Group Blog All Blog
|
เรื่อง พญากง พญาพาน เรื่อง พญากง พญาพาน ไม่มีใครทำให้เราอัปยศอดสูได้ นอกจากตัวของเราเอง No one can disgrace us but ourselves. ไม่มีใครทำให้เราหกล้มได้ นอกจากสะดุดขาตัวเองหกล้ม บางคนก้าวไปข้างหน้าพรวด ๆ จนหลายคนตกตะลึงพรึงเพริด ว่า เหตุใดเขาจึงได้เร็วเท่านั้น แต่แล้ววันเดียวกลับพังคลืน ใช่ว่าใครจะทำ ตัวเขาเองนั่นแหละที่เผลอทำผิดทำพลาดจนหกล้ม หงายเก๋งไม่เป็นท่า เรื่องเล่าแบบไทย ๆ นี้เป็นตำนานองค์พระปฐมเจดีย์ พระเจดีย์ พระประโทน ตำบลดอนยายหอม อำเภอเมือง จังหวัดนครปฐม ที่นี่แต่เดิมเป็นเมืองนครชัยศรี เจ้าผู้ครองนครชื่อพญากง มีมเหสีรูปโฉมงดงาม เมื่อมเหสีทรงครรภ์ โหรหลวงได้ทำนายทายทักว่าจะได้พระโอรสที่มีบุญญาธิการสูงส่งแต่ทว่าภายหลังจะฆ่าพระบิดา ด้วยคำทำนายนี้ทำให้พญากงไม่คิดจะเลี้ยงดูพระโอรสเพราะเกรงว่าคำทำนายของโหรหลวงจะเป็นจริงแล้วชีวิตตนจะหมดสิ้นไปเพราะพระโอรสมาทำปิตุฆาต วันประสูติข้าราชบริพารเอาพานไปรองรับให้บังเอิญว่าหน้าผากของทารกน้อยไปกระแทกกับขอบพานทำให้เกิดแผลเป็น โอรสน้อยที่โหรหลวงได้ทำนายทายทักว่าจะมีบุญต้องชะตากรรมกลายเป็นเด็กที่พ่อไม่ต้องการไปในทันที คนอย่างพญากงเชื่อคำทำนายจนกล้าทิ้งลูกน้อยที่เป็นสายเลือดของตนเอง ไม่เชื่อว่าการเลี้ยงดูที่ดีจะทำให้ความรักที่ลูกมีต่อพ่อจะไม่ทำให้เกิดเหตุการณ์ร้ายแรงตามคำทำนาย แต่กลับไปหลงเชื่อคำของโหรหลวงมากกว่า พญากงสั่งให้เอาเด็กน้อยแรกเกิดไปฆ่าเสีย จะได้หมดเรื่องหมดราวไป แต่สิ่งใดจะเกิดย่อมต้องเกิด แทนการป้องกันกลับเป็นการตัดปัญหา ให้บังเอิญไม่กระทำการให้รอบคอบ ข้าราชบริพารที่รับคำสั่งให้เอาเด็กแรกเกิดไปฆ่าทิ้งเสียนั้นใจไม่แข็งพอที่จะกระทำการอันโหดร้ายป่าเถื่อนเช่นนี้ได้ ข้าราชบริพารคนนั้นแอบเอาทารกแรกเกิดไปทิ้งไว้ในป่าให้ชะตาเด็กเป็นผู้กำหนดอนาคตเอง แล้วดวงชะตาเด็กที่มีบุญได้ฉายแววออกมา เด็กมีบุญจึงไม่ตายตามใจปรารถนาของพระบิดาพญากง ให้บังเอิญเสียเหลือเกินที่ยายหอมผ่านมา พอเห็นทารกน้อยถูกทอดทิ้งจึงเอาเด็กคนนี้ไปเลี้ยงดูและตั้งชื่อว่าพาน สอดคล้องกับรอยแผลเป็นที่หน้าผาก เมื่อเด็กชายพานเริ่มโตพอจะรู้ความ ยายหอมเอาไปฝากสมภารวัดให้พานได้มีโอกาสเล่าเรียนเขียนอ่าน พานเป็นเด็กฉลาดรอบรู้รวดเร็ว สิ่งที่สมภารสอนพานจำได้หมดทุกสิ่ง สมภารจึงมอบความรู้ให้จนหมดไส้หมดพุง สมภารพาเด็กชายพานซึ่งตอนนี้เริ่มเป็นหนุ่มแล้วให้ไปรับราชการกับพญาราชบุรี ที่เมืองราชบุรี ด้วยนายพานเป็นคนฉลาดสติปัญญาดี แถมด้วยมีความสุภาพเรียบร้อยทำให้พญาราชบุรีโปรดปรานเป็นพิเศษถึงกับยกย่องให้นายพานเป็นพระโอรสบุญธรรม