Group Blog All Blog
|
เรื่อง ช้างพังสาวในป่าใหญ่  เรื่อง ช้างพังสาวในป่าใหญ่ การก้าวขึ้นมาเป็นใหญ่ มีอำนาจวาสนาเหนือกว่าใคร ๆ เกิดขึ้นได้ด้วยสิ่งใด แบบแผน จารีตประเพณี ความเก่งกล้าสามารถ หรือสิบทอดทางสายโลหิต วันนี้ย่ายังง่วนอยู่กับการดูทีวีที่มีแต่สงครามกลางเมืองของผู้คนในอีกซีกโลกหนึ่ง ดูทีวีพลางบ่นไปพลางว่า ช่วงนี้บ้านเมืองยังไม่สงบสุข ไม่ว่าที่ไหนที่ไหนดูมันจะยุ่งเหยิงไปเสียทุกหย่อมหญ้า ถึงแม้จะอยู่ในยุคที่หลายคนคิดว่าเราเจริญถึงขีดสุดแล้วก็ตาม ความเจริญทางเทคโนโลยีก้าวอย่างก้าวกระโดด จนคนอยู่ไกลแสนไกลสามารถพูดคุยติดต่อกันราวกับห่างกันแค่คืบ แต่ทำไมหนอผู้คนจึงยังคิดขัดแย้งและต้องการรบราฆ่าฟันกันอย่างเอาเป็นเอาตาย ทำไมไม่คิดว่าความสงบสุขและสันติสุขเกิดขึ้นได้ง่ายนิดเดียวเพียงแต่ยอมลดความอยากมีอยากได้ลงคนละนิดละหน่อยเท่านั้น ย่าบ่นอีกว่าย่าแก่แล้ว สมัยที่ย่ายังเป็นเด็กจนเป็นสาวเต็มตัว ไม่เห็นว่าบ้านเมืองจะยุ่งวุ่นวายเท่านี้เลย เกือบทุกแห่งหนตำบลไม่ว่าบ้านเราบ้านเขามันดูยุ่งเหมือนยุงตีกัน สมัยก่อนคนมีอำนาจเขามีอำนาจเบ็ดเสร็จเด็ดขาดกันจริง ๆ ไม่มีโลกสื่อสารที่รู้กันไปทั่ว บ้านใดเมืองใดก็ยุ่งกันแต่ในประเทศของตน ไม่มีการเข้าไปก้าวก่ายในประเทศอื่น แล้วย่าแต่งนิทานให้หลานฟังอีกเรื่องเกี่ยวกับการก้าวขึ้นมาเป็นหัวหน้าช้างในป่าใหญ่ ย่า ในป่าแห่งหนึ่งมีช้างป่าใหญ่โขลงหนึ่งพวกมันรวมตัวอยู่ด้วยกันมาช้านาน จนวันหนึ่งเกิดภัยพิบัติ พวกมันจำเป็นต้องอพยพย้ายถิ่นไปหาถิ่นทำกินใหม่ บังเอิญเสียเหลือเกินหัวหน้าช้างหรือจ่าโขลงเกิดล้มป่วยลง พวกมันจำเป็นต้องหาหัวหน้าช้างตัวใหม่เพื่อที่จะได้เป็นผู้นำทางและดูแลช่วยเหลือตลอดเส้นทางการอพยพ เหล่าช้างทั้งหลายได้มาประชุมปรึกษาหารือกันว่า ควรจะเลือกตัวใด หลายเสียงตะโกนว่า ต้องเป็นช้างพลายเท่านั้นช้างพังห้ามยุ่ง อีกหลายเสียงตะโกนสนับสนุนว่า ใช่ ต้องเป็นช้างพลายและต้องเป็นช้างอาวุโส มีบางเสียงบ่นพึมพำว่า ทำไมต้องเป็นช้างพลายในเมื่อช้างพังที่ฉลาดมีหลายตัวทำไมต้องกีดกันทางเพศกันด้วย