จากไปด้วยใจที่เป็นสุข.. จากกันด้วยใจที่เป็นสุข สิ่งที่คนเรากลัวและไม่อยากเจอ ก็คือ " ความทุกข์" โดยเฉพาะ" ความเจ็บป่วย"ไม่ว่าจะเกิดกับตัวเราหรือคนที่เรารัก แต่เรารู้ดีว่าเราหนีไม่พ้น ไม่มีใครไม่เคยป่วย เราคิดว่า"โชคร้ายจริงๆ" ที่ต้องมานอนป่วย แต่ท่านให้มองว่ามันเป็น "โชคดี" คนป่วยมักจะคิดว่าตัวเองเป้นภาระต้องให้คนมาดูแล แต่ที่จริงแล้ว เราเป็นคนที่ทำให้ขบวนการ แห่งความรักสมบูรณ์ต่างหาก!! เพราะ ถ้าใครสักคนป่วย จะเป็นเวลาที่คนในครอบครัว เพือนฝูง จะมีโอกาสแสดงความรัก ความห่วงใย ด้วยการดูแลกัน มาเยี่ยมเยือน ถ้าไม่มีคนป่วย สิ่งเหล่านี้จะไม่มีวันได้เกิดขึ้น อย่ารู้สึกเศร้าใจหรือ รู้สึกผิด ถ้าตัวเองป่วย!! การไปร่วมดีใจกับเพื่อนตอนแต่งงาน ตอนรับปริญญา อันนั้นเราเข้าใจได้และแสนธรรมดา แต่ในยามที่ใครสักคนเจ็บป่วย ทุกข์ทรมาน อยู่ท่ามกลางความเป็นและตาย!! ช่วงเวลานี้ต่างหากที่ ความรัก ความเห็นใจ สำคัญมากยิ่งกว่า!! และแม้ คนป่วยไม่สามารถ ผ่านพ้นไปได้!! การไว้อาลัย ร่วมกันทำสิ่งที่ดีที่สุดเพื่อผู้จากไปเป็นครั้งสุดท้ายในงานศพ!! ก็คือความงดงามของชีวิต.. เพราะนั้นคือ ฉากจบของชีวิตที่สมบูรณ์แบบแล้ว !! ที่สุดของชีวิต คือ... ความตาย!! เราต้องจากกัน!! เราขอบคุณทุกความห่วงใย ทุกการดูแล และ จดจำความรักที่เรามีต่อกัน ไปตลอดกาล ... ลาก่อน.... ย่าชอบเล่า " มีพบก็มีพราก มีเจอก็มีจาก"   Create Date : 13 สิงหาคม 2551 11 comments Last Update : 26 มกราคม 2563 15:19:08 น. Counter : 1158 Pageviews. Share Tweet

พูโชคดีที่ป่วย เย้ๆ ย่าจ๋า imeem.com ตั้ง auto play ได้ง่ายมาเลย ย่าเห็นคำว่า auto play ข้างล่างโค้ดไหมคะ คลิกถูกเลยค่ะ เพลงจะได้ขึ้นอัตโนมัติ   โดย: pumpond 13 สิงหาคม 2551 18:13:58 น.

อ้าว เพลงของย่าขึ้น auto play แล้วนี่ หน้าแตกเลยพู ก๊ากกกกกกกกกกกก ย่าเก่ง เพลงเพราะดีจังค่ะ kenny G ชอบๆ   โดย: pumpond 13 สิงหาคม 2551 18:15:28 น.

ย่าจำได้ คนแก่ๆจะบอกกับเราเสมอว่า งานแต่ง ไม่ไปยังได้ แต่งานศพนี้ต้องไปให้ได้นะ อย่าให้ขาด แสดงว่า เขาให้ความสำคัญกับงานศพ อะนะ ก็แน่ละใครจะตายกันได้บ่อยๆละจริงไม๊ แต่ถ้า แต่งงาน ละก็ แต่งได้ หลายหนเนอะ เพราะฉะนั้นงานศพจึงสำคัญมาก แล้ว เพื่อนฝูงที่ไม่ได้เจอกันเลยหลายปี ส่วนใหญ่จะพร้อมหน้าพร้อมตา กันตอนงานศพ เลยทำให้งานศพ บางที่กลายเป็นงานเลี้ยงรุ่น ได้เห็นความแก่ชราของเพือนฝุงแต่ละคน รวมทั้งตัวเองด้วย แต่นี้ก็คือชีวิต ความตายทำให้เราปล่อยได้ และวางเป็นว่าไม๊ ทั้งชีวิตที่ดิ้นรน เอาเป็นเอาตาย สุดท้ายก็เอาอะไรไปไม่ได้สักอย่าง ไม่รู้จะ แบกไว้ทำไม วางๆ กันบ้างก็ดีเนอะ เอ๊ะ วันนี้ทำไมย่า มาแนว คนแก่ว้า บ่นๆๆ ขอบคุณที่ทนฟัง ย่าเสมอมา   โดย: ย่าจ๊ะ (ย่าชอบเล่า ) 27 ตุลาคม 2551 14:14:04 น.

