Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2550
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
 
19 มิถุนายน 2550
 
All Blogs
 

ดาวพระศุกร์ ปะทะ มาหยารัศมี

สองหมูลูกแม่ วันนี้แม่มาแนวแปลกดีกว่า บรรยายน้อยๆ (จะทำได้รึเปล่าหว่า) รูปเยอะๆ (ทุ่นแรงดี) จริงๆผ่านไปเป็นอาทิตย์ จำอะไรไม่ได้แล้ว ฮ่าๆๆ เริ่มเลยละกัน

ก่อนดูรูป มาอัพเดตเรื่องของสาวๆก่อน

บางคืนพี่ป่านไม่ค่อยอยากจะนอนซักเท่าไหร่ พอปิดไฟเรียบร้อย นอนนิ่งได้ซักพัก พี่ป่านจะลุกมากระโดดดึ๋งๆบนเตียงพร้อมกะพูดว่า “ตื่นๆๆ” พอโดดจนหายอยากคราวนี้ก็เพ่นพ่านทั่วเตียง เดินไปเดินมา เดี๋ยวมาบอก “นอนข้างคุณแม่” พอเผลออีกแป๊บย้ายฝั่งแล้วบอก “นอนข้างคุณน้อง” บางคืนกว่าจะหลับได้ก็เกือบ 4 ทุ่ม วันก่อนป๊าก็แสบมาก ดั๊นเข้ามาในห้องตอนพี่ป่านยังไม่หลับ โอ้โห...ไอ้ที่นอนนิ่งๆอยู่เนี่ย เด้งดึ๋งขึ้นมายิ่งกว่าได้ยาบ้าฉีดเข้าเส้นอีก เพราะนอกจากโดดทั่วเตียงแล้ว ยังตบท้ายด้วยการซ้อมกระสอบทรายก่อนนอนอยู่พักใหญ่ แต่ป๊าเค้าก็เต็มใจให้ซ้อมอ่ะนะ ร้องโอ๊ยๆๆๆ แต่ก็ดันหัวเราะเอิ๊กอ๊าก พี่ป่านเลยชอบใจใหญ่ ซ้อมไปหัวเราะไป ทำเอาน้องปอที่เคลิบเคลิ้มเต็มที่ลุกขึ้นมานั่งมองอยู่ในความมืด (คงคิดว่าอีกหน่อยจะไปร่วมวงด้วย) แถมยังทำเหมือนรู้เรื่องกะเค้าด้วย หัวเราะเอิ๊กอ๊ากเป็นระยะ โดยมีนังแม่ทำหน้าเบื่อหน่าย เมื่อไหร่จะได้นอนกันซะทีฟระ

วันก่อนพี่ป่านโดนป๊าแกล้ง (ฟ้องลูกซะเลย) ป๊าเปลี่ยนถ่านของเล่นให้ พอแกะถ่านเก่าออกมา ป๊าก็ยื่นถ่าน 1 ก้อนให้พี่ป่านเอาไปทิ้งถังขยะ พี่ป่านก็เดินตุ้มตุ้ยไปทิ้ง พอเดินมาหาป๊า (กะว่าได้เล่นละเว้ย) ป๊าก็ยื่นถ่านอีก 1 ก้อน ให้พี่ป่านไปทิ้งถังขยะอีกแล้ว พี่ป่านก็เดินไปทิ้งเป็นรอบที่สอง พอเดินมาอีกครั้ง ป๊าก็ยื่นถ่านให้อีก 1 ก้อน คราวนี้พี่ป่านเริ่มทำหน้าคล้ายตูดเป็ดเข้าไปทุกที แล้วก็เดินไปทิ้งอย่างไม่ค่อยเต็มใจซักเท่าไหร่ ปล่อยให้ป๊าหัวเราะสะใจอยู่คนเดียวที่ได้แกล้งลูก มิน่าล่ะลูกถึงได้เอาคืนตอนซ้อมกระสอบทราย ฮ่าๆๆ

อาทิตย์นู้นดู 7 สีคอนเสิร์ตมีโฟร์-มดมาร้องเพลง แม่ก็ชี้ให้พี่ป่านดูว่าคนนี้ชื่อพี่โฟร์ อีกคนชื่อพี่มด พี่ป่านก็พยักหน้า “อือๆๆ ป้ามด” หลังจากนั้นเวลาพี่ป่านเห็นเพลงของโฟร์-มดเมื่อไหร่ จะเรียก “ป้ามด” ตลอดเลย

