โดดเดี่ยวนิรันดร..(2) ข้ามาคนเดียว (2) เช้าวันผ่าตัด คนที่บ้านขับรถไปส่ง เราสั่งงาน(กลายๆสั่งเสีย กันไว้เผื่อไม่ฟื้น อิอิ เพราะชีวิตไม่แน่ เรารู้อยู่แระ) เราตกลงกับคนที่บ้านแล้วว่า ส่งเสร็จ ก็ไปทำงานต่อ ไม่ต้องมานั่งรอเหมือนทุกที และไม่ต้องมานอนเฝ้า เราใช้ห้องนอนรวม ห้องหนึ่งมี ราวๆ10เตียง (นอนหลายๆคนมันปลอดภัยดี อิอิ และเขาก็ห้ามญาติเฝ้าด้วย ) เมื่อถึงรพ จำได้ว่าหิ้วกระเป๋า เข้าไป แอดมิท กำหนดเดิน ซ้าย ขวา ๆไปเรื่อยๆ เขาให้เราเลือกแบบห้องที่จะพัก และเซ้นเอกสาร ยินยอมผ่าตัด ฯลฯ เขาถามว่า ญาติละ บอกว่า ให้กลับไปแล้ว มีอะไร เราจะจัดการเอง หลังจากนั้นก็จับเรานั่งรถเข็น (แสนสบาย อิอิ) ไปห้อง ตรวจคลื่นหัวใจ เขาบอกว่าต้องตรวจก่อนว่าหัวใจเราโอเคไม๊ เพราะระหว่างผ่าตัด ถ้าหัวใจเรามีปัญหา เราอาจจะเด็ดสะมอเร่ ในห้องผ่าตัดได้ เพื่อความรอบคอบ อยากจะบอกเขาว่า หัวใจเราเต็มร้อย เรามากับพระพุทธเจ้า ถ้าจะต้องตายเราก็คงไปที่ที่ดีแน่นอน เรามั่นใจ เมื่อขึ้นห้องพักรวม ก็สวนล้างลำไส้ แล้วก็ถ่ายๆๆ จนหมด เราพยายามกำหนดความรู้สึกทั้งหมดอยู่ที่กายของเรา ไม่ให้ใจเราหลุดไปไหน ทำให้วันนั้นเป็นวันที่ดีมาก ใจมีความสุข ทั้งๆที่กำลังจะเจ็บตัว เมื่อถูกเข็นเข้าห้องผ่าตัด ก็เจอแต่พวก หน้ากากเขียว ล้อมรอบตัวเรา เราพยายามกำหนดทุกท่า ไม่ว่า ตะแคง เดิน นั่ง นอน เจ็บ ฯลฯ เราโดนบล็อกหลัง เป็นครั้งแรกในชีวิตที่โดนบล็อกหลัง เหมือนอะไรรู้ไม๊ สำหรับคนไม่เคยจะบอกให้ฟัง คิดว่าทุกคนคงเคยดูหนังเรื่อง มัมมี่ ภาคแรก เวลายามันวิ่งมันเหมือนกับ ฉากในหนังที่ตัวแมลงนับล้านๆ วิ่งจากปลายเท้าขึ้นมาที่เอวเลยละ แล้ววิสัญญีแพทย์ก็ถามว่าอยากจะหลับไม๊ บอกเขาว่าดีค่ะ เขาเลยฉีดยาให้อีกเข็มเข้าหลอดสายน้ำเกลือ แล้วเราก็นอน กำหนดพองยุบ พองยุบ ไปเรื่อยจนสลบ เราจำได้ว่า อ วรากร ไรวา เคยสอนว่า ถ้าเราตายไป ในขณะที่ใจหรือจิตของกำหนด พอง ยุบๆ แล้วละก็ เราจะได้ไปสู่ สุขคติ อิอิ ฉันเป็นลูกศิษย์ ที่ดี ฉันทำตาม และด้วยผลแห่งความดีเลยทำให้ฉัน ฟื้นขึ้นมา เพื่อเจอ ความเจ็บปวดและทรมานอีกมากมาย และทำให้ฉันได้พบว่าสิ่งที่พุทธองค์ ทรงสอนพวกเราเป็นเรื่องจริง โปรดติดตาม .... ย่าชอบเล่า ตอนหน้า คือ เพื่อนร่วมทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ และ ตาย *********************************   Create Date : 18 พฤศจิกายน 2552 26 comments Last Update : 29 มกราคม 2563 17:52:08 น. Counter : 284 Pageviews. Share Tweet

ยิ่งอ่านแล้วยิ่งใจสั่น หรือเป็นเพราะว่ากาแฟเมื่อเช้ากันนี่ อ่านแล้วน่ากลัวนะค่ะ ผ่าตัดคนเดียว ใจแข็งมากคุณย่า --นึกว่าอ่านผิด chart กำจัดแฟน เอ้...อันนี้ต้องลองไปหาดูค่ะ ถ้าหาได้จะรีบนำมาเสนอ คุณย่าคนแรกจร้า หวัดดีตอนเช้าค่ะ   โดย: aenew 19 พฤศจิกายน 2552 9:53:09 น.