รักษาสุขภาพด้วยนะย่า อย่าลืม หายใจเข้าท้องพอง หายใจออกท้องยุบ ออกไปสูดอากาศบริสุทธิ์ที่สวนหลังบ้าน วันก่อนพูพึ่งซื้อซีดีโยคะมาทำ แต่ช่วงนี้ฝนตกทุกวัน ไม่ได้ขึ้นไปสวนดาดฟ้าเลยย่า รักย่านะ   โดย: pumpond 27 ตุลาคม 2551 14:18:01 น.

ชีวิตคนเราก็เท่านี้จริงๆค่ะย่า เกิด แก่ เจ็บ ตาย (รู้แต่ก็ยังทำใจไม่ค่อยได้กับการพลัดพราก) Live so that they laugh when you're born and cry when you die. มีความสุขมากๆค่ะย่า ป.ล. ย่าเริ่มเอาบล็อกมาเวียนละเหรอ อิอิ   โดย: discipula 27 ตุลาคม 2551 16:39:20 น.

เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่องธรรมชาติ บางทีก็นึกสงสัยเหมือนกันว่าฉากจบตัวเองจะเป็นยังไง เป็นคนที่ดูเหมือนรักสนุกไปวันๆ แต่ทุกวันนี้ก็พยายามมีสติให้มากที่สุดเวลาจะทำอะไร พยายามตั้งอยู่ในความไม่ประมาท แล้วก็รักษาร่างกายให้แข็งแรงสมบูณร์ ไม่ใช่เพราะกลัวจะเป็นภาระให้คนอื่นมาดูแลหรอกค่ะ ชอบอีกต่างหาก มีคนมาป้อนเข้าป้อนน้ำ 555 เพียงแต่ไม่ชอบความรู้สึกเวลาเจ็บป่วย มันไม่มีแรงทำอะไร หงุดหงิดแค่จะยิ้มก็ยังยากเลย happy day naka   โดย: prunelle la belle femme 27 ตุลาคม 2551 18:45:54 น.

แต่ความรู้สึกอุ๊...งานแต่งก็สำคัญ เพราะเจ้าภาพยังอยู่ อิอิ แต่งานศพ เจ้าภาพไปแล้ว แต่ที่ไปก็เพราะไปให้กำลังใจคนข้างหลังค่ะ ถ้าเป็นไปได้ไม่อยากให้ใครจากไป รู้สึกว่าคงยังไม่พร้อมรับมันค่ะ เคยคิดแบบเห็นแก่ตัวว่า...ขอตายก่อนละกันจะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจ อิอิ ตอนนี้หนีหนาวมาอยู่ไทยแล้วค่ะ มาได้อาทิตย์นึง ว้าว ๆๆๆๆๆ แล้วเราก็มาพบกับไออุ่นที่นเคย...ตับแลปเลยค่ะ   โดย: อุ๊ชอบฟัง (oumon ) 27 ตุลาคม 2551 21:46:33 น.

โดย: deeplove 14 มีนาคม 2554 4:29:22 น.

วันนี้ปลง ๆ ยังไงไม่รู้ค่ะ   โดย: tuk-tuk@korat 15 มีนาคม 2554 15:02:44 น.

ย่าหลินแอบไปเลี้ยงหลานที่ไหนหนอ ไม่ยอมมาคุยกันบ้างเลย   โดย: oddy.freebird 19 มีนาคม 2554 19:34:12 น.

ดีใจจังที่ย่ามาเม้นที่บล๊อคพู นานแล้วพูไม่ได้ใช้บล๊อคและเอ็ม รวมถึงไม่ได้เล่นเน็ตเพราะกำลังยุ่งหลายเรื่อง ใช้เน็ตเฉพาะเรื่องงาน ยังคิดถึงย่าเสมอ ย่าเขียนบล๊อคนี้ยังกับรู้ว่าพูต้องไปดูแลคนเจ็บ สู้ๆ พูไม่ได้ใช้เฟสบุคเลยไม่ได้ทักทายย่า ไม่เป็นไร หลงเฟสบุคก็ดีไปอีกอย่าง ย่ารักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ ธรรมะสวัสดีจ้า   โดย: pumpond 24 มีนาคม 2554 18:32:41 น.