@Central.....ตอน อนุสรณ์แห่งความทรงจำ ชองเขาขาด ประวัติศาสตร์อันโหดร้าย

ตอนไปกาญจนบุรี....มีโอกาสหนีเที่ยว...(นอกจากทำงาน) ไปยังสถานที่ท่องเที่ยวหนึ่งที่ปรากฎในแผนที่ท่องเที่ยวเมืองกาญจน์......

ถือว่าเมืองกาญจน์ เป็นเมืองแห่งความทรงจำที่แสนเจ็บปวดของคนหลายชนชาติเลยก็ว่าได้นะคะ.....

สถานที่ที่ทำให้เรารู้สึกถึง "ความเศร้าและความเจ็บปวด" ได้ขนาดนี้คือ "อนุสรณ์สถานช่องเขาขาด....ทางรถไฟไทย-พม่า".....วันนี้เลยอยากเอาเรื่องราวของสถานที่นี้มาเล่าสู่กันฟังค่ะ...

ถ้าเพื่อนๆไปเที่ยวกาญจน์ มุ่งหน้าไปทางน้ำตกไทรโยค เลยน้ำตกไทรโยคน้อยไปตามเส้นทางถนนสองเลนเรื่อยๆ ก็จะพบกับค่ายทหาร..และป้ายบอกเส้นทางเข้าไปอนุสรณ์สถานช่องเขาขาด...แลกบัตรก่อนนะคะ...



แลกบัตรแล้วก็มุ่งหน้าเลี้ยวซ้ายไปตามที่คุณพี่ทหารบอก.....เข้ามาค่ายทหาร ตื่นเต้นดีเหมือนกันค่ะ...



แล้วก็ถูกบังคับให้ขับไปตามเส้นทาง...ตอนแรกนึกว่าเข้ามาผิด.....เข้าไปสักพักใหญ่ยังหาไม่เจอ...(ขับช้าด้วยแหละค่ะ)



ระหว่างเส้นทางก็จะเจอกับต้นไม่ร่มรื่น ตามเส้นทางเล็กๆ



มาถึงแล้วค่ะ...พื้นที่จัดได้สวยและร่มรื่นมากๆ.......จอดรถกันก่อนนะ....



นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่จะเป็นชาวต่างชาติค่ะ...โดยเฉพาะชาวยุโรปและอเมริกา....



อาคารเป็นอาคารชั้นเดียวค่ะ...ตกแต่งด้สวยดี.....มีประวัติให้อ่านก่อนเข้า



อนุสรณ์สถานแห่งนี้ เกิดจากความมุ่งมั่นของอดีตเชลยศึกชาวออสเตรเลีย คือ คุณ เจ จี ทอม มอร์ริส (J G Tom Morris) ซึ่งเป็นหนึ่งในเชลยศึกและแรงงานพลเรือนนับหมื่นที่ทำงานในการก่อสร้างทางรถไฟสายมรณะไทย-พม่า ระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 .....





มาอ่านประวัติคุณ เจ จี ทอม มอร์ริสกันนะคะ.....(คัดมาจากเอกสารที่แจก ณ อนุสรณ์สถานค่ะ).....




คุณเจ จี ทอม มอร์ริส ...อดีตเชลยศึกชาวออสเตรเลียที่อยู่ในเหตุการณ์ก่อสร้างทางรถไฟสายมรณะแห่งนี้....เค้าเข้าเป็นทหารในเดือน ก.พ. 2488 ขณะอายุได้ 17 ปี และถูกจับเป็นเชลยศึกสิงคโปร์เมื่อเดือน ก.พ.2485 หลังจากนั้นถูกกักกันในฐานะเชลยศึกถึง 3 ปี ต้องทำงานก่อสร้างและถูกย้ายค่ายไปถึง 10 ค่าย ต้องผจญกับโรคไข้มาเลเรียและโรคบิด...ต่อมาได้เข้าทำงานในฐานะเจ้าหน้าที่เสนารักษ์ ช่วยเหลือเชลยศึกอื่นๆ ณ ค่ายพยาบาลบริเวณหลักกิโลเมตรที่ 55

ต่อมาอีก 40 ปี.....ทอมได้ตัดสินใจกลับมายังประเทศไทยเพื่อค้นหา "ช่องเขาขาด (Hellfire Pass)" และในปี 2527 เค้าได้พบกับสถานที่แห่งนี้ พร้อมกับตั้งปณิฐานว่าจะตั้งเป็นอนุสรณ์แห่งความทรงจำอันเจ็บปวด.....จึงได้ของบประมาณต่อรัฐบาลออสเตรเลียเพื่อรองรับและสร้างพื้นที่แห่งนี้ โดยได้ทุนตั้งแต่ปี 2530 และ 2537 .....ก่อสร้างเป็น "พิพิธภัณฑ์อนุสรณ์สถานช่องเขาขาด"....เริ่มเปิดเป็นทางการ เมื่อวันที่ 25 เมษายน 2542.......