เป็นประสบการณ์ตรงของคุณย่าเลยใช่มั้ยครับ ฟังดูเหมือนง่าย แต่ผมว่าสภาวะจริง ถ้าเป็นผมก็คงกลัวไม่น้อยเลยครับ   โดย: กะว่าก๋า 19 พฤศจิกายน 2552 13:40:07 น.

คุณย่าใจร้าย จะให้อ่านไปเกร็งไปอีกกี่ตอนครับ   โดย: oddy.freebird 19 พฤศจิกายน 2552 14:16:03 น.

อ้า อิอิอิ อัพใหม่ เดี๋ยวมาใหม่นะคะ แวะมาก็จอดเม้นท์หน่อยค่ะ   โดย: prunelle la belle femme 19 พฤศจิกายน 2552 17:38:24 น.

มีสติดีมากมาย มีอาจารย์เคยบอกว่าที่สอนให้เจริญสติ เพื่อตอนสุดท้ายของการเปลี่ยนภพนี่เอง เปรียบเสมือนเด็กสอบเอ็นทรานซ์ อาจจะเรียนดีมาตลอด แต่เกิดไม่สบายเอาวันก่อนสอบเอ็นท์ ก็อาจทำให้พลาดได้   โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) 19 พฤศจิกายน 2552 17:52:17 น.

สวนทวารใช่ไหมคะนั่น ... คือหนูรู้จักนะคะคุณย่า คำนี้ แต่ว่าไม่รู้หรอกว่าจริง ๆ เค้าทำกันอย่่างไร ก็ภาวนาขอให้ตัวเองตอนแก่มาอย่าได้มีทุกข๋หรือโรคภัยอะไรกับช่องท้องเลยค่ะ เพราะเดาว่าคงลำบากแน่ ๆ เคยเป็นโรคกระเพาะอาหารตอนอยู่มอต้น ทรมานมาก ๆ   โดย: prunelle la belle femme 19 พฤศจิกายน 2552 21:23:27 น.

ราตรีสวัสดิ์ครับคุณย่า   โดย: กะว่าก๋า 19 พฤศจิกายน 2552 21:56:57 น.

สวัสดีค่ะย่าหลิน ป้ากุ๊กกลับมาแล้วค่ะหลังจากที่คอมลาป่วยไปหลายวัน ขอบคุณย่าหลิน ที่ช่วยไปดูแลบ้านให้ในช่วงที่คอมป้าป่วยค่ะ . อันที่จริงจะคอมป่วยหรือคนป่วยก็ครือกันเน๊าะย่า เพราะล้วนย้ำให้เห็นถึงความเป็นจริงที่ว่า ไม่มีสิ่งใดเป็นของเราเลย ต่อให้เก่งเหนือฟ้าก็ยังต้องอยู่ใต้กฎธรรมดา คือเกิดขึ้น .ตั้งอยู่ ..แล้วก็ดับไป .. อ่านบล็อกย่าหลินวันนี้ หะแรกป้ากุ๊กเป็นงง . งง ง๊ง งง ย่าหลินกำลังจะไปผ่าตัด ผ่าอะไรหว่า ป้ากุ๊กห่างบล็อกไปแค่ 8 วัน ตกข่าวขนาดนี้เชียวหรือ ??????? แต่ในที่สุดก็ตามรู้จากบล็อกก่อนหน้าจนได้ ขอบอกว่าชื่นชมย่าหลินมาก ย่าหลินคือความสง่างามของนักปฏิบัติตัวจริงที่ยิ้มรับทุกสถานการณ์ได้อย่างสงบนิ่ง ถ้าป้ากุ๊กต้องพบกับสถานการณ์เดียวกับย่า ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจะสงบนิ่งได้อย่างย่าหรือไม่ ว่าแต่ประสบการณ์นี้ผ่านมานานแค่ไหนแล้ว หรือว่าเป็นเรื่องปัจจุบันคะย่า วันนี้อากาศเริ่มเปลี่ยนอีกแล้ว ดูแลและรักษาสุขภาพนะคะ คมคำ : ความขัดแย้งจะตามมา หากเหตุผลของสองฝ่ายสวนทางกัน   โดย: ร่มไม้เย็น 19 พฤศจิกายน 2552 23:00:16 น.

