เช้า   แล้วของวันใหม่ หลังจากที่เมื่อคืน   ถึงบ้าน    อากงกับคุณยายน้อย อินชอน   ได้

เจออากง   แปล๊บเดียวก็เข้านอน  แต่ก่อนนอนหนูก็มีร้อง   โยเยบ้างคงเพราะเหนื่อยกับ

การเดินทางและไม่สบายตัวนั้นเองเพราะแม่เห็นว่าดึกแล้วเลยไม่ได้เช็ดตัวลูกเพราะลูกกำลังจะ

นอนกลัวลูกอารมณ์  บ่จอยเพราะลูกกำลังจะนอนเพราะง่วงเต็มแก่แล้วและอีกอย่างหนูไม่ได้

กลับมาที่บ้าน  อุตรดิตถ์ก็เจ็ดเดือนกว่าแล้วหนูคงแปลกที่นอนแต่สุดท้ายหนูก็ยอมหลับ  แต่

โดยดีคงเพราะเพลียนั้นเอง พอหนูหลับแม่   ก็คอยเช็คไข้ของหนูตลอดทั้งคืน   และคอยป้อน

ยาและเช็ดตัวลดไข้จนถึงเช้า    ของวันนี้ ซึ่งอากาศเย็นจนหนาวเลยละค่ะปีนี้อินชอนได้ใส่เสื้อ

 กันหนาวซะทีและดีนะที่ครั้งนี้แม่ก็เอาเสื้อกันหนาว   ของแม่เองติดมาด้วย 1 ตัว เช้านี้เรา

ไปซื้อกับข้าว    กับป้าปลา  ที่ตลาด   คลองโพชื่อร้านกิมไล้อาหารที่นี่ก็คืออาหารที่

เราๆเรียกว่าอาหารถุงจะแปลกก็คือต้องชั่งกิโลจากนั้นแม่ก็ไปซื้อโจ๊ก   กับป้าปลาให้กับลูกที่

ข้างๆร้าน   ซามเซียนและแวะซื้อขนมจีบที่ร้านซามเซียนร้านโปรดของพ่อ   ด้วย( โดยที่นี่มี

บะหมี่    ซามเซียนขึ้นชื่อของอุตรดิตถ์ด้วยของเค้าอร่อยจริงๆเอาไว้หนูโตพอที่จะทานได้แม่

จะพามาทานนะค่ะ )ในขณะที่ป้าปลาลงไปซื้อแม่ก็แอบถ่ายรูป  หนูจากกล้องมือถือก็ที่หนูยืน

ในรถพี่นิลมังกรนี่ไงค่ะพอถ่ายเสร็จป้าปลาก็มาเราก็กลับบ้าน   กันโดยที่ระหว่างทาง   ก็

แวะซื้อกล้วยทอดเจ้าเก่าที่ขายตั้งแต่แม่    เป็นเด็ก   อร่อยมากๆถูกแสนถูกอย่างที่ไม่เคยเห็น

ที่ไหนมาก่อนว่าทั้งอร่อยและถูกอย่างนี้ทั้งกรอบอร่อยนุ่มในกรอบนอกหวานมันจริงๆทานขึ้นจา

กกะทะร้อนๆยิ่งอร่อยพอถึงบ้าน  เราก็ทานข้าว    กันแต่อินชอนยังคงทานโจ๊ก  ได้

น้อยจังได้แค่ 4 คำเองก็พอแล้ว แต่จะสนใจไปทานนม    และผลไม้  แทน แม่ก็ให้ทานดีกว่า

ทานอะไรไม่ได้เลยนะคะ หนูคงเบื่ออาหารในช่วงไม่สบาย   แบบนี้ แต่อาการไข้ของอินชอนก็

เหมือนเดิมแต่ครั้งนี้จะเริ่มมีตุ่มแดงๆขึ้นมาหลายจุด จากที่เมื่อวานเพิ่งมีแค่สามถึงสี่จุดเอง แม่ก็

เลยคิดว่าในช่วงเย็นๆที่ต้องไม่ซื้อกับข้าวเย็นจะแวะพาหนูไปหาคุณหมอกิ่งกาญจน์ที่คลีนิค  

 กันซึ่งที่นี่คุณหมอ   สมเจนต์สามีคุณหมอกิ่งกาญจน์ก็รู้จักกับลุงตู่    คุณลุงหมอของหนูซึ่ง

มีศักดิ์เป็นพี่ชายแม่เอง ( ก็คือลูกพี่ลูกน้องนั้นเองละค่ะ ) แต่ตอนนี้ลุงตู่ไปประจำอยู่ที่โรง

พยาบาล   พิษณุโลกแล้วละค่ะ พอตอนเย็นที่แม่ไปโดยแวะซื้อกับข้าวเย็นกับป้าปลาก่อน

และพี่ทิพย์ก็ไปด้วยส่วนพ่อ   ไปนวดที่ริมน้ำน่าน เดี๋ยวค่อยไปรับพ่อทีหลัง อ้าว! พ่อเดินมา

พอดีเลย เราเข้าไปร้านคุณหมอด้วยกันตอนนี้คุณหมอยังไม่มา แม่เข้าไปยืนตรงหน้าผู้ช่วยที่

คอยต้อนรับลูกค้า ก็เห็นพี่เค้าก้มหน้าก้มตาทานอะไรอยู่ซักอย่างนี่ละค่ะ จนแม่ต้องพูดเองว่าจะ

พาลูกมาหาคุณหมอกิ่งกาญจน์   ค่ะ ถึงมีผู้ช่วยอีกคนบอกให้น้องอินชอน   ไปยืนชั่งกิโล (

 ให้ชั่งกิโลแบบผู้ใหญ่ใช้คือเป็นเข็มกิโลตั้งเอา ) ชั่งได้ผิดไปตั้ง 5 กิโล แม่ตกใจใหญ่เป็นไปได้ยังไงเมื่อวานนี้ก่อนจะมาที่นี่เพิ่งชั่งจากโรงพยาบาลวิภาวดี  กับโรงพยาบาล  

  นนทเวชยังหนักกว่านี้ แม่คิดว่าเป็นไปได้งัยลูกเราแค่วันเดียวจะลดลงไปถึง 5 กิโลเพราะก็ยัง

ทานอาหารได้อยู่บ้าง 3 มื้อ ต้องเป็นกิโลผิดแน่ๆเพราะไม่ใช่แบบตัวเลขซะด้วยซิ ก็เลยคิดว่าถ้า

ไม่ได้มาตราฐานแบบนี้แล้วถ้าน้ำหนักผิดอาจพลาดถึงการจ่ายยาได้ แต่แม่   ก็ไม่พูดอะไร 

มากเดี๋ยวน้องคนนั้นจะหมั่นไส้   แม่เอาและอาจหาว่าแม่เป็นคนเรื่องมากได้ แค่ขอเตือนนี๊ดนึง

กลัวจะไปพลาดกับเด็กคนอื่นๆได้ห่วงเรื่องอาจให้ยาเกินขนาดได้ถ้าชั่งน้ำหนักตัวเด็กไปได้พลาด

มากมายขนาดนี้ค่ะ 

Create Date : 25 พฤศจิกายน 2551
Last Update : 25 พฤศจิกายน 2551 0:28:02 น.		9 comments
Counter : 675 Pageviews.
Share Tweet