อ่านประวัติแล้วประทับใจในความตั้งใจมากมายค่ะ...มาชมภายในพิพิธภัณฑ์กันนะคะ....เข้าไปก็จะเจอประชาสัมพันธ์



มีหนังสือประวัติจำหน่ายด้วย....



เข้าไปชมภายในกันดีกว่าค่ะ....ห้องจัดแสดงนิทรรศกาลทำสีออกโทนร้อน....จัดมุมไว้ได้สวยงาม บอกเล่าเรื่องราวอันโหดร้ายในตอนนั้น.....ทุกท่านที่เข้าไปอ่านต่างอยู่ในความสงบ ไว้อาลัยแด่ผู้จากไป......








เดินอ่านประวัติศาสตร์....การก่อสร้าง, โรค, ความโหดร้าย, อาหาร, ยารักษาโรค...อ่านแล้วหดหู่จัง...เศร้าใจมากมายนัก......









ระหว่างเดินชม...ก็พบว่ามีห้อง Multimedia ที่จัดแสดง Slide VDO แสดงเป็นรอบๆ .......เข้ามานั่งชมความเป็นมา....ประวัติศาสตร์....เศร้าใจและอาลัยแด่ผู้อยู่ในเหตุกาณ์ค่ะ....มีแต่ชาวต่างชาติที่มานั่งฟัง.....ส่วนเราสามคน...เป็นคนไทยกลุ่มเดียวที่นั่งอยู่ตรงนั้น....ดีนะนั่งหน้าเลย ไม่มีใครบัง...



ชมเสร็จก็ออกมาเดินต่อค่ะ....อ่านเรื่อยๆ เพลินดีเหมือนกัน...อิน.....







รองเท้าไม้แบบนี้...จะเดินได้สะดวกอย่างไร.....



การสื่อสารในสมัยนั้น......



กระเป๋าเก็บความทรงจำ.....ของแต่ละบุคคล



จดหมายสมัยก่อน...บอกเล่าความทุกข์ใจ.....



การรักษาพยาบาลก็มีเพียงเท่านี้.......



ดูอาหารการกินตอนนั้น.....เศร้ามากๆค่ะ...แล้วจะมีแรง ต้านทานโรคได้อย่างไร...



หลังจากที่จบเหตุการณ์...ห้องสุดท้ายก็จะบอกถึงอิสรภาพ......อินมาก...น้ำตาแอบไหลนิดๆ....









ออกจากห้องนิทรรศกาล ก็มาชมวิว.....ที่จัดมุมได้สวยงาม...สงบมากๆค่ะ





ไม้หมอนเก่า...สมัยโน้น ที่ใช้ทำทางรถไฟ



ต่อไปก็ออกกำลังการกันค่ะ...เดินไปชมช่องเขาขาด...ทางที่สร้างยากที่สุด......มีเส้นทางเดินให้อย่างชัดเจน....ผ่านเส้นทางประวัติศาสตร์แห่งนี้.....มีไม้หมอนเก่าเป็นระยะๆ และก็มีป้ายบอกและเล่าเรื่องราวตลอดทาง...บรรยากาศดีค่ะ.....สงบมากๆ เพราไม่มีใครเดิน...เดินกัน 3 คน....เหอๆๆๆๆ





เส้นทางเดินลงไปมีบันไดไต่ระดับลงไปค่ะ..สวยดี









มาถึงแล้วค่ะ...ตรงนี้แหละค่ะ...ช่องเขาขาด....เจาะเขาไปเลย...ยากมากมาย...หินล้วนๆ.....ปลายเส้นทางมีอนุสรณ์ตั้งไว้ค่ะ...









