พี่ป่านเปิดเทอมกะเค้ามั่ง VS น้องปอสุดซ่า ลูกหมูทั้งสองจ๋า แม่หายโป๊งเหน่งไปจากบล็อกเกือบอาทิตย์อีกละ พักนี้เหมือนโดนสองหมูทลายลมปราณ ทำเอาแม่หมดเรี่ยวแรงพิกล ขนาด msn สุดที่รักกะพริบสีส้มถี่จัด ยังไม่มีเวลาเหลือบมองเลย ตอนเช้าเปิดเครื่อง แอบหนีลูกมาอัพเดตข่าวคราวลูกชาวบ้าน (ข้ออ้างในการแชท) ได้จิ๊ดนึง พอตกบ่ายแก่ๆก็มาปิดเครื่อง โอ่ย...เปลืองค่าไฟดีแท้น้อ วันเสาร์ที่แล้ว แม่ให้ป๊าพาไปโลตัส ป๊าร้องโอดโอย "ไปอีกแล้วเหรอ" ก็ป๊าอ่ะเป็นผู้ชายที่เกลียดการช็อปปิ้งเป็นที่ซู้ด แต่แม่ก็บอกว่ามันมีเหตุจำเป็น (สำหรับแม่) ที่ต้องไปโดยด่วนเพราะจะไปเปลี่ยนสินค้า นั่นคือแป้งสูตรโลชั่นโคโดโมกับผ้าอ้อมทีโน่ไซส์ XL พี่ป่านยังไม่ทันเปลี่ยนเสื้อผ้าเลย ดึงป๊าไปที่รถ พี่ป่าน : ป๊า...ขึ้นรถ ป๊า : ขึ้นรถจะไปไหนอ่ะ พี่ป่าน : ไปโลตั๊ด ป๊าบอกรอน้องตื่นก่อน รอป๊าแต่งตัวก่อน พี่ก็เริ่มงอแง จะไปโลต๊าดๆๆๆๆ พอดีน้องเห็นใจพี่ เลยรีบตื่นซะงั้น เป็นอันว่าเคลื่อนขบวนได้ ก่อนเปลี่ยนของต้องท้องอิ่มก่อน วันนี้ไม่พ้นบาร์บีคิวจ๋าเจ๊มาแล้ว พี่ป่านกินเก่งเหมือนเคย แต่พออิ่มแล้ว (หรือเบื่อก็ไม่รู้) พี่ก็บอกว่า "อิ่มๆๆๆๆ" มื้อนั้นแม่กะป๊าเหนื่อยหน่อย น้องปอไม่ค่อยเป็นใจ แง้วๆเป็นระยะ แต่พอพาพี่ป่านไปห้องน้ำมารอบนึง กลับมากินต่อได้อีกแน่ะ แล้วเมื่อไหร่จะสเลนเดอร์จ๊ะพี่ แถมล้างปากด้วยไอติมกะเยลลี่ พี่แย่งป๊ากินไปเยอะมาก อิ่มแล้วไปเปลี่ยนของ มีช็อปแถมอีกหน่อย คราวนี้เป็นพวกอุปกรณ์การเรียนการเล่นของพี่ป่าน ได้อะไรมามั่งหว่า ลูกบอลดึ๋งดั๋ง สีน้ำ สีเทียนระบายน้ำ สีน้ำแบบแห้ง (ทำไมแม่บ้าซื้อสีให้หนูเล่นเยอะแยะขนาดนี้เนี่ย) เอามาลองดูว่าตัวไหนเล่นแล้วน่าจะเวิร์คสุด ป๊าซื้อซีดี the little mermaid ให้แผ่นนึง ก่อนถึงบ้านก็ลุ้นกันว่าพี่ป่านจะดูรึเปล่าน๊อ พอตกค่ำ ปู่ย่ากลับเข้าบ้าน พี่ป่านเดินไปสำรวจของที่ย่าซื้อมาแล้วบอก "ของเต็มเลย มีอะไรมั่งน๊า" ซักพักก็เดินไปหาย่าแล้วบอก "คุณย่า...