:::คือนิลนัยนา..หาดาย:::

ฝนหล่นแล้ว..พอค่อยยังชั่วร้อน..
กับข้าวถุงในตลาดเปลี่ยนหน้าตา..
แต่ฉันก็ยังเลือกกินก๋วยเตี๋ยวผักตำลึงเหมือนเดิม
ยอดอ่อนๆทอดยาวหลังอาคารเรียนฉันเลือกเก็บยอดที่ไม่ต้องก้ม
กำมือหนึ่งก็พอดีชาม..ไม่ต้องลงทุน แม่ค้าก็ใจดีจังเด็ดหนวดและล้างให้ด้วย

แม้ว่าจะเป็นยอดที่เพิ่งออกเมื่อคืนก็เหอะ
ใครจะรู้ว่านกหรือตัวมีปีกใดใดจะมาฝากรักแต่เมื่อไหร่
ฉันไม่พิถีพิถันเรื่องการกิน แต่ระวังหน่อยก็ท่าจะดีกว่า
สาธารณสุขหยุดข่าวสารพัดโรคแพร่กระจายตั้งแต่ก่อนสงกรานต์
ป่านนี้..คนไทยลืมไข้หวัดนกและหวัดใหญ่ 2010..แล้วมัง

องค์กรของฉันสู่ภาวะปกติ แต่ก็เตรียมพร้อมรับแขกจรอยู่ทุกวัน
เจ้าชายยอดอัจฉริยะเดินผ่านมานั่งปุบข้างหน้าโต๊ะทำงาน
เธอตัวโตใหญ่จนนึกภาพปีที่แล้วไม่ออก
หลายครั้งที่เธอเดินหัวเราะมากับถุงดินน้ำมันสีเขียวถุงเดิมที่ดูจ้อยไปถนัดใจ
ถ้าไม่ทันทักหรือนั่งหันหลังให้จะเข้ามาโอบกอดทั้งตัว
วันนี้มีวิวัฒนาการถึงหอมแก้มด้วย ตัวนิ่มๆสะอาดนั่นน่าเวทนาจริง

เพื่อนหลายคนถูกกัด ฉันรู้ว่าเธออารมณ์ไม่ดีจากการถูกขัดใจ
การที่คนเลี้ยงปรามไว้ไม่ให้เธอตามอะไรได้ตามใจ ทำให้เธอหาช่องว่างปลดปล่อย
"ไม่เรียนภาษาอังกฤษ"
เธองึมงำในวันที่ฉันวุ่นวายกับงานตรงหน้าไม่สนใจเธอเหมือนเคย
แต่ไม่นานก็กลับมาป้วนเปี้ยนเหมือนเดิม เธอเข้าห้องคอมพิวเตอร์น้อยลง
แต่เลือกมาอ่านหนังสือที่เก้าอี้ของฉันแทนแม้ว่าจะมีพี่ๆหรือน้องๆเรียนอยู่เต็มห้อง

พัฒนาการทางอยู่ร่วมสังคมเธอดีขึ้น ภาษาอังกฤษเธอดีมาก
พัฒนาได้เร็วกว่าเด็กรุ่นเดียวกัน ทั้งการอ่านและการเขียนแต่ยังพอใจอยู่เงียบๆ
คำศัพท์ใหม่ยาวๆหลายคำที่เพิ่มขึ้น เธอออกเสียงถูกต้องหมดและเขียนได้
ฉันค้นหาวิจัยเกี่ยวกับเด็กออทิสติคทั้งไทยและเทศและตั้งใจศึกษาเรื่องนี้อย่างจริงจัง
ฉันกำลังสนใจวิธีการสอนภาษาอังกฤษในเด็กสมาธิสั้น..

มีโอกาสเข้ารับการอบรมการพัฒนา ICT เพื่อการสร้างเครือข่ายออนไลน์
เห็นทีมงาน ICT ทำงานกันน่าชื่นใจมองเห็นไฟโชนแสง
เด็กรุ่นใหม่ไฟแรงกลุ่มนี้จะเป็นกำลังสำคัญถิ่นไทยต่อไป
ถูกใจมาก ก็นั่นหรือไม่ใช่แรงปราถนาของฉัน
ฉันหวังมาเสมอที่จะให้เด็กไทยทุกพื้นที่มีสิทธิและโอกาสเท่าเทียมกัน
ไม่ใช่อุดมการณ์เพื่อชาติเพื่อประชาชนอะไรทั้งนั้น
เพียงแค่จิตสำนึกของคนไทยคนหนึ่งและจิตวิญญานครูที่ไม่เคยมอดดับ

ฉันแค่อยากเห็นคนไทยในทุกส่วนเสี้ยวของแผ่นดินไทยไม่ถูกทอดทิ้ง
ทอดทิ้ง..ใช่..ฉันเลือกใช้คำนี้..จริงไหม ?
คนไทยส่วนหนึ่งถูกทอดทิ้งท่ามกลางความวิวัฒน์ของสังคมโลก
ในขณะที่คนส่วนหนึ่งที่กอบโกยผลประโยชน์อยู่บนแผ่นดินเดียวกัน
มองข้ามสังคมท้องถิ่นในชนบท ซึ่งเป็นกำลังส่วนใหญ่ของประเทศ

คนที่เรียกตัวเองว่า"เจริญ" แสวงหาโอกาสให้ตัวเองและเทือกเถา
ส่วนหนึ่งข้ามน้ำข้ามทะเลไปหาความเจริญจากถื่นอื่น
ได้กลับมาทำความเจริญให้ท้องถิ่นไทยอย่างจริงใจหรือเปล่า ?
คนที่วางตัวเองอยู่บนสังคมชั้นสูง หยิบยื่นอะไรให้พี่น้องคนไทยแท้?
นอกจากติดสายตาดูหมิ่นเหยียดหยาม นับนานยิ่งถ่างช่องว่างให้ห่างเหิน
"ความไม่รู้" กลายเป็นชนักสำหรับพวกเขา มากกว่าประเด็นที่ต้องพัฒนาไปแล้ว..
เหตุการณ์เมษายนที่ผ่านมาสะท้อนภาพอะไรหลายอย่างในสังคมไทย..

