|
|
Heart of Greed 2
จากตอนที่แล้ว Tong Chi-yat หรือกิลเบิร์ตเพิ่งกลับบ้าน
หลังจากเรียนจบมาแล้วตั้งสามเดือน
จะไม่ให้แม่ใหญ่งอนได้อย่างไร
กิลเบิร์ต: แม่ใหญ่อย่าโกรธน้า ต่อไปนี้ ผมจะอยู่เป็นเพื่อนแม่ใหญ่ทุกวัน
จะไปไหน มาไหน ก็จะขออนุญาตแม่ใหญ่ก่อน
Tong Chi-on: นายน่ะน้า มัวแต่เอาใจแฟนจนลืมแม่
Lei: เอาน่า ยังไงกิลเบิร์ตก็ยังไม่ลืมกลับมาฉลองวันเกิดแม่ใหญ่
แม่ใหญ่ยังคงคาใจ กับปัญหาเชาวน์ที่ไม่มีใครตอบได้
กิลเบิร์ตจึงเฉลยว่า ตอนกลางคืน นกใช้สองปีกบิน
ตอนกลางวัน ต้องเอาปีกหนึ่งบังแสงที่แยงตา บินด้วยปีกเดียว เลยทำให้ช้ากว่าบินกลางคืน
โห มุข
วันเกิดแม่ใหญ่ พ่อรับอาสาเป็นคนแจกเป๋าฮื้อเอง
เป๋าฮื้อมี 4 ตัว ในฐานะที่พ่อเป็นคนเก็บรักษา ต้องได้กิน 1 ตัว
แม่ใหญ่เป็นเจ้าของวันเกิด ต้องได้กิน 1 ตัว
แม่ใหญ่: เราแบ่งกันนะ เด็กๆ จะได้มีพอกิน
Po: งั้นอีกตัวผมจะแบ่งกับเจ๊ Lei
Tong Chi-yan: หา งั้นเราสี่คนก็แบ่งกันกินที่เหลืออีกตัวอ่ะดิ
Tong Yan-kai: ถูกต้องแล้วคร้าบ กินเป๋าฮื้อมากไปไม่ดีกับฟันนะเด็กๆ
แต่ละคนกินกันอย่างเอร็ดอร่อย ไม่เห็นใจสี่พี่น้อง ได้แต่ทำตาปริบๆ
ชิ้นเท่านี้ไม่พอยาขี้ฟันเลย พ่อเผลอปุ๊บสี่คนก็แย่งกินคนละหนุบหนับ
เมื่อวานยังเริงร่า เช้าขึ้นมาพ่อกลับจิตตก
อารมณ์เหมือนนักกีฬาที่ได้เหรียญทองโอลิมปิก แถมทำลายสถิติโลกด้วย
ชีวิตถึงจุดหมายแล้ว เงินทองก็พอมีแม้จะไม่มากนัก (หกร้อยล้านเนี่ยนะ ไม่มาก)
มีเมียสอง ลูกสี่ ชีวิตสมบูรณ์แบบ แล้วทำไมรู้สึกโหวงเหวงเหมือนขาดอะไรไป
แม่ใหญ่: แม่รู้ พ่อขาดความเร้าใจในชีวิต แต่งเมียอีกซักคนดีมั้ย
Tong Chi-on: เยี่ยมเลย เอ่อ แม่เอาจริงเหรอ
Tong Yan-kai: เจ้าลูกโง่ เป๋าฮื้อสามชั้นมันจะไปสู้เป๋าฮื้อสองชั้นได้ยังไง จริงมั้ยจ๊ะแม่จ๋า
น้องเล็ก Tong Chi-yan แอบปิ๊งคนขายรองเท้า
จึงชวนเพื่อนสนิท Seung Joi Sum กับ Shui Mak-mak ไปช้อปปิ้ง
Tong Chi-yan: นัดเธอสองคนทีไร ชอบมาสายทุกที
Seung Joi Sum: คุณหนู Tong คะ ดิฉันทำงานอยู่ในเมือง นะคะกว่าจะมาถึงไม่ใช่ใกล้ๆ
เดี๋ยวก็ต้องรีบไปเรียนด้วย ไม่รู้จะมีเวลากินข้าวรึเปล่า คุณหนูยังจะบ่นอีก
Shui Mak-mak: แล้วชั้นล่ะ ชั้นบินมาตั้งสิบชั่วโมงยังไม่ได้นอน
ลงเครื่องก็เจอเธอกระหน่ำโทรตาม ชั้นก็รีบมาทันที ยังไม่พอใจอีก