มีความสุขจัง" ทำไมเด็กสมัยนี้ฉอเลาะเก่งจังฟระ =================== แอบเม้าท์พี่ป่านถึงเสาร์ก่อนนู้นที่ไปจ่ายของเข้าบ้าน ป๊าฝากพี่ป่านเดินดูของกะย่า พอเจอกันย่ารีบชี้ให้ดูพี่ป่านที่เดินหอบขนมติดมือมาด้วย ฮ่าๆๆ ย่าบอกดูดู๊มันหยิบมาสิ ย่ายังไม่รู้เลยว่ามันคืออะไร วันนั้นพี่ป่านหยิบขนมมา 3 ถุง หนึ่งในนั้นมีไมล์ดี้ด้วย จำได้ด้วยเหรอว่าแม่เคยซื้อมาหนนึง ย่าจะให้เอาไปเก็บ แต่ป๊าบอกซื้อไปเหอะ พี่เลยเดินยิ้มแก้มแตก สบายใจสุดๆ =================== ของที่ซื้อมาเมื่อวันเสาร์ ถูกใจคุณพี่ทุกชิ้นเลยค่ะ ไม่ว่าจะเป็นสีต่างๆ (ที่นังแม่บ้าซื้อ) ซีดีเมอร์เมด พี่ป่านเห็นสีแล้วก็บอกว่า "ดินสอสีป๊าซื้อมาให้ ซื้อจากโลตัส" จำแม่นจัง แต่แม่ก็บอกพี่ป่านว่าอย่าเพิ่งแกะออกมาเล่นน๊า รอให้ใช้ของเก่าหมดก่อน อันนี้ซื้อมาสำรองไว้เฉยๆ พี่ก็ดูเชื่อฟังดี ยกเว้นสีเทียนระบายน้ำ เอามาเล่นเรียบร้อย หักครึ่งไปเรียบร้อยเกือบทุกสีละ แม่ล่ะกลุ้มเชียว =================== พักนี้พี่ป่านมีคำพูดขำๆเยอะเลย แต่แม่ก็ลืมๆไปบ้างเหมือนกันแฮะ อย่างตอนนี้พี่ป่านรู้จักเมอร์เมดแล้วน๊า แต่เวลาพี่ป่านอยากดูเมอร์เมด พี่ป่านบอกว่า "คุณแม่ขา ดูเม-เหมิด" เอาไปเม้าท์ให้น้าหนิงฟัง น้าหนิงบอกสงสัยจะเป็นอัจฉริยะด้านภาษา ฮ่าๆๆ ผวนแต่เด็กเลยเฟร้ย ...ผ่านมาเกือบอาทิตย์ พี่ยังจะดูเม-เหมิดอยู่เลย แล้ววันก่อนพี่ป่านเปิดหนังสือดูรูปมะกรูด แม่ก็บอกว่า "มะกรูด" (ควบกล้ำถูกหลักภาษาไทย) พี่ป่านพูดตาม "มะกะหรูด" แม่ฮาหงายหลังเหมือนเคย (แถมเอาลูกไปเม้าท์ให้เพื่อนๆกะป๊าฟังอีกตะหาก) พี่ป่านเห็นแม่หัวเราะก็ยิ่งชอบใจ ตามมาอีกหลายระลอก มะกะหรูด...มะกาหรู๊ด(ใส่วรรณยุกต์ไม่ถูกเลยเฟ้ย) หมาก๋าหรู๊ด สารพัดจะทำเสียงประหลาดๆ นอกจากนี้พี่ป่านยังชอบพูดคำว่า "จ้ะ" ด้วย พักก่อนจะสวัสดีค่ะ สนุกค่ะ เดี๋ยวนี้จะมีโผล่มาเป็นสวัสดีจ้ะ สนุกจ้ะ กวนโอ๊ยสุดๆไปเลย วันก่อนแม่คุยโทรศัพท์กะป้าเจี๊ยบที่ออฟฟิศ ถามไถ่สารทุกข์สุกดิบกับพอสมควร แม่ก็ถามว่าเป็นไงสบายดีป่าว มีเสียงพี่ป่านตอบมาว่า "สบายดีจ้า" ดูดู๊..