Group Blog
 
All Blogs
 
เทพมารสะท้านภพ ตอนที่ 25



Lethal Weapon of Love and Passion
เทพมารสะท้านภพ ตอนที่ 25

===SPOILERS===

จากตอนที่แล้ว ฟงสิงเลี่ยจับตัวเอี๋ยนจิ้งอันไปกักขังไว้ จิ้นปิงหวินพยายามอธิบายให้ฟัง นางก้อไม่ยอมฟัง

เอี๋ยนจิ้งอัน: เจ้าไม่สามารถแยกถูกผิด นำความเสื่อมเสียมาให้แก่สำนัก ข้ามันตาบอดที่รับเจ้าเป็นศิษย์
จิ้นปิงหวิน: อาจารย์ ท่านเข้าใจข้าผิด นายท่านเพียงแค่อยากให้ชาวมองโกลได้อยู่อย่างมีศักดิ์ศรี
เอี๋ยนจิ้งอัน: ขืนชาวมองโกลได้กลับมาครองแผ่นดิน ชาวฮั่นอย่างพวกเราไม่ต้องถูกเหยียดหยามรังแกอีกหรือ
เจ้ามันลุ่มหลงผังปานจนตามืดบอด เสียดายที่ข้าไม่ฆ่าเค้าตั้งแต่แรก
ฟงสิงเลี่ย เจ้าจะฆ่าข้าก็เชิญ แต่ข้าจะบอกให้ เมิ่งเหยาไม่เหมือนจิ้นปิงหวิน
เจ้าไม่มีวันหลอกลวงนางได้ตลอดไป นางจะต้องรู้ความจริงไม่ช้าก็เร็ว
ฟงสิงเลี่ย: ซือไท่ ข้ารู้ว่าพูดอะไรไปตอนนี้ ท่านคงไม่ฟัง แต่ปิงหวินกับข้าไม่เคยคิดทำร้ายท่านเลยแม้แต่น้อย





ฟงสิงเลี่ยกับจิ้นปิงหวินต่างวิตกกังวล ไม่รู้ว่าจะทำยังงัยกับเอี๋ยนจิ้งอันดี พี่สิงเลี่ยช่างใจอ่อนดุจอิสตรีจริงจริ๊ง อันนี้นู๋ป่าวว่าพี่นะ ในนิยายเค้าก้อเขียนหยั่งงี้แหละ ก้อพี่ใจอ่อนแม้กระทั่งศัตรู แล้วจะเป็นใหญ่กะเค้าได้งัย



จิ้นปิงหวินนำอาหารไปให้อาจารย์ ปรากฎว่านางคลายจุด หนีออกไปได้ซะแล้ว
หูอุ้ยหยงไม่พอใจที่ฟงสิงเลี่ยไม่เด็ดขาด เกิดเอี๋ยนจิ้งอันรอดไปได้ มีหวังตายกันหมด





ปิงหวินรู้ว่าอาจารย์นางตั้งใจฆ่าผังปานให้ได้ นางกลัวว่าอาจารย์จะหาที่รักษาตัวของผังปานเจอ นางจึงไปตรวจสอบดู




ปิงหวินไม่รู้ตัวว่านางถูกอาจารย์ซ้อนแผน อาจารย์สะกดรอยตามนางมาพบผ้งปานจนได้

เอี๋ยนจิ้งอัน: เจ้ารักผังปานมากนัก ถ้ามันไม่ตาย เจ้าคงไม่ยอมตายใจ
วันนี้ข้าจะกำจัดมารร้ายเพื่อความสุขของยุทธภพ ถ้ามองโกลเป็นใหญ่ ชาวฮั่นจะมีแต่เดือดร้อน ตื่นซะทีเถอะ
จิ้นปิงหวิน: ไม่ว่าผังปานหรือฟงสิงเลี่ย พวกเค้าไม่เคยคิดทำเพื่อลาภยศ หรืออำนาจ
เอี๋ยนจิ้งอัน: อย่าพูดถึงฟงสิงเลี่ย เค้าหลอกข้าและเมิ่งเหยา เค้าหักหลังคนที่เชื่อใจเค้า
ถ้าเค้าบริสุทธิ์ใจจริง ทำไมต้องปิดบังฐานะที่แท้จริงด้วย
ทำเป็นคนสัตย์ซื่อ ที่แท้ก็เจ้าเล่ห์ยิ่งกว่าผังปาน รอให้ข้าฆ่าผังปานได้ก่อน ข้าจะจัดการกับเค้า