บ่นไปคุณหนูก็ไม่ฟัง ขอเม้คอัพก่อน เด๋วต้องไปเจอหนุ่ม
Tong Chi-yan ใส่รองเท้าเบอร์เจ็ด พอหนุ่มเอารองเท้าเบอร์เจ็ดมาให้
กลับบอกว่าตัวเองใส่เบอร์หก เล่นเอา Seung Joi Sum งง
Shui Mak-mak: โธ่เอ๊ย ลูกไม้เด็กๆ เรียกร้องความสนใจหนุ่ม
กว่า Kusamochi เพื่อนคนสุดท้ายในกลุ่มจะมาเพื่อนๆ ก็รอกันเงก
Tong Chi-yan หลงใหลได้ปลื้มกับ Kei ทั้งหล่อ ทั้งขยัน เป็นนักกีฬาด้วย
Shui Mak-mak: ขยันยังไงก็สู้ Seung Joi Sum ของพวกเราไม่ได้
กลางวันทำงาน กลางคืนเรียนกฎหมาย
Seung Joi Sum: อุ๊ย ชั้นไปเรียนสายแล้ว แซนด์วิชยังไม่มาเลย
ก็ดี ดื่มน้ำเปล่าก็อิ่มท้อง ประหยัดไปได้มื้อหนึ่ง (ประหยัดไปป่าวเจ๊)
Tong Chi-yan รู้ว่า Kei จะไปซ้อมว่ายน้ำ
เธอจึงชวน Seung Joi Sum ไปหวังจะเจอหนุ่ม
ไม่นึกว่า Seung Joi Sum จะชวนสองสาวเสน่ห์แรง Shui Mak-mak กับ Kusamochi มาด้วย
เกิด Kei ปิ๊งสองคนนั่นขึ้นมาล่ะ ก็แย่กันพอดี
Seung Joi Sum: หนอย พูดหยั่งงี้แปลว่าชั้นไม่มีเสน่ห์ล่ะสิ
แผนได้ผล ไม่นึกว่าจะเจอ Kei สมใจ
Kei: ไงครับ สาวไซส์ 6
Tong Chi-yan: บังเอิญจัง
Kei: คุณก็ชอบว่ายน้ำเหมือนกันเหรอ
ผมจะเข้าแข่งว่ายน้ำข้ามอ่าว คุณจะลงด้วยรึเปล่า
Shui Mak-mak กำลังกิ๊กกับหนุ่มเกาหลี
Tong Chi-yan: หล่อเหมือนเรนรึเปล่า (เรนก็ดังที่ฮ่องกงเหมือนกันแฮะ)
Shui Mak-mak: เด็กเอ๊ย หล่อกินได้ซะที่ไหน
พ่อหนุ่มเกาหลีของชั้นเนี่ย อะไรก็ดีหรอก เสียแต่อายุน้อยกว่าชั้น
Tong Chi-yan: คุณคะ คุณกำลังเหงาอยู่รึเปล่า อยากได้สาวสวยซักคนไว้เป็นเพื่อนมั้ยคะ
Tong Chi-on: อยู่ดีๆ มาอำกันได้
Lei: ที่น้องทำเนี่ย ก็อยากให้เธอมีแฟนกะเค้าซักที
Tong Chi-yan: แต่พี่ต้องปรับปรุงตัวเองให้มาดแมนกว่านี้
เด๋วน้องช่วยเอง
Tong Chi-yan พาพี่ใหญ่ไปลองใช้เครื่องลดน้ำหนัก
Tong Chi-yan: ถ้าพี่ใช้เครื่องนี้ตั้งแต่อาทิตย์หน้าเป็นต้นไป
ไม่นานพี่ต้องมีแฟนแน่ เชื่อน้องเหอะ
Tong Chi-on: ทำไมต้องรออาทิตย์หน้าด้วย
Tong Chi-yan: ก็หนูต้องใช้เครื่องนี้ก่อนนี่
หนูจะต้องเข้าร่วมแข่งว่ายน้ำข้ามอ่าวในสภาพที่ฟิตที่สุด
Tong Chi-on: โด่ แล้วทำมาพูดว่าทำเพื่อพี่ ที่แท้ก็ทำเพื่อผู้ชาย เซ็งจิต
พนักงานชวนน้องเล็กสมัครสมาชิก
Tong Chi-on เห็นรูป Seung Joi Sum ก็จำได้
งกขนาดนี้ใครจะไปลืมลง
โดนน้องเล็กหลอกให้ซื้อของ Tong Chi-on ชักระแวง
