Group Blog
 
 
กันยายน 2551
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
 
15 กันยายน 2551
 
All Blogs
 
พระสุปะฎิปันโน





ผู้เขียนหนังสือ "ชวนม่วนชื่น"

>




พระผู้ประเสริฐ


ท่านอาจารย์พรหมวังโส เกิดที่กรุงลอนดอน เมื่อวันที่ 7 สิงหาคม พ.ศ.2494 ท่านหันมานับถือพุทธศาสนาเมื่อ อายุ16ปี หลังจากที่ท่านได้อ่านหนังสือ ธรรมะขณะที่ยังเป็นนักเรียนมัธยม ความสนใจในพระพุทธศานา
และการทำสมาธิภาวนาเพิ่มพูนยิ่งขึ้น ขณะที่ท่านกำลังศึกษาวิชาฟิสิกส์ทฤษฎี ณ มหาวิทยาลัย เคมบริดจ์



หลังจากเรียนจบท่านได้ทำงานเป็นครู อยู่ 1ปี ก่อนตัดสินใจเดินทางมาบวชที่ประเทศไทย ท่านบวชเมื่ออายุ23ปี ณ วัดสระเกศราชวรมหาวิหาร โดยมีพระพรหมคุณาภรณ์ (ปัจจุบันคือ สมเด็จพระพุทธจารย์) เป็นอุปัชฌาย์ จากนั้นท่านได้ไปสู่สำนักของหลวงปู่ชา สุภัทโท แห่งวัดหนองป่าพง อ. วารินชำราบ จ อุบลมอบตัวเป็นศิษย์ ศึกษาธรรมะ ทั้งธุดงควัตร และ อบรมจิตใจในด้าน วิปัสสานาธุระ เป็นเวลา 9ปี



ในปีพ.ศ 2526 ท่านได้รับอาราธนาให้ไปช่วยก่อตั้ง วัดป่าใกล้เมืองเพิรท์ ทางตะวันตกของประเทศออสเตรเลีย ปัจจุบัน ท่านเป็นเจ้าอาวาสวัดป่าโพธิญาณ และประธานทางจิตวิญญาณ ของ พุทธสมาคมแห่งออสเตรเลียตะวันตก



ท่านอาจารย์พรหมวังโส ได้รับพระราชทานสมณศักดิ์ เป็น พระราชาคณะ มีนามว่า พระวิสุทธิสังวรเถรเมื่อ 9 มิถุนายน พ.ศ. 2549



จากหนังสือ ชวนม่วนชื่อ หรือ ในชื่อ อังกฤษว่า the opening of the door of your heart


(ย่าเสริม)

ท่านอาจารย์ได้เล่าไว้ในธรรมะบรรยายว่า ท่านเกิดมาในครอบครัวยากจนมาก แต่ด้วยท่านเป็นเด็กหัวดีเลยได้ทุนไปเรียนที่เคมบริดจ์


และท่านได้ เล่าให้ฟังว่า การที่ท่านได้มานับถือ พุทธศาสนา จนกระทั่ง
บวชเป็นพระ ตลอดชีวิต เพราะ “ความผิดพลาด” อิอิ (ท่านมักจะพูดเสมอๆในการบรรยายธรรมะว่า


การผิดพลาด ไม่ได้แปลว่ามันจะเกิดเรื่องร้ายในชีวิต หลายๆครั้งการทำผิดพลาด กลับทำให้เกิดสิ่งดีๆกับชีวิต
อย่างเช่นชีวิตท่านเป็นต้น อิอิ)


ท่านเล่าว่า วันนั้นท่านจะเดินไปซื้อ หนังสือคณิตศาสตร์แต่ท่านเดินไปผิดชั้น ดันไปชั้นหนังสือของศาสนา และท่านก็เอาทุกศาสนามาอ่าน และพบว่าพุทธศาสนา น่าสนใจมาก และตรงกับใจของท่าน


และตั้งแต่บัดนั้นท่านก็สนใจอย่างจริงจัง และท่านก็ได้เข้าไป อบรม ทำสมาธิ และ ท่านยังบอกถึงเคล็ดลับ ที่ใครที่ยังนักศึกษาอยู่ เอาไปใช้ได้ค่ะ