ที่แก้มซ้ายของพี่ป่านโดนอะไรกัดก็ไม่รู้ แต่ขยันเกามาก แม่กำชับไว้ว่าอย่าเกานะ ก็รับปากดีนะ แต่พอเผลอแป๊บเดียว เลือดซิบเลย ป๊าเลยบอกว่าเอาพลาสเตอร์ติดไว้ดีกว่า เพราะป๊ากลัวความสวยของลูกสาวจะหายไป 0.02% ตลกตรงที่เวลารำคาญจะมีเสียงโวยวาย “แป้งแกะติดแก้ม แกะออกๆ”


เป็นสาวน้อยหน้าบากไปซะแล้ว


แล้วตลอดอาทิตย์ที่ผ่านมา พี่ป่านของแม่ก็โดนทำโทษเกือบทุกวัน ไม่ได้โดนตีนะ แต่โดนตัดสิทธิ์เล่นของเล่น ตัดๆๆๆจนแทบจะไม่เหลืออะไรเล่นแล้วอ่ะเนี่ย เริ่มจาก

ห้ามเล่นสีเมจิก เพราะพี่ป่านไม่ปิดฝา

ห้ามเล่นแป้งโด เพราะพี่ป่านแอบเอาแป้งใส่ปาก คราวนี้แม่ใส่เบบี้แอสไพรินตามที่ป้าเคยแนะนำไว้ว่าจะทำให้ราไม่ขึ้น แล้วแม่เห็นว่าพี่ป่านไม่ได้เอาแป้งโดเข้าปากนานมากแล้ว เลยลองใส่ดู ปรากฏว่าพี่ลองของเลย เห็นหายไปหลบอยู่ตรงไหนซักแห่ง ลองเรียกดูไม่ตอบ คิดว่าต้องแอบเอาแป้งเข้าปากแน่ แล้วก็เดาไม่ผิด (ทีซื้อหวยไม่เคยเดาแม่นแบบนี้เลย)

ห้ามอ่านหนังสือ เพราะพี่ป่านอ่านแล้วไม่เก็บเข้าที่ อ่านไม่จบเล่มแล้วรื้อเล่มอื่นออกมาแผ่เต็มพื้น ที่แม่ต้องห้ามเพราะน้องปอชอบตามมาอมหนังสือ



อาทิตย์ที่แล้วแม่ว.เรียกกำลังเสริม(อาม่า)มาช่วยอยู่หลายวัน พออาทิตย์นี้แม่อยากให้อาม่าพักมั่งเลยไม่ได้โทรไปรบกวน พอปลายอาทิตย์เป็นไงล่ะ โทรมจนลูกแทบเรียกว่า “ป้า”

เลี้ยงเด็ก 2 คนแบบเดี่ยวมือหนึ่งนี่มันเหมือนโดนดูดพลังหยินหยางไปหมดยังไงก็ไม่รู้ แค่ชีวิตประจำวันก็แทบจะหมดแรงละ แล้วพักนี้พี่ป่านก็เริ่มแสบ แอบทำกิริยาคล้ายนางอิจฉาในละครน้ำเน่าเข้าไปทุกวัน ส่วนน้องปอก็รับบทนางเอกไปอย่างไม่ได้ตั้งใจ

แต่นางเอกเรื่องนี้รู้มากด้วยนะ เบะปากร้องไห้ น้ำตาหยดแหมะหยั่งกะสั่งได้

ส่วนนางอิจฉาก็ฝีมือชั้นเซียน ไม่ใช่ร้ายแบบโฉ่งฉ่าง กรี๊ดๆวี้ดๆนี่ไม่มีให้ดูหรอก เพราะเจ้าหล่อนมาแนวแอบทำร้ายร่างกายและจิตใจของนางเอกผู้บอบบาง