ดนย์ ช้างพลายกับช้างพังต่างกันตรงไหนครับ ย่า ช้างพลายเป็นช้างตัวผู้ส่วนช้างพังเป็นช้างตัวเมีย ดนย์ ผมคิดว่าสมัยนี้ผู้หญิงผู้ชายนี่เขาแย่งกันเป็นใหญ่ ถ้าเป็นสมัยก่อนผู้ชายเป็นใหญ่โดยไม่ยอมเปิดโอกาสให้ผู้หญิงมาแย่งได้เป็นอันขาด แล้วธรรมชาติเพศหญิงต้องมีลูกเลี้ยงลูก แต่สมัยนี้ไม่ใช่ซะแล้ว ย่า สมัยนี้ผู้หญิงที่เก่ง ๆ มีมากและโอกาสของก้าวขึ้นมาเป็นผู้นำมีมากเป็นเงาตามตัวด้วยแน่นอนเรื่องนี้เสียงที่บ่นย่อมต้องมาจากปากของช้างพังเท่านั้น บางเสียงตะโกนแข่งขึ้นมาว่า ใช่ต้องเป็นช้างพลายแต่ไม่จำเป็นต้องอาวุโสควรดูที่ฝีมือและความสามารถในการเป็นผู้นำที่ตัดสินใจได้เป็นอย่างดีต่างหาก เสียงที่บ่นพึมพำเมื่อสักครู่เริ่มรวมตัวกันได้จึงตะโกนแข่งขึ้นมาว่า ทำไมต้องเป็นเฉพาะช้างพลายในเมื่อช้างพังเป็นผู้ให้กำเนิดทุกชีวิต ย่อมสมควรเป็นผู้มีอำนาจกับทุกชีวิตได้เช่นเดียวกันและพวกเราก็รู้กันว่า ช้างพังมีฝีมือการเป็นผู้นำไม่แตกต่างจากช้างพลายเลย ข้อสำคัญ ช้างพังจะมีฝีมือในการประนี ประนอมมากกว่า พวกเราคิดว่า ควรสนับสนุนผู้ที่มีฝีมือไม่ใช่ดูที่เพศ และไม่นับว่าอาวุโสเป็นสิ่งสำคัญ หลายเสียงที่ตะโกนแข่งกันดังมาก ต่างฝ่ายต่างตะเบ็งเสียง ให้เสียงของตนดังกว่าเสียงของตัวอื่นจนไม่อาจฟังเสียงใดได้ชัดเจนเลย ดนย์ นิทานเรื่องนี้เป็นการแย่งชิงเพื่อขึ้นสู่การเป็นผู้นำที่มีอำนาจเหนือผู้อื่นอีกแล้ว ผมไม่เข้าใจจริง ๆ เลย ทำไมอยากมีอำนาจกันนัก แล้วนี่ยิ่งวุ่นวายกันใหญ่ทั้งช้างพังช้างพลายช้างหนุ่มช้างสาวช้างแก่ แต่ละกลุ่มมีพวกพ้องของตน แล้วใครจะชนะกันล่ะครับ ย่า มันเป็นเรื่องธรรมดาและเป็นธรรมชาติ คิดเสียอย่างนี้จะได้มองทุกสิ่งที่เกิดขึ้นโดยใจเราไม่เดือดร้อน ไม่วุ่นวายไปตามกระแส แล้วถ้าอยากฟังนิทานให้จบคงต้องดูว่าแต่ละกลุ่มก้อนจะมีวิธีเอาชนะกลุ่มอื่นได้อย่างไร เวลาของการทะเลาะเบาะแว้งแย่งกันพูดผ่านไปเนิ่นนานมากจนช้างพังสาวตัวหนึ่งคงจะอดรนทนไม่ไหวจึงตะโกนเสียงดังสั่งให้ทุกตัวเงียบ แน่นอนด้วยเสียงอันดังกลบเสียงของช้างทุกตัวที่แข่งกันพูด