จดหมายฉบับสุดท้ายจากรพ มีธรรมในทุกสิ่ง วันที่3 อาการทุกอย่างดีขึ้น แผลแห้งดี วันนี้พยาบาล มาถอดสายปัสสาวะออก แล้วบอกให้ลองลงมาเดินดู บอกพยาบาลว่า อยากกลับบ้านแล้ว เพราะดูไม่มีอะไร พยาบาลบอกว่าให้พบหมอแล้วบอกคุณหมอดู รู้สึกว่าถ้ากลับบ้านคงได้พักผ่อนมากกว่านี้ เพราะทุกคนที่เคยเข้ารพคงทราบ พยาบาลจะเดินเข้าออกทั้งคืน ตรวจความดัน ดูสายน้ำเกลือ เข้าใจแระ ว่าพยาบาลต้องทำตามหน้าที่ แต่ฉันรู้สึกว่ามันเป็นการรบกวนเวลานอนจริงๆเลย ยิ่งอยู่ในห้องรวม พยาบาลเรียกว่าเข้าออกแทบทุกชม ดูเตียงโน่น ดูเตียงนี้.. แล้วแต่ละเตียง ญาติเพื่อนฝูงมาเยี่ยมกัน ดูครึกครื้น จนไม่ต้องพักผ่อนกัน ฮ่าๆ เลยคิดว่ากลับบ้านเรา นอนห้องแอร์ เงียบๆ คงจะช่วยให้ฉันหายเร็วกว่านี้แน่ๆ เย็นนั้นหมอเข้ามาตรวจ หมอชมว่า หน้าตาสดชื่นดีมาก ฉี่ออกหรือเปล่า ถ้าฉี่ออกก็กลับบ้านได้เอายาไปกินต่อ คนไข้เตียงอื่นๆพากันถามฉันว่าจะกลับแล้วเหรอ ค่ะๆๆ กลับแล้ว ทุกคนแปลกใจว่าทำไมเร็วจัง ทำหน้าประมาณว่า “อีนี้ มาที่หลัง แต่ ดันกลับก่อนฮ่าๆๆ ” ผ่าตัดครั้งนี้อยู่รพ 3วันก็กลับบ้านแล้ว อิอิ วันรุ่งขึ้นโทรหาน้องสาว เขาถามว่า "เฮ้ย!!โทรมาจากที่ไหน" บอกว่า “บ้าน” เขาสงสัยทำไมกลับบ้านเร็วจังไหนบอกอยู่ 5-7วันไง กะว่าจะเข้าไปเยี่ยมแกวันนี้แระ ฉันตอบไปว่า “กลับดีกว่า อยู่ไปก็ไม่เห็นมีใครไปเยี่ยมฉันเลย ฮ่าๆๆ ” น้องสาวพูดว่า “ ไอ้บ้า!!!” ความเจ็บป่วยครั้งนี้ เป็นครั้งที่ประทับใจ (ในทางที่ดี อิอิ ) ได้เอาการเจริญสติ มาใช้ เป็นการเข้ารพที่คนทางบ้านไม่ต้องวุ่นวาย คนป่วยก็ไม่ ทุกข์ใจมากมาย ไม่ว่าจะเจอเรื่องความเจ็บปวด ความไม่สะดวกสบายในห้องรวมฯลฯ ครูบาอาจารย์ เคยบอกว่า ทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับเราในชีวิต มันมี “ธรรม” ซ่อนอยู่ ในความเจ็บป่วย ทำให้เรารู้ว่า สังขารนั้นไม่เที่ยง ต้องหมั่นดูแลรักษาสุขภาพของเราให้ดี ชีวิตไม่เที่ยง มีสิ่งใดดีๆต้องรีบทำ ให้กับตัวเอง (คือการปฎิบัติธรรม) ทำสิ่งดีๆให้กับคนรอบข้าง ด้วยการให้ความรัก และมีเมตตา และให้อภัย .. อย่าลืมเปิดจดหมายฉบับนี้อ่านบ้างนะจ๊ะ ย่าชอบเล่า *********************************   Create Date : 26 พฤศจิกายน 2552 31 comments Last Update : 29 มกราคม 2563 17:46:57 น. Counter : 906 Pageviews. Share Tweet

ดีจ้าคุณย่าหลิน.. มาส่งความสุขในวันที่อากาศเริ่มอุ่นขึ้นมานิดนึง เดี๋ยวหนาว เดี๋ยวไม่ค่อยหนาว มีความสุขมาก ๆ นะคะ ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ   โดย: I_sabai 26 พฤศจิกายน 2552 8:39:27 น.