ท่านเล่าว่า ระหว่างสอบ ทั้ง สัปดาห์ คือ จะแบ่งสอบเป็นช่วงเช้า รวดเดียว และ พักเที่ยง แล้วเข้าไปสอบตอนบ่ายอีกรวด เดียว ท่านบอกว่า ระหว่างพักเที่ยง ท่านจะไม่กินข้าวเที่ยง แต่กลับหอ เข้าห้อง และ ทำสมาธิ จนถึงเวลาท่านก็จะเข้าสอบ และท่านก็ทำได้ดีมากๆเลยคะ


คนส่วนใหญ่ เวลาออกจากห้องสอบ ก็จะคิดว่า ตะกี้ เราตอบข้อไหนผิดไปบ้าง? เราไม่น่ากาข้อ นั้นเลย ฯลฯ ซึ่งท่านบอกว่า มันเสียเวลา และเสียกำลังใจ เพราะยังไงเราก็กลับไปแก้ไข ไม่ ได้อยู่ดี

แล้วอีกกลุ่ม หนึ่งก็คือ พวกที่จะคิดว่า ข้อสอบตอนบ่ายจะออก เรืองอะไรนะ? เรายังไม่ได้อ่านเรืองนี้ เลยมันจะออกหรือเปล่าน้า ? ฯลฯ ซึ่งนั้นก็ เป็นการวิตกก่อนที่เรืองจะเกิด ยิ่งวิตก เรายิ่งจะตื่นเต้น และจะทำให้เรา
ทำข้อสอบได้แย่ลงไปอีก



ขณะที่เราคิด ใจเราคิด 2อย่างคือ เสียใจในอดีตที่เราทำพลาด และกังวล กับอนาคตที่ยังมาไม่ถึง ซึ่ง ท่านบอกว่าท่านทำสมาธิก็เพื่อให้ใจของท่านนิ่ง สมองท่านจะแจ่มใส


ความรู้ที่ได้เรียนมาจะแจ่มชัด และทำให้ทำข้อสอบออกมาได้ดีมากๆ

ใครจะลองเอาไปใช้ก็ไม่เสียหายนะค่ะ...


ติดตามเรื่องราวๆ สนุกๆและเต็มไปด้วยสาระ ได้ที่ https://www.bswa.org.com



ปล ขณะนี้หนังสือชวนม่วนชื่น หมดไปแล้วค่ะ และทาง รร ทอสี ผู้ได้รับมอบหมายให้จัดพิมพ์ บอกว่าไม่รู้จะพิมพ์อีกหรือไม่ ใครมีหนังสือ ก็เก็บไว้ให้ดีดี นะ เพราะอาจจะหาไม่ได้แร้ววว อิอิ

ย่าชอบเล่า












Create Date : 15 กันยายน 2551
Last Update : 26 มกราคม 2563 17:35:01 น. 28 comments
Counter : 145 Pageviews.

 
สุปฏิปันโน ภควโต สาวกสังโฆ สังฆังนมามิฯ

ท่านเป็นพระปฏิบัติที่เทศน์เก่งจริงๆอย่างที่ย่าบอกเลยค่ะ
ฟังแล้วได้ทั้งสาระและความบันเทืง
(รื้อฟื้นภาษาอังกฤษไปด้วยในตัว ฮิฮิ)

ขอบคุณย่าที่แนะนำสิ่งดีดีเช่นนี้นะคะ


โดย: discipula วันที่: 15 กันยายน 2551 เวลา:15:34:22 น.  

 
สาธุ...


โดย: VICT วันที่: 15 กันยายน 2551 เวลา:17:19:23 น.  

 
สาธุ พึ่งรู้ว่าท่านมีฉายาว่า สุปะฏิปันโน
ชอบฟังท่านเทศน์ค่ะ (ในเน็ตที่ย่าบอก)


โดย: pumpond วันที่: 15 กันยายน 2551 เวลา:19:15:19 น.  

 
นับเป็นมงคลชีวิตอย่างยิ่ง....ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆๆที่คุณย่าฯ นำมาเผยแพร่เป็นธรรมทาน... สาธุ..