ระหว่างทางเดินกลับ...เปรี้ยว...เดินอีกเส้นทางชมธรรมชาติ...แต่ไม่ดูสังขาร...เหนื่อยมากๆ เพราะเดินอ้อมเขา 1 ลูก......กลับไปถึงรถ...ขาสั่น อิๆๆๆๆ





จบแล้วค่ะ....การเดินทางท่องเที่ยว "ช่องเขาขาด".....

สำหรับเพื่อนๆที่ไปเที่ยวเมืองกาญจน์ ก็เก็บไว้เป็นสถานที่อีกแห่งที่น่าไปเดินชมประวัติศาสตร์ละกันนะคะ.....

เค้าเปิดเวลา 09.00 - 16.00 น.ค่ะ....ไม่เสียเงินสำหรับคนไทยและก็ร่วมบริจาคได้นะคะ...

และหาข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ //www.dva.gov.au ค่ะ....

มีความสุขมากๆนะคะ......


Create Date : 09 กุมภาพันธ์ 2554
Last Update : 9 กุมภาพันธ์ 2554 9:39:53 น. 26 comments
Counter : 3255 Pageviews.

 
สงฺขารา ปรมา ทุกฺขา
สังขารเป็นทุกข์อย่างยิ่ง

เป็นอยู่อย่างรู้เท่าทันวัฏฏ ตลอดไป..นะคะ



ประวัติศาสตร์ มีไว้ให้จดจำ
ความเลวร้ายในประวัติศาสตร์ มีไว้ให้เรียนรู้..นะคะ



โดย: พรหมญาณี วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:9:47:34 น.  

 
ดูจากรูปพิพิธภัณฑ์ออกแบบได้สวยมากๆเลยนะคะ สวยทั้งภายนอกและภายในเลยค่ะ


โดย: SevenDaffodils วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:10:53:51 น.  

 
เป็นหนึ่งใน wishlist เลย

เป็นพิพิธภัณฑ์ที่ดีเยี่ยมยอด


โดย: VET53 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:12:57:53 น.  

 
ขอบคุณนะคะ
มาคอมเม็นให้ด้วย*-*

น่าไปเที่ยวจังเลยนะคะ


โดย: มะเหมี่ยว ดีไซน์ วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:14:15:40 น.  

 
แวะมาชมค่ะ


โดย: นู๋ที วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:15:28:45 น.  

 


โดย: ASDK_MK วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:15:54:33 น.  

 
สวัสดีค่ะ ตามมาเที่ยวสถานที่ประวัติศาสตร์ด้วยคน
เคยอ่านเรื่องทางรถไฟที่นั่นนะคะ น่าเศร้ามาก
แต่สุดท้ายก็ได้อิสรภาพกลับคืนมา
เห็นแล้วอยากไปจังค่ะ ทางเดินขึ้นลง วิวสวย
ยิ่งเห็นท้องฟ้าสดใส ยิ่งอยากไปเที่ยวมากๆ นะคะ


โดย: diamondsky วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:16:02:43 น.  

 
สวัสดีค่า

แวะเข้ามาทักทายก่อนมื้ออาหารเย็น
ขอบคุณทีแวะไปที่บล๊อคนะ


โดย: น้าปังปอนด์ วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:16:22:11 น.  

 
หวัดดียามเย็นครับ
ไปเมืองกาญหลายครั้งไม่ได้แวะไปเลยครับ
เมืองกาญเป็นเมืองหน้าด่านสำคัญศึกพม่า-ไทย
สงครามโลกกลายเป็นที่สำคัญอีก



โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:17:56:10 น.  

 
ไปเที่ยวกาญฯ หลายที ยังไม่เคยแวะที่นี่เลยค่ะ

ไว้จะหาโอกาสไปให้ได้ค่ะ...




โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:17:58:46 น.  

 
วันนี้หนีจากถิ่นภาคใต้ มาเที่ยวไกลถึงภาคตะวันตกเชียวนะค่ะ

ช่องเขาขาดนิ ยังไม่เคยไปเลย น่าไปเที่ยวมากๆเลยค่ะ


โดย: rasinee วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:20:39:09 น.  

 
ยังไม่มีโอกาสได้ไปที่นี่เลยค่ะ ส่วนทางขึ้นเขาคงจะเหนื่อยน่าดูเลยนะคะ


โดย: pim&jae วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:21:03:27 น.  

 
เคยไปเที่ยวกาญจน์แค่ผ่านๆๆ ครับ
ไม่เคยได้ พักสักที

ขอบคุณที่แวะไปเย่ยมที่บล๊อกครับ

ริ ผึ้บุรี3




โดย: Sleeping_prince วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:1:12:15 น.  

