|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
ชั้นจะไม่มีวันกด shift+delete อีกเป็นอันขาด !!!
วันนี้ เพิ่งไปซื้อ card reader มา เพราะทำสายต่อจากเครื่องคอมกะกล้องหายไปตั้งแต่ปีมะโว้ ภาพถ่ายส่วนใหญ่ก็จะยังอยู่ในเมมโมรี่ สติ๊ก
เวลาจะถ่ายอันใหม่ก็อาศัยลบ ๆ อันที่เสีย ๆ ทิ้ง ทำอยู่ยังงั้นมาตั้งนาน ทุเรศตัวเอง แต่ก็ยังอยากหาสาย usb ให้เจอ แต่หาเท่าไหร ๆ ก็ไม่เจอ ก็เลยตัดใจว่า ไปซื้อ card reader เลยดีกว่า
แล้ววันนี้...ก็ได้โอกาสเอามันลงคอมซักที โห...เจอรูปวันที่เราถ่ายเป็นวันสุดท้ายที่โซนี่ ถ่ายกะคนโน้นคนนี้เพียบเลย นึกกระหยิ่มยิ้มย่องว่า จะเอารูปส่งมาให้ทุกคนดู เพราะคาดว่าคงยังไม่มีใครเห็น
เอาภาพลงคอมด้วยใจฮึกเหิม นั่งดูรูปไป ยิ้มไป คิดถึงทุกคน จนในที่สุดก็เสร็จ จัดการลบภาพในเมมให้เกลี้ยง เพราะกำลังจะไปอีกงาน เจอเพื่อนเยอะ เดี๋ยวไม่พอ
ด้วยความที่รูปมันเยอะ ทำไปทำมามันก็งง ๆ ทั้งรูปแม่ รูปพี่ รูปตัวเอง แยกแล้วแยกอีก ทำแบ๊คอัพด้วย กลัวหาย แต่พอมาดู ๆ ทำไมบางรูปมันซ้ำ ๆ กัน ก็ลบมันไปดีกว่า เพราะย้ายมันมาอยู่ในไฟล์เราแล้วนี่
แต่ในที่สุด เหมือนพระเจ้ากลั่นแกล้ง รูปวันสุดท้ายที่โซนี่หายเกลี้ยงโดยไม่มีแบ๊คอัพ ไม่เหลือในเมมด้วย T____T
อดีตของช้านนนนนนนนนน ทำไมวะ ทำไมต้องเสือก shift delete ทุถทีเลยว้อยยยยยยยยยยยยยย
ตอนนี้ทำใจอยู่มากมาย เสียใจมาก ๆ เลยนะขอบอก อยากให้เพื่อน ๆ ได้ดูรูปโต๊ะรก ๆ ของเราวันสุดท้าย รูปที่ทุกคนถ่ายคู่อีเพิ้งตาแดงก่ำ เราเสียใจจัง ตอนนี้มือยังสั่นอยู่เลย โกรธตัวเองมากว่ะ เคยทำไฟล์แพลนหรือไฟล์สำคัญ ๆ หายมาเยอะ ไม่เคยรู้สึกเกลียดตัวเองยังงี้เลย
บางคนอาจจะคิดว่า มันจะอะไรนักหนาวะ แค่ทำไฟล์หาย มันก็คงเหมือนกับคุณทำรูปวันแต่งงานหรือวันรับปริญญาหายโดยที่ไม่ได้ล้าง มันแย่สุด ๆ จริง ๆ วันนั้นเราได้ถ่ายรูปกะคนที่ไม่เคยมีโอกาสได้คุยกัน คนที่ไม่ถูกกัน และคนที่เรารักมากมาย แต่ตอนนี้เขาหายไปกันหมดแล้ว เราจำได้แต่ว่า เราตาบวมแดงก่ำ มือถือผ้าเช็ดหน้า หน้าแดงเป็นแถบ ๆ ร้องไห้ยังกะเด็กอนุบาลถูกตีก้น ไม่น่าเชื่อว่าเราจะทำอดีตวันที่สำคัญมาก ๆ วันนึงในชีวิตหายไปแล้ว มันโหวง ๆ จัง อยากร้องไห้อ่ะ แต่ร้องไม่ออก
ตอนนี้...โซนี่คงเป็นแค่อดีตสำหรับเราแล้วจริง ๆ อันที่จริง รูปที่ถ่ายตอนทำงานก็มีเยอะ กะเพื่อน ๆ ก็เยอะ แต่มันคงไม่อาจเปรียบเทียบกับรูปในวันนั้น กับความรู้สึกวันนั้นได้เลยแม้แต่นิดเดียว
ขอไว้อาลัยให้กับความทรงจำก้อนนั้น 
ปล. แก...ไอ้ปุ่ม shift-delete ในชีวิตชั้น จะไม่กดแก 2 ปุ่มพร้อมกันอีกเลย !!!
Create Date : 12 พฤศจิกายน 2548 |
Last Update : 2 กุมภาพันธ์ 2549 21:27:52 น. |
|
2 comments
|
Counter : 727 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: lovelyberry IP: 202.42.154.133 วันที่: 14 พฤศจิกายน 2548 เวลา:9:33:28 น. |
|
|
|
โดย: `F0h IP: 61.7.133.191 วันที่: 23 สิงหาคม 2550 เวลา:9:03:04 น. |
|
|
|
|
|
|
"Why do we have such a finite capacity for pleasure but an infinite one for pain ?" - The other side of the story
|
|
|
|
|
|
|
คิดแล้วก็เศร้าแทน อ่านแล้วก็คิดถึงวันนั้นว่ะ
นอกจากแก ก็ยังมีชั้นอีกคนนะที่ตาแดงอ่ะ
คิดถึงวันนั้นที่หอบหิ้วของกันพะรุงพะรัง
คิดถึงfileที่ปูทำให้
ส่วนตอนนี้คิดถึงแก ไม่ต้องคิดมากนะ