เป็นธรรมที่มองเห็นได้จริงค่ะ เคยเฝ้าพ่อที่โรงพยาบาลค่ะ ขนาดเราเป็นคนเฝ้า เรายังรำคาญพยาบาลเดินเข้า ๆ ออก ๆ ค่ะ คือเราเองก็นอนไม่เต็มที่ค่ะ ตาโหลเต็มที “ชีวิตไม่เที่ยง มีสิ่งใดดีๆต้องรีบทำ ให้กับตัวเอง (คือการปฎิบัติธรรม) ทำสิ่งดีๆให้กับคนรอบข้าง ด้วยการให้ความรัก และมีเมตตา และให้อภัย” สรุปได้ดีค่ะ มีวิธีแนะนำสำหรับคนขี้เกียจอย่างรัชชี่ที่ไม่ชอบไปเข้าค่าย (ที่วัด) 555 มาปฎิบัติธรรมกับชีวิตประจำวันบ้างคะ ตอนนี้ใช้หลักตามดูจิต อย่างเช้านี้ก็ตามรู้ตัวว่ามีเรื่องเซ็งเล็ก ๆ อีกแล้ว กับพยายามสวดมนต์ (ฉบับย่อ) ทุกคืน พร้อมสมาทานศีล 5 รัชชี่ว่าโอกาสเราผิดพลาดคือข้อ 4 ค่ะ ไม่ได้โกหกหรอก แต่ว่าเวลามันไม่ชอบหรือโมโห มันจะพูดเพ้อเจ้อ (คือบ่น) ค่ะ เอ! ไม่รู้เคยเล่าให้ฟังมั้ยน้อ มีเพื่อนคนหนึ่งที่จะหาเวลาไปเข้าคอร์สปฏิบัติธรรมทุกปี ส่วนใหญ่ช่วงหลังปีละ 2 ครั้งได้ (อย่างน้อย) เธอบอกว่าชีวิตประจำวัน เวลาคิดทำอะไรไม่ดี (ไม่ได้หมายถึงไปทำอะไรไม่ดีมากมายนะคะ) เป็นว่าจะต้องมีเรื่องให้เธอได้รับความกระทบกระเทือนนิด ๆ เหมือนกับว่ามี Something ตามรู้ และให้บทเรียนว่าไม่ควรทำอะไรไม่ดีนะ ทั้ง ๆ ที่สำหรับคนทั่ว ๆ ไป ทำอะไรแย่ ๆ ก็ไม่เห็นเป็นไร ยกตัวอย่างให้มองเห็นภาพแล้วกัน แต่ไม่ใช่เคสเธอค่ะ สมมติว่านั่งตกปลากันหลายคนก็ได้ค่ะ คนอื่น ๆ จะตกได้ แต่เธอจะตกไมได้   โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) 26 พฤศจิกายน 2552 9:02:38 น.

หวัดดีค่าย่าหลิน อ่ะ เป็นจดหมายที่อ่านแล้วเจริญทั้งสติและปัญญานะคะ ทำเอาป้าเดซี่คิดไปถึงว่า โรงพยาบาลก็เป็นสถานที่ที่เหมาะแก่การไปเจริญสติเหมือนกันนะเนี่ย เกิด แก่ เจ็บ ตาย มีให้เห็นหมดทุกกิริยากันเลยทีเดียวเชียว ป้าเดซี่เป็นคนค่อนข้างแข็งแรงนะคะ เคยเข้าโรงพยาบาลอยู่ครั้งเดียวตอนไปคลอดเจ้าลูกชาย ต้องผ่าคลอดค่ะ ไปนอนโรงพยาบาลอยู่คืนเดียว ไม่ไหวเหมือนกันนะ กลับไปอยู่บ้านเรา สบายกว่ากันเยอะ ทำเอาผู้คนดูตกอกตกใจเหมือนกัน ผ่าคลอดวันเดียว จะกลับไปนอนบ้านแล้ว แต่กว่าจะกระย่องกระแย่งขึ้นแท็กซี่ได้เนี่ย แทบตายเหมือนกันนะคะย่าหลิน เป็นการเดินที่ช้าที่สุดที่เคยเดินมาในชีวิตนี้เลย   โดย: Oops! a daisy 26 พฤศจิกายน 2552 9:05:04 น.

จากที่เคยไม่ค่อยชอบนางพยาบาล แต่พอต้องไปผ่าคลอดสองครั้ง และได้รับการดูแลอย่างดีมากจากนางพยาบาลทุกคนที่มาดูแล ทำให้รู้สึกดี และเข้าใจเลยว่าเป็นอาชีพที่ทำงานหนักและเสียสละมาก เพราะต้องอยู่กับการเจ็บป่วยและความทุกข์ของคนอื่น เป็นการค้นพบอย่างหนึ่งค่ะ   โดย: mrs.postman 26 พฤศจิกายน 2552 10:17:15 น.

