ล่องใต้: เกาะจำภาค 1 ....จำไว้เลย....
สวัสดีค่ะเพื่อนๆ วันนี้มีประสบการณ์ที่ต้อง "จำ" เอามาฝากกันค่ะ....
ด้วยความชอบเที่ยวแบบ No plan ของเรานี่แหละ....ทำให้ต้อง "จำ" เอาไว้อีกนาน......
วันหยุด 2-3 วันติดๆกันก่อนหน้านี้....เราเกิดอาการ "อยากกินส้มตำ ร้านพี่ดำธารา" ที่เคยเขียนบล็อคไปก่อนหน้านี้ค่ะ...ก็เลยเดือนร้อนคนใกล้ตัว...ต้องพาไปกินถึงกระบี่.....ระหว่างทาง...ก็มองๆหาที่พักที่คาดว่าจะเข้าพักคืนนี้แหละ...แต่แล้ว ไอเดียบรรเจิดขึ้นมา
"ตัวเอง....จำที่เค้าเล่าเรื่องเกาะจำ จ.กระบี่ได้ป่าว"
"จำได้..ทำไมอ่ะ"
"เค้าว่า เราลองไปกันดีป่าว....คราวหน้าจะได้หาเกาะอื่นไปกัน"....
"แล้วตัวเองมีที่พักแล้วเหรอ"....
"เค้าเคยติดต่อสอบถามไว้นะ แต่วันนี้ไม่ได้จอง ไม่เต็มมั้ง"....
และแล้ว....ก็มุ่งหน้าไปตามเส้นทางนี้....
มุ่งหน้าจากถนนใหญ่เข้าไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ เอ...ทำไมเริ่มสงบหว่า......เงียบไปป่าว...
และแล้วก็มาถึงท่าเรือไปเกาะจำค่ะ...เงียบมากๆ ไม่ค่อยมีนักท่องเที่ยวเลย....เริ่มสงสัย...
แต่ก็ยังไม่ได้สนใจมากค่ะ....คนใกล้ตัวลงไปถามเรื่องเรือ ส่วนเราก็ถ่ายภาพแมวตามเรื่องตามราว...
ฝากรถแล้วก็กลับมาที่ท่าเรือ.....เห็นป้ายราคาแบบนี้....ค่าเรือไปเกาะค่ะ..
เอ้า เรือกำลังจะออกแล้ว ลงเรือๆๆๆๆ
ลงไปต้องเดินขึ้นแบบนี้...เรือลำนี้เค้าพารถมอร์เตอร์ไซด์ขึ้นได้ด้วยนะคะ คิดราคาแตกต่างกันค่ะ แต่ไม่ได้ถามนะ...
ระหว่างที่นั่งในเรือ เพื่อรอผู้โดยสารรอบเย็น เป็นรอบสุดท้ายด้วย ก็เกิดอาการกังวลนิดหน่อย.....เพราะคุยกับผู้โดยสารในเรือ ซึ่งเป็นคนที่เกาะ...เค้าทำหน้างงกันหมด....ณ วันที่เราเดินทาง คือเดือนตุลาคมต้นเดือน...
"น้องๆ จะไปเที่ยวเกาะจำเหรอคะ"
"ค่ะพี่...."
"เดือนนี้เค้ายังไม่เปิดเกาะนี่น้อง....นักท่องเที่ยวไม่มีหรอกนะ รีสอร์ทบนนั้นก็ปิดหมด เหลือแต่เกสเฮาส์เล็กๆ น้องติดต่อที่พักแล้วเหรอ...."
เอาล่ะ งานเข้า รีบเปิดเน็ต หาเบอร์โทรศัพท์เกาะจำรีสอร์ทที่เคยคุยไว้เมื่อตอนฤดูท่องเที่ยว เดือนเมษายนทันที...
