ถ้าพระนิพพานไปกันได้ง่าย ๆ ป่านนี้คงมีแต่พระอริยะเจ้าไปหมดแล้วหล่ะ แต่ที่เห็น ๆ ตอนนี้เห็นแต่อริยะขัดขืนเต็มเมืองเลย

ยังงี้การกินมังสวิรัต ก็เป็นการเลือกกินใช่ไหมย่า

สวัสดีค่ะย่า

เมื่อวานนี้เอ็มเพิ่งพูดกับเพื่อนว่าพระฝรั่งเคร่งกว่าพระไทยหลายๆรูปอีก อย่างที่วัดในมิวนิค เวลาฉันอาหาร พระไทยจะเลือกฉันนะคะ ส่วนพระฝรั่งท่านจะตักจากทุกๆชามอย่างละนิดละหน่อย... ไม่เอาดีกว่า นินทาพระ บาป แหะๆๆ

เอ็มเองก็เลือกกินเหมือนกันค่ะ แต่จะจำเรื่องของย่าไว้ฝึกตัวเองให้เป็นคนกินง่ายอยู่ง่าย กินเพื่อให้มีแรง ไม่ใช่กินเพื่อบำรุงกิเลส (จะทำได้มั้ยง่า
)

ขอบคุณนะคะย่าสำหรับเรื่องราวดีดี

ป.ล. วันนี้หนูกินข้าวกับไข่ต้ม

เพลงบรรเลงซึ้งใจมากค่ะ

"แม้ยังไม่ถึงซึ่งพระนิพพาน
แต่เมื่อมีความเข้าใจอย่างถูกต้องดีงาม ก็จักยังให้บรรลุผลด้วยการปฏิบัติอย่างถูกต้องดีงามในที่สุดนั่นเอง"



สวัสดีค่ะคุณย่า..สบายดีนะคะ

วันหยุด เที่ยวไหนบ้างเอ่ย

แต่ I_sabai ขอนอนพักลูกเดียวจ้า..

ดี.แวะมาส่งเข้านอนค่ะ
ฝันดีน๊าคะ

ง่าย่า ตอนนี้พูกำลังเลือกกินพอดีเลยอะ
กำลังเริ่มกินเจ งั้นเราต้องไม่ติดยึด กินก็ได้ไม่กินก็ได้ดีกว่านะ ขอบคุณธรรมะจากย่าจ้า
อ้อ นึกได้เมื่อวานก่อน พูดูหนังเรื่องหนึ่ง เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้น คือ เครื่องบินตกบนเขาก็เต็มไปด้วยหิมะ ในเครื่องมีคนสี่ห้าสิบคน ตอนเครื่องตกก็มีคนตายสักเกือบสิบคนได้ ไม่มีอะไรกินเลย ยังดี เอาหิมะมาละลายได้น้ำกิน แต่ไม่มีอาหาร ในที่สุด ก็ต้องกินศพเพื่อนด้วยกัน มีบางคนไม่ยอมกิน ตอนหลังก็ตาย คนที่กินก็รอดมาได้สองสามเดือน แล้วก็มีสองคนปีนเขาออกไปตามคนมาช่วยได้ ในที่สุดเหลือรอด 16 คน ตาย 26 คน
เป็นย่าเจอเหตุการณ์แบบนี้ ย่าจะกินศพเพื่อนไหม

ย่าว่านี้แหละ” การกินเพื่ออยู่จริงๆ
.
.
.
ใช่แล้ว

ยิ่งเศรษฐกิจแบบนี้ ต้องเพิ่มคำว่า

....คิดก่อนกิน....