 
โอ๊ะ..ทำดีกว่าเดิมเยอะเลยนะคะนี่

เราเคยไปครั้งหนึ่งแล้ว แต่ตอนนั้นยังไม่ดีเท่านี้เลยอะค่ะ

ขอบคุณที่พาไปเที่ยวนะค้า


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:8:44:55 น.  

 
สงครามทำลายหมด ไม่ว่า มิตรหรือศัตรู ครับ


โดย: Kavanich96 วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:8:51:00 น.  

 
ก่อนอื่นต้องบอกว่า ดีใจจังค่ะ เจอคนบ้านเดียวกัน ครอบครัวสาวเดิมเป็นคน หัวไทรค่ะ แต่ย้ายมาอยุ่หาดใหญ่ สิบกว่าปีแล้วค่ะ
อนุสรณ์นี้ดูไปด้วยเห็นรูปพร้อมคำบรรยาย แล้วเศร้าๆยังไงไม่รู้สงสารคนที่มาใช้แรงงาน ต้องเสียชีวิตไปมากมาย
อ่านแล้วภูมิใจแทนคนไทย ที่ คุณ จีจี ทอม มอร์ริส พยายามสร้างสิ่งนี้ขึ้นมาให้เป็นสมบัติของไทยเรา


โดย: แม่บ้านครอว์ฟอร์ด วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:8:58:41 น.  

 
นางฟ้าไปเที่ยวเมืองกาญจนบุรี นับครั้งไม่ถ้วน
แต่ไม่เคยไปช่องเขาขาดเลยสักครั้ง ไว้ต้องหาโอกาสไปเที่ยวดูบ้างแล้วค่ะ...


โดย: นางฟ้าของชาลี วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:10:14:15 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


โดย: หยุดนิ่ง วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:20:17:13 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ค่ะ ขอให้มีความสุขตลอดทั้งวันนะคะ ^^



โดย: หัวใจแก้ว วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:8:46:03 น.  

 
น จาปิ วิตฺเตน ชรํ วิหนฺติ
กำจัดความแก่ด้วยทรัพย์ไม่ได้

มีความสุขกับการเจริญวัย เจริญธรรม ตลอดไป..นะคะ




โดย: พรหมญาณี วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:9:05:30 น.  

 
แฮ่..สวัสดีอีกรอบค่ะ

แสดงว่าจขบ.ชอบทานไข่แน่ๆ เลย

ของเรานี่ ตอนเช้าหลีกเลี่ยงไข่มากๆ ค่ะ สงสัยตอนเป็นเด็กแม่บังคับกินทุกวันเลยเข็ด เหอๆ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:9:22:21 น.  

 


โดย: kochpon วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:14:41:05 น.  

 
สวัสดีวันศุกร์

สุขสำราญวันหยุด ค่ะ




โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:16:23:09 น.  

 

สุขสันต์วันสุข (ศุกร์ 555)

แวะมาชวนไปเที่ยวทะเลดูพระอาทิตย์ตกกันค่ะ :)



โดย: สาวสะตอใต้ วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:21:40:54 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


โดย: หยุดนิ่ง วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:22:08:57 น.  

 
ยินดีมากๆเลยค่าถึงจะเป็นคน กทม หรือจากใหน แต่อยุ่ที่ใหนเราก็เป็นคนที่นั่นใช่ใหมคะ ทำตัวกลมกลืนเข้าไว้ ชีวิตจะได้enjoy
ทำเป็นบอกคนอื่น สาวมาอยุ่อเมริกาเกือบสองปีแล้ว ยังทำใจกินแซนวิชตอนเช้าๆไม่ได้เลยค่ะ ขอเป็นน้ำพริก ไข่ทอดดีกว่า 555 ยินดีที่ได้รุ้จักอีกครั้งค่า
เดียวแวะมาใหม่นะคะ


โดย: แม่บ้านครอว์ฟอร์ด วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:2:48:17 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

auau_py
Location :
สงขลา Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 52 คน [?]




นักเขียนตัวเล็กๆ ที่แชร์ความสุขด้วยการแบ่งปันเรื่องราวต่างๆ จากการเดินทาง
Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2554
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728 
 
9 กุมภาพันธ์ 2554
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add auau_py's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.