โดย: I_sabai วันที่: 15 กันยายน 2551 เวลา:22:18:51 น.  

 
เปิดมาหน้านี้ทีไร เป็นต้องยกมือไหว้ทุกครั้งไปเลยค่ะย่า เพราะเปิดปุ๊บก็เห็นพระอาจารย์ปั๊บเลย


โดย: เอ็ม IP: 90.136.11.46 วันที่: 16 กันยายน 2551 เวลา:2:07:26 น.  

 
สวัสดีค่ะย่า...
วันนี้ย่ามาเสนอรายการ "ภาษาบาลีวันละคำ" เหรอค้า
ฮ่าๆๆๆๆ (มาราวมหัวเราะ สร้างความเบิกบาน)
ขอให้ย่ามีความสุจมากมากน้าคะ
Have a nice day!


โดย: discipula วันที่: 16 กันยายน 2551 เวลา:11:25:10 น.  

 
ตอนนี้ผมก็อ่านชวนม่วนชื่นทุกวันเลยครับคุณย่า
วันละบทสองบทครับ

เป็นหนังสือธรรมะที่อ่านแล้วเข้าใจง่าย
ย่อยง่าย ใช้งานได้จริงครับ



โดย: กะก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:21:12:38 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับคุณย่า



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:8:18:44 น.  

 
"การผิดพลาด ไม่ได้แปลว่ามันจะเกิดเรื่องร้ายในชีวิต หลายๆครั้งการทำผิดพลาด กลับทำให้เกิดสิ่งดีๆกับชีวิต"

เข้ามารับข้อคึวามดี ๆ กับชีวิตค่ะ ช่วงนี้เครียด งานเข้า แวะมาหาความสงบที่ blog นี้หน่อย

เช็คคิวหมอหรือยังคะ


โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:21:32:46 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับคุณย่า







โดย: กะว่าก๋า วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:8:03:28 น.  

 


มี ค ว า ม สุ ข กั บ ทุ ก ทุ ก วั น ค่ ะ


คิดถึงจ๊ะน้องหลิน แวะมาทักทายเลยได้พบข้อมูลดีดี
พี่กุ๊กอ่านชวนม่วนชื่นเหมือนกัน ท่านคือหนึ่งในพระผู้ปฏิบัติดีค่ะ
มีความสุขมากๆนะคะ
……………………………….

ใช้ชีวิตให้สมค่า อย่าปล่อยเวลาให้ฆ่าชีวิต




โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:20:43:58 น.  

 
หมูนี่น่าอายมากเลย
เอาแต่อ่านจากที่ย่าย่อยมาให้เรียบร้อยแล้ว
หนังสือ"ชวนม่วนชื่น"หาซื้อได้ที่ไหนน้า
นี่ก็ว่าจะส่งที่อยู่ให้ย่าหลินส่งมาให้สักเล่ม
แบบว่า"ขอ"ครับ ฮิ ฮิ
(แถวใกล้ย่านบางแคมีไหนครับ)


โดย: วันที่ท้องฟ้าแจ่มใส วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:21:25:52 น.  

 
สวัสดีครับคุณย่า

เช้าวันนี้ผมอ่านชวนม่วนชื่นจบพอดีเลยครับ

เป็นหนังสือที่ดีมากๆเลยครับ






โดย: กะว่าก๋า วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:7:50:27 น.  

 
- หวัดดียามเช้าครับ

- ต่อไปภายภาคหน้า "พุทธศาสนา" จักได้เจริญรุ่งเรืองในถิ่นตะวันตกแทนตะวันออก ก็น่าจะจริงนะครับ

- พุทธศาสนาเป็นเรื่องของเหตุผลและปัญญาที่ลึกซึ้ง ถ้าใครได้ศึกษาอย่างจริงจังแล้ว ชีวิตจะมีแต่ความสุขและความเข้าใจในเหตุและผล


โดย: พี่รี่+ต๊อก วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:8:35:00 น.  

 
อ่านแล้วเหมือนกันค่ะ

น่าเลื่อมใสมากหลายสิ่งที่สอนจะเข้าใจ

ง่ายต่อการปฎิบัตินะคะ แวะมาโหลด

เพลงด้วยค่ะ


โดย: superss วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:9:52:27 น.  