อยู่ดีๆ มาชวนเข้าห้องน้ำชาย มีอะไรแอบแฝงรึเปล่า
Tong Chi-yan: เถอะน่า เชื่อผมเหอะ รับรองมันสุดยอดแน่พี่
โดนน้องเล็กหลอกให้ซื้อของ Tong Chi-on ชักระแวง
อยู่ดีๆ มาชวนเข้าห้องน้ำชาย มีอะไรแอบแฝงรึเปล่า
Tong Chi-yan: เถอะน่า เชื่อผมเหอะ รับรองมันสุดยอดแน่พี่
Tong Chi-on สงสัยว่าน้องชายคิดจะหาคู่ทางอินเทอร์เน็ตให้
ไม่บอกซะตั้งแต่แรก จะได้เก๊กแมน
Tong Chi-yat เห็นลีลาเลื้อยของพี่ชายแล้วขนลุกขนพอง
Wong Ka-wing: ขอให้พ่อนายตายเร็วๆ แม่นายเป็นมะเร็งอีก
Tong Chi-yat: หา
Wong Ka-wing: ถ่ายสิ ทำไมไม่ถ่าย พวกนายอยากเห็นชั้นตกต่ำไม่ใช่เหรอ
ชั้นถูกฟ้อง ร้านก็ต้องปิด พ่อบัดซบของนายคงมีความสุขแล้วสิ
สองพี่น้องเป็นงง ได้แต่รีบเผ่น
แค่นั้นยังไม่สะใจ สองแม่ลูก Wong ยังตามมาราวีถึงที่ร้าน
อา Lei คิดจะเรียกตำรวจ แต่แม่รองพยายามเกลี้ยกล่อมจนทั้งคู่ยอมกลับ
แม่รอง: ไหนพี่ชอบพูดนักว่าน้องสะใภ้เก่งอย่างนั้นอย่างนี้
แค่จัดการกับคนอารมณ์ร้ายซักคนยังทำไม่ได้
Wong Ka-wing: ใครว่าชั้นอารมณ์ร้าย นังตัวดี แกกล้าว่าชั้นเหรอ
แม่รอง: เธอหูฝาดไปล่ะมั้ง อาไม่ได้ว่าเธอซักหน่อย
Wong Ka-wing: อาเอออะไรกัน แกกล้าว่าชั้นอารมณ์ร้าย
แกมันก็แค่เมียเก็บเน่าๆ ใครเค้าก็รู้กันทั้งนั้น ว่าแกน่ะไปเป็นนางพยาบาลบ้านไหนก็ขึ้นเตียงกับเค้าไปหมด
ชอบทำตัวเป็นมือที่สามของครอบครัวคนอื่น เที่ยวให้คนอื่นเรียกเป็นคุณนายรอง Tong
เมียตีทะเบียนเค้ายังอยู่ แกเป็นใครกัน กะอีแค่เมียเก็บ
อ้าว ว่ากันขนาดนี้ แม่รองก็รับไม่ได้เหมือนกัน
แม่รอง: แจ้งตำรวจเดี๋ยวนี้
ก่อนที่เรื่องจะไปกันใหญ่ Po กลับมาพอดี เค้าจึงช่วยเกลี้ยกล่อมให้สองแม่ลูกกลับไป
ก่อนที่เรื่องจะไปกันใหญ่ Po กลับมาพอดี เค้าจึงช่วยเกลี้ยกล่อมให้สองแม่ลูกกลับไป
Po: คนอารมณ์ร้ายหยั่งงี้ ต้องเจอชั้นนี่
ไหนใครว่าใครอารมณ์ร้าย Wong Ka-wing หูดีจริงๆ อยู่ตั้งไกลยังอุตส่าห์ได้ยิน
Tong Chi-yat ชักไม่พอใจ ที่ wing ทำร้าย Po จึงผลักเค้า
Wing ชกพลาดไปโดนพี่ใหญ่ เล่นเอาเลือดกำเดาไหล ทุกคนหมดความอดทน พร้อมใจกันแจ้งความ
ยังไม่วายไปทะเลาะกันต่อที่โรงพยาบาล แม่ใหญ่รู้เรื่องจึงมาห้ามทัพ
แม่ใหญ่ขอเคลียร์กับคุณนาย Wong
คุณนาย Wong: สามีเธอก็มีเมียน้อย เธอน่าจะเข้าใจชั้นกว่าใคร
ผู้ชายชอบเข้าข้างพวกเมียน้อย เธอไม่กลัวเหรอว่ามันจะมาแทนที่เธอ
