|
อยากเทรน...เทร้น...เทรน
ไม่ได้อัพซะนาน ก็ช่วงนี้ยุ่ง ๆ แกมเบื่อ ตุ๊กก็เพิ่งกลับมาจากอังกฤษ แล้วก็เดี๋ยวจะกลับไปอีกแล้ววันที่ 9 เนี่ยแหละ เฮ้อ...เพื่อนกำลังจะไปได้ดี ดีใจกะมันด้วยเจง ๆ ชั้นกำลังจะมีเพื่อนเป็นดอกเตอร์ (อีกคน) แล้วว้อยยยยย
คิดไปน้ำตาก็พาลไหลพราก (เวอร์) อยากเรียนต่อโทมั่งจัง จริง ๆ มันก็ไม่ใช่อะไรหรอก เห็นเขาเรียนก็เลยอยากเรียนบ้าง แต่ถึงให้เรียน ชั้นก็ไม่รู้จาเรียนอะไรอยู่ดี มันเป็นแค่อาการอยากได้ อยากมี อยากเป็น ตามชาวบ้านเท่านั้นเอง
ก็ขออวยพรนะไอ้เพื่อนร้ากกกกกก ขอให้แกเอาปริญญาโท (อีกใบ) และเอกมาฝากครอบครัวและเพื่อน ๆ ที่นี่ อีก 4 ปี เราคงได้อยู่เมืองไทยกันอย่างพร้อมหน้า (ถึงตอนนั้นชั้นก็แค่เกือบ 30 เท่านั้นเอ้งงงงง)
ปล.สมน้ำหน้าแก อดไปงานคืนบดินทร ไว้ชั้นจะถ่ายรูปคู่กะอดีตโปรแกให้หนำใจ ฮ่า ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

มัวแต่พล่ามเรื่องนังตุ๊ก จริง ๆ แล้วอยากจะมาโม้ว่าอยากเทรน !!! 
ถ้าเป็นเมื่อ 2-3 วันก่อน จะไม่มีคำนี้หลุดจากปากแน่นอน เพราะได้ยินกิตติศัพท์ความหฤโหดของการเทรนที่นี่เป็นอย่างดี มีตกทุกรุ่น ต้องออกไปหลายราย
ช่วงนั้นประสาทกินมาก ถึงจะผ่านแล้วทุกอย่าง ก็ดันเจือกกลัวว่าจะไม่ผ่านเทรน (นี่ขนาดยังไม่ได้เริ่มเลย) เพื่อน ๆ เริ่มก่นด่าว่า แกจะบ้าเหรอ เดี๋ยวก็บ้าก่อนบินหรอก ประกอบกับเป็นผีสิงเวบ TCC ยิ่งทำให้ความกลัวยกกำลัง 2 เป็นเหตุให้ไม่กล้าบอกใครว่าได้งานแล้ว เพราะไม่แน่ว่า จะโดนอัปเปหิเมื่อไหร่
จนกระทั่งได้อ่านหนังสือ 365 วัน ไม่ได้ฝัน ฉันเป็นแอร์ + เปิดเจอกระทู้ที่ทำให้ความหวังและกำลังใจกลับมาอีกครั้ง...เขาก็ไม่ได้ให้แกออกง่าย ๆ หรอกโว้ย กว่าจะคัดมาได้ มันเปลืองงบ
และในความน่ากลัวของการเทรน ก็ยังมีอะไรน่าสนใจเหมือนกันนะ
ไม่ว่าจะเป็นการเรียนเกี่ยวกับการผสมเครื่องดื่ม หรือเรียน grooming การเดินเหิน แต่งเนื้อแต่งตัว หรือการเรียนเกี่ยวกับเครื่องบิน มันน่าสนุกนะ เราชอบเครื่องบินอยู่แล้ว มันก็คงไม่น่าจะเป็นปัญหาเท่าไหร่ เพียงแต่มันจำกัดด้วยระยะเวลาเท่านั้นเอง
เห็นเขาบอกว่า เรียนเรื่องนึงใช้เวลาแค่ 15 วันเอง อัดกันเต็มที่ เอาวะ ... สู้โว้ยยยยยยยยยยยยย
ในหนังสือเขาบอกว่า มีแอร์หลายประเภท บางคนเป็นแบบ born to be ประเภทหน้าตาเป็นผู้ให้บริการสุด ๆ บางคนก็ขอแค่มาไล่ล่าความฝัน ครั้งหนึ่งในชีวิต บางคนก็เหมือนขี่หลังเสือ ลงไม่ได้ หลวมตัวมาแล้ว เป็นตัน
ชั้นน่ะเหรอ..ฮ่า ฮ่า มิใช่ born to be แน่ ๆ ย่ะ เป็นประเภท ขอสักครั้งละกันน้อ และก็คงไม่ทำยาวนานด้วย เพราะอาชีพนี้มันขายสุขภาพตัวเองมาก ๆ (ตรงนี้นังต่ายมันแย้งว่า ทุกอาชีพก็ขายสถขภาพทั้งนั้นแหละโว้ย) แถมต้องรองรับอารมณ์คนขนาดนั้น ไม่รักจริง มีหวังคงระทมทุกข์แน่ ๆ