 
ผมเห็นด้วยกับเม้นท์ของคุณย่าสุดๆไปเลยครับ
ในญี่ปุ่นก็มีชายชื่อเรียวกัน
ที่ทำตัวเป็นคนบ้า เสียสติ
และเที่ยวขอทาน
แต่ความรู้ทางธรรมของท่านนั้น
แม้เวลาผ่านมาหลายร้อยปี
คนก็ยังจดจำครับ




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 มกราคม 2553 เวลา:12:28:10 น.  

 


นิ่ง .. ช่วยใจได้เยอะเลยนะคะ






โดย: d__d (มัชชาร ) วันที่: 16 มกราคม 2553 เวลา:17:10:52 น.  

 
สวัสดีค่ะย่า


วันนี้ป้าเอาบุญมาฝาก เนื่องในวาระปีใหม่ทำบุญซอยค่ะ
มาโมทนาบุญร่วมกันนะคะ


งานบุญของซอยเป็นงานบุญแบบชาวบ้าน ไม่มีโต๊ะจีน แต่ละบ้านหิ้วอาหารมาร่วมบุญ
หลังพระฉันเพลและให้ศีลให้พรแล้ว ชาวซอยก็ล้อมวงสังสรรค์กัน


ในซอยมีบ้าน 52 หลัง แต่จะมีคนซอยอื่นมาร่วมสังสรรค์ด้วยเสมอ
งานบุญของซอยจึงค่อนข้างจะคึกคักทุกปีรวมทั้งปีนี้ด้วย
อาหารเยอะแยะมากมายจารนัยไม่หมด


ลานบุญก็คือกลางซอย กางเต็นท์เข้าสองเต็นท์ปูเสื่อซึ่งยืมจากวัด
ถ้วยโถโอชามทุกอย่างยืมจากวัดหมด
รวมทั้งนิมนต์พระจากวัดด้วย


หลังทานอาหารเสร็จกลุ่มที่ชอบคาราโอเกะจะแย่งไมค์กันไปจนถึงค่ำ - ถึงดึก
โดยกลุ่มเด็ก และ กลุ่มผู้ใหญ่จะแย่งไมค์สลับกันไปเรื่อยๆ


วันนี้ช่วงแรกไมค์อยู่ในมือเด็ก ผู้ใหญ่ก็มาปรบมือเชียร์ให้รางวัลลูกหลานของตน
แต่ตอนนี้เด็กถูกหลอกให้ไปเตรียมตัวสำหรับงานตอนเย็น …..ไมค์เลยอยู่ในมือผู้ใหญ่แทน
ป้าพิมพ์ไปก็ฟังเพลงไปนะนี่ …….เพราะเต็นท์อยู่หน้าบ้านป้าเอง


บังเอิญป้าโชคดี มีความสามารถพิเศษสามารถฟังเสียงดังจากลำโพงใหญ่ๆได้โดยไม่รำคาญ
คือถ้าอยากฟังก็ฟัง ถ้าขี้เกียจฟังก็ปล่อยให้เสียงผ่านหูไป
จะไม่ประสาทเสียไปกับเสียงดัง….ไม่ว่าเสียงจะดังต่อเนื่องนานแค่ไหน


ประเดี๋ยวช่วงเย็นจะจัดวันเด็กให้เฉพาะเด็กในซอยอีกรอบ
เมื่อ 9 มกราคม จัดในนามหมู่บ้านไปครั้งหนึ่งแล้ว เด็กราว แปดร้อยกว่าคน
ที่จะจัดเย็นนี้เฉพาะเด็กในซอย ราว สี่สิบกว่าคน


หลังงานของเด็กจะมีวงก๊ง กินไปกึ่มไป คาราโอเกะไปจนทนยุงไม่ไหวจึงเลิกค่ะ


ตอนนี้ป้ากำลังฟังเพลงแนวโห่ของทศพล หิมพานต์ ไพเราะดีค่ะ อยากให้ได้มาฟังด้วย
ไม่เป็นไร….ป้าฟังเผื่อแล้วกันนะ




โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 16 มกราคม 2553 เวลา:17:16:31 น.  

