|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | |
|
|
|
|
|
|
|
อัพเดทเรื่องราว ก่อนขอไปพักสักระยะ
ชีวิตคนเรามันก็แค่เนี้ยแหละ พอมีความสุข สักพักก็จะทุกข์ วนไปไม่จบไม่สิ้น ตอนเช้ายังหัวเราะคิกคัก ตกเย็นอาจจะร้องไห้สะอึกสะอื้น น่าเบื่อเนอะ
ตอนนี้อยู่ในโหมดไม่อยากบ่นอะไรมากมาย อยากได้ความสงบ ทั้ง ๆ ที่ปัญหารุมเร้าร้อยแปด คร่าว ๆ ก็...เดือนที่แล้วแม่เข้ารพ. เจอว่าเป็นโรคหัวใจ พอต้นเดือนนี้เราก็โดนโรคกระเพาะกำเริบอีก แต่ก็ไม่ได้ไปหาหมอ เพราะคิดเอาเองว่า หยุดบินไปหลายวัน คงทำให้ร่างกายมันต้องปรับตัวอีก สักพักคงหายเอง ที่ไหนได้ ผ่านไปครึ่งเดือนมันก็ยังปวด-แสบท้องตลอดเวลา หิวก็ปวด อิ่มก็ปวดจริง ๆ บิน ๆ ไปก็ดันปวดหลังซะอีก แถมได้ไข้หวัดกลับมาเป็นของแถม พร้อมกับอาการล้าสุด ๆ ก็บินมาเกือบเดือนได้พักไม่กี่วัน ไป 10 หยุด 3 ไปต่ออีกประจำ พอกลับมาถึงบ้าน แม่ก็บอกว่า พ่อเข้ารพ. อยู่ ๆ ก็ขาบวม จนวันนี้ก็ยังไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร 
เพื่อนแนะนำ บอกให้ไปเข้าวัด ทำบุญเยอะ ๆ จะบอกว่า ทำบุญตลอดอยู่แล้ว แล้วก็คิดว่า โชคดีซะอีกที่พ่อกับแม่ไม่ได้ป่วยพร้อมกัน แม่บอกว่า เหมือนเพิ่งเป็นคนไข้อยู่แป๊บ ๆ ตอนนี้ต้องมาเฝ้าพ่อซะแล้ว เราเหนื่อยอ่ะ แต่ก็ต้องสู้ เพราะตอนนี้เหมือนกับว่า ตัวเองกำลังเป็นหัวหน้าครอบครัว ต้องอดทนและพยายามทำตัวให้แข็งแรง ช่วงนี้ร่างกายก็ไม่เป็นใจเอาซะเลย นอกจากจะหลายโรคที่เป็นอยู่ เมื่อวานก็ดันท้องเสียซะงั้น จะอะไรกับชั้นกันนักกันหนาเนี่ย ตอนนี้ก็เลยลาหยุด เพราะปวดหลังมาก หมอบอกว่า กลัมเนื้อมันล้า และกำลังเริ่มอักเสบ เนี่ยแหละ เป็นแอร์ต้องแข็งแรงจริง ๆ และต้องออกกำลังกายด้วย (ซึ่งเราไม่มีทั้ง 2 อย่างเลย )
วันนี้ไม่ได้ไปเยี่ยมพ่อ 1 วัน เพราะเมื่อคืนท้องเสีย + แม่บอกให้พักก่อน เพราะเดี๋ยวก็ต้องกลับไปบินอีกแล้ว วันนี้ก็เลยซักผ้า เตรียมของไปบินอีกรอบ จะว่าไปมาเป็นแอร์ครบปีแล้วนะเนี่ยถ้านับตั้งแต่เริ่มเทรน ไม่น่าเชื่อว่ามันผ่านไปแค่ปีเดียว เพราะความรู้สึกเรามันเหมือนผ่านไปสัก 5 ปีแล้ว ถึงเราจะบ่นกระปอดกระแปดว่าอยากจะลาออกตลอดเวลา แต่งานนี้มันก็ให้อะไรเรามากมายจริง ๆ ที่นี่เหมือนโรงเรียนดัดสันดานสำหรับเรา จากผู้หญิงทำอะไรไม่เป็น ช่วยเหลืออะไรตัวเองไมได้ ตอนนี้สามารถจะดูแลตัวเอง + คนอื่น คือท่านผู้โดย ฯ ทั้งหลายได้ จากที่นอนคนเดียวไม่ได้ ตอนนี้สบายมาก ๆ และอื่น ๆ อีกมากมาย บางทีเราก็ต้องมองอะไรหลายมุม อย่าเอาแต่คิดด้านแย่ของมันอย่างเดียวใช่ไหม ชีวิตของเราถึงจะมีความสุขได้ ตอนนี้เรารู้สึกสงบมาก ถึงเราจะเหนื่อยมากและก็เป็นทุกข์มากด้วย ไม่รู้เพราะอะไรเหมือนกัน หรือเพราะใจนึงเราคิดว่า เดี๋ยวทุกอย่างมันก็จะดีขึ้น ทุกอย่างจะต้องกลับไปเป็นปกติ รึเปล่าก็ไม่รู้สินะ
ฝากถึงเพื่อน ๆ ถ้าเราไม่ได้ติดต่อใครไป ก็ขอให้เข้าใจด้วยว่า เรายุ่งมาก ๆ และก็เหนื่อยมากเหลือเกิน เอาไว้ให้พ่อเราหายดีแล้ว เราจะโทรไปคุยด้วยนะ หวังว่าทุกคนคงเข้าใจ กำลังใจเรามี ไม่ต้องเป็นห่วง ไว้รอให้อะไร ๆ ลงตัว เราจะกลับมาอัพอีกรอบละกัน อยากมีเรื่องอะไรฮา ๆ มาอัพบ้าง แต่ช่วงนี้อะไร ๆ มันไม่เข้าทางเลยอ่ะ เอาล่ะ...ขอไปนอนก่อนล่ะ นั่งนานไม่ได้ มันปวดเอวอ่ะ 

Create Date : 04 กุมภาพันธ์ 2550 |
Last Update : 20 มีนาคม 2550 21:56:42 น. |
|
5 comments
|
Counter : 610 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: SnowPatrol วันที่: 21 มีนาคม 2550 เวลา:15:32:22 น. |
|
|
|
โดย: Pinkneko วันที่: 22 มีนาคม 2550 เวลา:0:38:39 น. |
|
|
|
โดย: lovelyberry วันที่: 22 มีนาคม 2550 เวลา:15:46:10 น. |
|
|
|
โดย: คุณโน IP: 58.136.61.158 วันที่: 23 มีนาคม 2550 เวลา:23:34:38 น. |
|
|
|
โดย: SnowPatrol วันที่: 29 มีนาคม 2550 เวลา:17:53:18 น. |
|
|
|
|
|
|
"Why do we have such a finite capacity for pleasure but an infinite one for pain ?" - The other side of the story
|
|
|
|
|
|
|
เหนื่อยๆมา..พักซักนิดก็ดีเหมือนกันค่ะ
แล้วเก็บแรงเอาไว้ไปสู้ต่อดีกว่า