Bloggang.com : LittleLulu : Becoming one small Neutron

Becoming one small Neutron

เผลอแป๊บเดียว เหลืออีกแค่เดือนกว่า ๆ ก็จะหมดปี 2007 แล้ว ปีที่เริ่มต้นอย่างสวยหรู แต่กลับค่อย ๆ ดิ่งลงเหวลึกลง ๆ จนอาจจะเจอก้นเหวไปแล้วซะด้วยซ้ำ แต่ชีวิตยังดำเนินต่อไป เราค่อย ๆ กระเสือกกระสนปีนขึ้นมาจากเหวช้า ๆ ร่วงหล่นกลับลงไปที่เหวอีกหลายต่อหลายครั้งครั้ง แต่เราก็ยังมีกำลังที่จะเอื้อมมืออันอ่อนแรงคว้าแง่งหินเล็ก ๆ พยุงร่างเหนื่อย ๆ ร่างนี้ขึ้นจากเหวอีกครั้ง

ตอนนี้เรารู้สึกไม่ทุกข์ แต่ก็ไม่สุข เคยเป็นกันไหม ??? มันเป็นความรู้สึกแปลก ๆ แบบที่จะเรียกว่า เฉย ๆ ก็เรียกได้ไม่เต็มปาก นั่งนึก ๆ ดู มันแบบเหมือนนิวตรอนน่ะ ไม่มีประจุเอาซะเฉย ๆ ไม่บวก หรือลบ แต่ไม่ค่อยชอบความรู้สึกนี้เท่าไหร่ เพราะถ้าให้เทียบสเกลแล้ว มันอยู่ตรงกลางแบบที่พร้อมจะเอียงไปทางด้านทุกข์มากกว่า แบบว่าถ้ามีเรื่องอะไรสะกิดใจนิดเดียว มันจะเอียงไปด้านทุกข์เยอะเลยทีเดียว อารมณ์มันช่างอ่อนไหว เปราะบาง แล้วก็ออกแนวหวั่นไหวก็ไม่เชิง มันแบบ...เหมือนฟุ้ง ๆ อยู่ รอรับแค่สิ่งเร้าเท่านั้น หรือมันด้านชาหว่า ???

แล้วชีวิตก็เดินมาถึงทางแยกอีกแล้ว บางทีก็เบื่อเหลือเกินกับการต้องเลือก ต้องตัดสินใจ เพราะการตัดสินใจแต่ละครั้ง มันต้องใช้สมอง, หัวใจ และอารมณ์ขึ้น ๆ ลง ๆ ตัดสินไปพร้อม ๆ กัน แต่หลัง ๆ นี่ใช้อามรณ์กับหัวใจน้อยลงเรื่อย ๆ ก็เพราะแก่ขึ้นเรื่อย ๆ ไง ประสบการณ์มันก็สอนเราเอง อะไรที่งี่เง่าแบบแต่ก่อนก็ค่อย ๆ ลดลง แล้วก็จะมีอะไรที่งี่เง่าแบบใหม่ ๆ เพิ่มเข้ามาให้จดจำว่า ครั้งหน้าจะไม่งี่เง่าแบบนี้อีกแล้ว

แต่ปัญหาก็คือ การที่จะต้องเลือกแบบใช้สมองเนี่ยมันเหนื่อยและเสียพลังงานมาก ๆ เพราะการตัดสินใจที่จะเปลี่ยนแปลงของเรา ส่งผลกระทบเป็นลูกโซ่ใหญ่ต่อคนในครอบครัวเรา ถ้าเป็นแต่ก่อนนะเหรอ ป่านนี้คงไม่ต้องมานั่งเครียดให้สมองจะระเบิดแบบนี้หรอก ตอนนี้ก็เลยต้องค่อย ๆ ให้เวลากับตัวเอง คิดไปเรื่อย ๆ ว่าจะเอายังไงกับชีวิตที่เหลือต่อไป