 
เสียดายจัง ไม่ได้ซื้อเก็บไว้

สวัดสีค่ะ ย่าหลิน
มาทักทายค่ะ ยังไม่ห่างหายไปไหน


โดย: พ่อระนาด วันที่: 21 มกราคม 2553 เวลา:22:44:57 น.  

 

ไม่ว่าจะคิดถึงกันหรือไม่... ไม่ว่าจะลืมกันไปแล้วก็ตาม.. แค่เข้ามาบอกว่า'คิดถึงนะ' คืนนี้ 'นอนหลับฝันดี' นะคะ deeplove


โดย: deeplove วันที่: 22 มกราคม 2553 เวลา:1:08:46 น.  

 


สวัสดียามเช้าค่ะ
ขอบคุณเรื่องราวดีๆ ค่ะ อ่านแล้วชื่นใจ


โดย: redclick วันที่: 22 มกราคม 2553 เวลา:7:28:58 น.  

 
เข้ามาอ่านอีกก็สะดุดกับประโยคเดิมเหมือนที่เคย comment เลยค่ะ

ความผิดพลาด บางทีก็ทำให้เราได้พบอะไรดี ๆ เนาะ

เง็ง ๆ ทำไมถึงนอนตีห้าล่ะค่ะ


โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) วันที่: 22 มกราคม 2553 เวลา:9:29:12 น.  

 
หวัดดีจ้ะตะเองง

เวลาเจอฝรั่งที่เขาเลื่อมใสศาสนาพุทธจนมาบวชกลายเป็นพระปฎิบัติเนี่ย

เค้าจะรู้สึกปลาบปลื้มและศรัทธาจริงๆ

ขอบคุณที่แนะนำให้รู้จักประวัติ และแนวคิดของ ท่านอาจารย์พรหมวังโส

นักเรียนเคมบริดจ์เลยนะนั่น...

สุดยอดจริงๆ....

ไม่เหมือนนักเรียนออกฟอร์ดบางคนนะ...ว่ามะ ?


โดย: นักล่าน้ำตก วันที่: 22 มกราคม 2553 เวลา:11:59:41 น.  

 


โดย: เซียนกระบี่ลุ่มแม่น้ำวัง วันที่: 22 มกราคม 2553 เวลา:12:05:55 น.  

 
ความสุข และความทุกข์...เป็นสิ่งที่ต้องเกิดขึ้นกับสัตว์โลกผู้ยังเวียนว่ายตายเกิด

แต่...

ความสุข และความทุกข์....อยู่กับเราไม่นาน
ผ่านมา...แล้วก็...ผ่านไป

เมื่อทุกข์ก้าวเข้ามาในชีวิต..เราต้องตั้งสติให้ดี
พร้อมที่จะเผชิญกับทุกข์นั้น...อย่างกล้าหาญ
เรียนรู้ที่จะอยู่กับทุกข์นั้นได้...อย่างสงบ

หากเราสงบได้ด้วยความเข้าใจในทุกข์นั้น...อย่างแท้จริง
ก็เรียกได้ว่า...เราเป็น....ผู้ชนะ
ชนะ...ที่สามารถอยู่กับทุกข์...อย่างมีความสุขได้นั่นเอง

เมื่อสุขผ่านเข้ามาเยือน...จงน้อมรับด้วยความยินดีอย่างมี...สติ
อย่าคาดหวังว่าสุขนั้น...จะอยู่กับเรา...ตลอดไป
จงทำหน้าที่ รักษาสิ่งดี ๆ นั้นไว้...ให้อยู่กับเรา...นานที่สุด

บอกกับตัวเองเสมอ ๆ ว่า...ไม่มีสิ่งใดในโลกนี้ที่...ยั่งยืน
หากเราตระหนักได้แล้วถึง...ความไม่จีรังของทุกสรรพสิ่ง
วันหนึ่ง...เมื่อสุขนั้นต้องจากไป เราจะได้ไม่ต้อง...มานั่งเสียใจ
วันหนึ่ง...เมื่อทุกข์ผ่านเข้ามาในชีวิต เราจะได้ตั้งรับ...อย่างมีสติ