ปิงหวินต้องการปกป้องผังปาน นางยอมให้อาจารย์ทำร้ายโดยไม่ตอบโต้ นางถูกอาจารย์ทำร้ายบาดเจ็บทำให้ผังปานไม่สามารถควบคุมสมาธิในการรักษาตนได้





เอี๋ยนจิ้งอัน: ทำไมเจ้าไม่ตอบโต้ อย่าคิดนะว่าไม่กล้าข้าเจ้า
จิ้นปิงหวิน: ข้าขอร้อง อย่าทำร้ายนายท่าน
เอี๋ยนจิ้งอัน: เจ้าเรียกมันว่านายท่าน เจ้าก็ไม่ใช่ศิษย์ของข้า
จิ้นปิงหวิน: ต่อให้ข้าต้องตาย ข้าก็ไม่ยอมให้ท่านทำร้ายเค้า
เอี๋ยนจิ้งอัน: ได้ เจ้ารับข้าสามฝ่ามือแล้ว เราไม่ใช่ศิษย์อาจารย์กันอีก





เอี๋ยนจิ้งอันซัดผังปานตกลงมาจากใยแมงมุมยักษ์ จิ้นปิงหวินกลัวอาจารย์ทำร้ายชายคนรัก นางจึงพลั้งมือแทงเอี๋ยนจิ้งอัน




ปิงหวินช็อคที่ฆ่าอาจารย์ตาย นางเป็นลมสลบไป




ตอนนี้เราสงสารปิงหวินมาก เรารู้สึกว่าเอี๋ยนจิ้งอันเป็นพวกมีอคติ ไม่มีเหตุผล ไม่ฟังความคิดคนอื่นไปหน่อยอ่ะ ในนิยายจะดีกว่านี้เยอะ





ปิงหวินเศร้าเสียใจเพราะในใจนางยังคงรักและนับถืออาจารย์อยู่

จิ้นปิงหวิน: อาจารย์ ข้าขอโทษ
ฟงสิงเลี่ย: ปิงหวิน มันเป็นอุบัติเหตุ เจ้าอย่าโทษตัวเองเลย
จิ้นปิงหวิน: อาจารย์เลี้ยงข้า และอบรมสั่งสอนข้ามา ข้ากลับตอบแทนด้วยการทรยศ
ข้าไม่สามารถเปลี่ยนความคิดอาจารย์ได้ ไม่วันใดวันหนึ่งพวกเราก็ต้องแตกหักกันอยู่ดี
ข้าเพียงอยากให้อาจารย์รู้ว่า พวกเราไม่ใช้คนเลว สิ่งที่เราทำเพื่อประชาชน
ถ้าถึงตอนนั้นแล้วอาจารย์ยังไม่เข้าใจ ข้าจะคุกเข่ายอมให้นางลงโทษ แม้อาจารย์จะฆ่าข้า ข้าก็ไม่เสียใจ
แต่ข้ากลับสังหารอาจารย์

จิ้นปิงหวินปรารถนาจะส่งศพอาจารย์กลับไปเรือนฌาณเมตรไตรย
หลี่เช่อเม่ยคัดค้าน เพราะเกรงความลับเปิดเผย แต่ผังปานเห็นใจปิงหวิน จึงยอมให้นางทำตามใจชอบ






ฉินเมิ่งเหยาเสียใจกับการตายของอาจารย์ พี่สิงเลี่ยทำอารัยไม่ถูกเลย
ฉิมเมิ่งเหยาเข้าใจว่าผังปานเป็นคนสังหารอาจารย์ นางจึงสาบานจะแก้แค้นให้ได้





