ขี้เกียจอีกแระ เฮ้อ...อ
อืมมม ตอนนี้ขี้เกียจจริง ๆ ให้ตายเหอะ ขี้เกียจแม้แต่จะตื่นมากิน เชื่อไหมล่ะว่าจะมีคนบนโลกที่ขี้เกียจขนาดนี้แต่ความขี้เกียจก็ไมเท่าอารมณ์จิตตก ที่เป็นเหมือนโรคระบาดขั้นรุนแรงจากเพื่อน ๆ ทีแพร่กระจายมาตามสายโทรศัพท์และโมเด็ม เวรกรรม เอาเข้าไป แต่ก่อนไม่เคยสังเกตเลยว่า เวลาเราได้พูดคุยกับเพื่อนที่จิตตกแล้วมันจะทำให้เราจิตตกตามไปด้วย ก็แหงล่ะ เพราะชั้นดันไปอินกะเรื่องของเพื่อนซะจนคิดว่าเป็นเรื่องของตัวเองอ่ะเซ่ แล้วในที่สุด ชั้นก็ต้องไประบายอารมณ์ "จิตตก" กับเพื่อนอีกคน แล้วมันก็กลายเป็นวงจร (อุบาทว์) ไปซะยังงั้น สงสัยว่า ชั้นจะต้องเลิกเอาตัวเองไปอยู่ในเหตุการณ์ที่เพื่อนเล่าซักที ไม่งั้นชั้นเองที่จะแย่เอา เพราะเพื่อนแต่ละคนก็ปัญหาคนละแบบ แล้วชั้นเนี่ยเพื่อน ๆ ก็ให้ความไว้วางใจปรึกษาปัญหาเป็นประจำ ก็ดีใจนะที่มันเห็นค่าของเรา แต่ชั้นควรจะเลิกเครียดตามพวกมันได้แล้วล่ะ ก่อนที่มันจะต้องตามมาปลอบชั้นอีกรอบ เมื่อวานนี้น่าเบื่อมาก ฝนตกฟ้าฉ่ำตั้งแต่ตี 2 ตี 3 ยันเกือบ 3 ทุ่ม เอาเข้าไป เสื้อผ้าก็ไม่ได้ซัก แดดก็ไม่ออก ทำให้นึกถึงคนอังกฤษเลยจริง ๆ โห...ถ้าชั้นไปอยู่ที่ที่อากาศเป็นแบบนี้ทั้งปี ชั้นต้องเป็นโรคซึมเศร้า (เพราะอากาศ) และก็หงอยตายแน่ ๆ พอวันนี้มีแดดหน่อย ชั้นชักกระดี้กระด้า ถึงแม้จะยังงัวเงีย+ขี้เกียจเหมือนเคย ด้วยความที่เป็นโรคชอบตากแดดมาตั้งแต่เด็ก ๆ เพราะต้องเข้าแถวหน้าเสาธงตากแดดทุกเช้า ในขณะที่เพื่อน ๆ คนอื่น ๆ บ่นเป็นหมีกินผึ้งว่าร้อน ๆ ชั้นกลับเชิดหน้ารับไอแดดซะงั้น ทำให้บัดนี้ มีกระขึ้นหน้ามาหลายจุด ไม่รู้สิ สงสัยเพราะชั้นขี้หนาว ชอบอยู่ในที่อุ่น ๆ (หรือจะเป็นที่ที่ได้ไออุ่นจากชายหนุ่มหล่อล่ำก็ได้ ) จนติดเป็นนิสัย เอาล่ะ ... วันนี้ก็ยังคงขี้เกียจเหมือนเดิม เดี๋ยวเล่นเน็ทเสร็จก็จะเข้าไปบรรทมแล้วล่ะ ก็มันยังงัวเงียนี่หว่า ผิดตรงไหนอ่ะเดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ต้องไปเรียนภาษาญี่ปุ่นอีกแล้ว เบื่อ ๆ เจง ๆ ทำไมต้องเรียนซ้ำซากด้วยหว่า แต่วันนี้มีเรื่องน่ายินดี ก็เราเป็นคนใต้ตาดำ คล้ำ เหมือนคนอดนอนอยู่ตลอด (ด้วยความที่แพ้อากาศและผู้ชาย อีกทั้งยังชอบขยี้ตาบ่อย ๆ จนแม่บอกว่า ลูกตาเกือบหลุดจากเบ้า ) พี่สาวสุดที่เลิฟก็เลยถอยครีมทาใต้ตามาใช้ เพราะตัวเองก็เริ่มเป็นแพนด้าแล้ว มันคือตัวนี้อ่ะ
จะบอกว่าแก่แล้ว(คือเลยวัยรุ่นมาแล้วเนี่ย) Eye cream อ่ะต้องทาทู้กวัน ถึงแม้จะขี้เกียจบ้าง แต่ไม่ควรทิ้งช่วงนานนะแก ยิ่งพวกนกฮูกแบบพวกเราเนี่ยสำคัญมาก เพราะถ้าเยินแล้วแก้ยากอ่ะ
คิดถึงน้า ฝนตกทุกวันยิ่งเหงาเข้าไปกันใหญ่