พอแม่ย้อนกลับไปดูรูปเก่าๆ โดยเฉพาะรูปด้านบนนี้ ทำให้แม่ต้องมานั่งถามตัวเองว่าแม่ทำร้ายความรู้สึกลูกสาวของแม่รึเปล่า ถ้าใช่...แม่ต้องขอโทษหนูด้วยนะจ๊ะ ทั้งที่ตอนนั้นแม่ภูมิใจในตัวพี่ป่านมากเลย ที่ไม่ร้องดีดดิ้นอยากได้ของเล่นกลับบ้าน (ถ้าพี่ป่านลงไปร้องไห้ร้องห่มอยากเอาของเล่นกลับบ้าน แม่คงกลุ้มใจไปอีกแบบ)ป๊ายังบอกว่าลูกถือของเล่นมา 5 ชิ้น อย่างน้อยก็น่าจะซื้อให้ลูกซัก 1 ชิ้น (เลือกอันที่ราคาถูกที่สุดก็ได้) อย่าตัดสินด้วยความรู้สึกของผู้ใหญ่ว่าของเล่นที่ลูกเลือกไม่มีประโยชน์ ไม่ต้องซื้อ คนเป็นพ่อแม่จะทำอะไรต้องนึกถึงความต้องการของลูกบ้าง (ถึงแม้จะเป็นแค่การเลือกของเล่นให้ลูกก็ตาม) เพราะการที่ลูกถือของเล่นมา แสดงว่าเป็นสิ่งที่ลูกสนใจ ไม่ใช่ยัดเยียดแต่สิ่งที่เราคิดว่าน่าจะดี น่าจะใช่ให้กับลูก แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น การตัดสินใจที่จะซื้อหรือไม่ซื้อให้ลูก ป๊ากะแม่ก็ต้องมีเหตุผลที่ดีด้วยถ้าลูกถามแม่เลยนึกถึงทุกครั้งที่แม่ซื้อของให้ลูก แม่จะมีความสุขกับการเลือกซื้อของ อันนั้นก็ดี อันนี้ก็น่ารัก เลือกๆๆๆๆแล้วก็เลือกชิ้นที่น่ารักที่สุด เพราะคิดว่าน่าจะถูกใจลูกมากที่สุด (ก็มันน่ารักคิกขุปานนั้น ไม่ถูกใจได้งัย) เวลาซื้อทีไร(แม่)สุขใจทุกที ยิ่งถ้าซื้อมาแล้วอันไหนที่ลูกชอบ แม่จะมีความสุขไปด้วย (ดีไม่ดี สุขยิ่งกว่าลูกอีก) ดูอย่างรถจักรยานที่อาม่าอุตส่าห์เอาขึ้นรถแท็กซี่มาให้ที่บ้านดิ่ เพราะกิเลสของแม่แท้ๆ หัวเด็ดตีนขาดยังไงก็ไม่ยอมให้ป๊าซื้อในโลตัส เพียงแค่แม่อยากให้พี่ป่านขี่จักรยานลายคิตตี้น่ารักๆ (เพื่อสนองนี้ดแม่เท่านั้นเอง) ...แต่จักรยานคิตตี้ก็น่ารักจริงๆเนอะ แหะๆ ขอแอบคิกขุอีกซักหนละกันน่าพอมาย้อนดูตัวเอง จริงๆมันคือการซื้อสนองความต้องการของแม่เองตะหาก ทั้งที่ถ้าแม่ซื้อของอย่างอื่นให้ลูกโดยที่ไม่ต้องน่ารักคิกขุมีลายการ์ตูนชื่อดัง ลูกก็อาจจะชอบเหมือนกันก็ได้ ใครจะไปรู้ทั้งที่ก่อนหน้านี้ป๊ากะแม่เคยคุยกันไว้ว่าเราจะเลี้ยงลูกให้มีอิสระในการคิดและตัดสินใจ จะรับฟังความเห็นและความต้องการของลูกเสมอ แต่ดูสิแม่เลี้ยงหนูมาแค่ 2 ปีเศษ แม่ก็เริ่มเป็นเผด็จการแม้แต่เรื่องเล็กๆอย่างเรื่องของเล่นซะแล้วจากคำพูดทั้งหมดของป๊าในตอนนั้นทำให้แม่คิดได้ความหวังดีของแม่ (ที่คิดว่าในโลกนี้ไม่มีใครหวังดีกับลูกของแม่ได้เท่าแม่คนนี้อีกแล้ว) บางทีก็อาจจะเป็นการทำร้ายลูกทางอ้อมโดยที่แม่ไม่รู้ตัวได้เหมือนกัน คงคล้ายๆกับหัวข้อ แม่จะให้สิ่งที่ดีที่สุดกับลูก? จากบล็อกของป้านัด [NostalgiA]บางคนอาจมองว่าเรื่องเล็กน้อยแค่นี้ ไม่เห็นจะเป็นไรเลย แต่สำหรับแม่พอมีป๊ามาเตือนสติ ทำให้คิดได้ว่าอย่ามองข้ามจุดเล็กๆ เพราะมันอาจกลายเป็นหลุมขนาดใหญ่ในอนาคตได้แม่อยากให้ลูก 2 คนรู้ไว้ว่านอกจากแม่แล้ว ยังมีป๊าที่รักหนูมากๆและหวังดีกับหนูเสมอนะจ๊ะแม่ขอโทษและรักหนูมากๆจ้ะ
YingLek : ใช่จ้า เด็กๆโตขึ้นเยอะมากเลย นี่ก็ไปโรงเรียนกันหลายคนแล้วอ่ะ ลูกเจี๊ยบก็โตแล้วนะเนี่ย[NostalgiA] : อยากอัพอยูเฟร้ย นี่ save as draft มาตั้งหลายหนแล้วอ่ะ กว่าจะได้ publish ...เห็นพี่บอกชอบยาวๆ น้องเลยจัดให้ (แต่น้องจะตายเอานะเนี่ย)between us : ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเป็นประจำค่ะ แถมบอกว่าบล็อกยาว แต่ไม่น่าเบื่อ เปิ้ลเลยมีกำลังใจอีกโขเลยค่ะ พักนี้ทิ้งช่วงยาวหน่อย ขี้เกียจด้วยค่ะ บางทีเอาลูกเข้านอนแล้วเผลอหลับพร้อมลูก แหะๆ ...ส่วนเรื่องมีตติ้ง แม่ๆไม่เบื่อค่ะ เพราะได้ไปเม้าท์กัน ส่วนพ่อๆนี่อาจจะแอบเบื่อ ฮิๆ แต่เด็กวัยนี้ เค้าไม่ค่อยเล่นด้วยกันอ่ะค่ะ หยิบของเล่นที่สนใจแล้วก็ต่างคนต่างเล่นมล : เอาเลย นัดได้เลย วันไหนอยากกินอะไรนัดมา แต่มลต้องรักษาสุขภาพด้วยนะ แข็งแรงๆ จะได้มีน้องอ่ะจ้าหมูเหมียว : คุณหนึ่งคะ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเป็นประจำค่ะ เปิ้ลไม่ค่อยได้เข้าบล็อกเท่าไหร่ แต่เปิดทีไรก็พยายามตามไปเยี่ยมให้ครบๆ (อาจจะมีหลงลืมบ้าง แหะๆ) ...สงสัยคำตอบของคุณหนึ่ง อาจจะเป็นว่า "แม่หลับก่อนสองลิง" รึเปล่าคะ เพราะบางทีเปิ้ลก็มีแนวนั้นเหมือนกัน
ตอนนี้ก็อ่านหนังสือ เมื่อลูกท้าทายคุณ ก็ได้ข้อคิดอะไรอีกเยอะเลย แต่ก็ทำได้บ้างไม่ได้บ้าง ก็ปรับ ๆ ไปใช้เท่าที่พอทำได้
สุดท้าย จักรยานหวานแหววมาก ๆ เลยจ้า ของลูกเจี๊ยบว่าจะซื้อตอนสามขวบรอให้ขายาวยันพื้นได้หน่อย ค่อยซื้อจ้า