6 วัน 5 คืนที่เรา 3 คนแม่ลูก นอนเบียดกันบนเตียงคนไข้(บางคืน) จะบอกว่าอยู่อย่างสบายก็ไม่ผิดนัก เพราะนั่งๆนอนๆเย็นสบายอยู่ในห้องแอร์ตลอด 24 ช.ม.
อาหารการกินก็พร้อมพรั่ง (โดยเฉพาะของลูก) ไม่ต้องลงมือทำเอง แถมรสชาติอร่อยกว่าอีกด้วย (อาหารดีๆเพียงไม่กี่มื้อ มักแลกมาด้วยเงินจำนวนไม่น้อย ฮือๆ)
แต่ในความสบายกายทั้งหลายทั้งปวง ก็แฝงไปด้วยความไม่สบายใจของแม่ ทั้งเป็นห่วงน้องปอที่ไม่สบาย แถมน้องปอยังต้องเสียน้ำตาไปหลายไหกับการเจ็บตัวหลายหน ทั้งสงสารพี่ป่านที่ต้องอดทนอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมแคบๆแทบไม่ได้ออกไปไหน (แต่ถ้าดูจากรูปถ่ายต่างๆอาจจะเห็นว่าไม่ค่อยน่าสงสารเท่าไหร่) ...แม่ขอให้มันเป็นครั้งแรกและครั้งเดียวที่เราต้องเจ็บป่วยจนถึงขนาดต้องมานอนเล่นที่ร.พ.แบบนี้นะจ๊ะ
หวังว่าคงหายดี หายสนิทแล้ว แล้วก็คงไม่ต้องไปนอนแบบนี้อีกนะจ๊ะ