อยากได้อะไรให้ชีวิตกับปีใหม่ที่กำลังจะมาถึงมั้ย ??? ถ้าถามถึงวัตถุ เรานึกไม่ออก เราไม่มี wish list อะไรทั้งนั้น เพราะเราอยากได้อะไรที่มันเป็นนามธรรมมากกว่า เราอยากได้อะไรสักอย่างทางด้านจิตใจ ที่มันจะทำให้เราหนักแน่น มั่นคง มาถ่วงดุลชีวิต ให้เราผ่านเรื่องแย่ ๆ ที่แน่นอนว่ามันต้องเกิดขึ้นกับทุกคนให้ได้ จริง ๆ จากประสบการณ์ที่เจอมาปีกว่า ๆ น่าจะทำให้เราแกร่งขึ้นนะ แต่เราคิดว่า เราแกร่งในแง่ของร่างกายที่สามารถทำอะไรก็ได้ในช่วงเวลานั้น แต่กลับอ่อนและเปราะบางในแง่ของจิตใจ ฉะนั้น ที่เราจะขอก็แค่ความเข้มแข็งให้เราและครอบครัว ในช่วงเวลาที่เหลือแค่พวกเราที่จะต้องฝ่าฟันไปด้วยกัน

PS ... บางทีก็อยากจะพูดอะไรบางอย่างกับคำพูด (ที่ผู้พูดคงจะไม่เข้าใจ) ที่ว่า ถ้าไม่ชอบก็ออกไปสิ จะมาบ่น ก่นด่า ทำไม - - - > คุณแม่เราสอนมาตลอดว่า ทำอะไรอย่าบ่น เพราะไหน ๆ ก็ต้องทำมันอยู่แล้ว จะบ่นให้มันเกิดประโยชน์อะไรขึ้นมา เราก็เห็นด้วยนะ แต่ในกรณีนี้พูดถึงการทำงาน "นี้" และ "ที่นี่" เราว่าเขาคงไม่เข้าใจความรู้สึก ความจำเป็น และเหตุผลสารพัดของคนที่เอาแต่บ่นแต่ก็ยังคงทำงานนี้อยู่ ว่าถ้าเรามีทางเลือกอื่นที่ดี ซึ่งบางทีมันอาจจะไม่ใช่เรื่องเงิน ใครจะมานั่งทนทำต่อ ป่านนี้คงลาออกกันเกือบหมดแล้ว แต่ปัญหามันก็คือ กลับไม่ได้ ไปไม่ถึง จะให้หางานใหม่ที่อยากทำก็ยังหาไม่เจอ หรือบางทีก็มีภาระที่ทำให้ต้องก้มหน้าก้มตารับกรรมต่อไป เงินเยอะ แต่ก็แลกมาด้วยความยากลำบาก ทั้งกาย และที่หนักที่สุดก็คือลำบากใจ ฉะนั้น ขอให้พวกเราได้บ่นหน่อยเหอะนะ

PS 2 ... วันนี้ดูฟุ้ง ๆ ล่องลอย ๆ หดหู่ไงไม่รู้ เพราะอารมณ์มันเป็นแบบนี้น่ะ นึกถึงเพลงนี้น่ะ Angel ของ Sarah Mclachlan ความรู้สึกคล้าย ๆ เพลงนี้อ่ะสำหรับเรา ไม่ได้เศร้านะ แต่มันแบบนี้แหละ บางทีก็อธิบายไม่ถูก

Create Date : 10 พฤศจิกายน 2550

Last Update : 10 พฤศจิกายน 2550 23:08:33 น.

7 comments

Counter : 518 Pageviews.