ฉินเมิ่งเหยาจัดการปลงศพอาจารย์ ฉากนี้เศร้าแต่ก้อซึ้งอ่ะ






ฉินเมิ่งเหยารักษาการณ์เจ้าสำนัก นางประกาศจุดยืนในการช่วยเหลือราชวงศ์หมิง และจะแก้แค้นให้อาจารย์ให้ได้



ฉินเมิ่งเหยา: ข้าต้องหาตัวการสังหารอาจารย์ ข้าไม่สามารถเห็นแก่ความสุขส่วนตัวละทิ้งสำนักได้
ฟงสิงเลี่ย: ข้าเข้าใจ
ฉินเมิ่งเหยา: ข้าไม่มีทางเลือก ได้แต่เลื่อนการแต่งงานของพวกเราออกไปก่อน

พี่สิงเลี่ยกลืนไม่เข้าคายไม่ออก น้องเมิ่งเหยาเธอเล่นบอกว่าต้องแก้แค้นให้อาจารย์ก่อน จึงจะแต่งงานด้วย แล้วชาตินี้จะได้แต่งเรอะ

ฉินเมิ่งเหยา: ตอนอาจารย์ยังอยู่ เคยบอกว่านางเชื่อว่าศิษย์พี่และผังปานยังไม่ตาย
ข้าไม่อยากจะเชื่อว่าศิษย์พี่จะมีส่วนเกี่ยวข้องกับการตายของอาจารย์
แต่บาดแผลของอาจารย์บ่งบอกว่า นางต้องไม่ได้ระวังคนแทง แถมศพของนางยังได้รับการแต่งอย่างเรียบร้อย
ข้าทำใจให้เชื่อไม่ได้ว่าศิษย์พี่ไม่ได้ทำ แต่ข้าก็ไม่อยากจะเชื่อว่าศิษย์พี่จะทำได้ลง ข้าไม่เหลือใครอีกแล้ว
ฟงสิงเลี่ย: มีสิ เจ้ามีข้า






ข่าวเอี๋ยนจิ้งอันเสียชีวิต ทำให้ราชสำนักโศกเศร้า



พ่อบุญธรรมของหานป๋อ เห็นรูปฮูหยินซวี เค้าจำได้ว่านางคือแม่แท้ๆ ของหานป๋อ อึ้งล่ะสิงานนี้

ในอดีต หานเทียนเต๋อเคยเป็นโจร และเป็นต้นเหตุทำให้แม่ของหานป๋อต้องตาย
เค้าเสียใจที่ทำให้หานป๋อกับพ่อไม่ลงรอยกัน แต่ถ้าสารภาพตอนนี้ ก้อกลัวจะถูกประหารชีวิต





ซวีเยี่ยเวี่ยยังดื้อไม่ยอมรับการแต่งงาน หานป๋อต่อว่าซวีเย่ออู๋อย่างรุนแรง
ซวีเย่ออู๋ประกาศเร่งงานแต่งงานมาเป็นเดือนหน้า เพื่อให้หานป๋อเลิกฝันซะที
หานป๋อ: ท่านชอบอ้างว่าทำเพื่อลูกสาว ที่จริงแล้วท่านทำเพื่อตัวเอง
ท่านมันโลภ อยากประจบเอาใจเจ้าเอี้ยนอ๋อง ตายไปแล้วจะเอาชื่อเสียงเกียรติยศลงโลงไปได้หรือไง






พ่อบุญธรรมหานป๋อ ไม่อยากให้เค้าเป็นลูกอกตัญญู แต่ไม่กล้าบอกหานป๋อว่าซวีเย่ออู๋เป็นพ่อแท้ๆ ของเค้า ซวีเยี่ยเวี่ยจึงเป็นน้องสาว พี่กะน้องจะแต่งงานกันได้ยังงัย




ฮ่องเต้จูหยวนจากสั่งลดธงครึ่งเสา เอ๊ย ไม่ใช่ สั่งไว้อาลัยให้เอี๋ยนจิ้งอันทั่วประเทศ เพื่อคลายความโศกเศร้าทรงจัดงานล่าสัตว์ขึ้น หานป๋อกับฟงสิงเลี่ยก้อได้รับเชิญด้วย