สวัสดีวันพฤหัสฯ...ค่ะ ขอให้วันพฤหัสฯ นี้ เป็นวันดีอีกวันหนึ่งของทุกคน มีความสุข สุขภาพแข็งแรง สมหวังในทุกสิ่งที่ปรารถนา...ค่ะ สวัสดีค่ะ ย่าหลิน... ยามป่วยไข้ ก็ได้ธรรมะช่วยประคอง ยามที่ต้องเดินตามวิถีแห่งชีวิต ก็ได้ธรรมะช่วยชี้หนทางให้ ยามที่ต้องละ ก็มีธรรมะช่วยส่องแสงสว่างให้ ยามไหน ๆ ก็ได้ธรรมะเป็นเข็มทิศ เราก็เลยไม่เคยหลงทาง จริงไหม..คะ...ย่าหลิน คนน่ารัก...   โดย: พรหมญาณี 26 พฤศจิกายน 2552 10:29:06 น.

ธรรมะมีซ่อนอยู่ในความเจ็บป่วยเหรอค่ะ พอครั้งไหนก็ตามที่เอ๋เครียดจนเป็นไข้ เอ๋ก็จะนอนปลงตัวเองทุกครั้ง ให้รู้จักปล่อยวาง... ก็วางได้บ้างไม่ได้บ้างค่ะ   โดย: aenew 26 พฤศจิกายน 2552 10:54:15 น.

โดย: พ่อระนาด 26 พฤศจิกายน 2552 12:26:56 น.

ดีนะคะคุณย่า ถือเวลาช่วงเจ็บป่วยเป็นเวลาแห่งการเจริญสติได้เต็มที่ ช่วงนั้น กายอ่อนแอ แต่จิตกลับเข้มแข็ง เพราะมีเวลาพิจารณาได้นานๆ ป.ล.อัพบล็อกแล้วนะคะ   โดย: นักล่าน้ำตก 26 พฤศจิกายน 2552 13:11:27 น.

ย่าหายดีแล้วใช่ไหมคะ   โดย: อ้อ (sandseasun ) 26 พฤศจิกายน 2552 14:26:20 น.

แหะ แหะ ง่วงเหมือนกันเลยค่ะคุณย่า แต่ตอนนี้ตาสว่างแล้วค่ะ.... เพราะได้เวลาเริ่มงาน จะกระปรี้กระเปร่าให้เห็นทันที ตอนผ่าตัดหลังจากหมดฤทธิ์ยา คุณย่าปวดมากไหมค่ะ   โดย: aenew 26 พฤศจิกายน 2552 14:27:16 น.

ด้จ้า ย่า บีเอ็ม แหม เดี๋ยวนี้ลูกค้าตรึมนี่ ไม่มีมาตามกันเลย ฮ่า ฮ่า นี่ก็กาลางเริ่มก.กาอยู่นะ ก่อนนอนก็ลองทำดู เปิดดีวีดี แล้วทำตามไปก่อน ยังไม่กล้าลองไปทำที่วัด กลัวหลุดก่อนกำหนดนะ ฮ่า ฮ่า   โดย: วันที่ท้องฟ้าแจ่มใส 26 พฤศจิกายน 2552 16:25:10 น.

โห มาตามอ่านไม่ทัน เดี๋ยวกลับมารวบอ่านทีเดียวอีกทีนะคะ   โดย: nanida 26 พฤศจิกายน 2552 16:27:09 น.

เฮ้อ..ในที่สุดก็ได้กลับบ้านซะที อิอิอิ โล่งแล้วหล่ะค่ะ แต่ตอนนี้คุณย่าคงวิ่งผลัดสี่ได้แล้วใช่มั๋ยคะ อิอิอิ ฝันดีนะคะย่า   โดย: อุ๊ IP: 203.237.45.36 26 พฤศจิกายน 2552 18:17:19 น.

ตามมาอ่านรายวันอย่างกะไปนอนให้หมอผ่าซะเองเลยค่ะคุณย่าน้องหลินเชอร์รี่พี่ทิพย์   โดย: prunelle la belle femme 26 พฤศจิกายน 2552 19:08:16 น.

