วันนี้เราไม่มีเรียนก็อยู่บ้าน   กันตามปกติ อีกไม่กี่วันเราก็จะกลับไปบ้าน   ที่อุตรดิตถ์กัน

แล้วนะลูก หวังว่าคราวนี้เรามีกำหนดจะกลับบ้าน    ที่อุตรดิตถ์ไปหาอากง   คงไม่มีอะไร

ติดขัดอีกนะ ในขณะที่แม่   เขียนบันทึก  ให้หนู   อยู่ น้าเอ๋  ก็โทรมาบอกแม่ว่าน้อง

มิณณาร์  ไม่สบายมากเลยมีไข้ขึ้นสูงมา 2 วันแล้ว แม่แนะนำให้ไปหาหมอโดยลืมไปว่า

คุณย่าน้องมิณณาร์ก็เป็นคุณหมอเหมือนกัน แฮ่ๆๆ ในขณะที่แม่เขียนไปหยุดบ้างเขียนบ้างไป

ทำงานอย่างอื่นบ้างลูก   กวนบ้าง พ่อกวน  บ้าง ได้เข้าบล๊อกบ้างไม่ได้เข้าบล๊อกบ้างตาม

ประสาคนที่จัดสรรเวลา  ไม่ค่อยจะเป็น ( ก็ดูจากเรื่องที่แม่จะได้ลงแต่ละครั้งต้องนับถอยหลัง

ทู๊กที แม่ละเหนื่อยใจกับตัวเองจริงๆที่เป็นเต่าคลานแบบนี้ ) นั่งทำโน๊นทำนี่จนดึก   ในวันนี้อยู่ๆ

หนูก็ร้องไห้   ละเมอและงอแงใหญ่เลย ( เอาละซิเรางานเข้าแล้ว! ) แม่ดูหนูรู้สึกว่าหนูดู

หงุดหงิดจัง    เลยและพอแม่จับตัวของหนูก็รู้สึกได้เลยค่ะว่านี่กำลังมีสัญญาณบางอย่างกำลัง

จะเกิดขึ้น แม่รู้สึกได้เลยว่าหนูกำลังจะไม่สบาย   แน่ๆเพราะแม่บ่นกับป้าปลาเสมอๆว่าสามสี่

วันมานี้แม่เป็นอะไรก็ไม่รู้้ๆสึกรำคาญ    ตาข้างขวาบ่อยๆเพราะชอบขเม่นอยู่ได้ไม่ยอมหยุด

จนแม่มา วัดไข้ของลูกถึงรู้ว่าหนูเริ่มมีไข้    แล้วจริงๆ โดยแม่วัดได้ 37.5 องศาแม่ก็เลยบอก

กับป้าปลา  ว่าเช้า   นี้แม่จะพาลูก   ไปหาคุณหมอ    ดารารัตน์ที่โรงพยาบาล  

  วิภาวดีหลังจากทำธุระที่บ้าน    เสร็จ วันนี้หนูคงไม่ได้ไปเรียนแล้วละเพราะมีไข้ แม่พาหนู

มาหาคุณหมอถึงเวลา 11.00 น. คุณหมอบอกว่า คอก็ไม่แดง ไม่มีน้ำมูก ไม่ไอ มีแต่ไข้เฉยๆ

น่าสงสัยและเวลานี้ที่มาถึงโรงพยาบาล      ก็วัดได้ถึง 38.5 องศา ด้วย คุณหมอกลัวจะ

เป็นไข้เลือดออกเพราะโรคนี้ระบาดในฤดูฝน ถึงบ้าน    เราจะมีมุงลวดแน่นหนาก็เถ่อะ แต่

เวลาที่พี่ทิพย์    พาหนู   ออกไปเดินเล่นนอกบ้านก็อาจโดนยุงลายกัดได้เช่นกัน คุณหมอบ

อกว่าให้สงสัยไว้ก่อน โดยคุณหมอนัดลูกให้มาเจาะเลือดในอีก 3 วันข้างหน้า ซึ่งก็คงเป็นวันที่

หนู    จะต้องเดินทาง    ไปอุตรดิตถ์กับพ่อ   แม่   และป้าปลา  กับพี่ทิพย์   พอดี

หลังจากไปหาคุณหมอเสร็จแม่ก็เอาของไปให้น้าภัสที่เซ็นทรัลและได้ข่าวจากน้าภัส  ว่าน้องจีน

นี่  ยังไม่มาเกิดแต่ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวน้องจีนนี่   ของพี่ไทนี่   กับน้าภัส   ก็มาใหม่ได้

นะคะ เมื่อถึงเวลา    ที่ดี หลังจากนั้นแม่  ก็พาหนู   กลับบ้าน  สงสาร    หนูจังเลย

ลูกดูหนูหง๋อยไปเลย คงอยากเรียนกับเพื่อนๆมากซินะจ๊ะลูกรัก คืนนี้  หนูมีไข้ตลอดทั้งวัน

  ทั้งคืน   เลยพอทานยาก็ดีขึ้น แปล๊บเดียวเองไข้ก็กลับมาขึ้นใหม่อีก 38.9 องศา ต้องทานยา

ลดไข้และกันชักตลอดเวลา   ตามที่คุณหมอกำหนด สงสารลูกจังดูหนูหงุดหงิดไม่สบายตัวเลย

จะร้อง   แต่หาแม่ให้แม่กอดตลอด แม่สงสาร   ลูกจับใจ แทบจะทำอะไรไม่ถูกเลย ถ้าเป็น

แทนเองได้ก็ดีซินะ รัก   หนูที่สุดเลยรู้ไหมคะอินชอน    ลูกรัก   ของแม่ 

Create Date : 18 พฤศจิกายน 2551
Last Update : 18 พฤศจิกายน 2551 2:37:06 น.		5 comments
Counter : 775 Pageviews.
Share Tweet