ฟงสิงเลี่ย: ตราบใดที่แม่นางซวียังไม่ได้แต่งงาน เจ้าก็ยังไม่หมดโอกาส
เหมือนการล่าสัตว์วันนี้ เรายังไม่รู้ว่าใครจะเป็นผู้ชนะ
หานป๋อ: ข้าไม่เห็นด้วย ข้าว่าเจ้าเอี้ยนอ๋องชนะขาดลอย





เจ้าเอี้ยนอ๋องกับจูหวินเหวินต่างแข่งกันล่าสัตว์
ฝีมือจูหวินเหวินไม่เอาอ่าว ยิงอะไรก็ไม่โดน
ฟงสิงเลี่ยเตือนสติให้จูหวินเหวินได้คิด

ฟงสิงเลี่ย: คนชนะไม่จำเป็นต้องยิงสัตว์ได้มากกว่าเสมอไป





จูหวินเหวินทำตามที่ฟงสิงเลี่ยแนะนำ โดยไม่ยิงสัตว์เลยแม้แต่ตัวเดียว เค้าอ้างว่า

จูหยวนจาง: ใจอ่อนเช่นนี้ จะปกครองประเทศได้อย่างไร
จูหวินเหวิน: จะปกครองประเทศ ขอเพียงได้ใจประชา สิ่งที่หม่อมฉันจะยิงไม่ใช่สัตว์ แต่เป็นหัวใจของประชาชน





ถึงยังไง เจ้าเอี้ยนอ๋องก็ล่าสัตว์ได้ถึงสามร้อยกว่าตัว ฮ่องเต้จึงจะพระราชทานรางวัลให้
เจ้าเอี้ยนอ๋องขอให้ยกเลิกสมรสพระราชทาน ฮ่องเต้ไม่ยินยอม




หมดหนทางแก้ไข งานแต่งงานก็ใกล้เข้ามาทุกที

ซวีเยี่ยเวี่ย: หาทางออกได้รึยัง
หานป๋อ: ได้แล้ว ฆ่าท่านอ๋องซะ
ซวีเยี่ยเวี่ย: บ้ารึเปล่า
หานป๋อ: งั้นฆ่าฮ่องเต้แล้วกัน อยากพระราชทานสมรสดีนัก

เมื่อไม่มีทางออก ก็หนีตามกันแล้วกัน
หานป๋อ: ถ้าบิดาเจ้ารักเจ้าจริง เค้าต้องอภัยให้พวกเรา






หานป๋อกับซวีเยี่ยเวี่ยหนีออกจากจวนกลางดึก ถูกเจ้าเอี้ยนอ๋องเห็นเค้า เจ้าเอี้ยนอ๋องยอมปล่อยทั้งคู่ไป




พ่อบุญธรรมพบจดหมายของหานป๋อ ถูกซวีเย่ออู๋จับได้ เค้าส่งคนออกตามล่าหานป๋อทันที



หานป๋อกับซวีเยี่ยเวี่ยถูกตามทันที่ริมหน้าผา
ซวีเยี่ยเวี่ย: ท่านพ่อปล่อยพวกเราไปเถอะ เรารักกันจริงๆ
อย่าบังคับข้า ข้าเป็นคนของอาป๋อ ถ้าบังคับข้า ข้าจะโดดลงไป
แต่เดี๋ยวก่อน พ่อบุญธรรมกับเจ้าเอี้ยนอ๋องตามมาทัน
หานเทียนเต๋อยอมเปิดเผยว่าหานป๋อเป็นลูกชายของซวีเย่ออู๋











Create Date : 11 มีนาคม 2549
Last Update : 5 กรกฎาคม 2552 20:31:50 น. 8 comments
Counter : 2114 Pageviews.

 
เข้ามาเป็นคนแรกของวันนี้ ฮิฮิ เข้มข้นขึ้นทุกที เห็นด้วย เอี๊ยนจิ้งอันในหนังสือน่ะ เป้นบุคคลชั้นประเสริฐ แต่ในหนังเป้นพวกพรรคธรรมแต่จิตใจมีอคติ เอะอะก็ไม่ชอบผังปานท่าเดียว(รู้สึกว่าหนังเรื่องนี้เข้าข่ายสถานการณ์บ้านเมืองตอนนนี้ยังไงไม่รู้


โดย: midori IP: 61.90.121.88 วันที่: 11 มีนาคม 2549 เวลา:22:23:07 น.  

