่วยแต่ประโยคสุดท้ายที่เพื่อนทิ้งไว้ให้ก็ทำให้คิดได้ "อะไรที่ไม่สบายใจก็อย่าเอามาใส่ตัว" จริงๆ แฮะ แต่ ณ เวลานี้ฉันต้องการตัวช่วยที่จะฉุดฉันขึ้นไปจากวังวนเดิมๆ แต่มันก็เป็นเรื่องของฉันเองที่ฉันต้องรับผิดชอบเอง จะรอให้ใครมาช่วยในเมื่อเราเป็นคนลงไปเอง ก็ต้องตะเกียกตะกายขึ้นมาเอง เพื่อนทำได้แค่เพียงยืนมอง ต่อให้โยนเชือกให้แล้วเราไม่จับหรือจับไม่มั่นก็ต้องหลุดกลับไปที่เก่า ฉะนั้นโจทย์ข้อนี้ตัวเราเองเท่านั้นที่จะแก้ได้ เรื่องง่ายๆ ที่ตัวเองไม่รู้...รู้นะแต่ไม่ค่อยใส่ใจ ต้องโดนไม้แข็งบ้างถึงจะเข้าใจ ฉันบอกตัวเองให้นับหนึ่งใหม่อีกครั้ง แต่นับกี่ครั้งก็ไม่ถึงไหน จากนี้จะไม่สัญญาอะไรกับตัวเองแล้ว สิ่งที่ทำได้คือ ทำให้ดีที่สุด อย่าเสียใจกับเรื่องที่ผ่านมา เดินไปข้างหน้า ล้มแล้วลุกได้ ไม่อย่างนั้นก็จะไม่มีวันเดินได้ด้วยขาตัวเอง
ต้องนอนให้เต็มทีแล้วนึกดูว่า ฝันอะไร? เปิดโน้ตบุ๊กทิ้งไว้ก็ดีแล้ว นึกความฝันอะไรออก ตื่นมาเขียน Blog ได้ทันที เจ้าหมูน้อยและทุกคนอยู่ในความทรงจำ "มีเรื่องจริงดีๆ มีความฝันดีๆ เล่าให้หมู่น้อยฟังบ้างน่ะ"
โดย: donatee123456
 วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:9:34:53 น. |
ข้าวเหนียวหวาน
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] เป็นเพียงเศษละอองของจักรวาล ที่มีคำถามมากมาย ^_^ Friends Blog
Link |
||||||||||||