คนมีบุญอย่างไรเสียก็ต้องได้รับผลบุญนั้นวันยังค่ำ ถึงนายพานจะไม่ได้รับการเลี้ยงดูและยกย่องในฐานะพระโอรสแห่งเมืองนครชัยศรี เมื่อเติบใหญ่ได้รับโอกาสให้ดำรงตำแหน่งพระโอรสบุญธรรมของพญาราชบุรี ดูซิว่าคำทำนายของโหรหลวงใกล้จะเป็นความจริงแล้วหรือยัง สมัยนั้นเมืองราชบุรีนับเป็นเมืองขึ้นของเมืองนครชัยศรี สมัยนี้ราชบุรีเป็นจังหวัดแต่นครชัยศรีเป็นแค่อำเภอในจังหวัดนครปฐม ทุกสิ่งเปลี่ยนแปรได้ตามกาลเวลา เจ้าผู้ครองนครพญาราชบุรีต้องส่งเครื่องบรรณาการไปให้พญากงแห่งเมืองนครชัยศรีเป็นประจำทุกปี นายพานซึ่งตอนนี้เป็นถึงพระโอรสบุญธรรมของพญาราชบุรีได้เสนอว่าเราควรงดเว้นการส่งเครื่องบรรณาการ และแข็งข้อกับพญากงเสียทีเพราะดูจากกองกำลังทหารที่มีอยู่ เราไม่ได้ด้อยกว่าสักเท่าไร เมื่อพญาราชบุรีแข็งข้อไม่ยอมส่งเครื่องบรรณาการมาถวายดังเช่นที่เคยทำมาเป็นประจำทุกปี ทั้งสองเมืองจึงต้องส่งกองกำลังทหารออกมาสู้รบกันเพื่อให้รู้แพ้รู้ชนะ ถ้าพญาราชบุรีชนะพญากงแห่งเมืองนครชัยศรีจะไม่ต้องส่งเครื่องบรรณาการมาถวายแต่ถ้าเกิดแพ้ล่ะคงต้องส่งเครื่องบรรณาการมาถวายเพิ่มมากขึ้นกว่าเดิมกระมัง จากนายพานเด็กที่พ่อไม่ต้องการ ชะตาเกือบขาดเพราะคำสั่งพ่อให้เอาไปฆ่าทิ้งเสียกลับกลายเป็นพญาพานพระโอรสบุญธรรมของพญาราชบุรี แล้วคำทำนายของโหรหลวงใกล้จะเป็นความจริงไปทุกขณะ พญาราชบุรีไม่ได้ออกรบด้วยตนเองเมื่อพญาพานเสนอว่าไม่ควรส่งเครื่องบรรณาการไปถวายพญากงแห่งเมืองนครชัยศรีนั้น พญาพานได้อาสาออกรบด้วยตนเอง เมื่อต้องสู้รบกันด้วยการชนช้างกระทำยุทธหัตถีนั้น พญาพานได้ใช้พระแสงของ้าวฟันไปที่คอของพญากงทำให้คอขาดคาช้าง เมื่อพญาพานได้รับชัยชนะจึงกรีฑาทัพเข้าสู่เมืองนครชัยศรี ผู้ชนะย่อมได้สิทธิ์ครอบครองทุกสิ่งของผู้แพ้ ไม่เว้นแม้แต่ทรัพย์สินศฤงคาร ภรรยาและบุตร พญาพานเข้าวังและหวังเข้าหาพระมเหสีของพญากง เทวดาอารักษ์เกรงจะเกิดบาปกรรมที่รุนแรงมากกว่าการฆ่าพ่อคือการเอาแม่มาเป็นเมีย เทวดาแปลงร่างเป็นแมวแม่ลูกอ่อนนอนให้ลูกกินนมขวางประตูห้องของพระมเหสีของพญากง แล้วเอ่ยปากบอกความจริง พญาพานตั้งจิตอธิษฐานว่าถ้าสิ่งที่แมวพูดเป็นความจริงขอให้น้ำนมแม่ไหลออกมาให้เห็น แล้วเป็นไปตามนั้น พญาพานจึงรู้ว่าตนได้ทำปิตุฆาตเพระความรู้เท่าไม่ถึงการณ์และทำให้คำทำนายของโหรหลวงเป็นจริงขึ้นมา ด้วยอารมณ์โมโหชั่ววูบพญาพานบันดาลโทสะไปหายายหอมแล้วฆ่าทิ้งโดยไม่ไต่ถามเรื่องราว เท่ากับพญาพานทำบาปมหันต์สองครั้งสองคราเลยทีเดียว