ครับ
การทำสติปฐานสี่เป็นสิ่งที่ดีมาก
ทำให้ใจเราสงบได้จริง
ทุกข์น้อยลงจริงๆ ขึ้นอยู่กับการปฎิบัติ
โดยส่วนตัวเคยปฎิบัติแล้วใช้ได้จริงครับ

ว่าแต่ . .. คุณเล่นโกะด้วยหรอครับ

สาธุ ขออนุโมทนา

ทุกข์นั้นเห็นง่าย ส่วนใหญ่จึงมักจะดูที่ทุกข์ก่อน เมื่อเจริญสติไปจนเห็นความไม่เที่ยงแล้ว ก็จะเห็นสุขไม่เที่ยงเช่นกัน และเห็นจิตที่เกิดรับรู้ย้ายไปตามทวารต่างๆ (ไม่ทราบว่าแบบนี้จะเข้าข่ายอภิธรรมป่าวคะนี่)

ป่ามืดปฏิบัติโดยเทียบพระอภิธรรม

จริงแล้วไม่ได้แอนตี้พระอภิธรรมนะครับ ค่อนข้างยกย่องด้วยซ้ำ (ถ้าผมถาม จะได้ช่วยแปลให้ผมฟัง อิอิ)
ซึ่งถ้าใครปฏิบัติได้ผลจริง โดยมีอภิธรรมเป็นเครื่องช่วยอธิบายแล้วดีแน่นอนครับ แต่มีไม่น้อยที่จะขี่จักรยานโดยอ่านเอาเท่านั้น นั่นแหละครับที่น่าหวาดเสียว

ไปเที่ยวลอยกระทงที่ไหนมาคะ ขอให้สมหวังดังคำอธิษฐานนะคะ

เห็นด้วยกับคำที่ว่าให้มีสติรู้ก่อนทำมากๆคะ หากเราขาดสติ ไม่ว่าทำอะไรก็ไม่มีความยับยั้งชั่งใจเมื่อทำไปแล้วค่อยมามีสติคิดได้ว่า เออ ที่เราทำไปมันไม่ใช่ มันไม่ถูก แล้วต้องมานั่งทุกข์กับผลที่ได้รับอีก

อันที่จริงการทำสมาธิทุกวิธีก็ดีเหมือนกันหมดนะคะ หากเรารู้สติและปล่อยวางได้มากเท่ามากเพื่อลดความทุกข์และสร้างปัญญาน่ะคะ

ไม่ได้ไปลอยกระทงครับ วันพระอด(ข้าว)

สมาธิดีหมดทุกวิธีจริงๆ สุดแต่เราจะเลือกมาใช้ประโยชน์ด้านไหนกับชีวิตประจำวันเรานั่นละครับ

โห ถือศีลหรือคะวันพระ เราทำแค่กินเจในเทศกาลคะ ใส่บาตรบ้างถ้าตื่นไหว หลังๆนี่ขี้เกียจเหลือเกินเลย สมาธิก็ทำบ้าง เริ่มจะกลับมาเอาดีแล้วคะทิ้งไปพักใหญ่มัวแต่ออกกำลังกาย เฮ้อ ยังไงธรรมะก็ดีกับทุกคนน่ะคะ

สุขสันต์ทุกๆวันคะ ลมหนาวเริ่มโชยรักษาสุขภาพนะคะ

ไม่ค่อยเข้ามาอ่านขัอคิด-ธรรมมเลยค่ะ(ที่จริงๆเริ่มอ่าน)
รู้แต่ว่าทำไมความสุขเข้ามาแป๊บๆ
ความทุกข์เข้ามาบ่อยๆ ทำใจให้มันผ่านไป
ไม่อยากนึกถึงทุกข์ แต่จำแม่นใครทำอะไรให้ไม่พอใจ
ไม่เป็นไร แต่จะจำไว้ 55 (อ่านแล้ว ดูเลวๆแฮะ)
จะเข้ามาอ่านบ่อยๆนะคะ

แบบว่าการทำสมาธิ ทำยังไงคะ
เห็นว่าทำได้แล้วจะเรียนดีกว่าไม่ทำ
ขอบคุณค่ะ
เริ่มหาประโยชน์ใส่ตัว

คุณ iceji ลืมทุกข์ได้ก็ดีคะ แล้วก็ลืมๆคนทีทำให้เราทุกข์ด้วยก็ดีนะคะ เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร หากเรารู้จักให้อภัยสัตว์โลก เราจะยิ่งเป็นสุขมากขึ้นคะ

ใครทำอะไรให้เราไม่พอใจ อย่าไปจำนานๆครับ
แป็บๆ หายดีกว่านะ เดี๋ยวหน้ามีอายุไปเปล่านา อิอิ

ถามว่า การนั่งสมาธิทำอย่างไร...

จะแบบไหนดีนะ ถ้าแบบนิยมกันก็นี่ครับ
ดูลมหายใจเข้า ดูลมหายใจออก จะใช้วิธีนับลมก็ได้
เช่น 1-5, 1-10 แล้วย้อนกลับมาเริ่มต้นใหม่ซ้ำๆ จนกว่าใจจะสงบ

หรือ ถ้าคิดมากจริงๆก็นี่เลย ท่องพุทโธในใจ
ท่องเร็วให้เท่ากับความกลุ้ม จนกว่าจะสงบ
แล้วค่อยๆลดความเร็วลงมาให้พอดีๆ เท่านี้แหละครับ

ไม่ยากแล้วใช่ไหม

ตอนนี้กลุ้มมากคะ สมาธิก็เอาไม่อยู่ หาทางออกไม่ได้ สงสัยต้องนั่งดูใจตัวเองซะแล้วคะ เรื่องยากๆมักเข้าสู่ชีวิต ใกล้ปีใหม่แล้วนะ เฮ้อ