Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2550
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
26 พฤษภาคม 2550
 
All Blogs
 

พี่ป่านเป็นตากล้อง VS น้องปอไม่ชอบหม่ำๆ(มั้ง)

อย่างที่แม่เคยเล่าไปแล้วว่าพี่ป่านชอบแอบหยิบกล้องมาเล่น พออุ๊บอิ๊บไปได้ ก็จะเอามากล้องมาทาบไว้ที่หน้าผาก แล้วบอก "1..2..3..แชะ"

ถ้าแม่เปิดกล้องมาจะถ่ายรูป พี่ป่านก็จะวิ่งมาหาแม่แล้วบอก "ถ่ายเอ๊งงงงง"

ถ้าแม่บอกว่าหนูยังเด็ก ถือกล้องไม่ระวัง เราจะไม่มีกล้องใช้กันน๊า พี่ป่านก็จะบอกแม่ว่า "ดูด้วยยยยยยยย" พอแม่ถามว่าจะดูอะไรจ๊ะ พี่ป่านก็จะบอกแม่ว่า "ดูน้องปอ" หุหุ ชอบมองน้องปอผ่านจอ lcd นั่นเอง เวลาเห็นก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่

พี่ป่านไม่ค่อยชอบเป็นนางแบบให้ถ่าย แต่อารมณ์อยากเล่นกล้องมากกว่า บางทีแม่ก็ให้พี่ป่านลอง แต่ต้องมัดสายคล้องคอให้สั้นหน่อยแล้วคล้องคอให้พี่ป่านกันเหนียว

คืนก่อนขึ้นห้องนอนปุ๊บ เห็นกระเป๋าแม่วางไว้ไม่พ้นมือ พี่ป่านก็ย่องเข้าไปหยิบ แม่เห็นอีกทีก็ตอนพี่ป่านเปิดหน้ากล้องแล้วยกกล้องทาบหน้าผาก ฮ่าๆๆ รุ่นนี้มันไม่มี view finder นะลูก

แม่เลยปล่อยให้พี่ป่านลองถ่ายเล่นๆ ซักพักก็บอกว่า "ถ่ายแม่กะน้องปอให้หน่อยดิ่"

มาดูผลงานของพี่ป่านดีกว่า ...โปรอายอีกแล้ว ฮิๆ


ยังดี ติดหน้าน้องมาครบ (ถึงแม่จะแหว่งไปตั้งครึ่งก็เหอะ)



คราวหน้าแหว่งไปทั้งหน้า



ต่ำลงเรื่อยๆ



รูปสุดท้ายที่พอจะดูออกว่าเป็นขาน้อง


รูปอื่นๆหลังจากนี้ ก็เป็นพวกฟูก ขอบเตียง ฯลฯ ที่ไม่มีสิ่งมีชีวิตหลงเหลืออยู่ในภาพเลย ฮิๆ



พี่ป่านกะน้องปอ หลายคนทักว่าหน้าตาคล้ายกันมาก เคยมี 2-3 คนถามว่าฝาแฝดรึเปล่า??? (ตอนนั้นพี่ป่านเดินเล่น น้องปอนั่งรถเข็น ยังถามได้ลงคอเนาะ)

ป๊าเองบางทียังมีเบลอ เพราะแม่อัดรูปของพี่ป่านกะน้องปอให้ป๊าเอาไปติดไว้ที่ออฟฟิศ ป๊าบอกว่ารูปน้องปอบางรูป นึกว่าเป็นรูปพี่ป่านตอนเด็กๆ กรรมเวร...ป๊าจำไม่ได้เสียชื่อแย่

แต่ที่ต่างกันนิดหน่อย ก็ตรงเหล่าเต๊งนี่แหละ พี่ป่านของแม่เป็นหมวยน้อย ส่วนน้องปอของแม่เป็นอะไรดีน๊อ?? แต่ตอนนี้ป้าเรียกน้องปอว่าน้องลำไย พร้อมให้เหตุผลกันแม่วีนว่าน้องปอตาโตเหมือนเม็ดลำไย ก๊ากๆๆ รอดไปค่ะป้า

แต่จะตาชั้นเดียวหรือสองชั้น สำหรับแม่แล้ว หนูสองคนน่าฟัดครือๆกัน ...ยกเว้นตอนร้องไห้ น่าเตะพอกัน


