|
|
จุดจบสุดท้าย...เสาวลักษณ์ ลีละบุตร
ไม่เคยรู้ไม่รู้มาก่อนสักนิด
ว่ารักมันจะมีฤทธิ์เผาผลาญให้คนวอดวาย
หากว่าใจไม่มั่นคง
ปล่อยให้เดินหลงไป
เข้าไปเล่นเกมกับมัน
ต้องรุ่มร้อนทุกข์ร้อนเพราะความผิดหวัง
เมื่อรักไม่เป็นดั่งหวัง รักนั่นก็เป็นดั่งไฟ
ปล่อยให้ใจนั้นมัวเมา
ไม่คิดทันทานไม่ห้ามใจ
ยิ่งปล่อยให้ไฟลุกลาม
จุดจบสุดท้ายต้องตายทั้งที่หายใจ
เมื่อไฟนั้นมันทำลายไม่ว่าจะใครทั้งนั้น
จิตใจลุ่มหลงว่ายวนในกองไฟ
โดนไฟแผดผลาญ
ต้องทรมานทุรนทุรายกายใจ
เข้าใจแล้วรุ้ซึ้งทุกอย่างดีแล้ว เพราะฉัน
สัมผัสมาแล้ว รู้แล้วมันเป็นอย่างไร
ถ้าปล่อยให้ใจนั้นมัวเมา ไม่คิดทัดทาน
ไม่ห้ามใจ ที่สุดก็ไฟลุกลาม
บทเรียนก็มีให้เห็นกัน
กี่คนที่มันต้องตาย ข้างในกองไฟ
|
|
ขอบคุณ line สวย ๆ จาก คุณแพราวขวัญ
bg จากคุณญามี่
รูปประกอบจาก thaiclinic.com
และกำลังใจผู้มาเยี่ยมทุกคน
| Create Date : 14 กันยายน 2553 |
| Last Update : 14 กันยายน 2553 6:06:13 น. |
|
25 comments
|
| Counter : 1422 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: d__d (มัชชาร   ) วันที่: 14 กันยายน 2553 เวลา:6:29:23 น. |
|
|
|
| โดย: Calla Lily วันที่: 14 กันยายน 2553 เวลา:7:31:21 น. |
|
|
|
| โดย: อิ่ม_Aim วันที่: 14 กันยายน 2553 เวลา:8:27:19 น. |
|
|
|
| โดย: aenew วันที่: 14 กันยายน 2553 เวลา:8:35:14 น. |
|
|
|
| โดย: gynae วันที่: 14 กันยายน 2553 เวลา:8:35:15 น. |
|
|
|
| โดย: wicsir วันที่: 14 กันยายน 2553 เวลา:8:38:06 น. |
|
|
|
| โดย: บ้าน-หวาน-หวาน (kwan_chat ) วันที่: 14 กันยายน 2553 เวลา:8:59:57 น. |
|
|
|
| โดย: พรหมญาณี วันที่: 14 กันยายน 2553 เวลา:9:40:54 น. |
|
|
|
| โดย: neenika วันที่: 14 กันยายน 2553 เวลา:9:58:50 น. |
|
|
|
| โดย: nLatte วันที่: 14 กันยายน 2553 เวลา:10:05:52 น. |
|
|
|
| โดย: ป้าโบราณ วันที่: 14 กันยายน 2553 เวลา:10:55:41 น. |
|
|
|
| โดย: หมึกสีดำ วันที่: 14 กันยายน 2553 เวลา:14:03:42 น. |
|
|
|
| โดย: พี่ม้ง (the mynas ) วันที่: 14 กันยายน 2553 เวลา:15:32:33 น. |
|
|
|
| โดย: วาดะจัง วันที่: 14 กันยายน 2553 เวลา:17:22:13 น. |
|
|
|
| โดย: หอมกร วันที่: 14 กันยายน 2553 เวลา:22:54:19 น. |
|
|
|
| โดย: หมีสีชมพู วันที่: 15 กันยายน 2553 เวลา:6:01:38 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
พิษณุโลก Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 22 คน [?]
|
คนเราคบหาร่วมทางกัน มีค่าตรงที่รู้จัก
คนเราคบหาคุ้นเคยกัน มีค่าตรงที่รู้ใจ
คนเราคบหากันแล้วจากกัน
มีค่าตรงที่อยู่ในความทรงจำที่ดีของกัน
บางคนผ่านมา....แล้วผ่านไป
บางคน.....ผ่านใครกำลังจะเข้ามา
บางคน.....รอเวลาแล้วอาจจะไป
บางเวลาไม่มีใคร......ที่เข้ามา
บางเวลา......มากหน้าแลลายตา
ถึงเวลา......อยากรู้ว่าจะมีไหม
ใครคนไหน ? .....คนนั้น...ที่อยู่ข้างๆกันตลอดไป
คนบางคนเกิดมาเพื่อให้เรารัก
แต่ไม่ได้เกิดมาเพื่อรักเรา
และเป็นคนของเรา
ไม่ว่าเธอจะอยู่กับใคร
ไม่ว่าเธอ....จะอยู่ที่ไหน
ไม่ว่าเธอ.....จะทำอะไร
แค่.....ฉันรู้ว่าเธอกำลังสบายใจ
ฉัน.....ก็จะสบายดีและสบายใจ
ไม่ห่วง....ไม่คาดหวังอะไร
เหยียบดินคนละผืน แต่เรายังอยู่ร่วมฟ้า
ก้าวย่างไปตามทางคนละสาย
แต่ยังคงเป็นโลกใบเดียวกัน
กายห่าง แต่ใจใกล้...
ไม่เห็นหน้า แต่เรายังอยู่ด้วยกันเสมอ...
แม้อนาคตจะมองไม่เห็น
แต่ฉันรู้ได้ด้วยหัวใจฉัน
ไม่ว่าเส้นทางจะ อยู่ห่างไกลกันแค่ไหน
เธอจะเป็นส่วนหนึ่งของหัวใจฉัน...เสมอไป
ในคำว่ารัก ไม่ขออะไรมากไปกว่า
ได้รับรู้ว่า คุณยังมีชีวิตอยู่
ยิ้มได้...หัวเราะได้ มีความสุขกับชีวิต
ได้ทำในสิ่งที่อยากทำ ได้ไปในที่ที่อยากไป
แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว
ดีเพียงใด ที่ได้ยืนข้างเธอ
ได้พูดได้คุยได้พบได้เจอ ได้ใกล้ชิดกัน
ดีเกินพอ กับคนอย่างฉัน
ความรักในใจคงไม่พูดมัน ไม่ให้สร้างปัญหา
ใจเธอมีเจ้าของ คงต้องโทษที่พรหมลิขิต
ให้ฉันมีสิทธิ์แค่รักเธอผิดเวลา
ขอบคุณความรักของพ่อกับแม่ที่ปกป้องหัวใจของลูก
ขอบคุณความรักของเธอที่เป็นบทเรียนเล่มหนาในชีวิต
ขอบคุณความรักในหัวใจที่ทำให้พยุงตัวเองขึ้นมาได้
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
จุดจบสุดท้ายไม่มีนะจ๊ะ มีแต่ความสุขที่ไม่รู้จบระหว่างเรา