เอาน่านู๋ลู เหนื่อยนักก็บ่นซะแล้วสู้ต่อ แหมเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้นเอง อย่าเพิ่งท้อดิ

เข้มแข็งเข้าไว้ อย่าปล่อยให้รู้สึกแย่ คิดดีและก็มองโลกในแง่ดีช่วยได้เยอะ อีกอย่างปล่อยวางซะบ้าง

พูดง่ายแต่ทำยาก แต่ถ้าทำได้ก็ดีกะตัวเราเองทั้งนั้นแหละ ออกพรรษาแล้วเทศน์ซะหน่อย

ช่วงนี้ก็เหนื่อยมาก ชีวิตมันจะอารายกันนักกันหนาก็ไม่รู้ เป็นห่วงนะนู๋ลู คราวนี้หายไปนานเหมือนกันนิ

Grey ก็หนุกดีนะช่วงนี้ GG ไม่ต้องพูดถึงเลยเริ่ดสุดๆ

งัยก็ดูแลตัวเองด้วยนะจ๊ะ

โดย: คุณโน IP: 58.136.108.126 วันที่: 11 พฤศจิกายน 2550 เวลา:0:18:36 น.

เวลาที่เราเหนื่อย ๆ อยากบ่นอะไรก็บ่นไปเถอะ เพราะอย่างน้อยมันจะทำให้เรารู้สึกผ่อนคลาย (จริงหรือเปล่าไม่รู้) เป็นกำลังใจให้สำหรับการตัดสินใจนะค่ะ

โดย: ชมพู่ IP: 61.90.200.2 วันที่: 12 พฤศจิกายน 2550 เวลา:8:46:04 น.

ไอ้แมวเหลือง(ชื่อ) ท้าตีท้าต่อย (สกุล) พี่ว่าต่อไปเราคงจะเจอแต่สิ่งดีๆ แล้วก็อย่าลืมเตรียมที่จะไปเรียนต่อนะ เพราะเห็นว่าใกล้ช่วงรับสมัครแล้ว ไงก็ไปหาๆดูก่อน จะเรียนหรือไม่ก็อีกเรื่องนึงนะ

ล.ป. ย.บ.กลับมาแล้วนะ กลับมาพร้อมความสงบสยบความเคลื่อนไหว...

โดย: รักยม IP: 124.121.161.68 วันที่: 14 พฤศจิกายน 2550 เวลา:14:11:21 น.

มาอีกแล้ว

ทนไม่ไหวอ่ะ GG หนุกเว่อร์ กรี๊สสสสสสส ไป 10 ตลบ

รีบดู E8 แล้วมาเมาส์กัน

โดย: คุณโน IP: 58.136.61.43 วันที่: 14 พฤศจิกายน 2550 เวลา:23:42:09 น.

จะเลือก จะตัดสินใจ
จะไปแยกไหน
ก็ค่อยๆคิดนะพี่
หรือว่าพี่ลูลู่จะไม่เป็นแอร์แล้ว

โดย: SnowPatrol

วันที่: 20 พฤศจิกายน 2550 เวลา:14:20:15 น.

เอ้ ขอให้ผ่านช่วงนี้ไปให้ได้นะ มันต้องมีจุดนึงที่เราตัดสินใจได้แล้วก็บอกตัวเองว่าลุยโลด

ปูอวยพรให้เจอสิ่งที่เป็นนามธรรมนั้นก็แล้วกัน เรียหว่า "ความรัก" นะจ๊ะ

โดย: i_LittleBear

วันที่: 30 พฤศจิกายน 2550 เวลา:23:50:26 น.

ชั้นก็คิดเหมือนปูว่าแกอยากมีความรักว่ะ

เรื่องงานเรื่องการตัดสินใจทีจะกระทบกะคนในครอบครัวนี่เหมือนกันอ่ะ เจอเหมือนกัน ถ้าไม่ปล่อยให้โชคชะตาพาไปก็คิดเยอะๆหน่อย ยอมเครียดเพื่ออนาคต สู้ๆแก ชันก็จะสู้ทังน้ำตานี่หละ TT___TT
กลับเมื่อไหร่โทหาด้วยเด้อ คิดถึง

โดย: แก้มก้น IP: 125.26.16.94 วันที่: 19 ธันวาคม 2550 เวลา:20:25:34 น.