หมวยน้อยของแม่


ดูรูปพี่ป่านแล้วอดขำไม่ได้ ย่าบอกว่าไปดูราคาทำตา 2 ชั้นกะเสริมจมูกที่ยันฮีมาแล้ว (แอบไปอ่านคู่สร้างคู่สมที่โรงพยาบาล กรั่กๆ) อย่างละ 9,500 แม่เลยแซวว่าทำ 2 อย่างเค้าลดเหลือ 15,000 ได้ป่าวค๊า ย่าบอกคงไม่ได้มั้ง ...ป๊าด!!! แม่แซวเล่นนะเนี่ย (เดี๋ยวย่าโทรไปต่อราคาล่ะยุ่งเลย)

แต่แม่ไม่ให้หนูไปทำอะไรทั้งนั้นแหละ แม่ให้มา(สวย)แค่ไหน หนูก็พอใจแค่นั้น (แม่อนุญาตให้เสริมอึ๋มได้อย่างเดียว ก๊ากๆๆ) ...เนอะๆๆ ก็แค่หมวยๆล่ำๆแบบนี้ ป๊ายังหวงนักหนา

ป๊าเคยพูดติดตลกไว้ตั้งแต่ยังไม่มีลูกว่าถ้ามีลูกสาวหน้าตาดี ต้องเลี้ยงให้อ้วนๆ ถ้ามีลูกสาวหน้าตาขี้เหร่ หุ่นดีไม่เป็นไร ยังไงปลอดภัยแน่นอน ...คิดไปได้!!


หมวยแค่นี้ป๊าก็หวงจะแย่แล้ว



ยิ่งยิ้ม ป๊ากะแม่ก็ยิ่งชื่นหัวใจ




วันก่อนป้าดูรายการอันซีนโซลเยอร์ เลยสอนให้พี่ป่านตะเบ๊ พี่ป่านก็เลียนแบบตามที่ป้าสอน ทำถูกมั่ง ผิดมั่ง ขำๆกันไป


"พี่ป่าน" มารายงานตัวแล้วขอรับ กระพ้ม!!!



นี่ก็ตะเบ๊ะนะ ไม่ใช่แคะขี้ตา



ไหงตะเบ๊ะกลับหลังแบบนี้อ่ะลูก


ท่าตะเบ๊ของพี่ป่าน ดูทีไร ฮาหงายหลังทุกที แรกๆนี่เหมือนคนเจ็บตา เพราะเอามือมาปิดตา ป้าเลยง่วนสอนอยู่หลายหน ค่อยปั๊ดตะนาขึ้นมาหน่อย


แม่ขา พี่ป่านเค้าทำไรอ่ะคะ ปองงค่า




พักนี้พี่ป่านเริ่มบอกแม่ว่าจะขี่จักรยาน แม่เลยให้ซ้อมในบ้านก่อน ยังขี่ไปไหนไม่ได้เลยค่า แม่ก็พยายามสอนไปเรื่อยๆ

พอตกเย็น พาพี่ป่านกะน้องปอออกไปเดินเล่นหน้าบ้าน พี่ป่านไปชะเง้อหน้าบ้านต้นตาล หันมาบอกแม่ว่า "ต้นตาลๆ" แม่เลยบอกว่าถ้าอยากมีเพื่อนเล่น ต้องไปเรียกเองนะลูก แต่ถ้าต้นตาลออกมา ต้องเล่นกันดีๆนะ

พอสาวน้อยไปเรียก หนุ่มก็ออกมาสิคะ แต่ต้นตาลไม่ค่อยชอบเล่นกะพี่ป่านเท่าไหร่ ท่าทางจะติดใจแม่มากกว่า เอิ๊กๆ สงสัยติดใจตั้งแต่เป็นเพื่อนเตะบอลคราวก่อน

แม่สังเกตว่าถ้าพี่ป่านเห็นคนอื่นมาขี่จักรยานผ่านหน้าบ้าน พี่ป่านก็จะอยากขี่กะเค้ามั่ง แม่เลยถามต้นตาลว่า "วันนี้มาขี่จักรยานให้น้องดูมั้ย" ต้นตาลบอก "ขี่ค้าบ" แล้วก็เดินไปเอาจักรยานออกมา เท่านั้นแหละ พี่ป่านรีบบอกแม่ "คุณแม่...ขี่ยานสีชมพู" (ยานอวกาศป่าวฟระ) แต่วันหลังพี่ป่านต้องเข็นออกมาเองละน๊า โตแล้วอ่ะ