ช่วงนี้แม่ปล่อยให้สองสาวอยู่ด้วยกันตามลำพังไม่ได้เลย บางทีแค่หันหลังไปทำงานแป๊บเดียว ก็จะมีเสียงนางเอกกรีดร้องอย่างเศร้าโศกเสียใจมหาศาล พอแม่หันกลับไปดู จะเห็นน้องปอเบะปากร้องด้วยหน้าตาน่าสงสารมากมาย ส่วนพี่ป่านจะทำหน้าใสซื่อ เก็บไม้เก็บมือเรียบร้อย (นั่นแหละ ที่บอกว่าร้ายแบบขั้นเซียน)

แบบเห็นคาตาก็มีไม่น้อย ทั้งโดนผลัก ผลักหน้า เอาชามพลาสติกมาตีหัว แหกนิ้ว แอบบีบแขน แอบถีบ ซึ่งก็ทำให้น้องปอร้องไห้ไปตามระเบียบ ส่วนแม่ก็ได้บ่นจนปากจะถึงหูละนะเนี่ย พี่ป่านก็ยังเป็นเด็กหน้าซื่อเหมือนเดิม “ทำน้องแรงๆไม่ได้ น้องเจ็บ” แต่ประโยคนี้จะพูดก็ต่อเมื่อน้องเจ็บตัวไปซะแล้ว

แม่ก็ได้แต่บอกพี่ป่านว่าเวลาพี่ป่านหกล้ม พี่ป่านเจ็บมั้ย (ตอบ “เจ็บค่ะ”) แล้วพี่ป่านทำน้องแบบนี้ น้องเจ็บมั้ย (ตอบ “น้องเจ็บค่ะ”) งั้นวันหลังอย่าทำน้องแรงๆแบบนี้ เพราะน้องจะเจ็บ น้องยังเล็กอยู่ ยังไม่แข็งแรง (ไว้รอล่ำกว่านี้ก่อน ได้โดนเอาคืนแน่ๆ) แต่ก็พูดไปเหอะ จบประโยคแป๊บเดียว ก็จะได้ยินเสียงร้องไห้ของน้องปออีกละ

อีกไม่นาน คงได้มีช็อตตบตี จิกผม ทึ้งหัว ผลักกันกระเด็นมั่งล่ะ (หรือว่าหนูสองคนจะรวมตัวกันมารุมแม่ก็ไม่รู้นะเนี่ย)

แต่บางทีเสียงร้องไห้ของน้องปอก็ไม่ได้เกิดจากฝีมือพี่ป่านหรอก แต่น้องปอก็หาเรื่องเจ็บตัวบ้างเป็นระยะ เดี๋ยวทรุดนั่งลงมาเสียหลักหัวเหม่งแปะพื้นมั่งล่ะ ทำซ่าจะลุกยืนในกะละมังอาบน้ำบ้างล่ะ เลยได้เอาหน้าเล่นสไลเดอร์ไถลออกมาคว่ำเล่นที่พื้นห้องน้ำ ร้องไห้กันไปให้ปู่แอบเหล่ว่าแม่ดูแลหลานปู่ไม่ดีรึเปล่า หุหุ

เฮ้อ...กว่าจะโต จะเจ็บตัวกันอีกกี่หนห๊า นังหนู



เสาร์ที่ผ่านมา แวะไปเยี่ยมน้ามลที่ยันฮี แต่กวนน้ามลได้แป๊บเดียว เพราะพี่ป่านเกิดอาการตื่นคนแปลกหน้าอย่างแรง ก็ในห้องน้ามลมีญาติๆอยู่ประมาณครึ่งโหล พี่ป่านเลยงอแงกะทันหัน จะว่าไปพี่ป่านก็เริ่มหงิงๆตั้งแต่เห็นประตูห้องละ ไม่รู้ฝังใจตั้งแต่ตอนแม่ไปคลอดน้องปอรึเปล่า

ก่อนกลับแวะพาน้องปอไปชั่งน้ำหนักซะหน่อย ขึ้นมาเป็น 7.885 ก.ก.แล้ว (ไม่ต้องไปซื้อหวยนะคะ เด็กบ้านนี้บอกหวยไม่เคยถูกค่ะ) ส่วนพี่ป่านไม่กล้าให้ชั่ง กลัวตาชั่งแตก ฮิๆ

เสร็จแล้วแวะไปเยี่ยมย่าที่วชิระ ก่อนเข้าห้อง พี่ป่านก็หงิงๆเหมือนที่ยันฮีเลย แต่พอเปิดประตูเข้าไปเจอย่ากะป้า เลยคึกได้เหมือนเดิม