ช้างทุกตัวเริ่มเงียบเสียง ไม่รู้ว่า เงียบเพราะเชื่อฟังเสียงของช้างพังสาวตัวนี้หรือว่าเพราะพวกมันเหนื่อยหมดแรงกันแล้ว ดนย์ ผมเคยได้ยินมาว่าถ้าเป็นช้างป่าเราจะเรียกว่าตัว ถ้าเป็นช้างในเมืองจะเรียกว่าเชือก ย่า ใช่ตามที่หลานรู้ ถ้าเป็นช้างป่าเราจะเรียกว่าตัว ถ้าเป็นช้างในเมืองจะเรียกว่าเชือก เรื่องนี้ช้างทุกตัวอยู่ในป่า การเรียกว่าตัวจึงน่าจะถูกต้องแล้ว ช้างพังสาวตัวนี้เริ่มแสดงภาวะผู้นำมันบอกด้วยที่เสียงที่มันคิดว่า สงบนิ่งที่สุดซึ่งจะเป็นเสียงที่แสดงอำนาจได้ดีกว่าเสียงตะโกนโหวกเหวกหรือโวยวาย แล้วจึงพูดว่า ถ้าพวกเราตะโกนแข่งกันเช่นนี้คงหาคำตอบไม่ได้ว่า ใครควรสืบทอดอำนาจเป็นหัวหน้าตัวใหม่ เรามาตั้งกติกาง่าย ๆ ก่อน ดีไหม ให้นำเสนอความคิดทีละตัวแล้วสรุปประเด็นทั้งหมดเรียบเรียงหลักเกณฑ์ในการเลือกหัวหน้าแล้วจึงให้ทุกตัวออกเสียงลงประชามติ พวกเราทั้งหมดคิดว่าที่นำเสนอมานี้ดีไหม ช้างทุกตัวเห็นด้วย บอกว่า เข้าท่าดีเหมือนกัน ดนย์ การที่ช้างทุกตัวเงียบและยอมฟังเสียงช้างพังสาวตัวนี้แสดงว่าช้างพังสาวตัวนี้ย่อมเก่งเอาการนะครับ การเสนอความคิดเห็นแล้วมีบางตัวยอมรับหรือส่วนมากยอมรับแสดงว่า ทุกตัวเริ่มยอมรับซะแล้ว เพราะถ้าทุกตัวแย่งกันพูดด้วยเสียงอันดังและไม่มีใครฟังใครเช่นนี้ คงเลือกจ่าโขลงตัวใหม่ไม่ได้แน่ ๆ ย่า ช้างพังสาวตัวนี้ได้โอกาสบอกว่า เราขอเป็นผู้นำชั่วคราวได้ไหม ช้างทุกตัวเออออห่อหมก ไม่คัดค้าน ปล่อยให้ช้างพังสาวดำเนินการต่อไป หารู้ไม่ว่า ขณะที่ช้างพังสาวทำงานในฐานะผู้นำชั่วคราวนี้ ช้างหลายตัวมองเห็นภาวะผู้นำได้ชัดเจนมากยิ่งขึ้น พวกมันเริ่มได้คิดว่า หัวหน้าช้างไม่จำเป็นต้องดูที่เพศ หรือดูที่อาวุโส แต่ต้องดูที่ความสามารถในการจัดการกับภาวะยุ่งยากที่เกิดขึ้นได้เป็นอย่างดีเหมือนเช่นเมื่อครู่ เหล่าช้างทั้งหลายวุ่นวายหาระเบียบไม่ได้แต่ตอนนี้ไม่ใช่เพราะช้างพังสาวหรอกหรือที่ทำให้ทุกอย่างดูง่ายดายขึ้น ไม่วุ่นวายและทะเลาะวิวาทกัน ดนย์ ผมคิดว่าคนเก่งยังไงต้องเก่งและแสดงฝีมือว่าเป็นคนเก่งออกมาได้วันยังค่ำ ย่า