ก็ได้ผลนะ พี่ป่านขึ้นนั่งบนจักรยาน ทำท่าแข็งขันเตรียมจะขี่ แต่จักรยานของต้นตาลวนไปหลายรอบละ พี่ป่านยังปั่นอยู่กะที่ ฮิๆ ไม่เป็นไรลูก อีกไม่นานก็ขี่ตามต้นตาลได้แล้ว

วันนี้ต้นตาลมาถามแม่ว่า "ขอขี่จักรยานของน้องสายป่านหน่อยได้มั้ยอ่ะ" แม่เลยบอกว่าได้สิ เพราะก่อนหน้านี้ต้นตาลยังเคยให้พี่ป่านลองขี่จักรยานของต้นตาลเลย ...แม่อยากรู้ด้วยว่าพี่ป่านจะหวงจักรยานรึเปล่า

ปรากฏว่าพี่ป่านไม่หวงค่ะ (แต่ของเล่นอื่นหวงนะ ยื้อกันตลอด) แถมบอกแม่ว่า "ขี่จักรยานของต้นตาล" อ้าว...เวรกรรม ของตัวเองมีไม่ขี่ จะขี่ของชาวบ้าน ลูกแม่

พอพี่ป่านขึ้นไปนั่งบนจักรยานของต้นตาล ก็ท่าเดิมเลย ปั่นถอยหลัง แล้วก็คอยหัวเราะเวลาต้นตาลขี่จักรยาน หัวเราะอร่อยมากๆ ไม่รู้ขำอะไรนักหนา


ก่อนจะขี่จักรยาน ต้องขึ้นไปนั่งจักรยานก่อนค่ะ



แล้วก็ออกแรงถีบ



ถีบๆๆ



ถีบๆๆอีก
สังเกตว่าวิวเดิมเลยค่า เพราะถีบถอยหลังเลยไม่ขยับไปไหน ฮิๆ



เมื่อไหร่รถจะขยับว้า



โอ่ย สวยเซ็ง ขี่ไม่ไป



เห็นป่าว แค่นี้รถก็ขยับแล้วค่า


กิจกรรมอีกอย่างนึงที่พี่ป่านชอบ ก็คือวิ่งไล่จับ (วิ่งหนีให้คนอื่นไล่) วันก่อนวิ่งย่อยหลังอาหารซะผอมไปหลายขีดเลย แม่เห็นพี่ป่านวิ่งเล่นกะพี่ๆแถวบ้านแล้วก็ดีใจที่เห็นหนูมีความสุขนะ อย่างน้อยก็ทำให้เห็นว่าหนูไม่ได้มีปัญหาการเข้าสังคม(ซักเท่าไหร่) ถ้าเป็นคนที่พี่ป่านคุ้นเคย แต่ยังไงแม่ก็จะคอยสังเกตต่อไปจ้า

...ช่วงที่ผ่านมาตั้งแต่แม่ไปคลอดน้องปอจนถึงตอนนี้ พี่ป่านจะกลัวคนแปลกหน้า โดยเฉพาะผู้ชาย จะคุ้นยากมาก (ต้องเจอกันประมาณ 2 ชั่วโมง ถึงจะค่อยๆดีขึ้น) บางทีมีผู้ชายเดินผ่านหน้าบ้าน พี่ป่านก็จะวิ่งเข้าไปหลบในบ้านเลยแหละ แล้วก็คอยมองอยู่ห่างๆ จนเค้าเดินผ่านไป แต่ถ้าเป็นผู้หญิงบางคน พี่ป่านจะมาแอบอยู่ข้างหลังแม่ แล้วก็คอยแอบมอง

แม่เคยโทรถามน้านันที่กำลังเรียนจิตเวชเด็กว่าอาการแบบนี้ต้องพบจิตแพทย์มั้ย น้านันบอกว่าเด็กวัยนี้อาจเกิดความกลัวได้แตกต่างกันในเด็กแต่ละคน แต่ถ้าอายุซัก 4-5 ขวบแล้วยังกลัวไม่หาย คงต้องพบจิตแพทย์เด็กเพื่อประเมินอาการ แม่คงต้องคอยสังเกตหนูไปเรื่อยๆนะ



ส่วนน้องปอ รายนี้ก็ใช่ย่อย เข้าสู่วัยแยกแยะคนแปลกหน้าเหมือนกัน แม่อุ้มออกไปเดินเล่นหน้าบ้าน ก็ดี๊ด๊าดีอยู่ พอยายบ้านหัวมุมเข้ามาทักเท่านั้นแหละ เบะปากแหลมเฟี้ยว น้ำตาหยดหยั่งกะกดสวิตช์ พอยายเค้าตามมาเล่นด้วย น้องปอก็หันหน้าหนี ฮ่าๆๆ ยายเค้าเลยต้องถอยทัพกลับไป กลัวน้องปอแหกปากโชว์พลังเสียงลั่นซอย

แล้วอาหารเสริม หลังจากกินดีให้ชื่นใจอยู่ไม่กี่วัน ก็เริ่มกินได้ไม่กี่คำ เบะปากร้องไห้ หันหน้าหนีอีกแล้ว สงสัยต้องใส่ผงชูรสละมั้งเนี่ย คนทำให้กินน้อยใจน๊าตัวเอง

รักลูกหมูทั้งสองจ้า



เอกิ ดีใจด้วยนะยะ ฮิๆ จะเปลี่ยนใจไปต่อคิวเจ้าปอเหรอ ได้ๆๆๆ แต่ว่าถ้าถึงคิวแล้วเนี่ย ฝากพี่สาวเจ้าปออีกคนนะ ฮิๆ love me love my sister ก๊ากๆๆ

YingLek
6 จุกนี่ปางตายเหมือนกันจ้า ปกติผูกจุกเดียวนะ แต่แป๊บเดียวเจ้าปอเกาซะกระเซิงหมด บางทีหนังสติ๊กหลุดหายไปไหนไม่รู้ แต่ 6 จุกก็ไม่รอดอ่ะ ตกเย็นเหลือ 3 จุกเอง

คำไหม ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ คุณหนึ่ง เรื่องว่ายน้ำกำลังหาข้อมูลอยู่เหมือนกันค่ะ เก็บข้อมูลไปเรื่อยๆ

นัด แกอยากฟัดลูกช๊านใช่ป่ะ ช๊านก็อยากฟัดลูกแกว่ะ อยากบีบๆๆๆๆๆ

หมูเหมียว คุณหนึ่งขา ถ้าบล็อกเก่ายังอ่านไม่จบ ก็ค่อยๆอ่านไปค่ะ ส่วนใหญ่บล็อกเปิ้ลจะไม่ค่อยมีสาระ เน้นนินทาลูกมากกว่า มีบล็อกที่แล้วแหละค่ะ แถมสาระท้ายๆนิดนึง เผื่อเป็นมุมเล็กๆสำหรับคุณพ่อคุณแม่นะคะ ส่วนเรื่องเก็บรายละเอียดลูกเนี่ย ก็อยู่ด้วยกันตลอดอ่ะค่ะ ไม่เห็นก็ต้องเห็น พอเห็นแล้วต้องเก็บไปเล่าให้พ่อเค้าฟังด้วย พ่อเค้าอยากรู้เรื่องของลูกๆน่ะค่ะ




 

Create Date : 26 พฤษภาคม 2550
10 comments
Last Update : 26 พฤษภาคม 2550 1:24:27 น.
Counter : 2043 Pageviews.

 

สวัสดีค่า อัพบล็อกอีกแล้วคุณแม่ขยันจังเลย ค่ะ

คราวก่อนเข้ามาชม2-3 รอบ จะเม้นต์ก็เม้นตไม่ได้ค่ะ ช่วงนี้บล็อกแก๊งค์ ด๋อย ๆ

ชอบกล

ผลงานการถ่ายรูปของพี่ป่าน ถือว่าใช้ได้นะคะ รูปแรกอะค่ะ

โห ชอบสีจักรยานจังเลย pinky สุดๆ ค่ะ

 

โดย: อิจิโงะจัง IP: 203.146.147.122 26 พฤษภาคม 2550 8:42:22 น.  

 

พี่ป่านถ่ายรูปเก่งจัง 55555555 นั่งขำกิ๊กๆ อยู่หน้าคอมอ่ะ ....

จักรยานสีได้ใจเจงๆ เลยนะคะ ... อีกหน่อยก้อปั่นเก่งละเน๊อะ

 

โดย: หนูชล 26 พฤษภาคม 2550 11:37:44 น.  

 

ลูกน่ารักจังเลย กริ๊วววววว

 

โดย: โสมรัศมี 26 พฤษภาคม 2550 11:55:12 น.  

