|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
อิสรภาพ เหนือ อิสรภาพ
อิสรภาพ
พระอาจารย์เล่าถึงการที่พระไปสอนนักโทษในคุกทำสมาธิ หลังจากสอนผ่านไปหลายเดือนก็เริ่มสนิทสนม คุ้นเคยกัน จนวันหนึ่ง หลังชมเรียนทำสมาธิเสร็จแล้ว พระอาจารย์เลยเล่าเรื่องชีวิตและความเป็นอยู่ของพระ
ท่านเล่าว่า พระต้องตื่นตี3 ฉันละวันมื้อ ฉันทุกอย่างรวมๆ กันไม่มีแยกคาวหวาน แล้วก็ไม่ได้ฉันอะไรอีกเลย ยกเว้นมี ญาติโยมมาถวายเครื่องดื่ม ท่านไม่ฟังเพลง ไม่ดูทีวี ไม่ดูหรือเล่นกีฬา ไม่ดื่มแอลกอฮอลล์ ไม่มีเงิน ไม่ออกไปเที่ยว และ ไม่มีเซ็กซ์ ฯลฯ
นักโทษฟังต่างก็ รู้สึก อึ้ง และต่อมาก็ สงสารพระมาก จนนักโทษคนหนึ่งลืมตัวว่าตัวเองอยู่ที่ไหน บอกว่า ท่านอาจารย์ถ้าอยู่ที่วัดแล้วมันลำบากมากขนาดนั้น เชิญมาอยู่กับพวกผมที่นี้ดีไม๊? แล้วพอรู้ตัวทุกคนในวงสนทนาก็ หัวเราะออกมาพร้อมๆกัน
นั่นซิ สวัสดิการในคุกยังดีกว่าที่วัด คุกมีให้กิน3มื้อ มีทีวีให้ดู มีเวลาออกกำลังกาย เตะบอล ฯลฯ แต่ทำไมคนที่อยู่ในคุกถึง อยากจะหนีออกมา แต่คนที่บวชเป็นพระทั้งๆที่ต้องใช้ชีวิตที่ลำบากดังที่กล่าวมา เขาก็ยังอยากจะบวช เพราะอะไร?
ท่านบอกว่าเพราะความพึงพอใจ ความสุข และไม่ต้องการ อะไรอีกแล้ว( content ) ถ้าที่ที่เราต้องการจะอยู่ เรามีความพึงพอใจ ที่ที่นั้นก็มีอิสระ แต่ที่ใดที่เรา ไม่อยากอยู่ เราไม่พึงพอใจ ไม่มีความสุข ที่แห่งนั้นไม่ว่าจะดีเพียงไร ก็คือ คุก ดีๆนี่เอง
**********************
ครั้งหนึ่ง มีเด็กน้อย 5คน ร่วมกันเล่นเกมส์ เรียกว่า เกมส์ขอพร แต่ละคนขอได้1พรเท่านั้น เด็กน้อยคนที่1 บอกว่า หนูอยากขอไอศกรีมค่ะ เด็กคนที่2บอกว่า หนูขอโรงงานทำไอศกรีมค่ะ เด็กน้อยคนที่1 รู้สึกว่าตัวเองโง่จัง คนที่2 เขาฉลาดกว่าตัวเอง เพราะถ้ามีโรงงานไอศกรีม ก็เท่ากับว่าจะมีไอศกรีมกินตลอดไป
เด็กคนที่3 ว่า ผมขอเป็นเศรษฐีพันล้าน เพราะถ้ามีเงิน พันล้าน ผมก็ซื้อ โรงงานไอศกรีมได้และแถมซื้อ โรงงานทำลูกกวาดได้อีกต่างหาก และซื้อของได้อีกหลายอย่าง เด็กคนที่2คิดว่าเราโง่จัง น่าจะขอแบบเด็กคนที่3 อยากจะกลับไปขอพรใหม่จัง แต่ทำไม่ได้แล้ว
พอถึงเด็กน้อยคนที่4 เด็กน้อยยิ้มแล้วตอบว่า สิ่งที่ผมจะขอคือ พร 3ข้อ ข้อ1 คือ ขอให้มีโรงงานไอศกรีม และข้อ 2 ขอเป็นเศรษฐีพันล้าน และข้อ3 ผมขอให้ผมสามารถขอพรอีก 3ข้อต่อไปเรื่อยๆ
เด็กทั้ง3คนแรกรู้สึกว่า ว๊าว!!! เด็กคนที่4นี้ ช่างอัจฉริยะจริงๆ... แล้วพวกเรา(หรือคนทั้งโลก)ก็คงคิดว่า อยากจะเป็นเด็กคนที่4นี้ แหละ เพราะว่ามีเงินมากมาย อยากได้อะไรก็สามารถซื้อได้ทุกอย่างที่ขวางหน้า แล้ว ก็มีพรให้ขอไปอีกเรื่อยๆ เราอยากได้อะไรเราก็ขอไปได้เรื่อยๆ ไม่มีอะไรจะดีกว่านี้อีกแล้ว perfect!!