เสาร์นี้เลยไม่ได้ไปไหน ออนทัวร์โรงพยาบาลอย่างเดียว

กลับถึงบ้านพี่ป่านถ่ายเหลวนิดหน่อย พอตกเย็นพี่ป่านเริ่มโอดโอยเป็นระยะว่าปวดอึอึ๊ แต่พาไปนั่งชักโครกก็ไม่มี และแล้วเวลานรกก็มาเยือนแม่จนได้ พี่น้องสองประสานรวมหัวกันแหกปากร้องกันอย่างไม่ลืมหูลืมตา พี่ก็ร้องเพราะปวดท้อง ส่วนน้องก็ร้องเพราะเห็นพี่ร้องเลยขอร่วมด้วยช่วยกัน บวกกับอยากให้แม่อุ้ม โห..นังหนูเอ๊ย แม่น่ะมีแค่สองมือเองนะลูก จะเอาปากคาบก็กระไรอยู่

พอป๊ากลับเข้าบ้านต้องมาช่วยอุ้มน้องปอ กลายเป็นว่าน้องยิ่งร้องดังกว่าเดิมอีก ป๊าปรี๊ดแตก (แหม แค่เนี้ยปรี๊ดซะแล้ว) เลยวางน้องปอลงกะพื้นซะเลย ไหนๆอุ้มก็ไม่เงียบละ ปรากฏว่าน้องปอก็ยังคงแหกปากร้องต่อไป แถมยังคลานมาหาแม่ที่หน้าห้องน้ำอีก น่าสงสารจริงๆ

สุดท้ายก็ตกลงกันได้ (ใครตกลงกับใครฟระ) รักแม่กันมากนักใช่มั้ย...ได้เลย มือซ้ายอุ้มพี่ป่าน มือขวาอุ้มน้องปอ ถ้าใครมาเห็นสภาพนี่คงต้องชวนแม่ไปประกวดมิสคูโบต้าเป็นแน่แท้ ก็น้ำหนัก 2 คนรวมกันก็ 20 กว่าโลแล้วอ่ะ ทำไปด๊าย!!! แล้วผลเป็นไงล่ะ วันรุ่งขึ้นปวดแขนตุ่ยๆเลย

กว่าเหตุการณ์จะสงบลงด้วยดีก็ผ่านไปชั่วโมงกว่าๆ แต่สำหรับแม่รู้สึกว่ามันนานมากๆเลย ยังคุยกะป๊าเลยว่าสงสัยจะไม่ได้นอนทั้งคืนแน่เลย แต่ก็ไม่เลวร้ายอย่างที่คิด พี่ป่านตื่นมารอบตี 2 บอกปวดฉี่ ก็พาไปฉี่รอบนึง พอเคลิ้มๆก็บอกปวดอึ เลยพาไปอีกรอบนึง ถ่ายเหลวอีกแล้วคับท่าน แต่หลังจากนั้นก็หลับถึงเช้า ค่อยยังชั่ว

ตอนทุกอย่างสงบแล้ว ป๊าบอกตอนน้องปอแหกปากร้อง และร้องดังยิ่งขึ้นตอนป๊าอุ้มน่ะ ป๊าโมโหมากเลย มาช่วยอุ้มแล้วดันตะเบ็งใส่หูอีก แต่พอแม่อุ้มนะ เหมือนปิดสวิตช์เลย เงียบทันที มีกระซิกๆสูดน้ำมูกนิดหน่อย (บอกแล้วว่าน้องเค้ามาดนางเอก) ป๊าบอกเออดูดิ่ ไอ้ปอนี่มันรู้มากจริงๆวุ้ย สรุปที่แหกปากร้องโวยวายขนาดเนี้ย เพราะแค่จะให้แม่มาอุ้มอ่ะ ถ้าเป็นคนอื่นยังไงก็ไม่เอา ร้องซะตัวสั่นจนป๊ากลัวเลยอ่ะ



