แม่เลยเดินไปห้องธุรการเพื่อแจ้งความจำนงให้ลูก

ออกจากโรงเรียนแห่งนี้ ครูใหญ่ถามเหตุผลและบอกต้องมีเหตุผล แม่ไม่อยาก

มีเรื่องเพราะไหนๆครูสองท่านนี้ก็อาศัยอยู่ในหมู่บ้านเดียวกับแม่ แต่ใจก็อดคิด

ไม่ได้ว่าแล้วถ้าเราไม่บอกเพื่อให้ทางโรงเรียนกลับไปปรับปรุงบุคลากรของตัว

เองโรงเรียนไม่เกี่ยวอะไรด้วยเรื่องแบบนี้เป็นเฉพาะเจาะจงรายบุคคลเท่านั้น

หรืออีกอย่างแม่ก็กลัวจะไม่ได้รับความเป็นธรรมด้วยถ้าผู้บริหารเข้าข้างลูกน้อง

ของตนเอง แต่เมื่อครูใหญ่ขอให้แจ้งเหตุผลไม่งั้นอินชอนก็คงจะออกไม่ได้ว่า

งั้นเถ่อะ แม่จึงให้ครูใหญ่ฟังเสียงบันทึกนั้น ครูใหญ่ได้ฟังยังแค่ต้นๆและโน๊ตคำ

ว่าไปหรือยังว่ะเพราะแบตเตอรี่หมดซะก่อน ครูใหญ่บอกว่าช่วยก็อปปี้ให้หน่อย

และยังพูดเลยว่าถ้าผู้อำนวยการทราบต้องโกรธแน่ๆเลย เพราะคอยบอกว่าให้

รักเด็กๆเด็กไม่ใช่วัวควายมีพ่อมีแม่เหมือนกัน แม่ก็รู้สึกดีขึ้นเมื่อครูใหญ่บอก

ว่าขอบคุณมากที่นำประโยชน์นี้มาให้จะได้ทราบด้วยและเป็นไปได้ไหมถ้าพรุ่ง

นี้จะเอามาให้ ตอนที่แม่พูดกับครูใหญ่ในวันเกิดเหตุคือวันศุกร์ที่ 4 กันยายน

แม่ก็ลืมถามไปว่าโรงเรียนเปิดด้วยหรือเอ!หรือว่าครูใหญ่จะต้องมาทำงานวัน

หยุดด้วยนะ เพราะมีบางโรงเรียนผู้บริหารต้องเข้ามาตรวจงานในวันหยุด

เหมือนกัน ก็ดีเหมือนกันห้องธุรการนี้มีคนทำงานนั่งกันอยู่หลายโต๊ะและคน

เดินเข้าออกบ่อยๆ จะได้ไม่เอิกเกริก หลังจากออกมาจากโรงเรียนแล้วแม่กับป้า

พาลูกไปบ้านพี่...เพื่อนสนิทของอินชอนที่เคยเรียนทัมเบิ้ลทอส์ซึ่งอยู่ใกล้บ้าน

เราและมาเล่นกินนอนกับอินชอนเป็นประจำ คุณพ่อกับคุณแม่ของเค้าที่อิน

ชอนเรียกว่าลุง..กับน้า..มีความสนิทกับครอบครัวของเราและรู้จักกับครอบครัว

ของผู้บริหารโรงเรียน แม่เอาเสียงที่บันทึกเรื่องราวทั้งหมดให้น้า..ฟัง ว่าแบบนี้

ทำเกินกว่าเหตุไปไหม คนเป็นพ่อเป็นแม่ทุกคนจะรู้สึกยังไงถ้าเป็นลูกของตัว

เองที่เจอเหตุการณ์แบบนี้ ลุง..เค้ามาบอกแม่ว่าเพื่อนสนิทของเค้าก็โทรมาเมื่อ

กี้ให้เข้าไปหาไม่ทราบว่าจะเป็นเรื่องเดียวกันหรือปล่าว ลุง..บอกกับแม่ว่ารู้สึก

ลำบากใจเพราะจะไม่พาพี่..เข้าเรียนที่นี่ แม่ก็เลยเข้าใจและไม่อยากทำให้

ลำบากใจกันทั้งสองฝ่ายเพราะต่างก็เป็นเพื่อนกันทั้งคู่ ลุงคงลำบากใจมากๆถ้า

จะต้องเลือกทำอย่างไงอย่างหนึ่ง แม่ก็เลยบอกว่าไม่เป็นไรค่ะ เพราะเดี๋ยวครู

ใหญ่คงจะดำเนินการให้เองเพราะนัดให้เข้าไปในวันพรุ่งนี้ซึ่งก็คือวันนี้นี่เองค่ะ

อินชอนจะรู้ไหมหนอว่าแม่ทั้งปวดกายและใจไม่ต่างไปกับลูกเลย ทั้งแม่ ป้าและ

พ่อต่างอยู่ในความทุกข์ตลอดทั้งคืนที่รู้ว่าลูกถูกกระทำมาแบบนี้ แม่ไม่เคยพูด

หยาบคายกับลูกเลย แล้วพวกเค้ามีสิทธิ์อะไรถึงได้ทำกันอย่างนี้

( โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ ) 

Create Date : 10 กันยายน 2552
Last Update : 10 กันยายน 2552 16:54:56 น.		1 comments
Counter : 718 Pageviews.
Share Tweet