แวะมาอ่านผ่านมาทักทายครับ

ยินดีต้อนรับ และขอบคุณครับ

สวัสดีคะ ฝนไม่เข้ามาทักทายหลายวันเลย พักนี้งานยุ่งและถามมีขี้เกียจเล็กน้อย แต่ฝนก็ยังติดตามอ่านตลอดนะคะ

งานยุ่งเหมือนกัน
มีเพื่อนดองบล็อกเหมือนกันไงครับ

ขอบคุณที่ติดตามมาอ่านเสมอนะคร้าบ
คุณ ฝน

ดีคะคุณพี อยากไปลองนั่งวิปัสสนาที่วัดดูคะไม่รู้จะมีปัญญาไหม

เรายึดตามคำสอนท่านพุทธทาสน่ะคะ ได้ปฎิบัติแล้วใจสงบเป็นสุข ไว้แวะมาอ่านเรื่องที่บล็อกนะคะ อัพแล้วคะ

ทำไมจะทำไม่ได้ละครับ
คุณ Lilly

การปฏิบัติธรรม หรือ วิปัสสนาเนี่ย

เป็นทางสายเดียว
ที่ช่วยให้คนพ้นทุกข์ได้อย่างแท้จริงนะครับ

นอกนั้นมีแต่พ้นทุกข์ชั่วคราวทั้งนั้น
แต่อย่าไปเร่งแบบหวังผลนะครับ

ไว้คราวหน้าจะเล่าให้ฟังครับว่า
ทำไมผมจึงเข้าหาธรรมะ

ป.ล.การอ่านธรรมะนั้นดีครับ
แต่ก็ทำได้แค่พ้นทุกข์ชั่วคราวเช่นกัน

ส่วนครูบาอาจารย์ ดังท่านพุทธทาสนั้น
น่าเคารพเป็นอย่างยิ่งครับ

ยังไงก็ลองดูวิธีการปฏิบัติของท่านด้วยนะครับ

ตอนนี้ก็ปฎิบัติตามางท่านคะคุณพี ที่ว่าไม่มีปัญญาทำน่ะเพราะรู้ตัวว่าขี้เกียจไงคะจะยอมตื่นไปนั่งหรือเปล่า ที่ทำอยู่ทุกวันนี้อาศัยนั่งเอาเองก่อนเข้านอนคะสงบมากเดี๋ยวนี้สงบไปเยอะ เห็นด้วยที่ว่าการทำวิปัสสนาเป็นทางเดียวที่ดับทุกข์ได้ถาวรคะ

ส่วนเรื่องที่เล่าที่บล็อกเราทำใจแล้วคะไม่ว่าอะไรที่เข้ามาในชีวิตทุกวันนี้ ได้แต่ปรับใจคะ ไม่ว่าอะไรจะเกิดก็ต้องปล่อยไป ไม่มีทางที่เราจะไประงับไม่ให้เกิดได้ ดูอย่างองคุลีมาลแม้นเคยเป็นคนทุศีล ยังกลับใจมาเป็นพุทธบริษัทระดับต้นๆได้ เราเองแม้จะแก้ไขอะไรไม่ได้ แต่สิ่งเดียวที่แก้ได้คือใจเราเองคะ

ถามว่าเสียใจมั้ยเรื่องพ่อหมูตอนนี้เฉยๆคะอาจจะจิตตกไปบ้างเล็กๆ แต่ไม่ได้แย่มากมาย ยังคงประคองชีวิตได้คะ ไม่อยากคิดอะไรมาก

เรื่ององคุลีมาลนั้น ผมเข้าใจว่า
ท่านทำผิดเพราะอาจารย์เกิดริษยาหลอกเอานะครับ คุณ Lilly

คงไม่ใช่สาเหตุที่แก้ไขได้ง่ายของคนทั่วไปกระมังครับ

อันนี้ไม่แน่ใจเหมือนกัน
แต่ยังไงก็อย่าพยายามทำไม่ดี
อันนี้ก็ชัวร์กว่าแน่นอนครับ

และเมื่อท่านบวชแล้วไม่นานเดือน
ท่านบรรลุธรรมขั้นสูงสุด คือ เป็นพระอรหันต์ด้วยครับ

ส่วนเรื่องความรัก
ผมขอไม่ออกความเห็นนะครับ
พยายามเอาตัวรอดเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน

555 แหม พูดไปนะคะคนเราโบราณว่าที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์ ตอนนี้หันหน้ามาทำงานดีกว่าเบื่อผู้ชาย อิอิ

ก็ว่าจะมาเอาดีในการทำอาหารและสอนภาษาอังกฤษดูคะเล่าเรื่องต่างๆที่ผ่านมาในชีวิตบ้างสลับกันไปถ้านึกอะไรออกจะมาเล่าสู่กันฟัง บางครั้งการนึกถึงอดีตหรือเรื่องราวต่างๆแล้วเอามาเขียนก็ทำให้เราได้คิดอะไรๆมากมายนะคะ

หัวข้อหนึ่งของคนที่เป็นผู้ใหญ่
นอกจากเรื่องงานแล้ว ก็เรื่องความรัก
หรือ ครอบครัวนี่ละครับ

ที่เป็นเครื่องรัดใจไว้

ถ้ามีอย่างอื่นทำที่น่าสนใจ
ก็แบ่งไปทำเรื่องอื่นดีแล้วครับ

ผมยิ้มให้อย่างโรแมนติกที่สุดเท่าที่ตอนนั้นจะนึกได้ >>> 555555

แวะมาเยี่ยมชมและขอแอดนะครับ การเดินทางไม่ว่ารูปแบบไหนมันก็มีสิ่งที่ทำให้เกิดความสุขได้นะครับ^ ^

ขอบคุณสำหรับดอกไม้สวย ๆ
จากคุณเน เหมือนเคยนะครับ

น้องไอซ์ มาอำกันตามเคยนะ


คุณสิงโตอ้วน ยินดีต้อนรับ
ผมแอดคุณไปตั้งนานแล้วละครับ


ว่าจะเขียนบล็อกใหม่ตั้งแต่เมื่อวาน
ปรากฏว่าช่วงนี้เนตช้ามาก

อาจจะเป็นคืนนี้หรือพรุ่งนี้นะคร้าบ

ดีค่ะ แวะมาอ่านตอนจบค่ะ ^_^