ฉันรู้ว่าภาวะการแข่งขันในทุกพื้นที่ก็เพื่อให้ได้ผลผลิตที่มีประสิทธิภาพ
การแข่งขันเพื่อตัวเองและพรรคพวกไม่มีตัวประสาน
ทำให้กลายเป็นการขับเคี่ยวเฉพาะกลุ่มเพื่อตัวเองและพวกพ้อง
ไม่ได้ประสานเพื่อยูนิแซลของชนชาติ ความแบ่งแยกจึงถูกแซะทั่วระแหง
ไม่เว้นแม้แต่วงการศึกษาที่เคยมองกันว่าไม่มีผลประโยชน์ให้แสวงหา
จริงหรือเปล่า?

พบผู้ใหญ่ที่เคยนับถือบางท่านในรูปลักษณ์ที่แตกต่าง รู้สึกไม่สบายใจ
คิดอยู่นานฉันน่าจะได้ทำอะไรสักอย่างมากกว่าการอยู่เฉย
ฉันไม่อยากให้แม้ใครสักคนต้องเป็นแพะ ฉันไม่อยากเห็นผู้บริสุทธิ์มีมลทิน
กรณี การสอบครูธุรการ ยังเป็นประเด็นร้อน รู้ว่า"เพชรแท้หรือไม่โดนไฟก็รู้"
แต่ระยะเวลาอันยาวนานเผาผลาญใจคนไปแค่ไหนแล้ว?

"ข้อสอบรั่ว" ประเด็นหลักที่กำลังตรวจสอบกันเคี่ยวข้น
ฉันมองจากข้างนอก แต่เหมือนโปร่งใสกว่าเพราะที่ยืนไม่ร้อน
ฉันเองเคยเข้าเป็นผู้ออกข้อสอบหลายครั้ง มองเห็นความเข้มงวด
จิตสำนึกบอกคนเป็นครูต้องไม่ทำเรื่องเลวร้าย
ฉันไม่คิดว่าคนในวงการศึกษาที่มาจาก"ครู" จะทำเรื่องเลวร้าย
นอกเสียจากประเด็นอื่นๆ

กว่าสิบห้าปีที่ฉันนั่งเล่นสมองกล ฉันมองในมุมต่าง
แปดปีที่แล้วฉันสัมผัสกับแฮคเกอร์ด้วยตัวเอง
วันนั้นคอมพิวเตอร์ของฉันเคยถูกควบคุมโดยคนอื่น
แม้วันนี้ก็ยังถูกดอดมาควักรหัส เดินย่ำไม่ย้อนรอยในแต่ละวัน
ตามกันทันไหมเล่า ในวันนี้วิชามารนั้นจะพัฒนากันไปถึงไหนต่อแล้ว

สมองคนหรือสมองกลกันแน่ที่เป็นฝ่ายถูกควบคุม
กอร์ปเข้ากับผลประโยชน์ที่ไม่เข้าใครออกใคร..สมองก็ทำงานหนักยิ่งแล้ว..

จากประสบการณ์ของตัวเอง ฉันอาจมองไม่เหมือนคนอื่น
อาจเป็นประสบการณ์มังที่ทำให้สัมผัสแตกต่าง
หลายครั้งที่ฉันมีไฟล์แปลกๆมาอยู่ที่ในเครื่องโดยไม่ได้เรียกร้อง
บทวิจัย หลักสูตร การรายงานโครงการ หรือแม้แต่ไฟล์เวิร์ดจากเมล์
ฉันมีบทวิจัยของเจ้าสำนัก ICT โดยไม่ได้ตั้งใจ
มีหลักสูตรสถานศึกษาอันไม่มีแหล่งที่มา มีแผนการสอนต่างระดับชั้น
ล้วนแต่ไม่มีที่มาที่ไป และไม่ใช่อยู่ในขอบข่ายของฉันเลย !!

บางทีข้อมูลอาจไหลผ่านมาเหมือนหยดน้ำที่ดึงดูดเข้าหากันละมัง
หลักการอย่างนี้ ครูไม่แสวงหาผลประโยชน์ เพราะไม่คุ้มกับวินัยที่ค้ำคอ
แต่คนวงการอื่นโดยเฉพาะ "พ่อมดคอมพิวเตอร์ที่ราบสูง" นั่นเล่า ?!?
คำว่า "ทำงานกันเป็นทีม" ในกรณีนี้คงไม่ใช่คนถือคัมภีร์ทรัพยากรมนุษย์
ฉันเชื่อว่า วิชาแพะไม่ได้บรรจุไว้สำหรับคนมีจรรยาบรรณครู

ฉันมองหาใครอีกคนที่ "ทอแสงเร่งแรงไฟ สว่างฉายละล่องลอย"
ใครสักคนนั้นที่มีความยุติธรรมเป็นโคมทองสว่างไสวส่องทาง
นำทาง เป็นกำลังใจให้คนดีสร้างสรรค์และคงศรัทธาในความดี
เป็นเธอไหมที่มีความบริสุทธิ์ยุติธรรมเหลือไว้เป็นคุณธรรมค้ำจุนโลก.

Create Date : 26 มิถุนายน 2553		0 comments
Last Update : 27 มิถุนายน 2553 13:48:32 น.
Counter : 1054 Pageviews.
Share Tweet