186_[ผักชี@ปทุมธานี] : ฤดูฝนที่ไม่มีกิจกรรมพิเศษของหมาน้อย
สวัสดีค่ะ วันนี้อัพบล็อกแบบคุยเรื่อยเปื่อยนะคะ อัพเดตชีวิตทั่วๆไปของผักชี ^ ^

ภาพประกอบด้านบน เปิดหน้าต่างให้เอาหัวโต้ลม ขับรถช้าเป็นเต่าคลาน ผักชีหูลู่ ชอบมาก จะทำได้เฉพาะถนนนอกเมืองที่แทบไม่มีรถผ่านมาเลย
ในแต่ละสัปดาห์ ผักชีก็จะได้คิวออกไปนั่งรถเล่น 1 ครั้งค่ะ ใกล้หรือไกลก็ได้ เธอไม่เกี่ยง
เหมือนเธอจะรู้วันหยุดของคน ถ้าคนอยู่บ้านเยอะๆ ถึงจะออกเวลาเดียวกับที่ไปวันทำงาน ผักชีก็จะรีบขอตามไปด้วย นั่ง ขอร้อง เดินตาม ร้องงี้ดๆถามเบาๆ
แต่ถ้าเธอได้ออกไปแล้ว 1 หน แม้เราจะออกนอกบ้านในครั้งถัดไป หรือแม้แต่ในวันถัดมา ผักชีจะขอไปด้วยแค่นิดหน่อย ไม่ให้ไป บอกทีเดียว เธอก็จะตัดใจ
เธอคิดว่า เธอใช้โควต้านั่งรถเที่ยวไปแล้ว ก็เลยจะไม่งอแงค่ะ ก็แปลกๆนะ แต่ก็สะดวกดี 55+
ซึ่งในทางกลับกัน ถ้าเธอยังไม่ได้ใช้โควต้านั้นเลย ไม่ว่าเราจะออกไปกี่ที เธอก็จะพยายามมาก ที่จะขอไปด้วย วุ่นวายไม่เลิก
ขอคนนึงเขาบอก ไม่ เธอก็จะวิ่งไปตามตอแยกับอีกคน มีความหวังไม่สิ้นสุด
พฤติกรรมนี้คล้ายตอนมาขอของกินนอกรอบ (ขนม//ผลไม้) ถ้าได้ไปแล้วนิดนึง ก็คือจบ อาจจะขออีกแค่ผ่านๆ หรือไม่ได้ขอเลย เดินไปหาที่นอนเองเงียบๆ
สรุปคือ ผักชีจะมีโควต้าในใจ อย่างน้อยต้องได้ไปเที่ยว หรือได้ส่วนแบ่งของกิน 1 หน ค่ะ
 อาหารเม็ดสำหรับสุนัข ตอนนี้ให้แบบป้องกันโรคนิ่ว ของรอยัลคานิน
จะตักประมาณเกือบๆถ้วยใส่น้ำจิ้ม 70% เพราะพอดีต่อการกิน 1 มื้อเย็น
มื้ออื่นถ้ามีให้บ้าง ก็ตักนิดเดียว พอรองท้องไป
แต่ว่าเวลาตักลงไปแล้ว ต้องเขี่ยๆให้เธอตามภาพค่ะ ต้องมีส่วนบางๆเห็นพื้นชาม เธอจะเริ่มกินแถวนั้น กินจากริมๆเลาะเข้าไปด้านอื่นๆที่กองหนากว่าอีกที
อธิบายยากเนอะ คือถ้าเทลงไปหนาเท่ากันหมด ผักชีจะไม่กินค่ะ หาพิกัดการกินไม่ได้ ไม่พอใจ...แป่ว
 ตอนกินข้าวก็ต้องมีคนมานั่งเฝ้านะคะ ไม่งั้นจะไม่กิน ไม่มีผู้ชม ไม่มีคนให้กำลังใจ และห้ามทุกคนขยับ ไม่ว่าจะเวลาเธอกินข้าวหรือกินน้ำ
ประหนึ่งเราเล่น โกโกวา กันเลยทีเดียว ทุกคนต้องนิ่งๆไว้ จนกว่าผักชีจะกินเสร็จ ไม่งั้นเธอจะหยุดกิน แล้วหันมามองแบบไม่พอใจ -"-
พลอยจะนั่งเฝ้าห่างๆ พอผักชีกินข้าวเสร็จก็จะวิ่งปรู๊ดมาหา
ไม่ได้คิดถึงคนค่ะ แต่มาหา ยาบำรุงข้อเข่า ที่เราจะเอามาวางให้ใกล้ๆที่นั่ง แล้วผักชีก็จะมองหน้าเราทีนึง เชิงถามว่าเอาไปได้ไหม ถ้าคนไม่ดุอะไร เธอก็จะแง้บไปกินเอง
