วันที่ 9 กุมภาพันธ์ 2552 วันนี้เป็นวันมาฆบูชาพ่อ ของอิน ชอนไม่ต้องไป
ทำงานอยู่ช่วยแม่ ดูแลอิน ชอน เช้านี้พ่อ กับแม่ และอิน ชอนตื่น
สายเลยไม่ได้ไปซื้อกับข้าวเลยให้พี่ ทิพย์ช่วยเป็นธุระจัดการซื้อกับข้าวให้
เนื่องจากเมื่อคืน พ่อกับแม่ช่วยกันหาวิธีนำรูปจากกล้อง ลงคอม ให้
กับลูก ส่วนแม่ ก็เข้าไปตอบเพื่อนๆและแวะเที่ยวหาเพื่อนใหม่และเพื่อน
เก่าของอิน ชอนตามประสาคนรัก เพื่อนๆ คริ คริ แม่ นะอยากจะพา
อิน ชอนไปทักทายเพื่อนๆท่ีน่ารักของลูก ให้ครบทุกๆคนเลยแต่ว่าเน็ตก็
ไม่ค่อยจะเป็นใจเท่าไหร่นักคอยจะหลุดซะทุกทีกว่าจะได้นอน กันก็เกือบเช้า
เป็นคนอื่นเค้าคงพักผ่อนกันแต่ว่าบ้าน ฃองเรานอน ดึกจนชินถ้าไม่ถึง
เวลาทำยังไงก็ไม่ยอมหลับ ซะด้วยซิ ต้องให้เพลียกันจริงๆถึงจะหลับ แม่
กลัวจะป่วยเหมือนกัน แต่ทำไงได้เพื่อลูก และเพื่อนๆของลูก สู้ๆสู้ตายอยู่
แว๊ววว ฮ่าๆๆๆๆ หลังจากโม้เรื่องเมื่อคืน มานาน ก็เข้าเรื่องของวันนี้ดี
กว่านะคะลูก รัก วันนี้เรามีนัดกับน้า อ๊อดและน้า ปุ้ยว่าวันหยุดวันนี้
น้าๆจะมาจากอัมพวาขับรถ มาหาลูก ที่บ้าน ด้วยความคิดถึงเจ้า
เหม่งน้อยที่ชื่อ อิน ชอน พอบ่าย สองโมงน้าทั้งสองคนก็มาถึงบ้าน
เราจริงๆโดยหอบขนมและปลาทูรวมถึงของเล่นและตุ๊กตาแมวตัวใหญ่มาฝาก
เจ้าเหม่งอิน ชอนของน้าๆด้วยนะคะ วันนี้แม่ ก็เลยจัดให้น้าๆ สมใจ
เจ้าเหม่ง โล่งเหม่งดีแท้ๆ ไม่ต้องใส่หมวกเพราะอยู่บ้าน แถมทำเป็นกุล
สตรีไทยต้อนรับน้าๆด้วยการแต่งชุดไทยมันซะเลย อิๆๆๆๆ เห็นแล้วอดขำ
ไม่ได้คล้ายๆจับตี๋มาใส่ชุดไทยยังไงยังงั้นนะละ พอเย็นๆเราก็ไปทานข้าว
ที่ร้าน ครัวรามัณ กัน ชมฝรั่งนั่งเรือโบกมือทักทายคนไทยผ่านไปมา น่า
รักดีจัง อิน ชอนก็โบกมือ จุ๊บๆๆ ด้วย ทำยังกับประกวดนางสาวไทย ยังงั้น
ละ ฮ่าๆๆ เจ้าเหม่งเอ้ย! จากนั้นเมื่อเราทาน ข้าวเสร็จเราก็กลับบ้าน
กัน โดยที่น้า อ๊อดกับน้า ปุ้ยก็กลับบ้าน ที่สมุทรสงคราม
เนื่องจากน้า ปุ้ยไม่ค่อยสบาย เมื่อเรากลับมาถึงบ้าน ก็อาบน้ำ แยก
ย้ายเข้านอน ค่ะ นอน หลับฝันดีนะคะอิน ชอนลูกรัก ของแม่
อีกหน่อยผมก็ยาวสวยจ้า ตอนนี้ยังเล็กๆอยู่
glitter-graphics.com