แม่ใหญ่: ชั้นเป็นคนให้ Kam เข้าบ้านเอง Kai ไม่ได้ผิดต่อชั้นหรอก
เราเป็นผู้หญิงเหมือนกัน มีหรือชั้นจะไม่เข้าใจเธอ
แต่ถ้าชั้นเป็นเธอ ชั้นจะไม่ทำร้ายลูกตัวเอง เพื่อระบายความทุกข์
คุณนาย Wong: ชั้นทำร้าย Wing ยังไง นังเมียน้อยนั่นต่างหากล่ะที่ทำร้ายเค้า
แม่ใหญ่: พูดตรงๆ นะ อย่าโกรธล่ะ ตั้งแต่เธอรู้ว่าคุณ Wong มีเมียน้อย
เธอก็เปลี่ยนไป วันวันเอาแต่เล่นการพนัน เข้าบ่อนที่ไต้หวันทีก็หมดเป็นแสน
คุณนาย Wong: ชั้นยอมหมดเงินไปกับการพนัน ดีกว่าให้กระเด็นไปถึงนังนั่น
กว่าจะตั้งตัวได้ ชั้นลำบากตั้งเท่าไหร เรื่องอะไรจะให้มันชุบมือเปิบ
แม่ใหญ่: แล้วดูสิว่าเรื่องลงเอยอย่างไร ชั้นไม่รู้ว่าเธอทำร้ายผู้หญิงคนนั้นได้มั้ย
แต่ที่แน่ๆ เธอทำร้าย Ka-wing เธอเล่นการพนัน เค้าก็เล่นมั่ง
Ka-wing เคยเป็นเด็กน่ารัก หัวอ่อน เรียนเก่งกว่า Yat อีก
วันก่อนชั้นผ่านไปแถวบ่อนไพ่นกกระจอก เห็น Ka-wing ทะเลาะต่อยตีกับเค้าแล้วก็เสียใจ
เค้าทำราวกับคนทั้งโลกเป็นหนี้เค้าอย่างนั้นแหละ
ขืนปล่อยให้เป็นอย่างนี้ต่อไป เค้าต้องเป็นบ้าแน่
ถ้าเธอยังขืนดื้อดึงอีก ถึงเวลาคิดจะหันหลังกลับก็ไม่ทันแล้วนะ
เธอควรจะช่วยลูกชายเธอดีกว่า
ชั้นเข้าใจว่าเธอเจ็บปวดไม่น้อย แต่เงินไม่ใช่สิ่งสำคัญของผู้หญิง
ครอบครัวสิถึงจะสำคัญที่สุด คุณ Wong เขาก็จากไปแล้ว
เธอเหลือลูกชายเพียงคนเดียว เรื่องอะไรที่แล้วก็ปล่อยให้มันแล้วไป
หาทางช่วยลูกชายเธอดีกว่า
แม่รองยังอารมณ์เสียกับคำพูดของ Ka-wing ไม่หาย
แม่ใหญ่ต้องการปลอบใจจึงเสนอให้เธอออกงานคู่กับ Tong Yan-kai
ในงานครบรอบปีสมาคมพ่อค้าเป๋าฮื้อ แม่รองอิดออดเล็กน้อยสุดท้ายก็ยอมไป
แม่ใหญ่: พวกเธอแต่ละคนพูดเก่งๆ กันทั้งนั้น เห็นแม่รองไม่สบายใจยังไม่ช่วยกันปลอบอีก
(ยังค่ะ เด็กๆ ยังไม่เก็ท จะให้ปลอบใจยังไงหว่า)
รู้จักแต่เอาใจแฟน ไม่รู้จักเอาใจคุณนาย Tong
ทุกคน: อ้อ คุณนาย Tong ทานข้าว
ทุกคนช่วยกันตักกับข้าวให้ แม่รองมีความสุขที่พวกเค้าเรียกเธอว่าคุณนาย Tong
ที่แท้ Tong Chi-yat ตั้งใจทำวิดีโอตามหาแม่ให้ Tong Chi-on
สมัยเด็กเค้าถูกนำมาทิ้งที่ห้องน้ำสาธารณะ ห้องหมายเลข 3
ตกลงพี่ใหญ่ดีใจหรือเสียใจเนี่ย
แอบหัวเราะนี่หว่า
ในงานวันครบรอบปีสมาคมพ่อค้าเป๋าฮื้อ แม่รองได้ร้องเพลงโชว์ในงาน
ทำให้เธอได้รับการต้อนรับอย่างดี จากบรรดาแม่บ้าน