พญาพานคิดว่ายายหอมปกปิดชาติกำเนิดของตนทำให้ตนพลาดท่าไปฆ่าพ่อแท้ ๆ ของตัวเองเข้า ทั้งที่ยายหอมไม่ได้รู้เห็นเพียงแต่ได้เก็บเด็กคนหนึ่งที่ถูกทอดทิ้งมาเลี้ยงดู บาปมหันต์หนักหนาเช่นการฆ่าบุพการีหรือผู้ที่เลี้ยงดูอบรมตนมานี้คงไม่มีการกระทำใดมาลบให้หมดไปได้ แต่ทำบ้างยังดีกว่าไม่ได้ทำอะไรเลย อย่างน้อยให้รู้สึกว่าตนได้พยายามแก้ไขในสิ่งที่ได้ทำผิดพลาดมาแล้ว สิ่งที่พญาพานพอจะแก้บาปที่เกิดขึ้นในใจได้คือการสร้างพระเจดีย์ขนาดใหญ่ที่สูงเทียมนกเขาเหิน ซึ่งได้ชื่อต่อมาภายหลังว่า พระปฐมเจดีย์และพระประโทนเจดีย์เพื่อล้างบาปที่ตนกระทำต่อพระบิดาพญากงและยายหอมที่เลี้ยงดูตนมาและช่วยให้ตนได้มีชีวิตรอดเป็นผู้เป็นคน เรื่องนี้ทำให้คิดว่า การเชื่อคำทำนายควรตั้งหลักหาวิธีแก้ไขจะดีกว่าหลีกเลี่ยงหรือปัดปัญหาให้พ้นตัว ไม่ใช่เชื่อแบบงมงาย และคิดว่าไม่อาจแก้ไขสิ่งใดได้ ทำนายเช่นไรต้องเป็นเช่นนั้น ถ้าพญากงเลี้ยงดูพญาพานด้วยความรักใคร่เอ็นดูเป็นอย่างดีมีหรือที่ลูกจะฆ่าพ่อได้ลงคอ เพราะลูกไม่รู้จักพ่อ ไม่เคยได้รับการอบรมเลี้ยงดูเยี่ยงลูกจึงทำให้เกิดเหตุการณ์ตามคำทำนายได้ การหลงเชื่องมงายกับคำทำนายทำให้พลาดท่าเสียทีเกิดผลเสียหายร้ายแรงตามมา บางคนไม่กล้าไปหาหมอดูเพราะว่าถ้าทายแม่นมาก ๆ จะเกิดจิตตกวิตกจริตมากเกินเหตุจนไม่ทำสิ่งใด บางคนเชื่อและหาทางหักล้างหาทางแก้ไขให้ดีขึ้น บางคนร่ำรวยเพราะเชื่อถือในคำทำนายทายทักโดยเฉพาะพวกที่ต้องทำมาค้าขายอยู่กับสิ่งไม่แน่นอน พญาพานทำผิดบาปมหันต์เสียชื่อเสียงมีมลทินเพราะตัวของพญาพานเองที่ฆ่าคนตายและบังเอิญคนนั้นเป็นพ่อแท้ ๆ ของตนเอง มิหนำซ้ำยังโกรธจนไปฆ่ายายหอมผู้ที่มีพระคุณเลี้ยงดูตนเองมาอีก ตัวของเราเท่านั้นที่เป็นผู้ทำและเป็นผู้รับผลแห่งกรรมนั้น ไม่มีใครมารับผิดแทนเราได้ไม่ว่าเขาจะสนิทชิดเชื้อหรือเต็มใจที่จะรับผิดแทน ในกรณีนี้อาจตั้งข้อสังเกตว่า เมื่อไม่รู้ไม่ตั้งใจทำปิตุฆาต บาปกรรมนั้นจะหนักหนาสาหัสเท่ากับมีเจตนาหรือไม่ บางคนบอกว่าเจตนาเป็นตัวกำหนดความหนักเบาของบาปกรรม ถ้ามีเจตนาแล้วทำสำเร็จย่อมบาปหนักกว่าไม่เจตนาแต่ทำไป หรือเจตนาแต่ทำไม่สำเร็จ และถ้าไม่เจตนาและผลแห่งการกระทำไม่สำเร็จคงไม่มีบาปกรรม กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นรับกันเอง ใครทำสิ่งใดย่อมได้รับสิ่งนั้นตอบแทน ไม่ใช่มีผลแค่ชาตินี้เท่านั้น แต่ยังตามหลอกหลอนไปชาติหน้าด้วย
|
สมาชิกหมายเลข 4665919
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?] ดร.พรรณี เกษกมล นักเขียน ข้าราชการบำนาญ ครูซี 9 แนะแนว
Friends Blog Link |
|||||||||||||