กวนมั้ย วันก่อนตอนบ่ายๆพี่ป่านเล่นอยู่ในบ้าน ปากก็พูด "ไปนอนซะๆๆๆ" ใครแอบมาสอนลูกช๊านล่ะเนี่ย =================== ช่วงนี้ใครเดินผ่านหน้าบ้าน อาจจะคิดว่าบ้านเราจัดงานกีฬาสีรึเปล่า เพราะพี่ป่านชอบร้องเพลงเชียร์ (รวมทั้งบังคับให้คนอื่นร้องด้วย) แม่ก็จำไม่ได้ละว่าชื่อเพลงอะไร แต่พี่ป่านจะเป็นหัวหน้าลีด ออกคำสั่ง "พี่ป่านสู้ๆ" แม่ก็ร้องไปสิ...พี่ป่านสู้ๆ พี่ป่านสู้ตาย พี่ป่านไว้ลาย สู้ตายสู้ๆ พอจบหนึ่งรอบ พี่ก็จะเปลี่ยนไปเรื่อย คุณป๊าสู้ๆ คุณย่าสู้ๆ อาม่าสู้ๆ พอหมดสมาชิกในบ้านก็เริ่มออกตระเวนในซอย ต้นตาลสู้ๆ (ต้นตาลคงจะงง เกี่ยวอะไรกะตรูฟระ) หลังๆนี่อาการหนักมีพี่หมาสู้ๆ สีน้ำสู้ๆ จิ้งจกสู้ๆ กิ้งก่าสู้ๆ หลังๆเวลาพี่ป่านจะเปลี่ยนเนื้อไหนก็ตาม แม่เลยจะให้พี่ป่านร้องเองซะเลย จะได้หายอยาก ก็ร้องได้จบเพลงนะ แต่บางทีมีแอบดำน้ำเล็กน้อย พี่หมาสู้ๆ พี่หมาสู้ตาย พี่หมาไว้ลาย พี่หมาตายสู้ๆ นอกจากเพลงเชียร์ยอดนิยม ตามมาด้วย i love you (end them ของบาร์นี่) แต่เนื้อเพลงเวอร์ชั่นพี่ป่านจะประมาณนี้ ไอ เดิบ ยู ... ยู เดิบ มี ... วี้ เดิ๊บ แหบ ปี แฝ่ม มา ดี๊ หวีด เก๋ด บิ๋ก ห๋าก (ดำน้ำประมาณ 3 วินาที) ฟอม หมี่ ทู ยู้ (ดำน้ำอีกรอบ) ยู้ เดิบ มี ถู่ ร้องเพลงแล้วก็ต้องมีแดนซ์ใช่ป่ะคะ ต้องเพลงนี้เลยค่ะหนึ่งเดียวในดวงใจของพี่ เสียงร้องลุงติ๊ก ชีโร่ แม่เลยไปโหลดคลิปโฆษณามาเลย "ขยับบ่อยๆจะดีที่สุด อย่าๆหยุดเหยียดแข้งเหยียดขา" แดนซ์กันกระจายไปเลย ใครอยากดูคลิปแดนซ์ของพี่ป่าน ติดต่อทางอีเมล์แม่นะคะ (ล้อเล่นน๊า) ป๊าดูคลิปแล้วเอาไปเผยแพร่ที่ออฟฟิศอีก เวรกรรม!!! แทนที่จะอายแทนลูกอ่ะนะ =================== วันก่อนพี่ป่านทำให้แม่ชื่นใจซะเหลือเกิน พี่เล่นเป็ดพลาสติกอยู่สองตัว ซักพักยื่นไปวางไว้ตรงหน้าน้อง แล้วบอก "แบ่งเป็ดสีเขียวให้น้อง" ว้ายกรี๊ด ลูกสาวคนโตของแม่ น่าร๊ากซะ แต่ไม่รู้ว่าที่แบ่งเนี่ย เพราะตัวเองไม่เล่นแล้วรึเปล่า เพราะบางอย่างก็ยังแย่งจากมือน้องอยู่เลย แต่ก็มีเรื่องให้ชื่นใจบ่อยๆ บางทีน้องนั่งเล่นอยู่ พี่ป่านก็ไปดมหัวน้อง (คงจะดมว่าเหม็นรึเปล่าน๊า) บางทีก็จุ๊บแก้มน้อง ส่วนน้องปอเวลาเห็นพี่ป่านวิ่งมาหา ก็จะหัวเราะเอิ๊กอ๊าก เวลาแม่เห็นพี่น้องรักกันนี่มีความสุขจริงๆ แต่ถ้าน้องปอโตพอจะรู้เรื่องมากกว่านี้ ไม่รู้จะตีกันรึเปล่านะเนี่ย น่ากลัวจริงๆ =================== ไม่รู้แก้มพี่ป่านไปโดนอะไรมา คล้ายๆยุงกัดแล้วเกาจนเป็นแผลเล็กๆ พี่ป่านเดินไปหยิบกระจกมาส่อง แล้วบอกว่า "เป็นสิว" ฮ่าๆๆ ตัวแค่เนี้ยรู้จักสิวด้วยเหรอนังหนู =================== พัฒนาการของน้องปอ พักนี้ก็เกาะยืน คลาน แถมปีนขึ้นเตียงได้อีกหน่อย แล้วก็ขยันเจ็บตัวเป็นระยะ กว่าจะโตสงสัยช้ำในไปหลายขีดแหงเลย แล้วก็ชอบเอาของเข้าปากซะจริงๆ ขนาดไปเจอสายไฟ ยังหยิบมาอมๆเลย แล้วที่ชอบมากๆคงไม่พ้นหนังสือ กระดาษ บางทีแม่ไม่เห็นตอนอมอ่ะ มารู้อีกทีตอนน้องอึออกมา แทบหงายหลังเลย มีเศษกระดาษออกมาด้วย เดี๋ยวเปลี่ยนชื่อเป็นกั๊ตจังซะเลย กินทุกอย่างที่ขวางหน้าขนาดนี้ =================== วันพุธอาม่ามาหาแล้วก็ค้างด้วยคืนนึง พอตอนบ่ายๆอาบน้ำสระผมให้พี่ป่าน เลยเปรยๆกะอาม่าว่าอยากเล็มผมพี่ป่านซะหน่อย อาม่าเลยควงกรรไกรตัดให้ซะเลย นี่แค่เล็มนะเนี่ย ยังหดไปขนาดนี้ คิดถึงสมัยแม่ยังเป็นนักเรียน กว่าจะได้ตัดผมที่ร้านก็ตอนเรียนมหาวิทยาลัยแล้วแน่ะ ก่อนหน้านั้นฝีมืออาม่าตลอด เคยมีครั้งนึงตอนเรียนประถม อาม่าตัดผมม้าให้ แม่แทบไม่อยากไปโรงเรียนเลย เพราะพอผมแห้ง มันเต่อขึ้นไปเยอะมาก เสียดายที่แม่เกิดก่อนทรงม้าเต่อจะฮิตแค่ 30 ปีเอ๊ง หุหุ อาม่าบิวตี้ซาลอน เล็มไปเล็มมา สั้นลงเรื่อยๆ เบื้องหลังการถ่ายทำ สวยมั้ยค๊า =================== เปิดเทอมแล้ว พี่ป่านเริ่มมีที่เล่นมากขึ้น ไม่ต้องเดินนับหมาในซอยอีกแล้ว แม่พาพี่ป่านไปเล่นในโรงเรียนเท่าที่พอจะมีโอกาส ถ้าฝนไม่ตก มีคนอยู่บ้าน