"น้องคะ...เดือนนี้เรายังปิดให้บริการอยู่ค่ะ เพราะอากาศยังแปรปรวน ไม่เหมาะกับการมาเที่ยวหรอกนะคะ......แล้วตอนนี้น้องลงเรือแล้วเหรอคะ รีสอร์ทบนนั้นส่วนมากไม่เปิดเช่นเดียวกันค่ะ......" เป็นเหมือนที่พี่คนที่อยู่ในเรือด้วยกันพูดเลย!!!!
แย่แล้ว...เรือก็ลงแล้ว...ทำไงดีล่ะทีนี้...... คิดๆแล้วเริ่มเครียด....
โชคเข้าข้างค่ะ....วันที่เดินทางช่วงนั้นน้ำลงเยอะมาก ท้องเรือติดๆกับพื้นทำให้ออกตัวได้ลำบาก หนุ่มๆต้องลงไปเข็นอีกต่างหาก....พอออกมาได้ถึงสะพานปลาใกล้ๆ ก็ต้องไปรับของ...ตัดสินใจ ณ บัดนาวว่า...."ไม่ไปแล้ว".... เลยขอนายหัวเรือลงตรงนี้ บอกเหตุผลสั้นๆว่า
"พี่คะ...นู๋ขอลงตรงนี้ได้ไหมคะ...เช็คไปทางรีสอร์ทแล้วปิดค่ะ เดี๋ยวไปแล้วไม่มีที่ซุกหัวนอนค่ะ!!!"
นายหัวเรือยิ้ม....แล้วก็ตอบว่า "ตามสบายเลยนุ้ย..(นุ้ยแปลว่าน้อง) ค่อยๆเดินไปที่หัวเรือ แล้วขึ้นได้เลย"....
กลับขึ้นถึงฝั่งได้ โล่งอกเป็นที่สุด เหมือนได้กลับบ้านแล้ว........เฮ้อ.......
นี่แหละค่ะ...นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า หัดดูตาม้า ตาเรือ ตรวจสอบสถานที่ก่อนไปทุกครั้ง โดยเฉพาะเกาะ....เค้าเปิด หรือปิด หรือว่า ยังไม่เปิดเต็มที่....เพราะถ้าคุณเดินทางแล้ว....อาจไม่มีที่ซุกหัวนอน......และสร้างความเครียดให้ตัวเองได้โดยไม่ต้องให้คนอื่นทำให้.......
ก่อนกลับถามคนใกล้ตัวว่า....
"ตัวเอง....ถ้าเราข้ามไปถึงแล้ว ไม่มีที่นอนทำไงอ่ะ...."
"ก็แค่ เหมาเรือกลับทันทีไง...ไม่ปลอดภัย จะอยู่ได้ยังไง แพงแค่ไหน ดึกแค่ไหน ก็ต้องกลับจ้า"
ซึ้งเลย........
ปิดท้ายด้วยภาพนี้ละกันนะคะ ยามเย็น ณ ท่าเรือไปเกาะจำ......เกาะจำ จำไว้ก่อนนะ คราวหน้าจะไปใหม่....แบบตรวจสอบดีๆก่อนไป จองไปเลยด้วย!!!!
มีความสุขมากๆนะคะ
| Create Date : 02 กุมภาพันธ์ 2555 |
| Last Update : 2 กุมภาพันธ์ 2555 8:36:10 น. |
|
6 comments
|
| Counter : 3204 Pageviews. |
 |
|
|
รีบเปิดเน็ต หาเบอร์โทรศัพท์เกาะจำรีสอร์ทที่เคยคุยไว้เมื่อตอนฤดูท่องเที่ยว เดือนเมษายนทันที...
คิดๆแล้วเริ่มเครียด....
เลยขอนายหัวเรือลงตรงนี้ บอกเหตุผลสั้นๆว่า
เหมือนได้กลับบ้านแล้ว........เฮ้อ.......
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 52 คน [
คราวหน้าต้องโชคดีกว่านี้ค่ะคุณ auau py