Tong Yan-kai ยังโชคดีได้รับรางวัลทัวร์ท่องเที่ยวด้วย
Tong Yan-kai ใจป้ำยอมซื้อตั๋วเพิ่มเพื่อให้ทุกคนได้ไปเที่ยวด้วยกัน
Tong Chi-yat: ป๋าอย่าเพิ่งตื่นเต้นได้ปะ บอกแพลนมาก่อนเลย
Tong Yan-kai: ป๋ารู้ว่าพวกลูกๆ ชอบญี่ปุ่น เราไปญี่ปุ่นกันดีมั้ย
Tong Chi-foon: ไปไหนไม่สำคัญหรอกป๋า ไปกับใครสิสำคัญกว่า
Tong Yan-kai: ก็ป๋าบอกแล้วไง ว่าเราจะไปกันหมด 9 คน
Tong Chi-yan: แปลว่าแม่ใหญ่ก็ไปด้วย
Tong Yan-kai: ทำไมล่ะ แม่ใหญ่ไปด้วยไม่ดีรึไง
Po: ไปญี่ปุ่นหนที่แล้ว เจ๊แกน่าเบื่อจะตาย
Tong Chi-on: ไปตั้ง 7 วัน ได้เที่ยวแค่ 2 ที่เอง เสียเวลานั่งรถไฟตั้งหลายชั่วโมง
เพื่อไปดูวัว เสร็จแล้วก็ไปจิบน้ำชาในสวนชา
Tong Yan-kai: เอาน่า รับรองคราวนี้สนุกแน่ ป๋าจะให้พ็อคเก็ตมันนี่ไปช้อปปิ้งกันเต็มที่
Tong Chi-yan: ช้อปปิ้งอะไรกันล่ะป๋า จะซื้ออะไรแม่ก็บ่นว่าแพงไปหมด
Tong Chi-foon: ไม่ได้ช้อปก็ไม่เป็นไร แต่เรื่องกินสิเรื่องใหญ่
จะกินเทมปุระแม่ใหญ่ก็ว่าร้อนไป จะกินซาชิมิ แม่ใหญ่ก็ว่าเย็นไป
Tong Chi-on: พวกเรายังดีนะ อา Lei น่ะสิ ต้องเป็นเพื่อนแม่ไปเที่ยวตามวัดเป็นวันๆ
Tong Chi-yat: ถ้าคราวนี้แม่จะไปชิโกกุ พวกเราแย่แน่
Tong Chi-on: แย่ยังไง
Tong Chi-yat: ก็ที่นั่นมีวัดตั้ง 70 แห่ง
เมื่อแม่ใหญ่รู้เรื่องก็ดีใจมาก ไม่ได้ไปเที่ยวทั้งครอบครัวตั้งหลายปีแล้ว
คราวที่แล้วไปญี่ปุ่นก็ล่กๆ เที่ยว คราวนี้ต้องค่อยๆ เที่ยวชมไป
แม่ใหญ่: คราวนี้เราไปชิโกกุกันนะ (ป่อยยยยยย)
Tong Chi-yan: ป๋าจ๋า งั้นป๋าเป็นเพื่อนแม่ไปเที่ยวชมเมืองนะ
ค่อยๆ ชมล่ะป๋า ไม่ต้องรีบ (ฮี่ฮี่ ช่างเป็นลูกกตัญญูซะจริงๆ)
| Create Date : 08 สิงหาคม 2550 |
| Last Update : 12 สิงหาคม 2550 22:08:22 น. |
|
4 comments
|
| Counter : 2592 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: เมษ์(เจมส์คุง) (Kungga  ) วันที่: 10 สิงหาคม 2550 เวลา:10:31:06 น. |
|
|
|
| โดย: J-E-A-N IP: 125.27.226.0 วันที่: 10 สิงหาคม 2550 เวลา:21:58:37 น. |
|
|
|
| โดย: มิโดริ IP: 124.120.200.28 วันที่: 11 สิงหาคม 2550 เวลา:1:00:50 น. |
|
|
|
| โดย: 阿May (Kungga ) วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:18:32:52 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [