@Central.....ตอน อนุสรณ์แห่งความทรงจำ ชองเขาขาด ประวัติศาสตร์อันโหดร้าย
ตอนไปกาญจนบุรี....มีโอกาสหนีเที่ยว...(นอกจากทำงาน) ไปยังสถานที่ท่องเที่ยวหนึ่งที่ปรากฎในแผนที่ท่องเที่ยวเมืองกาญจน์......
ถือว่าเมืองกาญจน์ เป็นเมืองแห่งความทรงจำที่แสนเจ็บปวดของคนหลายชนชาติเลยก็ว่าได้นะคะ.....
สถานที่ที่ทำให้เรารู้สึกถึง "ความเศร้าและความเจ็บปวด" ได้ขนาดนี้คือ "อนุสรณ์สถานช่องเขาขาด....ทางรถไฟไทย-พม่า".....วันนี้เลยอยากเอาเรื่องราวของสถานที่นี้มาเล่าสู่กันฟังค่ะ...
ถ้าเพื่อนๆไปเที่ยวกาญจน์ มุ่งหน้าไปทางน้ำตกไทรโยค เลยน้ำตกไทรโยคน้อยไปตามเส้นทางถนนสองเลนเรื่อยๆ ก็จะพบกับค่ายทหาร..และป้ายบอกเส้นทางเข้าไปอนุสรณ์สถานช่องเขาขาด...แลกบัตรก่อนนะคะ...
แลกบัตรแล้วก็มุ่งหน้าเลี้ยวซ้ายไปตามที่คุณพี่ทหารบอก.....เข้ามาค่ายทหาร ตื่นเต้นดีเหมือนกันค่ะ...
แล้วก็ถูกบังคับให้ขับไปตามเส้นทาง...ตอนแรกนึกว่าเข้ามาผิด.....เข้าไปสักพักใหญ่ยังหาไม่เจอ...(ขับช้าด้วยแหละค่ะ)
ระหว่างเส้นทางก็จะเจอกับต้นไม่ร่มรื่น ตามเส้นทางเล็กๆ
มาถึงแล้วค่ะ...พื้นที่จัดได้สวยและร่มรื่นมากๆ.......จอดรถกันก่อนนะ....
นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่จะเป็นชาวต่างชาติค่ะ...โดยเฉพาะชาวยุโรปและอเมริกา....
อาคารเป็นอาคารชั้นเดียวค่ะ...ตกแต่งด้สวยดี.....มีประวัติให้อ่านก่อนเข้า
อนุสรณ์สถานแห่งนี้ เกิดจากความมุ่งมั่นของอดีตเชลยศึกชาวออสเตรเลีย คือ คุณ เจ จี ทอม มอร์ริส (J G Tom Morris) ซึ่งเป็นหนึ่งในเชลยศึกและแรงงานพลเรือนนับหมื่นที่ทำงานในการก่อสร้างทางรถไฟสายมรณะไทย-พม่า ระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 .....
มาอ่านประวัติคุณ เจ จี ทอม มอร์ริสกันนะคะ.....(คัดมาจากเอกสารที่แจก ณ อนุสรณ์สถานค่ะ).....
คุณเจ จี ทอม มอร์ริส ...อดีตเชลยศึกชาวออสเตรเลียที่อยู่ในเหตุการณ์ก่อสร้างทางรถไฟสายมรณะแห่งนี้....เค้าเข้าเป็นทหารในเดือน ก.พ. 2488 ขณะอายุได้ 17 ปี และถูกจับเป็นเชลยศึกสิงคโปร์เมื่อเดือน ก.พ.2485 หลังจากนั้นถูกกักกันในฐานะเชลยศึกถึง 3 ปี ต้องทำงานก่อสร้างและถูกย้ายค่ายไปถึง 10 ค่าย ต้องผจญกับโรคไข้มาเลเรียและโรคบิด...ต่อมาได้เข้าทำงานในฐานะเจ้าหน้าที่เสนารักษ์ ช่วยเหลือเชลยศึกอื่นๆ ณ ค่ายพยาบาลบริเวณหลักกิโลเมตรที่ 55
ต่อมาอีก 40 ปี.....ทอมได้ตัดสินใจกลับมายังประเทศไทยเพื่อค้นหา "ช่องเขาขาด (Hellfire Pass)" และในปี 2527 เค้าได้พบกับสถานที่แห่งนี้ พร้อมกับตั้งปณิฐานว่าจะตั้งเป็นอนุสรณ์แห่งความทรงจำอันเจ็บปวด.....จึงได้ของบประมาณต่อรัฐบาลออสเตรเลียเพื่อรองรับและสร้างพื้นที่แห่งนี้ โดยได้ทุนตั้งแต่ปี 2530 และ 2537 .....ก่อสร้างเป็น "พิพิธภัณฑ์อนุสรณ์สถานช่องเขาขาด"....เริ่มเปิดเป็นทางการ เมื่อวันที่ 25 เมษายน 2542.......
