วันที่ 25 มีนาคม 2553 วันนี้เป็นวันเปิดเรียนซัมเมอร์วันแรก พ่อกับแม่

และป้าปลาตื่นเต้นกันใหญ่ที่จะได้ไปส่งอินชอนไปเรียน พวกเราตื่นเช้า

พาลูกอินชอนอาบน้ำ แปรงฟัน แต่งตัวทานข้าวกันออกจากบ้านเพื่อออก

เดินทางไปที่โรงเรียนสารสาร์นวิเทศบางบัวทองโรงเรียนที่ลูกอินชอน

และพ่อกับแม่รวมทั้งป้าเป็นคนเลือกว่าที่นี่ล่ะคือที่ๆดีที่สุดสำหรับลูกและ

ครอบครัวของเรา ทั้งสภาพแวดล้อม หลักสูตรการศึกษา และความ

พร้อมทางด้านต่างๆของครอบครัวเรา เมื่อไปถึงหน้าบริเวณอนุบาล ดู

บรรยากาศคึกคักดีจังค่ะ ทางคุณครูมีนำลูกโป่งมาประดับรั้วให้เป็นที่น่า

สนใจและการต้อนรับก็ดีอบอุ่นดีค่ะ อินชอนของแม่ได้เรียนชั้นสอง หลัก

สูตรสองภาษา ห้องFC 1/4 มีคุณครูประจำชั้นชื่อกานต์ธีรา หรือคุณครู

น้อย ที่ดูจะพูดน้อยสมชื่อและดูใจดีใจเย็นด้วยค่ะ ส่วนครูผู้ช่วยชื่อครูรัตน์

ที่ดูเสียงดัง จนครั้งแรกที่ได้ยินแล้วทำให้แม่คิดว่าจะไหวหรือลูก ย้ายห้อง

หนีดีกว่า ท่าทางจะดุเด็กให้กลัวมากแน่ๆ แต่ผิดคลาด เพราะถ้าย้ายห้อง

แม่มีต้องเสียใจแย่ ก็ครูรัตน์นี่ล่ะค่ะที่เป็นคนช่วยสร้างสีสันให้กับห้องดีที

เดียวค่ะ ไม่ว่าจะเป็นทรงผมเด็กๆที่แนวแปลกๆในแต่ล่ะวัน อินชอนของ

แม่ก็เลยกลายเป็นเด็กแนวทุกวันที่ได้อยู่ใกล้ครูรัตน์ เห็นเสียงดังแบบนี้

เห่อะเด็กติดกันตรึม โดยเฉพาะอินชอน และครูอีกท่านชื่อว่าครูก้อยเป็น

ครูพยาบาลซึ่งจะมาช่วยก็เฉพาะซัมเมอร์เท่านั้นเพราะเด็กห้องนี้ส่วน

ใหญ่จะเป็นเด็กลูกคนเดียวและอายุส่วนใหญ่จะน้อยๆยังไม่ค่อยถึงสาม

ขวบกันทั้งนั้น ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือน้องบลูที่ติดครูก้อยมากๆ น้องบลูเป็น

เพื่อนสนิทคนแรกที่อินชอนรู้จักค่ะ ส่วนครูอีกท่านเป็นครูต่างชาติค่ะชื่อ

ครูเชลลี่จะพูดภาษาอังกฤษกับเด็กๆและใจดีมากๆยิ้มแย้มตลอด สรุปแล้ว

อินชอนของแม่ได้คุณครูดีทุกคน ถึงแม้นจะเป็นวันเปิดเรียนวันแรกที่แม่

ต้องเห็นอินชอนของแม่ร้องไห้ที่ได้พบได้เจอสิ่งใหม่ หรือถึงแม้นว่าแม่จะ

รู้ว่าการที่เด็กๆหลายต่อหลายคนรวมทั้งอินชอนลูกของแม่ต้องปรับตัว

และร้องไห้ซึ่งอาจจะแค่สามวัน หรือเป็นอาทิตย์หรือไม่ก็เป็นเทอม แต่ถ้า

การร้องไห้ของลูกครั้งนี้จะได้มาซึ่งความรู้ ความมีระเบียบวินัย หรือการ

ได้สังคมจากคุณครูและเพื่อนๆใหม่ของลูก แล้วสามารถทำให้ลูกของแม่

เป็นเด็กดีเป็นปัญญาชนที่ดีในวันหน้าได้ดีแล้ว แม่ก็ยอมค่ะ วันนี้อินชอน

ของแม่ร้องไห้ใหญ่เลยค่ะ คงคิดว่าแม่จะทอดทิ้ง ทั้งๆที่คุณครูก็อนุญาติ

ให้แม่อยู่ในห้องเรียนด้วยทุกคนแท้ๆแต่แม่ก็เห็นเด็กๆในห้องของลูกที่เป็น

เพื่อนของลูกร้องไห้ทุกคน และที่ร้องดังที่สุดก็น่าจะเป็นอินชอนลูกแม่กับ

น้องบลูลูกคุณน้านก ฮ่าๆ ยิ่งร้องดังแม่ก็รู้สึกสงสารและใจแทบสลายแต่

แม่ก็ทน และคิดเสมอว่าเพื่อลูก เพื่อลูก จนเวลาผ่านไปบ่ายสองโมงลูกก็

เลิกเรียนและกลับบ้านพร้อมกับแม่และพ่อรวมถึงป้าปลาด้วยค่ะ แล้วพรุ่ง

นี้เริ่มใหม่นะจ๊ะลูกเดี๋ยวหนูก็จะชินเอง และอาจจะบอกกับแม่ว่า แม่จ๋าหนู

รักโรงเรียน หนูรักคุณครูและเพื่อนจังเลยค่ะแม่ พอถึงบ้านเราก็ทำ

กิจวัตรประจำวันของเราแบบทุกๆวันแล้วก็เข้านอน คืนนี้เหมือนเดิมค่ะแม่

ขอให้ลูกของแม่เป็นเด็กดี ฉลาดๆสุขภาพแข็งแรงไปที่ไหนก็ขอให้มีแต่

คนรักและเอ็นดูนะคะ นอนหลับฝันดีนะคะลูกรักของแม่ น้องอินชอน

Create Date : 06 กรกฎาคม 2553
Last Update : 6 กรกฎาคม 2553 12:25:25 น.		26 comments
Counter : 1451 Pageviews.
Share Tweet