วันนี้ขอเมาส์ลูกสาวสุดเลิฟอีกหน่อ..."มณีนิล หรือ นู๋นี" หน่อยค่ะ...ท้าวความกันนิดนะคะ นู๋นีเป็นแมวจร ลูกแม่ใหญ่ พี่น้องคนละรุ่นกับนู๋เล็ก แต่ก็วิ่งตามนู๋เล็กเหมือนเป็นพี่น้องรุ่นเดียวกัน.....พอพานู๋เล็กมาเป็นแมวบ้าน ก็เลยต้องพาน้องรักมาด้วยกัน.....เลยกลายมาเป็นลูกรักผิวเข้มของอู๋เลยค่ะ.....
วีรกรรมนู๋นี เยอะ....เยอะกว่านู๋เล็กอีก....เพราะนางเป็นแมวไฝ่รู้ ^^ อยากรู้ไปทุกเรื่องน่ะเอง แม่ปักครอสติช นู๋ก็มาอยู่ใกล้ๆ....งับแบบแม่อีก...เกือบขาด.....จะดีดหูสักทีก็ทำไม่ลง.....ก็ลูกรักน่ะนะ ^^
วันไหนอยากจะอ้อนก็อ้อนค่ะ แต่วันไหนสะบัดใส่ก็หายไปเลยพักใหญ่ แล้วก็กลับมากลิ้งเหมือนเดิม....ก็รักกันเนอะ คงไปไหนไม่ได้ไกล....เอ่อ....แม่จะเห็นแบบครอสติชไหมคะ ถ้านู๋ทับอยู่อย่างนี้น่ะลูก....
ลูกสาวคนนี้ไม่ชอบให้กอดรัดฟัดเหวี่ยงค่ะ พออุ้มล่ะก็ขู่ๆๆๆ บ่นๆๆๆๆ ทันที แต่วางลงก็กลิ้งโชว์ทันทีเหมือนกัน
เวลาแม่ไปตัดหญ้า แต่งสวนหน้าบ้าน นางจะมีป้วนเปี้ยนเสมอ......จนกลัวจะเผลอตัดหางยางเข้าสักวัน....
กลางวันแมวส่วนมากนอน...นู๋นีก็เช่นกันค่ะ นอนยาวมากกกกกก ในห้องนอนเค้าหละ.....
นอนจากตรงนี้ เปลี่ยนไปตรงโน้น...ตรงนั้น แล้วก็มาตรงหน้าแม่...กลิ้งโชว์กางเกงใน...."นู๋นอนสวยไหมคะ".....
แล้วก็กลิ้งกุกๆๆ ขึ้นมานั่งทำหน้ามึน......
แต่ไม่นาน ก็กลับไปนอนโชว์อีก...สงสัยคงสบายใจมากเวลาแม่อยู่บ้าน...นอนท่านี้นานด้วยนะคะ.....เอาใจแม่สุดๆ แม่มันก็อดไม่ได้ เห็นแล้วต้องคว้ากล้องมาทันที.......
พออู๋เผลอค่ะ...กุกๆ กักๆ...เอ๊ะ ต้องเดินไปดู...โน้น คุณนายเปิดลิ้นชักเสื้อผ้าล่างสุด คุ้ยเสื้อผ้าออกมากอง...แล้วร้อง "เมี้ยว" เหมือนว่า......นู๋เก่งไหมคะ.....ฮือๆๆๆ แม่ตามเก็บนู่ได้วันละ 5 รอบเลยค่ะ.....ทีหลังคุ้ยแล้วเก็บด้วยนะลูกสาว....พอดุแล้วก็มานั่งจุมปุ๊ก รอสร้างวีรกรรมต่อค่ะ...
จะว่าไป ถ้าคุณนกบินผ่านบ้านน่ะ ไม่รู้ว่านางมาจากไหน มานั่งรอเตรียมอยู่แล้ว.....แต่พอนุ้งหมาผ่านรั้วบ้าน เท่านั้นแหละค่ะ วิ่งฝ่าประตูแม้วอย่างรวดเร็ว.....จนแม่เป็นห่วงประตูแม้วจะพัง 5555
ถึงอย่างไรแม่ก็รักนู๋สุดๆค่ะ เด็กน้อยของแม่เป็นเด็กดีเสมอมา.....แม่รักนู๋มากๆนะคะ ^^
แหะๆๆๆ เอาไว้จะเล่าให้ฟังในบล็อคหน้าค่ะ ^^ วีรกรรมอย่างเยอะ แต่ถ่ายภาพไม่ได้ 55555
มีความสุขมากๆนะคะ