 

พี่ป่านเก่งจัง มีแววเป็นช่างภาพมือโปรนะแม่เปิ้ล

ขี่จักรยานได้แล้วหรือ เจ้านุ่มมันคุณนายอ่ะ ไม่ยอมขี่เองซะที ต้องให้แม่ใช้เชือกผูกหน้าจักรยานแล้วดึง เหนื่อยจะตายชัก ไม่ยอปั่นเองซะที จักรยานพี่ป่านสีหวานมากค่ะ ยิ้ง หญิง

 

โดย: หมูเหมียว IP: 124.157.166.42 26 พฤษภาคม 2550 16:56:33 น.  

 

รูป หมวยแค่นี้... ดูป่านเป็นสาวแล้วน้า

เรื่องฝีมือถ่ายภาพมันต้องฝึกให้ถ่ายบ่อย ๆ ก็จะดีขึ้นจ้า

ส่วนการกลัวคนแปลกหน้า ลูกเจี๊ยบก็ยังเป็นอยู่เหมือนกันเลย

 

โดย: Yinglek IP: 124.120.27.112 26 พฤษภาคม 2550 22:26:55 น.  

 

กรี๊ด วันหยุดก็มีชาวแก๊งแวะมาด้วย ขอบคุณค่า

อิจิโงะจัง คุณหยีจ๋า เปิ้ลอ่ะ ขยันเป็นพักๆ พอถึงคราวขี้เกียจก็ดองกันเป็นชาติเลยค่ะ

หนูชล ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ (แวะไปเม้นท์บล็อกหนูชลเรียบร้อยแย้ว) อ่านได้ความรู้ดีค่ะ

โสมรัศมี ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะแม่โสม

หมูเหมียว พี่ป่านยังขี่ไม่เป็นอ่ะค่ะ ได้แค่เก๊กท่าเท่ๆไปยังงั้นเอง ได้แต่ปั่นถอยหลัง เปิ้ลพยายามไม่เข็น ไม่ลากอ่ะค่ะ ถีบถอยหลังได้ก็ถีบไป คิดซะว่าออกกำลังลดขาหมู ฮ่าๆๆ ซักวันเจ๊เค้าคงอยากปั่นไปข้างหน้ามั่งอ่ะเนอะ

เล็ก ลูกเจี๊ยบก็กลัวคนแปลกหน้าเหรอเนี่ย นึกว่าเด็กส่วนใหญ่จะไม่เป็นซะอีก เพราะเรารู้สึกป่านเป็นเยอะอ่ะ อาทิตย์ก่อนช่างมาล้างแอร์ ป่านร้องไห้ลั่นบ้านเลย แอบกลุ้มเล็กๆ

 

โดย: พู่ระหง 26 พฤษภาคม 2550 23:12:44 น.  

 

ลูกเจี๊ยบจะกลัวคนแปลกหน้าที่แบบ มาถึงก็พุ่งเข้ามาจะเล่นด้วย แต่ถ้าทำเป็นไม่สนใจ จะไม่ค่อยกลัว อีกซักพักก็จะเข้าไปเล่นด้วยเอง เวลากลัวก็ไม่ร้องไห้นะ แต่เกาะแม่เป็นลูกลิงเลย...

 

โดย: Yinglek IP: 58.136.117.20 28 พฤษภาคม 2550 8:14:21 น.  

 

พักนี้งานยุ่งมาก ๆ คราวนี้ได้อ่านจุใจ ไม่มีดองบล๊อก 555

พี่ป่านเนี่ยน่ารักขึ้นทู้กวันเลยเนอะ

น้องปอ เนี่ยก็ช่ายเล่น เห็นแล้วอยากมี เบบี้บ้างจังเยยย

อ้อลืมบอกพี่ไป บล๊อกของนู๋เรียบร้อยแล้วน๊า หลังจากพยายามมานาน

คิดถึงนะจ๊ะ

 

โดย: น้องสิงโตหัวโตโต๊โต 28 พฤษภาคม 2550 17:40:51 น.  

 

มาแล้วค่ะ ลูกหลับแต่หัววัน


พี่ป่านถ่ายรูปโปรอายเลย คิคิ
ส่วนน้องปอเป็นนางแบบ รูปแรกหน้าเหวอๆ น่ารักดี 00

 

โดย: between us 29 พฤษภาคม 2550 23:26:43 น.  

 

นู๋ปอตาโตจังเลย พี่ป่านสู้ๆ อิอิ
โอเปิ้ลเก่งสุดๆ อัพบล้อกได้ยาวๆแบบนี้

 

โดย: ShiEri 31 พฤษภาคม 2550 22:03:26 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


พู่ระหง
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add พู่ระหง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.