หวัดดีค่ะย่า เฝ้าพ่อเฝ้าแม่ อยู่โรงบาล.. ไม่ต้องงง ก็ทั้งพ่อและแม่ค่ะ ตอนพ่อ เข้า ๆ ออก ๆ เพราะพ่อเป็นมะเร็งปอด สูบบุหรี่ ตอนนั้นเรียนอยู่ปีสอง ดีที่เรียนเชียงใหม่ พ่อรักษาอยู่มหาราชเชียงใหม่ ก็เรียนด้วยเฝ้าพ่อด้วยกับแม่ .. นานเลย .. ไม่อยากบรรยาย คล้าย ๆ เพราะรู้สึกจิตจะตกทุกครั้ง แล้วพ่อก็เสีย .. สองปีกว่า ๆ ต่อมา คราวนี้เป็นแม่ .. เล่าข้าม ๆ เพราะกลัวน้ำตาไหล .. เดี๋ยวจะพาลน้ำท่วม .. เฝ้านานเหมือนกัน .. แล้วท่านก็เสีย .. แค่จะบอกว่า ชาตินี้ไม่อยากเข้าไปโรงพยาบาลเพื่อเฝ้าใครอีกแล้ว .. ถ้าขอได้นะค่ะ .. สองพี ..   โดย: เจ้าเป็ดขี้เหร่..ตัวเดิม (SongPee ) 26 พฤศจิกายน 2552 19:59:01 น.

ไปนอนละน้า   โดย: วันที่ท้องฟ้าแจ่มใส 26 พฤศจิกายน 2552 23:26:03 น.

ชีวิตไม่เที่ยง มีสิ่งใดดีๆต้องรีบทำ ให้กับตัวเอง (คือการปฎิบัติธรรม) ทำสิ่งดีๆให้กับคนรอบข้าง ด้วยการให้ความรัก และมีเมตตา และให้อภัย .. ขอบคุณนะคะที่ให้สติกันเสมอๆ ค่ะ...ฝันดีนะคะคุณย่า อ่อ..พักนี้ไม่ค่อยมีเวลาเข้าบล๊อกค่ะ เปิดหน้าบล๊อกนี้ตั้งแต่หัวค่ำแล้วเผลอหลับซะได้เสียนี่...55555555...ตื่นมาเลยคอมเมนท์ต่อค่ะ...คิดถึงคุณย่าเสมอนะคะ   โดย: deeplove 27 พฤศจิกายน 2552 0:58:59 น.

ป้าหู้อับบล๊อกแล้วนะคะ มารายงานให้ทราบก่อนเข้านอนอ่ะจ่ะ คืนนี้นอนหลับฝันดีน้า...   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 27 พฤศจิกายน 2552 1:15:33 น.

ชีวิตไม่เที่ยงจริงๆ ครับ พระศาสดาตรัสถึงธิดาช่างหูกให้พุทธบริษัทฟังว่า “ท่านทั้งหลายจงดูกุมารีนี้ เธอเป็นผู้มีปัญญารู้ชัดว่าชีวิตมีความไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา เป็นผู้มีปัญญา เป็นผู้มีจักษุ แต่สัตว์โลกส่วนใหญ่ไม่มีปัญญา ไม่มีจักษุ เปรียบเหมือนคนตาบอด น้อยคนนักจึงจะเห็นแจ้ง น้อยคนนักที่จะไปสู่สวรรค์ ดุจนกติดตาข่ายแล้วน้อยตัวที่จะหลุดไปได้ ฉันนั้น”   โดย: oddy.freebird 27 พฤศจิกายน 2552 6:20:04 น.

สวัสดียามเช้าครับคุณย่า มีธรรมในทุกสิ่ง ชอบทั้งคำนี้ และเรื่องราวในบล้อกคุณย่าเลยครับ   โดย: กะว่าก๋า 27 พฤศจิกายน 2552 7:19:11 น.

โดย: กะว่าก๋า 27 พฤศจิกายน 2552 10:46:14 น.

โดย: วันที่ท้องฟ้าแจ่มใส 27 พฤศจิกายน 2552 11:05:02 น.

สวัสดีค่ะ ย่าหลิน เอาอาหารมาเสิร์ฟค่ะ เลือกทานได้ตามใจชอบเลยนะคะ   โดย: พ่อระนาด 27 พฤศจิกายน 2552 13:17:01 น.

เมื่อวานเมนต์คุณหลินเกี่ยวกะท่านสมัคร โดนใจมั่กๆค่ะ... ................... มะมีไร วันนี้มาบอกแค่เนี้ยแหละ อัพบล็อกแล้วด้วยค่า   โดย: นักล่าน้ำตก 27 พฤศจิกายน 2552 14:59:52 น.

