อ่านแล้วรู้สึกดีจังค่ะย่า
นึกออกค่ะว่าความรู้สึกเวลาที่ได้ทำอะไรให้คนที่เราเคารพรักเป็นยังไง

วิธีการสอนอย่างหลวงพ่อชา เอ็มก็ชอบนะคะ
ท่านสอนไม่ซับซ้อน ตรงประเด็นดีค่ะ

ขอบคุณนะคะย่าที่รวบรวมเรื่องดีดีมาเขียนให้ได้อ่านกัน

ขอบคุณย่ามากนะคะ เรื่องราวมาย้ำในสิ่งที่เคยรู้แล้วลืมมันไป

แม่มดมักมีปัญหาเวลาจะรับอะไรจากคนบางคน ทั้งที่รู้ว่าเขามีน้อยกว่า
เคยนึกว่าไม่อยากได้เพราะสงสารที่เขาต้องเจียดเงินมาซื้อให้
หลายครั้งก็ลืมไปว่าเขาดีใจแค่ไหนที่เห็นเราชื่นชมในสิงที่เขาให้

อยากเป็นฝ่ายที่ได้รับความสุขจากการให้บ้างเหมอนกัน ขอให้เขารับมันจากแม่มดบ้าง

"ไม่รู้จะเอาอะไรมาฝาก
ที่มีค่ามากกว่า..รักได้
นอกจากกำลังใจ
กับความห่วงใยไม่จืดจาง"

มารับข้อคิดดี ๆ ก่อนเข้านอนค่ะ

สวัสดีครับคุณย่า

ชอบเรื่องเล่าของท่านดาไล ลามะจังเลยครับ

มาเสพข้อคิดดีๆค่ะ ถ้าไม่มีผู้รับ ผู้ให้จะมีความสุขได้ยังงัยคะ

อืมๆๆ ทำไมเรื่องนี้หนูอ่านแล้วมองต่างมุมอะ

แวะมาอ่านเดลี่ธรรมะค่ะ..

มีความสุขมากๆนะคะ

แวะมาทักก่อน เดี๋ยวค่อยมาอ่าน

สวัสดียามเช้าครับคุณย่า

อิอิ หายไปนาน มาตอบเรื่องค่าเครื่องบินค่ะ ค่าเครื่องบินไปกลับประมาณ สองหมื่นสี่ค่ะ แต่ถ้าเป็นเทศกาลท่องเที่ยวอาจเกือบ ๆ สองหมื่นแปด แล้วแต่สายการบินค่ะ แต่ช่วงเดือนที่ผานมาไม่ใช่หน้าท่องเที่ยว ถูกมากค่ะ ไปกลับประมาณหมื่นหกเอง เพื่อนบอกว่าเคยหาได้ประมาณ หมื่นสี่ก็มีค่ะ แต่ต้องแล้วแต่ช่วงค่ะ

นี่วันนี้คุณย่าคงไปฟังท่านอาจารย์เทศน์มาแล้วแน่ ๆ ไงก็หลับฝันดีนะคะย่า จุ๊บ ๆๆๆๆ

เอ
เรื่องล้างเท้าหลวงพ่อชานี่ คุ้นมาก
ว่าเคยอ่านแล้ว แต่ไม่เห็นว่ามีเม้นท์เดิม
ใช่เลย สุขที่ได้ทำให้กะคนที่เรารักและเคารพ
สุขที่ได้ให้กะสุขที่ได้รับของท่านดาไลลามะ
สวัสดีย่าหลินครับผม
หมูมารายงานตัวแล้ว

อ้อ เป็นแบบนี้นี่เอง

เขาถือว่าความสุขจากการให้มากกว่าความสุขจากการรับ ใช่มั้ยคะ

ดีจัง ได้ฟังพระอาจารย์ ช่วงนี้รัชชี่กำลังเครียด ๆ เหมือนกัน ถ้าพรุ่งนี้สะดวกอาจชวนเพื่อนไปฟังสปาใจ ของคุณดนัย จันทร์เจ้าฉาย หลังเลิกงานค่ะ

สวัสดียามเช้าครับคุณย่า