ด้วยซ้ำไป เพราะ บางอย่าง กินไปก้อไม่มีประโยชน์ เสียเงินเปล่าๆ

บางทีกินทิ้งกินขว้าง อิ่มแล้วก้อยังกิน

ต้องคิดก่อนแล้วแหละ ว่าจำเป็นต้องกินมันหรือเปล่า

สวัสดีวันศุกร์ค่ะคุณย่าหลิน...
เอ๊ะ เห็นบ้างคนเขาชอบทักทายกันว่า เจริญธรรม... เป็นการอวยพรอย่างนึงใช่ไหมคะคุณย่า...
แม่มารูนก็ไม่ค่อยได้ไปวัดวาอาราม แต่ตอนนี้กำลังตั้งจิตกินมังสวิรัติ หกเดือน เพื่ออุทิศกุศลผลบุญให้เจ้ากรรมนายเวรค่ะคุณย่า...

"ท่านดีใจที่ พระป่า ฉันวันละมื้อ ท่านก็อดทนฉันไป แค่ไม่เกิน 15นาทีต่อวันก็เท่านั้นเอง!!"

รัชชี่ก็เป็นคนกินยากค่ะ เนื้อสัตว์ประหลาดทั้งหลายไม่กิน สมัยก่อนกินเนื้อ อยู่มาวันหนึ่งทำไมก็ไม่รู้ไม่อยากกิน เลยยกเลิก

นก กบ แพะก็ไม่กิน

ตอนไปภูฎานอยู่ได้ด้วยผักค่ะ เพราะกินเนื้อสัตว์เขาไม่ได้ (จะไม่สดเหมือนไทยค่ะ) แล้วก็อยู่ได้ด้วยมาม่าคัพที่ตุนจากเมืองไทย

Create Date : 20 กันยายน 2551
Last Update : 20 กุมภาพันธ์ 2552
ตั้งใจหรือเปล่าครับ ย่าหลิน
เลขตรงกัน เห็นครั้งแรก เอะใจเลย
เดี๋ยวนี้ เรื่องกินไม่ค่อยให้ความสำคัญเท่าไรครับ อร่อยก็ดี ไม่อร่อยก็ไม่เป็นไร
ขออย่าแพงก่อน
พระท่านอดทนมากเลย
เพื่อนหมูตอนนี้ก็กินมื้อเดียว แต่เรา......
อย่างน้อย 3 บางคืนยังแอบลงมากินเพิ่มอีก...........
(หลังไมค์ครับ ขอคุณครับ)

สวัสดีค่ะ

อ่านแล้วเลิกบ่นข้าวเย็นที่หอเลย

พอท่านมองโลกในแง่ดีจริงๆนะคะ

ดีใจที่ฉันเพียงมื้อเดียว จะได้อดทน

ฉันอาหารประหลาดๆ แค่เพียงแป๊บเดียว


คืนนี้นอนหลับฝันดีนะคะ

สวัสดีย่ามณีซะก่อน

เรื่องข้าวหน้ากบนี่ อ่านกี่ทีก็ขำดี

เมื่อวันศุกร์ก่อน ก็มีเรื่องให้ดีใจนะ

ก็ผลสอบยัยน้ำฝนนะ ออกมาได้เกรด 3.84 ยิ้มเลย เก่งกว่าหมูแฮะ เราเองเรียนมายังไม่เคยเกิน 3.00 เลย แต่ห้องเค้านี่ 4.00 หลายคนเลย พวกเด็กเตรียมฯพัฒน์นี่เก่งเยอะจัง ก็บอกเค้าว่า แค่นี้ก็ดีแล้ว ตั้งใจไว้เถอะ

หลับฝันดีนะย่า

สวัสดียามเช้าครับคุณย่า

มาส่งย่าเข้านอนค่ะ ฝันดีนะคะย่า วันนี้ที่นี่หนาวมาก บรื๋ย ๆๆๆ

ห่มผ้าด้วยนะคะย่า

นาย ก จบ ox

อิอิ ...ช่างคิดเนอะ...

มาราตรีสวาทจ้า...