เรื่องการล้างห้องน้ำเนี่ยแหละ เป็นอะไรที่แหยงมาก ๆ แต่ในเมื่อเป็นส่วนหนึ่งของงาน ไม่ทำก็ไม่ได้ เอาวะ ... รักจะเอาดีด้านนี้ ก็ต้องทน แต่พอได้อ่านนะ เห็นเขาว่า คนญี่ปุ่นน่ะสะอาด (ทุกคนป่าววะ) เข้าห้องน้ำไปแล้วก็เหมือนไม่ได้เข้า โอ๊ะ...พระเจ้าจอร์จ มันยอดมากกกกกกกก ขอให้มันเป็นอย่างนั้นด้วยเทอญ สาธุ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
และที่ชอบในหนังสือที่สุดก็คือ เขาบอกว่า คนภายนอกมักจะมองว่า แอร์เป็นแค่คนเสิร์ฟอาหาร อืม...ถ้ายังงั้น บนเครื่องบินก็ไม่ต้องมีแอร์ก็ได้ มีเครื่องไว้กดอาหารกินเอาเองดีกว่า ไม่ต้องเสียเงินจ้างด้วย แต่หน้าที่หลักจริง ๆ ของแอร์ก็คือ การดูแลด้านความปลอดภัยของผู้โดยสาร ถ้าใครเกิดเป็นลม หรือหัวใจวาย ใครคะ...จะมาช่วย (หรือคุณจะหวังให้มีคุณหมอขึ้นเครื่องมาด้วยทุกไฟลท์)
อ่านแล้วรู้สึกดีกับอาชีพนี้จริง ๆ โดยเฉพาะบท love at first flight - - ประสบการณ์ปิ๊งปั๊งกะผู้โดยสาร อ่านแล้วมีกำลังใจค่ะ 
ตอนนี้ก็เรียนภาษาญี่ปุ่นจนจะอ้วกแล้ว เบื่อมาก ๆ เรียนซ้ำซากสุด ๆ แต่ไม่เรียนก็ไม่ได้ เขาบังคับ ถ้าไม่เรียนตอนนี้ รับรองว่าต้องหอบกระเป๋าออกจากบริษัทแน่ ๆ 
คอร์สแรกก็ใกล้จะจบแล้ว เรียนแป๊บเดียวเองอ่ะ 36 ชั่วโมง 3,600 จะว่าไปก็แพงเหมือนกันนะ สำหรับคนที่เคยเรียนมาหมดแล้ว 3,600 แพงเกินไปสำหรับการทบทวน 
คอร์สต่อไปก็ต้องถ่อสังขารไปเรียนถึงสุขุมวิทโน่นนนนน ไกลสุด ๆ แถมต้องตื่นไปเรียนแต่เช้าด้วย แต่ถ้าไม่เรียนคอร์สนี้ จะรอเรียนรอบบ่ายก็จะเปิดอีกทีเดือน พย. เลยอ่ะ
ตอนนี้ร้อง "ไม่เป็นไร ฉันรับได้ทุกอย่าง"
Create Date : 28 กันยายน 2548 |
Last Update : 2 กุมภาพันธ์ 2549 21:39:31 น. |
|
4 comments
|
Counter : 884 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: แมวพี่ IP: 61.91.102.115 วันที่: 4 ตุลาคม 2548 เวลา:12:13:03 น. |
|
|
|
โดย: lovelyberry วันที่: 7 ตุลาคม 2548 เวลา:15:51:55 น. |
|
|
|
โดย: LittleLulu วันที่: 12 ตุลาคม 2548 เวลา:21:32:36 น. |
|
|
|
โดย: กระต่าย IP: 61.91.76.39 วันที่: 29 ตุลาคม 2548 เวลา:19:48:59 น. |
|
|
|
|
|
|
"Why do we have such a finite capacity for pleasure but an infinite one for pain ?" - The other side of the story
|
|
|
|
|
|
|
ใครๆก็อยากเป็นคนอยู่บนนั้น..
แต่จะมีสักกี่คน..ที่ได้ตามใจฝัน
...อุตส่าห์ฝ่าฟันมาถึงวันนี้แล้ว
...ห้ามท้อถ้อยนะ
** เงินที่ชั้นบำรุงบำเรอไว้ จะได้ถึงเวลาได้คืนซักที