^ ^ ชอบเม้นท์ป้ากุ๊กฯเนอะ ฮ่า ฮ่า วันนี้ย่าหลินนี่เป็นเม้นท์แรกเลย กำลังคิดราคาแบบบ้าน ยังไม่เสร็จเลย คงอีกสักอาทิตย์ แบบยังได้ไม่ครบเลย ต้องบอกว่า ย่าสุดยอดมากที่ทำใจได้แบบนี้ นับถือจิตที่มั่นเลย ไม่ได้ชมนะ พูดจากใจเลย คงต้องจำไว้ เรื่องตั้งจิตมั่นนี่ ขอไปนอนแล้วละ วันนี้คงไม่ได้แวะบ้านไหนเลยไม่ไหว ฮ่า ฮ่า ปวดตาแล้ว อยู่กะคอมฯทั้งวันเลย   โดย: วันที่ท้องฟ้าแจ่มใส 19 พฤศจิกายน 2552 23:12:37 น.

สวัสดียามเช้าครับคุณย่า   โดย: กะว่าก๋า 20 พฤศจิกายน 2552 7:30:11 น.

น่ากลัวเหมือนกันนะนี่.. ย่าหลินดูแลสุขภาพด้วยนะจ๊ะ อากาศเริ่มเย็น ๆ แล้ว เพลงบล็อกนี้ เพราะดี..the soid rock..   โดย: I_sabai 20 พฤศจิกายน 2552 8:52:55 น.

อ่านแล้วลุ้นไปด้วยเลยค่ะ ถ้าตัวเองต้องผ่าตัดคงจะกลัวแน่ๆ เลย ไม่รู้จะตั้งสติได้รึเปล่า   โดย: ศรีสุรางค์ 20 พฤศจิกายน 2552 8:53:02 น.

รีบมาเล่านะคะ ก่อนที่ยาชาอุ๊จะหมด ฟังย่าเล่า ตอนนี้กำลังเจ็บ ๆ ชา ครึ่งตัวแล้วค่ะ ย่าอ่ะ...หนูกลัว อิอิอิอิ ป. ลิง อุ๊แอ๊ดน้องเค้าไปแล้วนะคะ คงได้คุยกันเร็ว ๆ นี้ค่ะคุณย่า   โดย: อุ๊ IP: 203.237.45.36 20 พฤศจิกายน 2552 10:46:43 น.

มารออ่านต่อค่ะ ย่าหลิน รู้ทุกขณะจิต สาธุค่ะ   โดย: พ่อระนาด 20 พฤศจิกายน 2552 11:31:03 น.

สวัสดีวันศุกร์...ค่ะ “ ศุกร์ “ คือชื่อดาวเคราะห์ดวงที่ ๒ ในระบบสุริยะที่ปรากฏสว่างที่สุดบนท้องฟ้า อยู่ห่างดวงอาทิตย์ประมาณ ๑๐๘ ล้านกิโลเมตร ถ้าเห็นทางตะวันตกในเวลาหัวค่ำ เรียกว่า ดาวประจำเมือง ถ้าเห็นทางตะวันออกในเวลาใกล้รุ่ง เรียกว่า ดาวรุ่ง หรือดาวประกายพรึก ขอให้ทุกท่านมีความสุข มีชีวิตรุ่งโรจน์ดั่งแสงของดาวศุกร์ที่ไม่มีวันดับ มีดวงตาเห็นธรรม บรรลุธรรม มีธรรมะอยู่ในใจดุจดาวประจำเมืองแห่งตน สำเร็จในทุกสิ่งที่ปรารถนา สว่างไสวดุจดาวประกายพรึก ตลอดไป..นะคะ สวัสดีค่ะ ย่าหลิน... ย่าหลินยังดีที่มีญาติไปส่งเข้าโรงบาล ของปอป้านะ ในชีวิตผ่าตัดใหญ่มาแล้ว ๓ ครั้ง เวลาไปผ่าตัดทุกครั้ง ก็หิ้วกระเป๋าขับรถไปคนเดียว ที่โรงบาลถามทุกที ว่าไม่มีญาติมาด้วยเหรอ เราก็เลยบอกเค้าไปว่า เราเป็นคนไข้อนาถา..ค่ะ..   โดย: พรหมญาณี 20 พฤศจิกายน 2552 11:33:33 น.

โชคดีที่ไม่เคยเข้าโรงลาลเลยค่ะ กะว่าถ้าต้องเข้าเมื่อไร...คงต้องบริกรรมพองยุบๆเช่นกัน มันช่วยได้จริงๆนะคะ เชื่อเช่นนั้นค่ะ วันศุกร์แล้ว...มีความสุขมากๆนะคะคุณย่า ถ้าว่างแวะไปกินสับรดที่บ้านนะคะ   โดย: นักล่าน้ำตก 20 พฤศจิกายน 2552 13:29:10 น.

แก้คำผิด..โรงบาลค่ะ หุุหุ   โดย: นักล่าน้ำตก 20 พฤศจิกายน 2552 13:29:46 น.