รูปประกอบวันนี้มาเป็นธีมละคร “ดาวพระศุกร์” ละกันนะจ๊ะ

มาหยารัศมีผู้เป็นโรคภูมิแพ้กระป๋องแป้ง เห็นแล้วอดใจไม่ไหว มันขวางหูขวางตาเหลือเกิน ต้องเอามาเขย่าๆให้แม่(บ้าน)ยืนมองตาขวางเหมือนหมาบ้าหน้าร้อน แต่เพื่อเป็นการส่งเสริมพัฒนาการของมาหยารัศมีลูกรัก แม่ก็ไม่ว่าค่ะ ได้แต่บอกเป็นระยะว่า “เล่นประหยัดหน่อยนะลูก หมดกระป๋องนี้แล้วเราจะไม่มีเงินซื้อแป้งมาใช้แล้วนะ” ก๊ากๆๆ แต่เจ้าหล่อนก็ไม่ฟัง ยังคงตั้งใจเขย่าแป้งจนพื้นขาวว่อกไปทั่วบริเวณ แถมลุกขึ้นเดินเหยียบไปมา เผื่อว่ากลางดึกแม่ลงมาแล้วจะคิดว่าเป็นรอยเท้ากุมารทองมาเดินเพ่นพ่าน (ใจคอยัยแม่จะไม่เช็ดพื้นเลยเหรอเนี่ย)


ดาวพระศุกร์ : เล่นอะไรอยู่คะ น่าสนุกจัง
มาหยารัศมี : ของเล่นแบบนี้ผู้ใหญ่เค้าเล่นกัน อย่างหล่อนน่ะนั่งมองชั้นเล่นก็พอ เข้าใจมั้ยยะ??



ดาวพระศุกร์ : มาหยารัศมี มีปาปาราซซี่แอบถ่ายเราสองคนอีกแล้ว
มาหยารัศมี : เฮ้ย...อย่าเพิ่งยุ่งน่า กำลังแอบแม่(บ้าน)เล่นแป้งอยู่


เนื่องจากมาหยารัศมีเป็นคนรักสวยรักงาม เล่นแป้งไม่เล่นเปล่า เอามาลูบไล้ตามตัวจนขาวว่อกไม่แพ้แสงไฟนีออน แล้วเจ้าหล่อนยังมีน้ำใจเผื่อแผ่ความงามไปถึงดาวพระศุกร์อีกด้วย


ดาวพระศุกร์โดนมาหยารัศมีกลั่นแกล้งให้แก่ก่อนวัยอันควร
เหตุเพราะมาหยารัศมีกลัวดาวพระศุกร์ที่สาวกว่า...สวยกว่า


หลังจากมาหยารัศมีเขย่าแป้งเกือบหมดกระป๋องแล้ว ก็ย้ายสถานที่ถ่ายทำ พร้อมพร็อพประกอบฉากใหม่ นั่นคือ...ฝาชี (มันยังเอามาเล่นกันได้)


ดาวพระศุกร์โดนมาหยารัศมีรังแกอีกแล้ว
ถ้ามองด้านหน้าจะเห็นว่ามาหยารัศมีหัวเราะแบบสะใจมากๆ
ส่วนดาวพระศุกร์แอบทำหน้าเอ๋อเหรออยู่ใต้ฝาชี ประมาณว่าเกิดอะไรขึ้นกับดาวพระศุกร์คะเนี่ย


หลังจากนั้น ก็ย้ายสถานที่ถ่ายทำอีก คราวนี้เป็นฉากเล่นดนตรีค่ะ เหตุเกิดจากมาหยารัศมีคันไม้คันมือ (เป็นหิดรึเปล่าลูก) บอกแม่ว่า “น้องเล่นเปียโนด้วย” (อัจฉริยะด้านดนตรีกันถ้วนหน้าจริงๆลูกแม่)


รู้ป่าวคะ ว่าเราสองคนเป็นใคร



ต๊ะเอ๋!!! สวยเล็ก...ดาวพระศุกร์เองค่ะ



นี่ก็สวยใหญ่...มาหยารัศมี ทำหน้าประหนึ่งไม่อยากให้นักข่าวถ่ายภาพ
มาหยารัศมีหัวฟูเชียว สงสัยแอบไปฟัดกะหมานอกบ้านมา ฮ่าๆๆ


ดาวพระศุกร์ช่วงนี้บอบช้ำมาก เดี๋ยวปากห้อเลือด เดี๋ยวหน้าทิ่ม เกือบ 99.99% เกิดจากความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ของมาหยารัศมี