ยินดีต้อนรับกลับบ้านค่ะคุณย่า ขออวยพรให้แข็งแรงเร็ววันนะคะ   โดย: Shuhan^_^ 27 พฤศจิกายน 2552 15:23:15 น.

กำลังจะกินข้าวกลางวัน ทางโน้นข้าวเย็นละ ขอให้เจริญอาหารนะคะ   โดย: prunelle la belle femme 27 พฤศจิกายน 2552 19:01:59 น.

เพิ่งทานโจ๊กอิ่มก็เลยแวะมาทักทายช่วงค่ำค่ะคุณย่า วันนี้ไม่ได้ไปไหนรีบกลับห้อง เพราะหมดแรงค่ะ เอาไปให้กับงานจนหมด   โดย: aenew 27 พฤศจิกายน 2552 20:08:28 น.

แวะมาทักทายคุณย่าก่อนเข้านอนค่ะ ไม่ได้มาซะหลายวันเลยค่ะ วันนี้แป๊วเพิ่งให้คุณพ่อเริ่มทานน้ำข้าวกล้องงอกผสมกับน้ำเอนไซม์ค่ะ ไปคุยกับคนขายมาเมื่อวานที่บ้านนานเลยค่ะ พอดีว่าอยู่แถวบ้านพอดีเลย หลงจากกินยาไปเมื่อกลางวัน มาเมื่อตอนหัวค่ำ เหงื่อออกท่วมตัวเลย แต่ไม่ทราบว่ามาจากการฉีดยาเมื่อกลางวันรึเปล่าน่ะค่ะ พอดีว่าคุณพ่อไม่มีเรี่ยวแรงเดิน เพิ่งจะให้น้ำเกลือมาเมื่อวันพุธก็ยังไม่มีแรงอยู่ดี วันนี้ก็พาไปให้เลือดที่ร.พ.เอกชน ปรากฎว่าเลือดปกติ หมอบอกไม่จำเป็นต้องให้เลือด แต่จะให้ฉีดยาจะทำให้คนไข้มีแรงเลย ฉีดมาช่วงเช้าจนเย็นก็ยังเพลียๆ คุณพ่อก็หลับไปนานเหมือนกันค่ะ ซักพักได้ยินเสียงเข้าห้องน้ำ ปรากฎว่าคุณพ่อมีแรงเดินเข้าห้องน้ำได้เองแล้ว   โดย: แม่น้องแปงแปง 27 พฤศจิกายน 2552 22:25:42 น.

...555555....มาดึกหน่อยค่ะวันนี้ก็เพราะตอนค่ำเนทอืดทึดมาก...เลยไปนอนเอาแรงดีกว่า...พอแรงมีก็มาคอมเมนท์ต่อเนอะค่ะ....จากบล๊อกตัวเองอยากบอกว่า ทุกอย่างในโลกนี้มีข้อยกเว้น...เรื่องการให้เกียรติคนที่เป็นผู้นำสูงสุดทางการบริหาร มีคนปัจจุบันนี้ล่ะค่ะที่ขอเป็นข้อยกเว้นใครจะเรียกยังไงก็เชิญค่ะ เรียกให้สมกับสิ่งที่เค้าทำจะดีมากๆ ค่ะ...และคนๆ นี้เป็นคนแรกที่สมควรไม่มีคำว่า ท่าน หรือ คุณ เพราะเค้าไม่มีค่าพอกับคำๆ นี้ค่ะ...คุณย่าว่ามั๊ยคะ...ตอนนี้คุณย่าคงหลับไปแล้วใช่ป่ะคะ งั้นราตรีสวัสดิ์ขอให้นอนหลับฝันดีฝันหวานนะคะและขอให้แผลหายไวไวแข็งแรงเหมือนเดิมนะคะ   โดย: deeplove 28 พฤศจิกายน 2552 1:56:31 น.

สวัสดียามเช้าครับคุณย่า   โดย: กะว่าก๋า 28 พฤศจิกายน 2552 7:11:03 น.

ขอบคุณค่ะที่คอยเตือนสติ จริง ๆ นะ วัน ๆ นี่เรามีสารพัดอารมณ์ บางทีตื่นแต้เช้ามีความสุข โลกนี้สดใส ขับรถออกจากบ้านเจอพฤติกรรมขับรถถูกปาด ยัวะ หรือบางทีเจออะไรจากการทำงานแล้วหงุดหงิด แต่อย่างว่า เดี๋ยวมันก็ผ่านไป หรือบางวันตื่นมารู้สึกเซ็ง ๆ แต่ระหว่างวันมีเรื่องสนุกเข้ามา   โดย: รัชชี (รัชชี่ ) 28 พฤศจิกายน 2552 10:26:28 น.