คุณย่าหลินเอ๋อ... ทานข้าวหรือยังค่ะ สวัสดีดีตอนบ่ายค่ะ.... วันนี้ตั้งใจจะไปดูหนัง ไหน ๆ ก็วันศุกร์แล้ว ร่าเริงกันหน่อย....   โดย: aenew 20 พฤศจิกายน 2552 13:49:11 น.

วันนี้มีเรื่องเซ็ง ๆ นิดหน่อยแต่เช้าจ้า แต่เดี๋ยวก็คงดีขึ้นล่ะนะ เอาคำย่าสอน อะไร ๆ ก็ไม่เที่ยง   โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) 20 พฤศจิกายน 2552 15:01:05 น.

คิดถึงคุณย่าจังจ่ะ เลยเอาเพลงมาฝาก มาฟังเพลงแก้ง่วงนอนกันจ่ะ ป้าหู้พาพี่รุ่งกะพี่แอ๊ดมาขับกล่อมค่ะ   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 20 พฤศจิกายน 2552 15:05:23 น.

สวัสดีค่ะคุณย่า มดผ่านประสบการณ์ผ่าตัดมาแล้ว 3 ครั้ง สลบทุกครั้ง บล็อกหลัง 1 ครั้ง ตอนนั้นยังไม่รู้จักการภาวนา ใจก็กลัวๆเหมือนกันว่าจะฟื้นมาหรือเปล่า คุณย่ามีสติดีมากค่ะ รู้สึกตัวตลอดเวลา อันนี้ประสบการณ์นานแล้วใช่มั๊ยคะ อยากอ่านต่อแล้วค่ะ อย่าลืมไปเรียกกันบ้างนะคะ   โดย: nanida 20 พฤศจิกายน 2552 15:20:25 น.

มาปรบมือให้ค่ะ...เก่งจัง...และติดตาม เพื่อนร่วมทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ และ ตาย ด้วยใจจดจ่อค่ะ....เสียดายที่เพิ่งมาอ่าน...แต่อ่านช้าอ่านเร็วก็ดีใจที่ได้อ่านค่ะ ได้รู้อะไรอีกเยอะว่า เกิดมาทั้งทีอย่าประมาทกะชีวิตมีเกิดได้ก็ตายได้ทุกเมื่อใช่ป่ะคะ...แต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิดเค้ากำหนดมาแล้ว..เราต้องยอมรับทุกอย่างในโลกนี้ที่เกิดขึ้นให้ได้ โดยมีสติทุกขณะจิต ถ้าหากเป็นอะไรไปจะได้ไปในที่ดีๆ ใช่ป่ะคะ..ขอบคุณนะคะสำหรับสิ่งดีๆ จากประสบการณ์ที่ได้รับมา บุญกุศลนี้ก็ขอให้มีสุขภาพสมบูรณ์แข็งแรงเหมือนเดิมนะคะ   โดย: deeplove 20 พฤศจิกายน 2552 18:00:18 น.

โหยยยยยย ดี.ไม่มีทางทำได้เลยค่ะ แค่ป่วยเข้าโรงพยาบาล ยังไม่อยู่คนเดียวเลย จิตกระเจิงสุดๆล่ะถ้าเป็นดี. แต่อ่านแล้วก็ทำให้คิดนะคะ วันหนึ่งข้างหน้า ในสถานการณ์อย่างนี้ ดี.จะระลึกถึงเรื่องนี้   โดย: d__d (มัชชาร ) 20 พฤศจิกายน 2552 18:29:08 น.

ซ้าย..ขวา..ซ้าย..ซ้าย..ขวา..ซ้าย!!! แก้ไขข้อมูลอ่ะจร้า...ป้าแมวอายุ"๘๐ขวบ"อ่ะจร้า... แก่กว่าป้าหู้"๒๔ขวบ"เองงง...!!!   โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 20 พฤศจิกายน 2552 19:12:33 น.

ใช่แล้วแหละค่ะคุณย่าน้องหลินเชอร์รี่พี่ทิพย์ อยู่บ้านเค้าเมืองเค้าต้องหัดต้องหาทำอะไรกินเอง ไม่เหมือนบ้านเรา เดินออกจากบ้านไปสองเก้าก็มีร้านขายของกินให้สั่ง ๆๆ มากินแล้ว อิอิอิ   โดย: prunelle la belle femme 20 พฤศจิกายน 2552 19:45:07 น.

แอบย่อง ๆ (แต่มิใช่กระย่องกระแย่ง).. มาส่งย่าหลิน เข้านอน..ก่อนไปขอกระซิบข้างหู..ว่า ฝันดี ราตรีสวัสดิ์...ค่ะ   โดย: พรหมญาณี 21 พฤศจิกายน 2552 21:09:51 น.