 
เอามาอีกเรื่อยๆนะ น้องฟาร์มกำลังสนุก อิอิ


โดย: farm IP: 58.147.23.152 วันที่: 11 มีนาคม 2549 เวลา:23:12:56 น.  

 
สงสารปิงหวินจังค่ะ คนนึงก็อาจารย์ อีกคนก็คนรัก

ว่าแต่พี่สิงเลี่ยเนี่ย ท่าจะอินกับเรื่องแต่งงานมากกว่าเมิ่งเหยานะ
ก็เชื่อสนิทใจกะจับแต่งให้ไปอยู่กับเหย้าเฝ้ากับเรือนแบบอดีตศิษย์พี่ จะได้ไม่มายุ่งกับแผนชิงแผ่นดิน แต่หารู้ไม่ เมิ่งเหยาเธอสาวยุคใหม่ มีภาระหน้าที่ติดตัวเช่นกันจ้ะ มีงานก็ต้องทำงานก่อนนี่เนอะ

แผนจับแต่งงานของพี่สิงเลี่ย ล่มไปซะแล้ว ต่อไปจะมีแผนอะไรมาอีก ลุ้นค่ะลุ้น ดูหน้าพี่สิงเลี่ยแล้วต้องคิดแผนอยู่แน่ๆ


โดย: O-yohyo IP: 61.91.133.254 วันที่: 12 มีนาคม 2549 เวลา:6:39:07 น.  

 
เมื่อคนเราไม่ยอมรับคนที่มีความคิดเห็นแตกต่างจากตน โลกนี้ก้อย่อมวุ่นวายค่ะ เอาล่ะสิ เข้าการเมืองแล้ว เด๋วทู้เราจะโดนเคอร์ฟิว แป่วววว

น้องฟาร์มรอหน่อยนะ อุปสรรคระหว่างพี่สิงเลี่ยกับเมิ่งเหยาเพิ่งจะเริ่มต้นเอ๊ง

คุณ O-uohyo เราก้อคิดว่าพี่สิงเลี่ยคงแอบหวังว่า น้องเมิ่งเหยาจะเลิกยุ่งการเมือง ก้มหน้าก้มตาเลี้ยงลูกไป ที่ไหนได้ เธอสาวแกร่งแรงเกินร้อยอ่ะ คิดไปคิดมา หากแต่งกันจริง เราว่าพี่สิงเลี่ยซะล่ะมั้งที่ต้องอยู่บ้านเลี้ยงลูก


โดย: จอมยุทธหญิง (magarita30 ) วันที่: 12 มีนาคม 2549 เวลา:9:20:32 น.  

 
กำลังนึกภาพพี่สิงเลี่ยถือกระบี่กระเตงลูกอยู่ค่ะ


โดย: O-yohyo IP: 61.91.133.254 วันที่: 12 มีนาคม 2549 เวลา:10:24:20 น.  

 
อืมๆ ได้ลอง อ่านดูแล้ว ก็สนุกดีแต่ทำไมเนื้อเรื่องมันตีบทซะกระจุยยังงี้อ่ะ เหอๆ ยังกะคนละเรื่องไปเลยอ่ะ


โดย: -*- IP: 58.147.59.122 วันที่: 13 มีนาคม 2549 เวลา:16:08:41 น.  

 
หนุกมากๆครับ แต่เวลาถึงฉากไคลแม่กซ์มักจะจบก่อนทุกทีเลย 555 จะรออ่านตอนต่อไปนะครับ


โดย: qiying IP: 58.10.78.36 วันที่: 14 มีนาคม 2549 เวลา:14:55:46 น.  

 
โอ้ยๆๆๆๆๆ ต้องไม่ใช่พี่น้องกันแน่เลย นะ


โดย: i am tabo วันที่: 14 มีนาคม 2549 เวลา:15:32:02 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

magarita30
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add magarita30's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.