หลักฐานการเจ็บตัวของดาวพระศุกร์ที่นักข่าวสามารถถ่ายภาพไว้ได้


ริมฝีปากอันเรียวงามเหมือนกระจับของดาวพระศุกร์
ผลงานการรังแกของมาหยารัศมีอีกแล้ว


ผลงานของมาหยารัศมีนอกเหนือจากนี้ ไม่มีภาพประกอบ มีแต่คำบรรยายล้วนๆ

ช่วงนี้มาหยารัศมีอยากไปฟิตเนสเป็นอย่างมาก แม่(บ้าน)เลยจัดให้อีกละ แคลิฟอร์เนียฟิตเนสสาขาปากซอยนี่ล่ะ ช่วยท่านได้

ร้อยวันพันปีเคยชวนให้เล่นปีนป่าย มาหยารัศมีจะปฏิเสธเสมอ "ไม่เอา(โว้ย)" แต่พักนี้นึกครึ้มยังไงไม่รู้ เดินผ่านแล้วโฉบเข้าไปหา ครั้งแรกตั้งท่าจะปีนอันใหญ่ แต่แพ้สังขาร “ปีนไม่ไหวๆๆๆๆๆๆ” ฮ่าๆๆ แอบขำลูกตัวเอง

พออีกวันเดินผ่านอันเล็กลงมาหน่อย เลยได้ฤกษ์ปีนกะเค้าซะที แต่...(ไปดูรูปเลยดีกว่า ฮาหงายหลังอีกแล้ว)


ขั้นที่หนึ่ง...ต้องปีนขั้นแรกก่อนค่ะ



ถ้าตัดช่วงล่างออก อาจจะนึกว่าโหนบาร์เดี่ยวอยู่



ขั้นที่สอง...เอ๊ะ!! ทำไมมาหยารัศมียังอยู่ที่เดิม
แล้วดูพี่เฟรชดิ่ มาแป๊บๆ ปีนไปถึงข้างบนละ



ขั้นที่สาม...เอ่อ!!! เฮ้ย ขยับหน่อยลูก



ขั้นที่สี่...อืม!!! เห็นทำขาแบบนี้ ไม่ได้ปีนขึ้นนะ จะลงแล้วตะหาก



ทั้งหมดนี้...คงเป็นการซ้อมโหนรถสองแถว



อ่า...ออกกำลังเหนื่อยจังเลยค่ะ (เหนื่อยตรงไหนฟระ???)



มาหยารัศมีแอ๊บแบ๊ว



ดื่มให้ลืมกลุ้ม ฮ่าๆๆ


ช่วงนี้ชอบเอาของมาเล่นรวมกัน อันนี้ก็เป็นแบบนึงเท่าที่มาหยารัศมีจะคิดได้


แอบดูหน่อยซิ เล่นอะไรอยู่น๊า



อ่อ...เอาปลาไปใส่ไว้ในรู



เรียงแถวเป็นระเบียบเชียว



พลังขาหมูเกาะยืนสะท้านโลกันตร์


เวลาเห็นขยะของเล่นที่พี่ป่านลากออกมาเล่นแล้วไม่เก็บ มันช่างทำให้แม่ปรี๊ดๆๆๆอยู่เป็นระยะ แต่ก็ต้องอดทนบ่นกันต่อไป จนวันนึงพี่ป่านบ่นงึมงำ
พี่ป่าน : คุณแม่ จากินไอติม
แม่ : ได้เลย อยากกินไอติมใช่มั้ย งั้นเก็บของเล่นให้หมดทุกชิ้นก่อน เก็บเสร็จแล้วไปกินไอติมกัน
พี่ป่าน : เก็บค่า
แม่ : (ชี้ๆๆๆ) อ้ะ เก็บปลาใส่กล่องเล็ก เก็บรถไฟไม้ใส่กระป๋องกลม ชุดทำกับข้าวใส่กล่องใหญ่นะ เก็บไปๆๆๆ เก็บให้เรียบร้อย