น้องไม่นอน เอ๊ะ!!! เงื่อนไขชักจะเยอะ เดี๋ยวนี้แม่จะปล่อยให้พี่ป่านเดินเล่น วิ่งเล่นเอง จะได้ฝึกเข้าสังคมทีละนิด พี่ป่านจะชอบมากเวลาเห็นพี่ๆเค้าวิ่งไล่จับกัน พี่ป่านก็จะวิ่งหัวเราะตามเค้าไป เหมือนจะเล่นกะเค้ารู้เรื่องน่ะ จนมีพี่คนนึงมาชี้ที่พี่ป่านแล้วบอกกับเพื่อนว่าให้น้องคนนี้เล่นด้วยนะ แล้วเพื่อนของพี่ก็เข้ามาอธิบายกติกาที่เค้าเล่นกันให้พี่ป่านฟัง แต่พี่ป่านไม่รู้เรื่องหรอก ฮ่าๆๆ เพราะพี่ป่านยิ้มอย่างเดียว พอพี่ๆเค้าวิ่งกัน พี่ป่านก็วิ่งตาม จนพี่คนที่มาอธิบายเมื่อกี๊บอกเฮ้ย...ยังเล่นไม่เป็นนี่หว่า (อ้าว...เพิ่งรู้เหรอวะ ไอ้หนู ลูกน้าน่ะ แค่สองขวบกว่าเองนะเฟร้ย) ส่วนแม่ก็นั่งรออยู่ห่างๆ (เริ่มขี้เกียจ) แล้วก็เริ่มคุยกับครูอนุบาล ก็ถามไปเรื่อยๆแหละ ได้ความว่าช่วงเปิดเทอม 3 วันแรก จะให้ผู้ปกครองอยู่ด้วย แล้วรับกลับครึ่งวัน ...ถึงตอนนั้นพี่ป่านจะร้องไห้ป่าวน้อ วันพฤหัสแม่เห็นฟ้าสดใส เลยพาพี่ป่านออกไปอีก แต่เล่นได้แป๊บเดียว เมฆฝนมาจากไหนไม่รู้ ฟ้าครึ้มเร็วมาก เลยชี้ให้พี่ป่านดูแล้วบอกว่า "เมฆฝนมาแล้วแหละ รีบกลับบ้านกันเหอะ ไว้มาเล่นใหม่นะ" พี่ป่านก็เชื่อฟังลงจากชิงช้าเดินต้อยๆกลับบ้าน =================== แม่เห็นว่าพี่ป่านเริ่มโตแล้วก็พูดรู้เรื่องมากขึ้น เลยคิดว่าน่าจะสอนเรื่องระเบียบวินัยอย่างจริงจังซะที หลังจากฝึกมั่งไม่ฝึกมั่งมาซักพัก รวมทั้งอยากให้พี่ป่านรักษาของด้วย ก็เลยสอนให้พี่ป่านเก็บของเล่นก่อนที่จะหยิบชิ้นใหม่มาเล่น (คือว่าแม่ขี้เกียจเก็บคนเดียวอ่ะ) หรือถ้าเล่นสีเมจิก ก่อนจะเปลี่ยนแท่งใหม่ จะต้องปิดฝาแท่งเก่าซะก่อน ไม่งั้นสีจะแห้ง แล้วอดเล่น (แม่เรื่องมากไปรึเปล่าเนี่ย) แต่บางทีแม่ก็เบลอๆ เผลออีกทีของเล่นกองเต็มพื้นเลยอ่ะ ก็ต้องเรียกพี่ป่านมาช่วยกันเก็บ ได้เรื่องมั่ง ไม่ได้เรื่องมั่ง ก็ฝึกๆกันไป วันก่อนพี่ป่านทำปลอกปากกาหายไปหนึ่งอัน แม่เลยทำโทษด้วยการเก็บสีเมจิกทั้งหมดไว้ให้พ้นมือ แล้วบอกว่า "พี่ป่านไม่รักษาของ งดเล่น 1 วัน เข้าใจมั้ยคะ" พี่ป่านบอก "เข้าใจค่ะ" แล้วก็เดินย้ายก้นจากไปแบบไม่ไยดี (เข้าใจจริงป่าวว้าเนี่ย) ตอนนั้นแม่ก็คิดเหมือนกันนะว่าทำโทษแบบนี้ดีรึเปล่าน้อ หรือว่าแม่ทำไปเพราะแค่เสียดายของ (ปลอกปากกาที่ถึงตอนนี้ก็ยังหาไม่เจอ สีเมจิกแท่งนั้นคงแห้งไปแล้ว) พอตอนเช้าอีกวัน พี่ป่านมาชี้ให้หยิบสีเมจิกให้ แม่เลยทดสอบอีกวัน "หนูถูกทำโทษเพราะทำปลอกปากกาหายไป งดเล่นอีก 1 วัน โอเคนะคะ" พี่ป่านบอก "โอเคค่ะ" แล้วก็เดินจากไปอย่างไม่เซ้าซี้อีกแล้วครับท่าน (พี่ป่านอาจจะงง ไหงบอกงดเล่นวันเดียว ทำไมมีแถมอีกวันด้วยฟระ) ตกลงแม่เลยไม่รู้ว่าเข้าใจจริงรึเปล่า แต่พรุ่งนี้พ้นโทษแล้วค่ะ เล่นได้ละน๊า แต่คงต้องยืนกำกับอีกซักระยะ กว่าเรื่องระเบียบวินัยจะเข้าที่ =================== เรื่องอาหารการกินของลูกสาวมั่ง พักนี้แม่ไม่ค่อยได้ลงมือทำเองเลย อาศัยกับข้าวผู้ใหญ่ที่พี่ป่านพอจะกินได้นี่แหละ จนวันพุธที่ผ่านมา มีอาม่ามาเป็นกำลังเสริม เลยเอาซะหน่อย มื้อเช้าพี่ป่านบอกอยากกินมาม่า แต่แม่ต้องหาโปรตีนเหยาะลงไปหน่อย เดี๋ยวขาดสารอาหารแล้วลูกสาวจะผอม ก๊ากๆๆ สาวน้อยผมทองกับหมูกอดปูอัด (จะตั้งชื่อให้ยุ่งยากทำไมฟระเนี่ย) เพราะมันคือ...มาม่าใส่ปูอัดกะหมูสับ อันนี้ได้ไอเดียจากเมนูไหนไม่รู้ที่ MK จะเป็นปูอัดพอกด้วยลูกชิ้นอะไรไม่รู้ เห็นพี่ป่านชอบกิน เลยเอามาลองมั่วๆดู เอาของที่มีในตู้นี่แหละมาโปะๆเข้าไป มาม่า...อาหย่อย มีเซอร์ไพรส์เล็กน้อย พี่กินๆไปซักพักก็บอก "คุณแม่...เอาหมูสับออก" ป๊าด...คนอุตส่าห์ทำ เอ้าแกะก็แกะ สรุปมื้อเช้ากินแต่เส้นมาม่ากับปูอัด (แล้วแม่จะเอาหมูสับไปพอกทำไมฟระเนี่ย) ส่วนน้องปอ อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล เกาะแม่เป็นลูกลิงเลยค่ะ พักนี้ (แอบทำน้ำลายหยดด้วย) น้องปออีกซักรูป พักนี้ไม่ค่อยได้โชว์ตัว พอมื้อเที่ยง หมูสับที่พี่ป่านไม่กินตอนเช้า จะทิ้งก็เสียดาย เลยเอามาผัดกะบร็อคโคลี่ซะเลย ผัดผักประหยัดเงินเบอร์ 5 จบดื้อๆแบบนี้ล่ะ ไปนอนกกลูกหมูดีกว่า จุ๊บๆ =================== โสดในซอย ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ somnumberone ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ ป๊อกกี้อัลมอนด์ เลโก้เจ้าหญิงนี่แม่ชอบนะคะ แต่ตัดใจซื้อไม่ไหวค่ะ แพงง่า หนูชล ตอนนี้ไม่ได้ใส่โปโกะแล้วค่ะ กลางวันหย่าขาดไปแล้ว แต่กลางคืนยังซบอกอยู่ YingLek ป่านค่อนข้างสอนง่ายนะ แต่บางทีก็มีเอาแต่ใจเหมือนกันแหละ REX-REX ชอบศิลปะรึเปล่าไม่รู้ค่ะ แต่เรียกร้องจะเล่นสีอยู่บ่อยๆ แต่ผลงานยังไม่คืบหน้าไปไหนเลย คงต้องโทษแม่ด้วย ไม่มีหัวด้านนี้ NATTI นัทตี้ เป็นทาสลูกกันทุกบ้านเลยค่ะ ฮือๆ น้องสิงโตหัวโตโต๊โต มล ไว้นัดดวลโบว์ลิ่งกันดีกว่า เปรี้ยวปากอยากโยน แต่ต้องช่วยพี่เลี้ยงหลานด้วยน๊า เรื่องใบ้หวยน่ะ อย่าไปซื้อเลย ป่านบอกไม่เคยถูกหรอก ฮิฮิ หมูเหมียว คุณหนึ่งกลับมาแล้วเหรอคะ รออ่านเรื่องของพี่นุ่มกะน้องแน่นอยู่น๊า เจ้าป่านอ่ะเค้าก็ชอบแอบเอาปากกาหรือสีไปขีดๆที่ผนังเหมือนกันค่ะ แต่พักนี้ดีหน่อยยอมเขียนลงกระดาษ แต่วันนี้ยังเห็นเอาปากกาไปแอบขีดฝาตู้อยู่เลยเนี่ย ส่วนสีน้ำ จะให้เล่นนอกบ้านค่ะ จะได้ทำความสะอาดง่ายหน่อย ดา ดา ย่าดา ขอบคุณค่า มุ้ย แม่มันงานไม่หนักหรอก ต่อไปกะว่าเวลาจะเล่นสี จะเอาเสื้อมอมๆมาให้ใส่อ่ะ ไม่งั้นเสื้อดีๆเปื้อนหมด   Create Date : 07 มิถุนายน 2550 6 comments Last Update : 8 มิถุนายน 2550 1:29:38 น. Counter : 1647 Pageviews. Share Tweet

ดูเวลาอัพบล็อก ตีหนึ่งครึ่งเหรอเนี่ย นับถือ ๆ ดูรูปป่านตอนตัดผมแล้ว ดูป่านให้ความร่วมมือดีจัง ลูกเจี๊ยบก็ให้คุณย่าตัดในอ่างเวลาอาบน้ำแต่ก็ต้องรอจังหวะกันน่าดู บางทีต้องยอมให้แหว่งไปวันหลังตัดต่อ เรื่องวินัยการเก็บของ ตอนนี้หัดลูกเจี๊ยบได้พักนึงแล้ว ก็ยอมทำตามแต่โดยดี บางเรื่องก็หัดง่าย บางเรื่องก็หัดย๊ากยาก มาม่าหมูกอดปูอัดน่ากินจังเลย ส่วนน้องปอตาโตน่ารักมากจ้า   โดย: YingLek 8 มิถุนายน 2550 8:23:57 น.