ขั้นตอนทุกอย่างเป็นไปตามแผนการที่ช้างพังสาวได้วางไว้มีการกำหนดหลักเกณฑ์หรือคุณสมบัติของผู้ที่จะสมัครเป็นหัวหน้าช้างซึ่งจะกำหนดเพียงอายุขั้นต่ำเท่านั้นนอกนั้นทุกตัวมีสิทธิเสมอภาคทัดเทียมกันและจะให้มีการอภิปรายเพื่อเรียกคะแนนนิยมจากช้างตัวอื่น ดนย์ ทำเหมือนคนเลยนะนี่ มีระบบมีขั้นมีตอนที่ชัดเจน ย่า นิทานเรื่องนี้ทำให้เราอดสงสัยไม่ได้ว่า ช้างตัวใดหนอที่จะมีโอกาสได้เป็นหัวหน้าช้างตัวใหม่ ช้างพังสาวจะมีโอกาสได้เป็นด้วยหรือไม่ ช้างทุกตัวจะคิดเห็นเหมือนกันคงเป็นไปไม่ได้จำต้องอาศัยเสียงส่วนใหญ่เป็นตัวตัดสิน อาจจะมีช้างหลายตัวที่คิดว่า อาวุโสสำคัญ หรืออาจมีช้างเก่งหลายตัวที่คิดว่าความสามารถย่อมเหนือกว่าอาวุโส ช้างพลายหลายตัวอาจรวมตัวกันเพื่อแสดงว่าเพศผู้สำคัญที่สุด ในขณะที่ช้างพังหลายตัวรวมตัวกันเพื่อต่อสู้ว่าเพศแม่ย่อมสำคัญกว่า ช้างบางตัวอาจมองเห็นว่า ช้างพังสาวมีภาวะผู้นำสูงสุดในขณะนี้สมควรเป็นหัวหน้าช้างตัวจริงต่อไป ดนย์ นิทานของย่าไม่เคยให้คำตอบชัด ๆ สักที ผมเลยไม่รู้ว่าแล้วช้างตัวใดกันแน่ได้เป็นหัวหน้าช้างโขลงนี้ ย่า หลานต้องการให้ช้างตัวใดเป็นตัวนั้นคงได้เป็น ถ้าทุกคนคิดเห็นเหมือนกันส่วนใหญ่ คำตอบคงชัดเจนขึ้น ปัญหายังไม่จบถึงแม้จะคิดเห็นเหมือนกันส่วนใหญ่แต่ถ้าส่วนน้อยยังไม่ยอมรับและคอยตีรวนอยู่ร่ำไป ดนย์ ช้างตัวที่ได้มีโอกาสเป็นหัวหน้าคงหาความสงบสุขไม่ได้ ถ้าเสียงส่วนน้อยคอยตีรวน แต่ถ้าเสียงส่วนน้อยยอมรับว่าวันนี้ตนพ่ายแพ้และคอยหาโอกาสแสดงฝีมือเพื่อที่จะได้เป็นหัวหน้าในโอกาสต่อไปน่าจะเป็นวิธีที่ดีที่สุด สถานการณ์สร้างวีรบุรุษ ผู้ที่สามารถแก้ไขปัญหาบ้านเมืองในยามคับขันให้เกิดสันติสุขได้ ผู้ที่เป็นอัศวินขี่ม้าขาวแก้ไขปัญหาบ้านเมืองได้ ผู้ที่มีภาวะผู้นำสูงสุดเท่านั้นจึงจะมีโอกาสได้เป็นผู้นำที่แท้จริง และสมควรจะได้ปกครองบ้านเมือง
|
สมาชิกหมายเลข 4665919
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?] ดร.พรรณี เกษกมล นักเขียน ข้าราชการบำนาญ ครูซี 9 แนะแนว
Friends Blog Link |
||||||||||||||