เก็บปลาใส่กล่องเล็ก



รถไฟไม้ใส่กระป๋องกลม



ชุดทำกับข้าวใส่กล่องใหญ่


แม่แอบช่วยเก็บด้วยนิดหน่อย จะได้ไม่เป็นการรังแกเด็กจนเกินไป แม่แค่อยากรู้ว่าหนูแยกแยะของเล่นตามที่แม่บอกได้รึเปล่าแค่นั้นเอง ผลลัพธ์ที่ได้ก็เป็นที่น่าพอใจค่ะ เก็บแยกแยะได้ถูกต้องหมด ก็เลยได้กินไอติมเป็นรางวัลสำหรับเด็กดี ...กว่าจะยอมเก็บเองโดยไม่ต้องบอก แม่ต้องเสียค่าไอติมกี่บาทกันเนี่ย


หลังจากผู้กินกับสั่งคัท นักแสดงเลยนอนพักเอาแรง



แปลงร่าง!!! เตรียมปล่อยแสง


จบดื้อๆแบบนี้แหละ
รักสองหมูสุดๆๆ (เวลาไม่ร้องไห้)



ป.ล. ช่วงนี้ไม่ได้ไปเยี่ยมบล็อกใคร ต้องขอโทษไว้ด้วยนะคะ หัวฟูมากเลยค่ะ ตอนกลางวันที่บ้านไม่มีใครอยู่ เหนื่อยมากๆ พอตกกลางคืนสลบเหมือดมาหลายคืนละค่ะ ไว้ว่างๆจะตามไปเยี่ยมให้ครบเลยค๊า

ป.ล.2 กว่าจะอัพเสร็จ บล็อกยาวเหมือนเดิม ฮิๆ




YingLek : เรื่องเลิกผ้าอ้อมตอนกลางคืน เราคงค่อยๆดูไปว่าป่านพร้อมเมื่อไหร่อ่ะ เพราะตอนนี้ก่อนนอนก็พาไปฉี่ก่อน พอตื่นมาบางวันแพมแห้ง บางวันแพมเปียก คิดว่าคงยังไม่พร้อม เลยรอให้แพมแห้งติดกันซักระยะก่อน ค่อยเลิกกลางคืนอ่ะจ้า

เอกิจัง : ให้ปอกินเยอะๆแบบพี่โคมอ่ะเหรอ เดี๋ยวแต่งกันไปก็แย่งกันกินหรอก ฮ่าๆๆ เอ๊ะ!!!ว่าแต่พ่อเค้ายกให้ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย

หมูเหมียว : คุณหนึ่ง เรื่องทำอะไรให้สองคนในเวลาเดียวกัน บางทีมันจำเป็นน่ะค่ะ แต่เมื่อยแขนใช้ได้เลย

REX-REX : เด็กๆน่ารัก แต่บางทีก็น่าเตะแรงๆเหมือนกันค่ะ

อิจิโงะจัง : คุณหยี ลองมาอยู่ทั้งวันแบบเปิ้ลดิคะ อาจจะเปลี่ยนใจขอออกนอกบ้านโดยด่วน อย่างเปิ้ลเนี่ยแค่ได้ออกไปปากซอยแบบไม่ต้องเอาลูกไปด้วย ก็สูดกลิ่นอิสระเสรีอย่างชื่นใจแล้วค่ะ ฮิๆ

หนูชล : ขอบคุณค่า ตอนนี้จิมมี่พี่ป่านหายดีละค่า ไม่มีอะไรบุบสลาย อิอิ

between us : วันนั้นพี่ป่านยังไม่เทน้ำทิ้ง แม่ก็หัวใจจะวายละค่ะ นี่วันก่อนน้องปอเอาหน้าทิ่มหยั่งกะเล่นสไลเดอร์ออกมานอกกะละมังเองเลย เหอๆๆ




 

Create Date : 19 มิถุนายน 2550
14 comments
Last Update : 19 มิถุนายน 2550 0:44:55 น.
Counter : 2320 Pageviews.

 

มาอ่านแล้วรอบนึง แต่ไม่ได้เม้นท์ มาอีกทียังขำไม่หายเลยค่า ขออนุญาตนำไปเผยแพร่ขำต่อนะคะ

โดย: พู่ระหง วันที่: 19 มิถุนายน 2550 เวลา:1:11:21 น
.......ด้วยฟามยินดีครับผม


เด็กๆนี่มันก็น่า....รักจริงๆครับ แต่ตอนทะเลาะกัน พ่อแม่หละเหนื่อยแทน

 

โดย: REX-REX 19 มิถุนายน 2550 1:30:18 น.  