หมากินยายากไหม บ้านนี้หมาชอบยาบางชนิดนะคะ บางทีก็เอายาไปซุกใส่ผ้าห่มน้อยของผักชี แล้วพับๆผ้า ให้เธอไปมุดผ้าหาเอาเอง ก็เป็นเกมที่ผักชีชอบสุดๆเช่นกัน
ยาตอนนี้กิน แอนทินอล และ เอสซีทู ผักชีชอบแอนทินอล (แคปซูลสีแดง)มากกว่า
เมื่อก่อนเธอชอบเอสซีทู เม็ดสีขาวครีม เพราะแอนทินอล เม็ดสีแดง จะอยู่ในแคปซูล เหมือนกระเปาะพลาสติกดึ๋งๆ กลิ่นคงไม่ออกมา
ก่อนหน้านี้ ผักชีจะมาขอเม็ดสีขาวครีมไปกินค่ะ ส่วนยาเม็ดแคปซูลแดงเราต้องจับยัดยาเข้าคอ แล้วป้อนน้ำตามไป แต่ตอนหลัง เธอมางับสีแดงกินเอง แล้วพอกัดแตก คงรู้สึกว่าหอมมาก
ตอนนี้ถ้ายื่นเอสซีทู สีขาวครีมให้ เธอจะงาบไปแล้วถุยทิ้งลงพื้น แล้วมองหน้า จะเอาแอนทินอล เม็ดสีแดงๆ
เลยต้องให้กินสีแดงที่เธอชอบไปก่อนก่อน เพราะพอหมดแล้ว เธอก็จะกลับมากินเม็ดขาวครีมที่เหลืออยู่ดี
ตกลงก็คือ กินหมด ชอบทั้งสองแบบ แต่จะกินอันที่ชอบมากกว่าไปก่อนให้ได้ ไม่งั้นไม่ยอม งอแงนะคะ O_o"
กินยาเสร็จ จะบีบน้ำให้กินล้างปากล้างคออีก 1 หลอด จะได้กลืนยาลงไปในท้องให้ดีๆ
ถ้าดูในภาพบน รูปสุดท้ายจะเห็นยาเม็ดแดงหายวับไปล่ะ กำลังเคี้ยวในปากค่ะ หูลู่เพราะเธอฟิน ยาอร่อยมาก

แม้จะเดินลู่ทุกวัน ครึ่ง ชม. แต่ก็ยังได้พาออกไปเดินเล่นนอกบ้านนิดหน่อยตามเดิมที่ทำมานะคะ
เป็นความสุขเล็กน้อยๆของผักชีค่ะ มีคนทักทายบ้าง แต่แน่นอน ผักชีไม่สนใจใคร แม้จะแอบดีใจที่เขาเรียกชื่อ ก็ทำแค่กระดิกหาง หูกางๆลู่ๆออก แต่ไม่ให้จับ ห้ามเข้าประชิดตัว
ถ้าเดินสวนกันไปมา ไม่มีปัญหาค่ะ ไม่ได้เดินติดกันขนาดนั้นตามข้างทางทั่วไป
 ตอนเย็นๆค่ำๆบางทีก็พาออกมาฉี่ แล้วก็นั่งเล่นหน้าบ้านสักพัก ผักชีก็จะไปนั่งที่ประจำ ชมวิว รออ้วนอ๋องกลับบ้าน
หลายหนก็ดีใจวิ่งรับเก้อ เธอเข้าใจผิดว่ารถที่มากลับรถแถวนี้เป็นรถของที่บ้าน น่าสงสารนะ เพราะเขาชะลอรถ แล้วก็กลับรถ ขับหายลับไป หางเธอที่กระดิกดีใจ ก็จะค่อยๆตกลงมา...
แต่สุดท้าย ยังไงอ้วนอ๋องก็กลับบ้านมาหาหมาน้อยทุกวันอยู่ดีค่ะ เย้เย!!! ^ o ^
เรื่องราวเดิมๆ รายละเอียดซ้ำๆ นี่ล่ะความสุขต่อเนื่องมา 11 ปี ที่เราอยู่ร่วมกัน
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมเยียนค่ะ
รักนะ จาก...ผักชี
Create Date : 18 มิถุนายน 2568 |
|
1 comments |
Last Update : 18 มิถุนายน 2568 23:27:12 น. |
Counter : 30 Pageviews. |
|
 |
|
.
.
.
.
.
.
.
ขอบคุณค่ะ