โอเปิ้ล ไม่หลับไปนอนเลยหรอ อิอิ มาอัพบล้อกซะดึกเชียวจ้ะ นู๋ป่านเก่งแล้วๆๆ ณิฌ่าไม่ได้เรื่องเลย ฮือออ ไม่ยอมพูดภาษาไทย ภาษาอังกฤษเวลาพูดช้าก็ชัดนะ แต่พูดรัวๆแล้วใครๆก็ฟังไม่ออก นู๋ป่านเลิกไดเปอร์รึยังจ๊ะ แล้วจะไป รร เมื่อไหร่เอ่ย? นู๋ปอกี่เดือนแล้วอ่ะโอเปิ้ล ผมเยอะมาก แบ่งให้เมซี่มั่งจิลูก คิคิ   โดย: ShiEri IP: 58.136.227.176 8 มิถุนายน 2550 9:37:51 น.

อป เมนูยำยำช้างน้อย โดยซุปเปอร์มอมเนี่ยะนะ เวิร์คมากแก น้องปอน่ารักเหมือนเดิมว่ะ จอง จ๊อง จอง   โดย: เอกิจัง 8 มิถุนายน 2550 9:39:55 น.

โหย..เยอะอิกแล้ว ขยันพิมพ์จังเรยคุณเปิ้ล.. อ่านจบนุชลืมตอนต้นไปเลย แหะๆ พ่อบ้านไม่ชอปไปช้อปเหมือนกันค่ะ ขานั้นไม่ชอบตอนพันยาไปด้วยแต่ชอบไปคนเดียว ๕๕ น้องป่านยิ้มแฉ่งให้อาม่าตัดผม น่ารัก น่าตีมากเลย เก่งด้วยแบ่งของให้น้องเล่นอีกต่างหาก น้องปอเริ่มหาไรข้าปากแล้ว อิอิ ต้องระวังมากๆ ช่วงนี้ แม่เปิ้ลเหมือนนุชเลยโดนลูกสูบพลังเหมือนกัน   โดย: between us 8 มิถุนายน 2550 20:56:01 น.

เมื่อวานก็เข้ามาเนต์นะคะ แต่ทำไมไม่มีของเราอีกแย๊วววว   โดย: อิจิโงะจัง 9 มิถุนายน 2550 19:40:09 น.

พี่ป่านจ้ำม่ำจังเลยอ่า น้ำหนักเท่าไหร่แล้วคะแม่เปิ้ล ชอบรูปตอนนั่งกระโจมอกให้คุณย่าตัดผมจัง ของเจ้านุ่มก็อาศัยคุณยายซาลอนเหมือนกันค่ะ แอบตัดตอนแช่อ่างอาบน้ำ เหลือเจ้าแน่นเนี่ยแหละค่ะ ยังไม่ยอมให้ตัด ตอนนี้ผมยาวเป้นฮิปปี้ ใครก็ทักเป็นผู้หญิง พี่ป่านน่ารักจัง ไม่แกล้งน้อง ของหนึ่งเมื่อเช้าละสายตาแป๊บเดียว มันกัดก้นน้องเลือดซิบเลยค่ะ เหตุเพราะแย่งของกัน เรื่องฝึกลูกให้มีระเบียบเนี่ย ปวดหัวอยู่เหมือนกัน ตอนนี้ทุกเช้ากว่าจะหลอกล่อให้พี่นุ่มแต่งตัวไปรงเรียนได้ หนึ่งไปทำงานสายทู้กวันค่ะ เพราะแม่คุณมัวแต่โอ้เอ้อยู่นั่นแหละ สงสัยเป็นเพราะแม่มันเองแหละค่ะ ไม่ค่อยมีระเบียบ มาม่ากับผัผักฝีมือแม่เปิ้ลดูดีน่าทานนะคะ   โดย: หมูเหมียว 9 มิถุนายน 2550 22:48:04 น.