สวัสดีค่ะ ขอแนะนำตัวเองนะคะ ติดตามcomment คุณย่าชอบเล่าจากBlog คุณก๋า บ่อยๆ แต่ไม่ได้โอกาสสักที วันนี้วันดีค่ะ ข้างขึ้น8 ค่ำ และได้ทำการup blog เรื่องโครงการช่าง(ขั่ง)หัวมันของในหลวงและ บ้านในหลวง พระเทพกลางป่า
เป็นเรื่องมงคลของพวกเราชาวไทยที่มีพระมหากษัตริย์ที่ยื่งใหญ่เป็นพ่อของปวงชนชาวไทยที่ประเสริฐสุดค่ะ
บ่อยคร้งที่ได้ข้อคิดดีๆ จากการอ่านcomment ของคุณย่าชอบเล่า ชอบคะ แวะไปทักทายกันนะคะ

มีเวลาฝึกเตรียมตัวนอนหัวค่ำแล้วตื่นแต่เช้าอีก 3 วันเนาะ (24 , 25 ,26 )

รัชชี่นี่เดี๋ยวนี้ วันหยุดก็นับว่าตื่นเช้ากว่าเดิมค่ะ

สงสัยนาฬิกาชีวิตจะเปลี่ยน

แต่จริง ๆ นะย่า ทำอะไรตอนเช้ามันสดชื่นดี ได้ยินเสียงนกร้องด้วย

และจะอ่านหนังสืออะไรก็สมองปลอดโปร่งเหมือนวัยเด็กที่เราได้ยินครูอาจารย์สอน

แต่ไม่เคยสนใจ

เช้านี้วันหยุด แต่รู้สึกตัวเร็วนะคะ แต่กว่าจะตัดสินใจลุกขึ้นก็ใกล้ 7 โมง

ออกไปรำกระบองนอกบ้านหน่อยนึง แล้วก็หยิบหนังสือภาษาปะกิตมาอ่าน
แว้บหนึ่ง

work ค่ะ work

เผื่ออย่างน้อย จะได้ปณิธาน 1 ข้อที่ตั้งไว้เมื่อต้นปีว่า "ฉันจะใกล้ชิดภาษาอังกฤษให้มากขึ้น ฉันจะอ่านภาษาอังกฤษให้มากขึ้น"

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมนะครับ

เส้นทางไปสู่จุดหมายยากมากๆเลยจริงๆครับ ต้องอาศัยศรัทธาที่ไม่คลอนแคลน ขอบคุณมากๆนะครับ

มาทักทายวันเสาร์จ้า คุณหลิน

ปกติจะหลับทู๊กครั้งที่ฟังพระเทศน์ค่ะ
โดยเฉพาะพระต่างชาติ
ท่านเทศน์ไทยไม่ชัด เลยไปฟังพระอินทร์แปล

เราชอบกินแกงอ่อมกบอ่ะ

วันนี้ครึ้มทั้งวันแถวบ้านฝนตกหนักยามบ่าย คุณหลินหลับทั้งวันใช่ป่าว

ปอลอ..ซีดีนั้น เสียงหวานเย็นของคุณหลิน อ่ะป่าวคะ อิอิ

กลางคืนเน็ตไม่ค่อยโอ...

เ้ข้ามาทักทายสั้นๆด้วยความคิดถึงจ้ะ

เคยไปวัดหลวงปู่ชา ได้เห็นพระต่างชาติท่านฉันท์อาหารเหมือนพระไทย ทำอะไรไม่ต่างจากพระไทย คือจะนั่งเป็นวงๆ แล้วพระทุกองค์ต้องช่วยกันเตรียมจากอาหารที่บิณฑบาตรมาแล้วทุกองค์จำทำเหมือนกัน คือ ตักข้าว ตักกับ ขนม ผลไม้รวมอยู่ในบาตร แล้วก็ฉันท์รวมกัน...อึ้งค่ะ...ดูท่านมีความสุขดี เคยคิดเหมือนที่คุณย่าคิดว่าท่านคงลำบากน่าดูเพราะเป็นพระต่างชาติต้องปรับตัวมากมาย...แต่ศรัทธาท่านค่ะ...

ล๊อปปี้นับถือพระฝรั่งที่อยู่ในไทยมากค่ะ..ทราบว่าท่านต้องแกร่งและจิตใจแน่วแน่จริงๆในหลายๆเรื่อง..

พระไทยบางรูปอายบ้างไหมก็ไม่รู้..