 

อ่านนิยาย ดาวพระศุกร์เพลินจริง ๆ เลย บรรยายได้ฮามาก ชอบมาหยารัศมีแอ็บแบ็ว มากๆ จ้า

เรื่องกลัวคนนี่ก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้สมัครเรียนจิมโบรีไป น่าจะช่วยได้บ้างหรือเปล่าไม่รู้เหมือนกัน

 

โดย: YingLek 19 มิถุนายน 2550 8:09:55 น.  

 

อ่านเพลินเลยค่า
เพิ่งรู้ว่าใส่เบบี้แอสไพริน แล้วกันราขึ้นแป้งโดได้ด้วย

ชอบรูป 2 สาวเล่นเปียโนจังเลย

 

โดย: tomdome 19 มิถุนายน 2550 9:57:18 น.  

 

น้องน่ารักมากเลยค่ะ อยากหอมสักฟอด....

 

โดย: cratrina (poockey ) 19 มิถุนายน 2550 10:09:10 น.  

 

นอดกอดก่ายกันน่ารักโค่ดๆ อยากมีอีกคนบ้างจังเล๊ยยยย

 

โดย: มุ้ย IP: 124.157.150.121 19 มิถุนายน 2550 10:58:18 น.  

 

คุณเปิ้ล..ตะเอง..เค้าแปะโป้งก่อนนะ
เดี๋ยวมาดูนางเอกกะนางร้าย

ตอนนี้ไปผัดข้าวก่อน หิวๆๆๆ

จะรีบมาเน้อ

 

โดย: between us 19 มิถุนายน 2550 15:03:56 น.  

 

เกือบตั้งชื่อลูกว่านายป่าน กับนายปอแล้วครับ...หวิดไป..555
ไม่งั้นคงเป็นแฝดชื่อโดยไม่ได้นัดหมาย

เลี้ยงลูกสองนี่ไม่ง่ายเลยนะครับ เหนื่อยสุดๆ

ชอบมาหยารัศมี เดอะซีรี่ย์ครับ...เล่าได้สบายๆและก็มีอารม์ขันดี...ชอบ

 

โดย: granun 23 มิถุนายน 2550 2:39:18 น.  

 

สวัสดีค่ะ มาขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมบ้านค่ะ

อยากบอกว่าน้องน่ารักมาก เห็นแล้วอยากมีลูกเป็นของตัวเอง

 

โดย: manachan 25 มิถุนายน 2550 10:29:01 น.  

 

ฮ่า ๆ ..อ่านแล้วขำ

 

โดย: NATTI นัทตี้ 26 มิถุนายน 2550 5:13:10 น.  

 

เมื่อไหร่จะอัพไดคะ รออ่านอยู่นะน้า หนุก จัง

 

โดย: จินต์จุฑา IP: 58.64.8.7 26 มิถุนายน 2550 15:00:39 น.  

 

555 โถ ดาวพระศุกร์เดี๋ยวส่งคุณภาค(พุ่ม) ไปดูแลนะจ๊ะ

 

โดย: อิจิโงะจัง 26 มิถุนายน 2550 19:57:21 น.  

 

น้องน่ารักจังเลยคะ

 

โดย: mintny_n 26 มิถุนายน 2550 20:34:08 น.  

 

ไม่ได้แชท แถมยังไม่มีเวลาเข้ามาอ่านอีก มาอ่านทีหัวเราะซะเสียจริต ลูกน้องช้านคงหมดความนับถือไปแหล้ว นอกจากจะไม่ทำงานแล้วยังหัวเราะจนคนข้างๆทำงานไม่ได้อีก ขำๆๆ + คิดถึงๆๆๆ เมื่อไหร่จะมีมีตติ้งอีกเนอะ อย่าลืมโทรมาบอกบ้างล่ะ

 

โดย: นิด IP: 58.181.129.35 27 มิถุนายน 2550 11:52:37 น.  

 

น้องน่ารักมากๆค่ะ ขอสมัครเป็นแฟนคลับได้ไหมคะเนี่ย

 

โดย: ราตริมณิ IP: 79.74.26.132 27 มิถุนายน 2550 11:27:02 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


พู่ระหง
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add พู่ระหง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.