แต่เด็กน้อยคนที่5 ได้ขอในสิ่งที่เหนือกว่าทุกสิ่ง ก็คือ เขาขอให้เขาไม่ต้องการขอ อีกต่อไป ขอให้ความอยากขอ นี้สิ้นสุด!! เพราะเมื่อความอยากของเราจบสิ้นลง นั้นก็คือ เรามีความพึงพอใจ!!
เรามีความสุขในตัวเอง โดยไม่ต้องอยากหรือขึ้นตรงต่อสิ่งใดแล้ว อีกแล้ว เราเป็น"อิสระ" แล้วจริงๆ เด็กคนที่5 นี้ก็คือ พระพุทธเจ้า
ตราบใดที่เรายังขอ นั่นหมายความว่า เรายังไม่พอใจ ไม่มีความสุขกับสิ่งที่ "เรามี เราเป็น" เราจึงต้องขอสิ่งใหม่อยู่ร่ำไป!! เรายังไม่เป็นอิสระ เรายังติดอยู่ในคุกที่"ไร้อิสระภาพ" แล้วเราพยายามที่จะหนี ด้วยการขอสิ่งใหม่!!!
อิสรภาพแท้จริงจึง ไม่ใช่อิสรภาพที่จะอยาก แต่อิสรภาพที่แท้จริง ก็คือ การหลุดพ้นจากความอยากทั้งปวง ไม่ว่าเราจะอยู่ที่ไหน ฐานะยังไง ในร่างกายที่เจ็บป่วยมากเพียงใด " ถ้าใจเราพึงพอใจ" "ยอมรับในทุกสิ่งที่ตัวเอง"เป็นและเจอ" ได้แล้ว" ความสุขก็จะเกิดขึ้น พร้อมกับ อิสรภาพที่แท้...จริง .....
ย่าชอบเล่า
ปล ท่านได้พูดถึง ความพึงพอใจ แม้ใน"ร่างกายที่มีโรคภัยรุมเร้า" ยอมรับมันให้ได้ว่าความเจ็บป่วยเป็นส่วนหนึ่งที่คู่กับร่างกายและชีวิต
ถ้าเรายอมรับมันได้ เราจะได้รู้สึกถึงอิสระและไม่ทุกข์ทรมานกับร่างกายนี้(จนมากเกินไปนัก) ร่างกายของเราจะได้ไม่เป็นคุกที่ขังเราไว้
บางคนทนอยู่ใน"คุก"(ร่างกายที่เจ็บป่วย)ไม่ไหว แต่หนีไม่ได้เลยตัดสินใจ"ฆ่าตัวตาย!!!"
Create Date : 30 กันยายน 2551 |
|
38 comments |
Last Update : 26 มกราคม 2563 18:00:25 น. |
Counter : 1739 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: Nissan_n 30 กันยายน 2551 20:27:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า ) 30 กันยายน 2551 22:12:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: ก๋าคุง (กะว่าก๋า ) 1 ตุลาคม 2551 7:29:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุ๊ค่ะ (oumon ) 1 ตุลาคม 2551 8:01:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: ตั้งสติ 1 ตุลาคม 2551 8:16:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุ๊ อะเกน (oumon ) 1 ตุลาคม 2551 8:16:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: อัสติสะ 1 ตุลาคม 2551 8:19:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: taheart 1 ตุลาคม 2551 9:21:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: กัญจนา 1 ตุลาคม 2551 9:28:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง ) 1 ตุลาคม 2551 10:54:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 1 ตุลาคม 2551 13:01:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: nanida 1 ตุลาคม 2551 15:50:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: taheart 1 ตุลาคม 2551 20:34:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: I_sabai 1 ตุลาคม 2551 22:10:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: หมุตัวน้อย (mr.pure.fon ) 2 ตุลาคม 2551 1:10:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: I_sabai 2 ตุลาคม 2551 8:04:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: หญิงจ่อย.. (sonnen ) 2 ตุลาคม 2551 9:05:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: I_sabai 2 พฤศจิกายน 2551 10:30:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: อาลีอา 2 พฤศจิกายน 2551 13:30:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: bibiena (bibiena ) 2 พฤศจิกายน 2551 13:43:12 น. |
|
|
|
| |
โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 6 มีนาคม 2552 8:01:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: อัสติสะ 6 มีนาคม 2552 8:08:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 6 มีนาคม 2552 11:16:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) 6 มีนาคม 2552 14:01:59 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?]
|
ได้ฟังสิ่งดีๆ แล้วมีความสุข จึงอยากแบ่งปัน เพื่อเป็นกำลังใจให้กับทุกคน ชีวิตมีทั้งสุขและทุกข์ คละเคล้ากันไป แต่ขอให้เราจำไว้เสมอว่า ทุกอย่างจะผ่านพ้นไป ไม่ว่าทุกข์ หรือสุข
อย่าสิ้นหวังยามความทุกข์เข้ามาหาเรา และอย่าประมาทเมื่อเราอยู่ในเวลาแห่งความสุข
"อย่าดีใจมาก อย่าเสียใจนาน" เพราะทุกอย่างไม่เที่ยง
ย่าชอบเล่า
|
|
|
|
|
|
|
|
ชอบมาฟังย่าเล่า