เผลอแปล๊บเดียวหนูอินชอน ก็อายุ 4 เดือนแล้วนะลูก ช่วงนี้ในเวลากลางคืน แม่ชอบเห็นหนูมี

อาการแปลกๆคือชอบเอาคางกดที่หัวไหล่ของป้ากับแม่และนำ้ลายมากจัง มันไหลยืดเชียว อ๋อ

ดอกไม้ ของหนูคงกำลังจะขึ้นซินะลูกแม่สังเกตเห็นมีปุ่มลักษณะตุงๆในเหงือกด้านหน้าข้างล่างของลูก วันนี้อินชอน ก็จะอายุ4เดือน14 วันแล้วนะจ๊ะ เราไปทำบุญขึ้นบ้านใหม่ที่บ้าน ของแม่ติ

กันที่หมู่บ้าน มัฑณาพระราม 2 เจ็กเป้งก็ไป แม่พาหนูไปเล่นกับแม่ติ เจ็กเป้ง ป้าจิ๋ม ป้าเล็ก ป้าจิ๋ว และ

พี่นก กับพี่เอ๋ม ป้าจิ๋มชอบอุ้มหนูและบอกว่าหนูจ้ำม้ำ นิ้วมือเล็กเหมือนตุ๊กตาเลย โดยมีเจ็กเป้ง แม่ติ

ป้าจิ๋ว และพี่ีนก ขอผัดกันอุ้มหนูใหญ่โดยเฉพาะพีี่นกชอบขออุ้มหนูอย่างถนุถนอมบ่อยๆ หลังจากกลับ

มาจากบ้านแม่ติได้ไม่กี่วันดอกไม้ ซี่แรกตรงด้านหน้าข้างล่างก็ขึ้น 1 ซี่ น้ำลายยิ่งไหลยืดใหญ่เลย

ในสองสามวันที่ดอกไม้ ของหนูขึ้นซี่แรกและในบางครั้งแม่ก็เริ่มเห็นหนู ทำท่าเอามือยันพื้นและ

ตัวขึ้นเหมือนเด็กที่ทำท่าโก้งโค้งนั้นล่ะค่ะ หนู ทำท่ายกก้นสูงๆและพยายามยกมือ ไปด้านหน้า

และเข่าข้างซ้ายและขวายกลอยไปด้านหน้าทีแรกแม่กับป้าปลายังอดแอบคิดไม่ได้ว่าหนู คงกลัวเจ็บ

เข่ามั้ังจึงทำท่าแปลกๆแบบนั้นก็มีคนทักหลายคนว่าหนู ทำท่าแบบนี้จะไม่คลานแต่จะยืนเลยซึ่ง

พัฒนาการของเด็กแต่ละคนจะไม่เหมือนกัน บ้างก็พูดกันว่า "ถ้าเด็กพูดไวจะเดินช้า ถ้่าเด็กพูดช้าจะ

เดินไว" ก็แล้วแต่ความคิด ของแต่ละคนที่คิดกันไปต่างๆนาๆนะจ๊ะ แม่ก็เห็นหนู ทำท่าแบบ

นั้นตลอด งกๆ เงิ้นๆ ไม่ก้าวหน้าและก้าวหลังพยายามแต่ยันตัวขึ้นเท่านั้นละจ๊ะ ปีนี้เราไม่ได้ลอย

กระทงกันเลยเพราะแม่กลัว หนูจะไม่สบายถ้าพาหนูออกนอกบ้านในตอนกลางคืน น้ำค้างอาจ

จะโดนศรีษะของหนูทำให้หนูไม่สบายได้แม่ยังจำได้ว่าเมื่อปีที่แล้วแม่ยังได้ไปเวียนเทียนเลย ช่วงนี้ละ

แม่กับป้าปลาก็ขับรถ     ตะลอนทัวร์อีกครั้งไปที่เซียร์หาซื้อเสื้อ ยืดรูปหมีในท่าอริยาบทต่างๆ ไปฝากน้าๆที่อุตรดิตถ์และเอาไว้ใส่กันเองที่บ้าน รวมถึงหมวก ไหมพรมด้วยแล้วยังไป

ตะลอนต่อที่ตลาดลุงเพิ่ม (หลังการบิน ไทย)เพื่อซื้อเสื้อกันหนาวที่ร้านน้านุสกันเพราะเค้าบอกว่า

จะกลับอุตรดิตถ์และขึ้นไปเชียงใหม่กันในวันสิ้นปี 2550 ถึงวันปีใหม่ 2551 แม่กับพ่อและป้าซื้อเสื้อ

ผ้าให้กับลูกและตัวเองกันมากมาย นี่! ถ้าไม่หนาวนะคงได้มีเฮ! ละคราวนี้ ก็เล่นซื้อเสื้อ โค๊ตกัน

คนละ 2-3 ตัวแถมเสื้อ แต่ละตัวก็มีทั้งนอกและในกันหิมะได้ (เวอร์ซะไม่มี) แต่ไม่เป็นไรถ้าไม่

หนาวก็เก็บไว้ใส่ไปเมืองนอกละกันนะ อิๆๆๆ (กว่าจะถึงตอนนั้นตะเข็บและด้ายคงไปคนละทิศละทาง

แล้วละ ฮ่าๆๆๆๆ ) อ้อ! แม่ลืมบอกไป หนูไปหลังการบิน ไทยบ่อยซะจนคนเฝ้าที่จอด

รถ       จำหนูได้และเป็นขวัญใจของแม่ค้าขายเสื้อผ้า และขนม แล้วนะลูกนะ ภูมิใจ

และดีใจจังที่เค้ารัก และเอ็นดูหนู อินชอน ลูกรัก

Create Date : 24 ตุลาคม 2551
Last Update : 29 ธันวาคม 2551 21:23:41 น.		4 comments
Counter : 800 Pageviews.
Share Tweet