อ่านประวัติแล้วประทับใจในความตั้งใจมากมายค่ะ...มาชมภายในพิพิธภัณฑ์กันนะคะ....เข้าไปก็จะเจอประชาสัมพันธ์
มีหนังสือประวัติจำหน่ายด้วย....
เข้าไปชมภายในกันดีกว่าค่ะ....ห้องจัดแสดงนิทรรศกาลทำสีออกโทนร้อน....จัดมุมไว้ได้สวยงาม บอกเล่าเรื่องราวอันโหดร้ายในตอนนั้น.....ทุกท่านที่เข้าไปอ่านต่างอยู่ในความสงบ ไว้อาลัยแด่ผู้จากไป......
เดินอ่านประวัติศาสตร์....การก่อสร้าง, โรค, ความโหดร้าย, อาหาร, ยารักษาโรค...อ่านแล้วหดหู่จัง...เศร้าใจมากมายนัก......
ระหว่างเดินชม...ก็พบว่ามีห้อง Multimedia ที่จัดแสดง Slide VDO แสดงเป็นรอบๆ .......เข้ามานั่งชมความเป็นมา....ประวัติศาสตร์....เศร้าใจและอาลัยแด่ผู้อยู่ในเหตุกาณ์ค่ะ....มีแต่ชาวต่างชาติที่มานั่งฟัง.....ส่วนเราสามคน...เป็นคนไทยกลุ่มเดียวที่นั่งอยู่ตรงนั้น....ดีนะนั่งหน้าเลย ไม่มีใครบัง...
ชมเสร็จก็ออกมาเดินต่อค่ะ....อ่านเรื่อยๆ เพลินดีเหมือนกัน...อิน.....
รองเท้าไม้แบบนี้...จะเดินได้สะดวกอย่างไร.....
การสื่อสารในสมัยนั้น......
กระเป๋าเก็บความทรงจำ.....ของแต่ละบุคคล
จดหมายสมัยก่อน...บอกเล่าความทุกข์ใจ.....
การรักษาพยาบาลก็มีเพียงเท่านี้.......
ดูอาหารการกินตอนนั้น.....เศร้ามากๆค่ะ...แล้วจะมีแรง ต้านทานโรคได้อย่างไร...
หลังจากที่จบเหตุการณ์...ห้องสุดท้ายก็จะบอกถึงอิสรภาพ......อินมาก...น้ำตาแอบไหลนิดๆ....
ออกจากห้องนิทรรศกาล ก็มาชมวิว.....ที่จัดมุมได้สวยงาม...สงบมากๆค่ะ
ไม้หมอนเก่า...สมัยโน้น ที่ใช้ทำทางรถไฟ
ต่อไปก็ออกกำลังการกันค่ะ...เดินไปชมช่องเขาขาด...ทางที่สร้างยากที่สุด......มีเส้นทางเดินให้อย่างชัดเจน....ผ่านเส้นทางประวัติศาสตร์แห่งนี้.....มีไม้หมอนเก่าเป็นระยะๆ และก็มีป้ายบอกและเล่าเรื่องราวตลอดทาง...บรรยากาศดีค่ะ.....สงบมากๆ เพราไม่มีใครเดิน...เดินกัน 3 คน....เหอๆๆๆๆ
เส้นทางเดินลงไปมีบันไดไต่ระดับลงไปค่ะ..สวยดี
มาถึงแล้วค่ะ...ตรงนี้แหละค่ะ...ช่องเขาขาด....เจาะเขาไปเลย...ยากมากมาย...หินล้วนๆ.....ปลายเส้นทางมีอนุสรณ์ตั้งไว้ค่ะ...
ระหว่างทางเดินกลับ...เปรี้ยว...เดินอีกเส้นทางชมธรรมชาติ...แต่ไม่ดูสังขาร...เหนื่อยมากๆ เพราะเดินอ้อมเขา 1 ลูก......กลับไปถึงรถ...ขาสั่น อิๆๆๆๆ
จบแล้วค่ะ....การเดินทางท่องเที่ยว "ช่องเขาขาด".....
สำหรับเพื่อนๆที่ไปเที่ยวเมืองกาญจน์ ก็เก็บไว้เป็นสถานที่อีกแห่งที่น่าไปเดินชมประวัติศาสตร์ละกันนะคะ.....
เค้าเปิดเวลา 09.00 - 16.00 น.ค่ะ....ไม่เสียเงินสำหรับคนไทยและก็ร่วมบริจาคได้นะคะ...
และหาข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ //www.dva.gov.au ค่ะ....
มีความสุขมากๆนะคะ......
Create Date : 09 กุมภาพันธ์ 2554 |
|
26 comments |
Last Update : 9 กุมภาพันธ์ 2554 9:39:53 น. |
Counter : 3254 Pageviews. |
|
|
|
สังขารเป็นทุกข์อย่างยิ่ง
เป็นอยู่อย่างรู้เท่าทันวัฏฏ ตลอดไป..นะคะ
ประวัติศาสตร์ มีไว้ให้จดจำ
ความเลวร้ายในประวัติศาสตร์ มีไว้ให้เรียนรู้..นะคะ