ทุกสิ่งล้วน..เกิดขึ้น...ตั้งอยู่...ดับไป
ผ่านมา...แล้วก็...ผ่านไป

ขอเป็นกำลังใจให้กับผู้ที่กำลังผจญกับความทุกข์
เหนื่อยกาย...เหนื่อยใจ...เหนื่อยได้ แต่อย่าท้อ

ขอแสดงความยินดีกับผู้ที่กำลังมีความสุข
เก็บรักษาความสุขนั้นไว้ในความทรงจำ...ตลอดไป

โชคดี มีความสุข...ค่ะ



เมื่อคืนหลับดีมั้ย..คะ...ย่าหลิน

ช่วงนี้อากาศเหมาะแก่การนอนเป็นอย่างยิ่ง
นอนได้เท่าไร นอนเข้าไป..ตำรวจไม่จับ...


โดย: พรหมญาณี วันที่: 22 มกราคม 2553 เวลา:13:31:18 น.  

 

การทำผิดพลาดเมื่อครั้งนั้น โดนกรรมการผู้จัดการบริษัท
ถึงขั้นชี้หน้าด่ากราด ถึงขั้นไล่ออก
ไม่มีใครคนไหนลุกขึ้นมาช่วยสักคน

มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ลุกขึ้นยืนและเข้าไปขอโทษแทน
และใช้ร่างกายที่เล็ก ของเค้ายืนบังเราเอาไว้
เพื่อลดการปะทะ ระหว่างเอ๋ กับ คนนั้น

ขอบคุณค่ะพี่....
ผ่านมาเจ็ดปี บุญคุณครั้งนั้นของพี่เอ๋ยังใช้ไม่หมดเลยค่ะ
และทำให้รู้ว่า เอ๋ไม่ได้อยู่ในโลกนี้เพียงคนเดียว

นึกถึงข้อความนี้ค่ะคุณย่าเพราะความผิดพลาด
ในครั้งนั้น ทำให้มีเอ๋ในวันนี้ที่ลุกสู้ต่อ ลบคำสบประมาทได้






โดย: aenew วันที่: 22 มกราคม 2553 เวลา:14:01:09 น.  

 
หวาดดียามบ่ายค่ะ คุณหลิน

แงงงง..
ยังไม่ทันได้เปิดประตูหัวใจเลย
หายากเสียแล้ว




เมื่อวานนอนแต่หัววันเชียว
วันนี้คงตาแจ้งชิมิคะ คุณหลิน

แถวบ้านเราก้อมัวซัวอ่ะ
พาลให้คิดว่าโลกใกล้แตกเสียล่ะม้าง



วันนี้งานเข้า ๆๆๆ
วิ่งไปมาท้างวันเลย

ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
อย่าทำงานหักโหม


โดย: อิ่ม_Aim วันที่: 22 มกราคม 2553 เวลา:16:32:46 น.  

 

นกแต้วแล้ว สังกัดช่อง 7 นี้เอง
มิน่าละคุณย่าหลินเอ๋อ
เอ๋กำลังสงสัยในความงามของเค้าอยู่พอดี
ได้คุณย่ามาช่วยเฉลยให้ แจ่มเลย

ยังทำงานอยู่เลยค่ะ....



โดย: aenew วันที่: 22 มกราคม 2553 เวลา:18:00:44 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ย่าชอบเล่า
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?]




ได้ฟังสิ่งดีๆ แล้วมีความสุข จึงอยากแบ่งปัน เพื่อเป็นกำลังใจให้กับทุกคน ชีวิตมีทั้งสุขและทุกข์ คละเคล้ากันไป แต่ขอให้เราจำไว้เสมอว่า ทุกอย่างจะผ่านพ้นไป ไม่ว่าทุกข์ หรือสุข

อย่าสิ้นหวังยามความทุกข์เข้ามาหาเรา และอย่าประมาทเมื่อเราอยู่ในเวลาแห่งความสุข

"อย่าดีใจมาก อย่าเสียใจนาน" เพราะทุกอย่างไม่เที่ยง

ย่าชอบเล่า
Friends' blogs
[Add ย่าชอบเล่า's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.